بمنظور مشخص نمودن ارتباط میان برخی از ساختارهای دستور زبان انگلیسی و میزان دشواری این ساختارها در ترجمه سولات تحقیق و فرضیات صفر بشرح ذیل مطرح گردید: 1 - آیا دانشجویان ایرانی مشکلاتی در ارتباط با سازش دستوری در ترجمه از زبان انگلیسی به زبان فارسی دارند؟ 2 - آیا رابطه ای بین فرمهای دستوری زبان انگلیسی و میزان دشواری این فرمها در ترجمه از زبان انگلیسی به زبان فارسی وجود دارد؟ فرضیه 1 : دانشجویان ایرانی مشکلی در رابطه با سازش دستوری در ترجمه از زبان انگلیسی به زبان فارسی ندارند. فرضیه 2 : بین برخی از فرمهای دستوری زبان انگلیسی وسطح دشواری این فرمها در ترجمه از زبان انگلیسی به زبان فارسی ارتباط برجسته ای وجود ندارد. جهت حصول اطمینان از اینکه اختلاف عمده ای بین جامعه آماری از نظر مهارت زبان انگلیسی وجود ندارد، تعداد 57 دانشجو در آزمون میشیگان شرکت نموده اند که از میان آنها 30 دانشجو بعنوان جامعه آماری همگن انتخاب شدند. بمنظور آزمایش فرضیات فوق دو آزمون ترجمه که حاوی دو مجموعه متفاوت از ساختارهای زبان انگلیسی بودند و در مورد جامعه فوق اجرا شد. نمرات آزمونهای ترجمه نشان داد که 97 درصد از دانشجویان در سازشهای دستوری در ترجمه مشکل دارند، بدین معنا که فرضیه صفر اول بشدت رد می گردد. از طریق طرح تی تست جور شده نتایج این آزمونها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که تی مشاهده شده 9.41 بود. از آنجایی که مقدار بحرانی تی با یک درجه آزادی یعنی 29 در 5 درصد سطح احتمالی 2.045 می باشد، فرضیه صفر دوم نیز رد می شود. بنابراین نتیجخ می گیریم که ساختارهای دستوری خاصی در زبان انگلیسی وجود دارند که در ترجمه سازش آنها با ساختارهای زبان فارسی برای دانشجویان ایرانی دشوارتر است .