هدف از این بررسی تعیین شیوع احتباس ادراری با خروج کاتتر فولی 12 ساعت پس از عمل ترمیم و مقایسه آن با احتباس ادراری بدنبال خروج 72 ساعته کاتتر فولی، پس از عمل بود. این مطالب بصورت تحلیل آینده نگر در 200 بیمار مراجعه کننده به درماگاه زنان زایشگاه قدس زاهدان انجام گرفت . مطالعه بمدت 2/5 سال از مهر 76 تا نیمه اسفند 78 ادامه داشت . از کلیه بیماران بعد از گرفتن شرح حال کامل و معاینه فیزیکی کلی، معاینه واژینال بعمل می آمد. بیماران بر اساس معیارهای زیر جهت عمل انتخاب می شدند. -1 سیستوسل علامت دارد -2 سیستوسل بدون علامت به همراه si -3 پرولاپس رحم اگر شکایت بیمار بی اختیاری استرسی بود برای تایید آن از آزمایش پر شدن مثانه و سپس برای اطمینان بیشتر از آزمایش حمایت کردن مثانه با رینگ فور سپس و ای از q.tip test استفاده می شد. بیماران بطور یک در میان بترتیب مراجعه به درمانگاه به دو گروه 100 نفره، شامل گروه 72 ساعته (خروج کاتتر 72 ساعت پس از عمل) و گروه 12 ساعته (خروج کاتتر 12 ساعت پس از عمل) تقسیم شدند. تکنیک عمل جراحی برای تمام بیماران یکسان توسط دستیاران سال 3 و4 انجام گرفت . تعداد افرادی که بعد از خروج کاتتر فولی دچار احتباس ادراری شدند در هر گروه مساوی و 6 نفره بود. 6 بیمار دچار احتباس ادراری گروه 72 ساعته، روز بیشتر از 6 بیمار گروه 12 ساعته بستری شدند و 147/690 تومان بیشتر از عنوان هزینه بیمارستان پرداخت کردند. با توجه به اینکه ترمیم از عمل های شایع بخش زنان و زایمان کل کشور می باشد و با توجه به یکسان بودن تعداد افرادی که در هر گروه دچار احتباس ادراری شدند و هزینه بیمارستانی کمتر، توصیه می شود که بعد از عمل ترمیم سیستوسل-رکتوسل کاتتر فولی زودتر (12 ساعت بعد از عمل) خارج شود.

iufd: به مرگ جنین پس از هفته بیستم حاملگی ولی قبل از آغاز زایمان اطلاق میشود این عارضه در حدود 1 درصد حاملگیها رخ می دهد. روشهای انجام سقط جنین-پروستاگلاندینها را امروزه بطور وسیع برای ختم حاملگی بویژه در سه ماهه دوم بکار میبرند. ترکیباتی که بطور معمول مورد استفاده قرار میگیرند عبارتند از pge2, pgf2a برخی از انولگهای آن. در این تحقیق در زایشگاه قدس زاهدان پس از تایید مرگ جنین با سونوگرافی و تعیین سن حاملگی و با توجه به تعداد زایمانهای مادر پس از معاینه عمومی و رد کنتر اندیکاسیونهای استفاده از پروستاگلاندین از شیاف واژینال و آمپول pge2 در 50 بیمار مبتلا به ufd استفاده شده و نتایج حاصل نشان میدهد که میزان پاسخ دهی به پروستاگلادین 66 درصد بوده و زمان پاسخ گویی از 1 ساعت و 15 دقیقه تا 17 ساعت در گروه دریافت کننده آمپول و از 4 ساعت تا 18/5 ساعت در گروه دریافت کننده شیاف متغیر بوده است . میزان عدم پاسخگویی در گروه دریافت کننده آمپول 24 درصد و میزان عدم پاسخگویی در گروه دریافت کننده شیاف 44 درصد بود و تمام موارد احتیاج به کورتاژ یا کوراژ داشت .

بررسی میزان تغییر قند خون قبل و بعداز زایمان طبیعی در زنان 35 -18 ساله در زایشگاه قدس در طی حاملگی، بدون مادر دچار تغییرات بیوشیمیایی و فیزیولوژیک متعددی می شود. تا بتواند جنین را حفظ کرده و باعث رشد آن شود. از جمله تغییرات بیوشیمیایی در روند حاملگی، تغییر در متابولیسم کربوهیدارتها می باشد.متابولیسم کربوهیدراتها، متاثر از هورمونهای مترشحه از جفت تغییر می کند. این هورمونها با ایجاد مقاومت محیطی در برابر انسولین باعث کاهش اثر این هورمون و در نتیجه افزایش قند خون مادر می شود. این اثرات باعث ایجاد گرادیان غلظت لازم جهت انتقال گلوکز به روش انتشار تسهیل شده به جنین می شود. این مطالعه به صورت توصیفی - تحلیلی انجام شده است. در این مطالعه 50 زائوی نرمال که در سن 35 -18 سالگی قرار داشته و سابقه هیچگونه بیماری خاصی را قبل یا در طی حاملگی نداشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. شرایط زایمانی برای کلیه افراد مورد مطالعه از نظر دوز مصرفی اکسی توسین، مصرف سرم رینگر و عدم استفاده از داروی مخدر در روند زایمان یکسان بودند. میزان قند خون قبل از زایمان در فاز نهفته معادل (81/15 +- 88/71) و میزان قند خون بلافاصله بعد از خروج جفت معادل (28/16+- 08/88 ) بود. میزان تغییر قند خون قبل و بعد از زایمان بطور معنی داری ‏‎(pvalu-0/000)‎‏ افزایش پیدا کرد.

هدف از انجام این تحقیق، مقایسه اثر درمانی گلوکونات کلسیم و گلوکز هیپرتونیک وریدی در عارضه آتونی رحم در زایشگاه قدس زاهدان بود. روش کار: این تحقیق بصورت یک مطالعه توصیفی-تحلیلی روی 150 بیمار دچار عارضه آتونی رحم بدنبال زایمان (زایمان طبیعی یا سزارین)، به مرکز تخصصی زنان و زایمان زایشگاه قدس مراجعه نموده بودند صورت گرفت. بیماران در این تحقیق به 3 گروه براساس حجم نمونه تقسیم شدند. این تحقیق از اول مهرماه سال 1378 تا اواخر دیماه 1379 صورت گرفت. قبل از انجام تحقیق با شرح حال کامل، معاینه فیزیکی و در صورت لزوم آزمایشات ضروری جهت رد دیابت، افزایش فشار خون و سایر بیماریهای قلبی عروقی صورت میگرفت. در تمام بیماران قبل از دادن 2 ماده براساس گروههای مورد بررسی یک نمونه خون جهت اندازه گیری سطح کلسیم و قند خون فرستاده شد. 3 گروه مورد مطالعه شامل: گروه یک: (گروهی که هم گلوکز هیپرتونیک و هم گلوکونات کلسیم وریدی دریافت نمودند. گروه 2: فقط گلوکونات کلسیم دریافت نمودند گروه 3: فقط گلوکز هیپرتونیک دریافت نمودند. نتایج بدست آمده شامل:1- پاسخ به درمان در گروه یک: در بیماران زایمان طبیعی 1/57%، در بیماران سزارینی 9/42% و در مجموع 70% بود. 2- پاسخ به درمان در گروه 2: در بیماران زایمان طبیعی 4/59% در بیماران سزارینی 6/40% و در مجموع 64% بود.3- پاسخ به درمان در گروه 3: در بیماران زایمان طبیعی 1/61% در بیماران سزارینی 9/38% و در مجموع 60% بود. 4- سطح کلسیم خون: در گروه 1 و 2 در 7/77% موارد طبیعی و در 3/22% موارد کمتر از طبیعی بود.5- سطح گلوکز خون: در گروه 1 و 3 در 90% موارد طبیعی و در 2% موارد کمتر از طبیعی و در 8% موارد بیشتر از حد طبیعی بود. نتیجه: فراوانی پاسخ به درمان با دریافت گلوکونات کلسیم به میزان بیشتری نسبت به دریافت گلوکز هیپرتونیک افزایش می یابد. درهر گروه درصد فراوانی پاسخ به درمان در بیماران زایمان طبیعی بیشتر از بیماران سزارینی بود. و سطح کلسیم و گلوکز در واقع در محدوده طبیعی از شروع مراحل زایمان تا بعد از زایمان بتدریج افت می کند.