علوم اجتماعی یکی از رشته های مفید و ضروری هر جامعه ای به شمار می رود اما به نظر می رسد به جهت ویژگیهای ساختاری و موانع بیرونی و نگرشی این علوم در مقایسه با علوم طبیعی مورد بی توجهی واقع شده اند. جهت شناخت چگونگی و چرایی نگرش ها نسبت به علوم اجتماعی، در این پژوهش به بررسی دیدگاه پزشکان نسبت به این علوم پرداخته و سعی شده است عامل های موثر در این باره مورد شناخت قرار گیرد. جامعه آماری کلیه پزشکان شهر یزد می باشند که تعداد 224 نفر از آنها به عنوان حجم نمونه انتخاب شده و از طریق پرسشنامه محقق ساخته مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان می دهد که پزشکان بطور عمومی نگرش مثبتی به علوم اجتماعی دارند اما نگرش آنها در بعد عاطفی و رفتاری جنبه مثبت کمتری داشته است. بین متغیرهای جنس، سطح تحصیلات وضعیت سکونت، اعتماد اجتماعی و سرمایه فرهنگی پزشکان با نوع نگرش آنها رابطه معنی داری مشاهده نشد. اما سن و نوع پارادایم نظری حرفه ای آنها بر نگرش به علوم اجتماعی تأثیر گذار بوده است. سن بالاتر و پارادایم پزشکی اجتماعی دو متغیری هستند که در مدل رگرسیونی 17 درصد از تغییرات نگرش به علوم اجتماعی را تبیین کرده اند. با تکیه بر نظریه های ناهماهنگی شناختی و مبادله میتوان گفت پزشکان دارای نوعی ناهماهنگی نگرشی نسبت به علوم اجتماعی بوده و اگرچه نگرش مثبتی به لزوم بکارگیری این علوم در حوزه پزشکی دارند اما عملاً به جهت پایگاه اجتماعی و اقتصادی پایینتر علوم اجتماعی، کمتر به سمت انتخاب این رشته ها یا اشتغال در مشاغل مرتبط به آنها گرایش نشان می دهند.

چکیده ندارد.