بسیاری از کارشناسان اقتصادی براین عقیده اند که ایجاد مناطق آزاد تجاری - صنعتی بویژه در کشورهای در حال توسعه امکانات جدیدی را برای افزایش صادرات فراهم می آورد، سبب ایجاد اشتغال شده انتقال تکنولوژی و سرمایه گذاری خارجی را به همراه داشته و موجب افزایش درآمد ملی و درآمدهای ارزی می شود. براساس شواهد و اطلاعات موجود کشور ما از ایجاد مناطق ( پردازش صادرات ) بهره لازم را کسب نکرده است . بررسیها نشان می دهد که دلیل عدم موفقیت این مناطق در ایران ، عدم سرمایه گذاری دولت در بخش امکانات و تاسیسات زیربنایی ، فراهم نبودن شرایط مناسب برای سرمایه گذاری و جذب سرمایه های خارجی ، فقدان سیاستهای کلان اقتصادی و ارزی متناسب با مناطق آزاد و فقدان نیروی کار ارزان بوده است . همچنین عدم ثبات سیاسی و اقتصادی و تضمین سرمایه در مناطق آزاد را می توان از موانع اصلی جذب سرمایه خارجی به حساب آورد و در صورتیکه موانع شناخته شده موجود در این مسیر از بین رفته و متناسب با شرایط خاص ویژه هریک از مناطق آزاد (کیش - قشم - چابهار) اعمال سیاست گردد می توان امیدوار بود که مناطق آزاد ایران نیز مانند بسیاری از مناطق آزاد جهان ، عملکردی متناسب با اهدافشان داشته باشند.

امروزه با وجود آنکه یکی از محورهای مهم اطلاعاتی به منظور موفقیت کشورها در امر تجارت خارجی ، آگاهی از مزیتهای نسبی است ، در ایران و اکثر مناطق آن مزیت های نسبی در اغلب بخشهای اقتصادی به ویژه بخش صنعت کماکان ناشناخته مانده است . لذا پژوهش فوق با گزینش عنوان بررسی مزیت نسبی در استان مرکزی با تاکید بر بخش صنعت در سال 1375 ، در صدد شناسایی مزیت های نسبی بخش صنعت در استان مرکزی برآمده و گامی در این راستا برداشته است . مجموعه مطالعات و یافته های پژوهشگر در پنج فصل تنظیم گردیده است . فصل اول مقدمات ، فصل دوم ادبیات موضوع است که در آن دو شاخص بکار گرفته شده در تحقیق تشریح شده اند ، یکی شاخص تکامل یافته بالاسا و دیگری شاخص ضریب مکانی است . که با استفاده از این شاخصها مزیت های نسبی صنایع نه گانه صادراتی استان مرکزی و هر یک شهرستانهای هشت گانه آن هم از جنبه مزیت در صادرات و هم از جنبه مزیت در تولید در سال 1375 مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفته اند. در فصل سوم پیشینه تحقیق آورده شده است و در فصل چهارم به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شده و در فصل پنجم نتیجه گیری و پیشنهادات ارائه شده اند .

عدم تعادل در بخش خارجی اقتصاد و رفع آن ، بویژه با گسترش روابط اقتصادی بین کشورها از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. تراز پرداختها و تراز تجاری هر کشور نشاندهنده این عدم تعادلهاست . مطالعه حاضر ضمن ارائه مفاهیم تراز پرداختهای خارجی و روشهای تعدیل آن ، به بررسی تاثیرات نرخ ارز بر تراز تجاری با استفاده از آمار سالهای 1338 تا 1377 می پردازد. این تحقیق درچهار فصل ارائه شده است . فصل اول شامل تعاریفی از تراز تجاری و نرخ ارزهای موجود می باشد. در فصل دوم مروری بر تحقیقات انجام شده صورت گرفته است . فصل سوم که فصل برآورد مدل است بحث صادرات و واردات و تاثیری که نرخ ارز بر این متغیرها دارد مورد بررسی قرار گرفته است و در نهایت با شبیه سازی مدل تراز تجاری برآورد گردیده است . و در آخرین فصل نتیجه گیری شده و یکسان سازی نرخ ارز و افزایش صادرات غیرنفتی و عوامل موثر بر آن بعنوان پیشنهاد مطرح گردیده است .