بهبود امکانات ارتباطی، روستائیان را هرچه بیشتر با تفاوتهای میان شهر و روستا از نظر دسترسی به امکانات و خدمات آشنا می سازد. اما آیا می توان در همه روستاها، کلیه امکانات را در تمامی سطوحش فراهم نمود؟ پاسخ مثبت به این سئوال بیش از حد ایده آلی بود. از یکسو محدودیتهای مالی و از سوی دیگر توجه به آستانه ارزش به شکلی منطقی مانع از به عمل رسیدن این عقیده خواهد بود و ما را به ضرورت تعیین اولویتها و اجرای طرحهای ساماندهی نظام توزیع خدمات روستایی توجه می دهد. بر این اساس وضعیت خدمات رسانی در بخش رضویه، شهرستان مشهد، در نه گروه خدماتی (آموزشی، بهداشتی، زیربنایی، پست و تلفن، تولیدی، بازرگانی، اداری، رفاهی، فرهنگی - ورزشی) با روش ارزش گذاری و استفاده از نقشه های تفکیک شده در مورد وضعیت کنونی خدمات ، موجود در سطح بخش مورد بررسی قرار گرفت . در قسمت برنامه ریزی خدمات روستایی با توجه به گستردگی کار، یکی از مجموعه خدمات یعنی خدمات بهداشتی به منظور اولویت بندی انتخاب شد. نهایتا همانطور که در فرضیات تحقیق مطرح شدخ است . عدم انجام مطالعات لازم و پاره ای ملاحظات در سطح بخش رضویه می باشند، که این امر لزوم انجام تحقیقات و نیز سرمایه گذاری لازم در جهت شناسایی بهتر منطقه از جهات مختلف و نیز مطالعه طرحهای جامع برای تجمیع روستاهای کوچک را روشن می سازد.