معرفی بسپارهای قالب یونی در آنالیز مقادیر بسیار ناچیز کاتیون ها گام بسیار بزرگی در شیمی جداسازی و تغلیظ بود. تکنیک قالب گیری یونی روشی را بوجود آورد که فلزت با ارزش را از ترکیبات معدنی و محلولهای رقیق جداسازی کند. همچنین آلودگی های فلزات سنگین نظیر کادمیوم، جیوه نیکل و دیسپرسیوم را از ضایعات صنعتی برطرف نماید. در این کار بسیار قالب یونی کادمیوم ii سنتز شد که از همبسپارش4- وینیل پیریدین به عنوان تکپار عاملی، اتیلن گلیول دی متاکریلات به عنوان شبکه ساز 2 و 2- ازوبیس 2- متیل پروپیونیتریل به عنوان آغاز گر و نیز در حضور لیگاند کویینالدییک اسید به وجود آمد. یون کادمیوم ii توسط محلول اسید کلریدریک رقیق از بسپار حذف شد و حفره های متناسب با شکل واندازه کادمیوم بر جای گذاشت. بسپار قالب یونی یونهای کادمیوم را از محلول بسیار رقیق ان و نیز نمونه حقیقی آب شهر پیش تغلیظ کرد. وسیله سنجش کادمیوم دستگاه جذب اتمی بود. بهینه سازی بر روی شرایط مناسب برا ی استخراج و شستشو نظیر: ph محلول تماسی کادمیوم با سپار حجم فاز آلی در محلول تماسی کادمیوم با بسپار زمان ودمای تماس محلول کامیوم با بسپار و نیز زمان و دمای تاس محلول کامیوم با بسپار و نیز زمان شویش و حجم و در صدا اسید در محلول شستشو صورت گرفت. بسپار قالب یونی کادمیوم ضریب توزیع بالایی نسبت به بسپار کنترلی نشان داد. گزینیش پذیری برای کادمیوم نسبت به سایر کاتیون ها بسیار بالا بود. حد تشخیص ppb 3/1 به دست آمد و مقدار انحراف استاندارد نسبی نیز 3% شد.

در قسمت اول این تحقیق به منظور مقایسه فعالیت الکتروشیمایی نانو تیوب های خریداری شده از شرکتهای مختلف وانتخاب بهترین cnt و نیز بهترین روش تثبیت موثر نانو تیوبها بر روی سه الکترود au,pt و کربن شیشهای از روش ولتامتری چرخه ای در حضور زوج ردوکس فری سیانید/فرو سیانید پتاسیم به عنوان پروب استافده شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد در مورد الکترود کربن شیشه ای روش سایشی و در مورد الکترودهای فلزی بخصوص الکترود طلا روش پوشش دهی قطره ای مناسب ترین روش است. اصلاح الکترود ها با نانو تیوبهای کربنی بهبود مورد انتظار در رفتار الکتروشیمایی الکترود ایجاد نکرده و فقط تاثیر افزایش مساحت سطح الکترود (بصورت افزایش جریان) مشاهده شد. از این رو در قسمت دوم این تحقیق بمنظور استفاده از این ویژگی نانو تیوبها از آنها بعنوان پایه کاتالیست کاتالیزور نیکل استفاده شده است. و پاسخ الکتروکاتالیزوری نیکل به مولکولهای الی کوچک مانند فرمالدیید، استالدیید، گلوتامیک اسید و فنل با استفاده از تکینک ولتامتری چرخه ای و کرونو آمپرومتری موردبررسی قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد استفاده از نانو تیوبهای کربنی باعث افزایش محسوس مکانهای الکتروکاتالیزوری بر روی سطح الکترود و بهبود موثر اثر کاتالیزوری نیکل شده است.

معرفی بسپارهای قالب یونی در آنالیز مقادیر بسیار ناچیز کاتیون ها گام بسیار بزرگی در شیمی جداسای و تغلیظ بود. تکنیک قالب گیری یونی روشی را به وجود آورد کهفلزات با ارزش را از ترکیبات معدنی و محلولهای رقیق جداسازی کند. همچنین الودگی های فلزات سنگین نظیر کادمیوم، جیوه، نیکل و دیسپرسیوم را از ضایعات صنعتی بر طرف نماید. در این کار بیار قالب یونی جیوه ii از همبسپارش4-وینیل پیریدین به عنوان تکپار عاملی اتیلن گلیکول دی متاکریلات به عنوان شبکه ساز 2-2 آزوبیس 2- متی پروپیونیتریل به عنوان آغازگر و کاتیون جیوه ii به عنوان انالیت هدف تشکیل شد. یون جیوه ii با شستشو توسط محلول اسید نیتریک 25% از بسپار جذف شده و حفه ای متناسب با شکل واندازه جیوه بر حای گذاشت که به طور گزینش پذیر جیوه را از محلول های بسیار رقیق همچنین آب دریا و آب رودخانه به عنوان نموه های حقیقی تغلیظ کرد. شناسایی با دستگاه اسپکتروسکوپی جفت شده القایی انجام شد. بهینه سای بر روی ph حجم محلول تماسی زمان تماس ودما صورت گرفت. همچنین این بسپار ضریب توزیع بالایی نسبت به سپار کنترلی از خودنشان داد. گزینش پذیری نسبت به سایر کاتیون ها نظی کادمیوم ، سرب، روی و مس برای جیوه بسیار بالا بود.جد تشخیص ppb 3/1 و اندمان بالای 97% به دست آمد و انحراف استاندارد نسبی 4/1 شد.

امروزه یکی از تکنیکهای که بطور عمده در ساخت گیرنده های مصنوعی در پلیمر مورد استفاده قرار می گیرد. روش molecular imprinting) mi) می باشد. در این روش مونومرهای عاملی و کراس لینک کننده در حضور آنالیت هدف پلیمریزه می شوند و مراکز اتصال گونه آرایی شده (tailor-made) در ماتریکس پلیمر مصنوعی ایجاد می شود که اصطلاحا نقش دار کردن یا قالب زدن مولکولی گفته می شود. تحقیقات اخیر در زمینه تکنیک mi استفاده از این پلیمر ها را در شناسایی داروها سموم، آفت کشها، مواد خوراکی و مولکولهای دیگری که به سختی جداسازی می شوند هموار ساخته است در ابتدا میبایست بدلیل عدم حلالیت ویتامین b6 در حلال آلی استخراج ویتامین از فاز آبی به فاز آلی صورت بگیرد تا سنتز پلیمر قالب مولکولی امکان پذیر گردد. سپس با استفاده از اکریلیک اسید aa بعنوان مونومر عاملی اتیلن گلیکول دی متا آکریلات aibn بعنوا عامل کراس لینک کننده و آزوبیس ایزوبوتیرونیتریل aibn بعنوان آغازگر، کلروفرم بعنوا حلال و ویتامین b6 بعنوان آنالیت molecularly imprinted polymer ) mip سنتز شد و پلیمر blank با استفاده از مواد ذکر شده در بالا بدون استفاده از ویتامین b6 سنتز شد با استفاده از تغییر مقادیر مونومر کراس لینک کننده و آغاز گر بهینه سازی صورت گرفت. بعد از شستشوی هر پلیمر تحت شرایط یکسان میزان با جذب ویتامین توسط این دو پلیمر بوسیله دستگاه uv-vis مورد بررسی قرار گرفت که مشاهده شد mip بدلیل وجود حره های متقارن با اندازه و شکل ویتامین b6 نسبته جذب بالاتری دراد. در انتها با توجه به نتایج حاصل از شستشو با زجذب mip و blank و مقایسه تفاوتهای دو پلیمر شاهدblnak و mip آنالیز کمی و کیفی ننایج حاصل صورت گرفت.

در کار تحقیقاتی حاضر اندازه گیری سلنیوم در آب بوسیله ترکیب میکرو استخراج مایع-مایع پخشی با دستگاه اسپکترومتر جذب اتمی الکتروترمال و ترکیب میکرواستخراج مایع-مایع پخشی با دستگاه کروماتوگراف گازی با آشکارساز ربایش الکترون انجام گرفت. در کار تحقیقاتی اول مشتق سازی همزمان و استخراج سلنیوم به روش میکرواستخراج مایع-مایع پخشی (dllme) انجام گرفت و بدنبال آن بوسیله دستگاه اسپکترومتر جذب اتمی الکتروترمال اندازه گیری شد. این تکنیک یک روش نو در استخراج است که در عین سادگی و سرعت راندمان و فاکتور تغلیظ بالایی دارد. در این روش از دو حلال استخراج کننده و پخش کننده استفاده می گردد. عملیات استخراج بر روی 00/5 میلی لیتر محلول آبی سلنیوم با استفاده از 500 میکرولیتر اتانول (حلال پخش کننده) حاوی 0/35 میکرولیتر تتراکلرید کربن (حلال استخراج کننده) و 00010/0 گرم عامل مشتق ساز (آمونیوم پیرولیدین دی تیو کاربامات) انجام شد. تحت شرایط بهینه حد تشخیص روش برای اندازه گیری سلنیوم 05/0 میکروگرم برلیتر و محدوده خطی منحنی کالیبراسیون 3-1/0 میکروگرم بر لیتر می باشد. همچنین فاکتور تغلیظ استخراج سلنیوم 70بدست آمد. تکرارپذیری روش برای غلظت 00/2 میکروگرم در لیتر 5/4 بدست آمد (n=10). به منظور بررسی کارآیی روش آزمایش روی نمونه های آب شهر آب رودخانه و آب چاه بکار برده شد. درصد بازیافت سلنیوم برای غلظت 00/2 میکروگرم بر لیتر در نمونه آب شهر آب رودخانه و آب چاه در حضور عامل مهار کننده مزاحمت ها به ترتیب 96، 97 و 98 درصد می باشد. در کار تحقیقاتی دوم استخراج سلنیوم به روش میکرواستخراج مایع-مایع پخشی و بدنیال آن بوسیله دستگاه کروماتوگراف گازی با آشکارساز ربایش الکترون اندازه گیری شد. برای مشتق سازی سلنیوم از عامل مشتق ساز 4-نیترواورتوفنیلن دی آمین استفاده شد. عملیات استخراج بر روی 00/5 میلی لیتر آب با استفاده از 500 میکرولیتر اتانول (حلال پخش کننده) حاوی 0/11 میکرولیتر کلروبنزن (حلال استخراج کننده) انجام شد. تحت شرایط بهینه حد تشخیص روش برای اندازه گیری سلنیوم بسیار پایین بوده (015/0 میکروگرم بر لیتر) و محدوده خطی منحنی کالیبراسیون وسیع (10-05/0 میکروگرم بر لیتر) می باشد. همچنین فاکتور تغلیظ بالا (122) می باشد. به منظور بررسی کارآیی روش آزمایش روی نمونه های آب شهر و آب خروجی تصفیه خانه هشترود بکار برده شد. درصد بازیافت سلنیوم برای غلظت 200/0و 00/1 میکروگرم بر لیتر برای نمونه آب شهر و آب خروجی تصفیه خانه هشترود ترتیب 97 و 99 درصد می باشد.

در این تحقیق پلیمر گزینشی سالبوتامول از طریق تکنیک قالب زدن مولکولی با استفاده از اکریلیک اسید به عنوان مونومر عاملی واتیلن گلیکول دی متا اکریلات به عنواک کراس لینکر و آزوبیس ایزوبوتیرو نیتریل به عنوان آغازگر در حلال کلروفوم تهیه گردید. بالک پلیمری حاصل اسیاب و الک شده و بعد ا زخروج سالبوتامول توانایی تشخیص آن در پلیمر حاصل با شستشوی بهینه شده تحت شرایط ثابت با حلالهای مختلف بررسی گردید. استخراج سالبوتامول نواحی در پلیمر به جای می گذارد که در اندازه شکل و موقعیت سالبوتامول ppm 25 نشان داد که پلیمر قالب مولکولی سالبوتامول (mip) می توان سالبوتامول را در مقایسه با پلیمر سنتز شده با پلیمر قالب مولکولی سالبوتامول mip می تواند سالبوتامول را در مقایسه با پلیمر سنتز شده با ترکیبات شیمیایی یکسان بدون حضور سالبوتامول nip تا حد 30 برابر تغلیظ نماید. در نیتجه mip ظرفیت اتصالی سالبوتامول بیشتری نسبت به nip از خود نشان داده است. همچننی زمان بازداری و گزینش پذیری سالبوتامول نسبت به ترکیبی با ساختار مشابه با سالبوتامول مانند ایزوکسوسوپرین ارزیابی شد. ظرفیت و خواص پلیمر خاصله با روش اسپکتروسکوپی ftir,uv visible بررسی شده که نتایج حاصل نشان دهده بر همکنش های پیوند هیدروژنی بین سالبوتامول و نقاط اتصالی نقش گرفته در پلیمر است. درنتیجه می توان این پلیمر را برای جداسازی مقادیر کم سالبوتامول در محیط های آبی و نیمه آبی بیولوژیکی به کار گرفت.

در این تحقیق دو روش برای اندازه گیری کادمیم در نمونه های آبی به کار گرفته شد. در کار اول روش میکرواستخراج مایع-مایع پخشی برای جداسازی و پیش تغلیظ و اسپکترومتر جذب اتمی الکتروترمال جهت اندازه گیری مقادیر بسیار کم یون کادمیم بررسی شد. 500 میکرولیتر مخلوط مناسب متانول (حلال پخش کننده)، تتراکلرید کربن (حلال استخراج کننده)و آمونیوم پیرولیدین دی تیو کاربامات (عامل کمپلکس کننده) سریعا با سرنگ به 5 میلی لیتر نمونه آبی حاوی کادمیم تزریق شد. پس از سانتریفوژ محلول، 20 میکرولیتر از 25 میکرولیتر فاز آلی ته نشین شده به اسپکترومتر جذب اتمی الکتروترمال تزریق و میزان کادمیم اندازه گیری شد. پارامترهای موثر بر استخراج از قبیل ph، غلظت لیگاند، نوع و حجم حلال استخراج کننده و پخش کننده، زمان استخراج و اثر نمک مورد بررسی قرار گرفت و بهینه گردید. در شرایط بهینه حد تشخیص 6/0 نانوگرم بر لیتر، محدوده خطی 20-2 نانوگرم بر لیتر، انحراف استاندارد نسبی 5/3? و فاکتور تغلیظ 125 حاصل شد. در کار دوم روش میکرواستخراج مایع-مایع پخشی برای جداسازی و پیش تغلیظ و اسپکترومتر جذب اتمی شعله ای جهت اندازه گیری مقادیر بسیار کم یون کادمیم بررسی شد. برای مهپاشی حجم 20 میکرولیتر به شعله، تغییراتی در سیستم مهپاشی دستگاه جذب اتمی صورت گرفت. در این روش حجم نمونه مصرفی 0/25 میلی لیتر و حجم متانول حاوی مقادیر مناسب تتراکلرید کربن و آمونیوم پیرولیدین دی تیوکاربامات، 0/2 میلی لیتر در نظر گرفته شد. پارامترهای موثر بر استخراج مورد بررسی قرار گرفت و بهینه گردید. در شرایط بهینه حد تشخیص 008/0 میکروگرم بر لیتر و فاکتور افزایشی 738 بدست آمد. منحنی کالیبراسیون در محدوده 0/3-02/0 میکروگرم بر لیتر خطی می باشد. هر دو روش ارایه شده به طور موفقیت آمیزی برای اندازه گیری کادمیم در نمونه های حقیقی به کار گرفته شدند.

معرفی پلیمرهای قالب یونی در آنالیز مقادیر بسیار ناچیز کاتیونها گام بسیار بزرگی در شیمی جداسازی و تغلیظ بود. تکنیک قالب گیری یونی روشی را بوجود آورد که فلزات با ارزش را از ترکیبات معدنی و محلولهای رقیق جداسازی کند. همچنین آلودگی های فلزات سنگین نظیر کادمیوم، جیوه، نیکل و دیسپرسیوم را از ضایعات صنعتی برطرف نماید. در این کار پلیمر قالب یونی جیوه ii از پلیمریزاسیون 4- وینیل پیریدین به عنوان منومر عاملی، اتیلن گلیکول در متاکریلات به عنوان شبکه ساز، 2-2آزوبیس 2- متیل پروپیو نیتریل به عنوان آغازگر و کاتیون جیوه ii به عنوان آنالیت هدف با روش پلیمریزاسیون تعلیقی تشکیل شد. پس از حذف یون جیوه از پلیمر به وسیله شستشو، حفراتی متناسب با شکل و اندازه جیوه بر جای ماند که پلیمر را قادر می سازد، به طور گزینش پذیر جیوه را از محلولهای بسیار رقیق جداسازی و تغلیظ کند. تمام آنالیزهای انجام شده با دستگاه اسپکتروسکوپی جفت شده القایی انجام شد. بهینه سازی بر روی ph، زمان، دما، حلالهای آلی و چندین عامل دیگر صورت گرفت. این پلیمر ضریب توزیع بالایی نسبت به پلیمر کنترل از خود نشان داد. گزینش پذیری پلیمر برای جیوه نسبت به سایر کاتیونها نظیر کادمیوم، سرب، روی، کبالت ، مس و ... بسیار بالا بود. راندمان جذب بالای 95 درصد بدست آمد و انحراف استاندارد نسبی 5/1 درصد شد.

خواص بسیار متنوع عناصر خاکهای نادر موجب شده تا این فلزات کاربردهای صنعتی زیادی داشته باشند از جمله در صنعت متالورژی برای بهبود خواص بعضی از آلیاژها و حذف ناخالصی های غیر فلزی از دیگر فلزات یا آلیاژها، ساخت آهن رباهای دایم، تهیه معرف برای آنالیز ترکیبات آلی فعال نوری و ... در این کار تحقیقاتی عناصر لانتانیم و ایتریم به روش اسپکتروفتومتری با معرف آلیزارین کمپلکسون در محیط سورفکتانتی اندازه گیری شدند. پارامترهای مختلف نظیر نوع بافر و غلظت آن، غلظت معرف، نوع سورفکتانت و غلظت آن، استوکیومتری کمپلکس لانتانیم، تکرارپذیری، گستره خطی و مزاحمت های مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. تحت شرایط بهینه ضریب جذب مولی کمپلکس های لانتانیم و ایتریم به ترتیب 10 به توان 4*27/6 و 67/0*10 به توان 4 l.mol-1.cm-1 می باشد. همچنین محدوده خطی برای لانتانیم و ایتریم به ترتیب 4/2-1/0 و 14-6/0 ug/ml با حدود تشخیص 19 و 45ng/ml و دقت روش (rsd%) برای هر دو عنصر 7/0 ([y]=5/0 ug/ml, [la]=2/1 ug/ml, n=5 بدست آمد. در انتها با توجه به مزاحمت طیفی دو عنصر لانتانیم و ایتریم، امکان اندازه گیری همزمان این دو عنصر به روش اسپکتروفتومتری مشتقی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

در این پایان نامه سعی در اندازه گیری مقادیر کم دو کاتیون مس و نیکل به طور همزمان با استفاده از دستگاه اسپکتوسکوپ ماوراء بنفش-مرئی بود. بدین منظور از کرومازرول –s به عنوان لیگاند استفاده گردید. با توجه به هم پوشانی بسیار زیاد طیفهای این دو کاتیون استفاده از روشهائی برای جداسازی این هم پوشانی ها ضروری می نمود. بهمین دلایل روشهای مختلف کمو متریکس و شبکه های عصبی مصنوعی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. سه روش pcr,ann,pca-ann مورد بررسی قرار گرفت که در بین این سه روش ، روش pca-ann که یک روش ترکیبی بین دو تکنیک pca و شبکه عصبی مصنوعی می باشد به عنوان بهترین روش انتخاب گردید. سپس مقادیر دو کاتیون نیکل و مس در یک نمونه حقیقی با استفاده از بهترین روش اندازه گیری گردید.

در این کار تحقیقاتی یک حسگر پتانسیومتری بر پایه پلیمرهای قالب ملکولی (mips) طراحی و ساخته شده و برای تشخیص و اندازه گیری ترکیب 2-آمینوپیریدین به کار گرفته شده است. یون فعال مورد اندازه گیری در واقع 2- آمینوپیریدین به طور مثبت باردار شده می باشد. برای تشکیل این جزء یونی اندازه گیری ها در یک محلول بافری با 5/4 انجام گرفته که در این ph 2-آمینوپیریدین به طور غالب تک پروتونه می باشد. در این شرایط پتانسیل غشاء با افزایش غلظت 2- آمینوپیریدین در یک گستره غلظتی وسیع (از 5 میکرومولارتا 100 میلی مولار) افزایش یافته و یک پاسخ نسبتا نرنستی با شیب 54/1 mv/decade را به همراه حد تشخیصی در حدود 0/2 میکرومولار به دست می دهد. زمان پاسخ الکترود کمتر از 5 ثانیه بوده و این حسگر می تواند برای مدت بیشتر از 3 ماه بدون هیچ گونه اختلاف قابل ملاحظه ای در پاسخ مورد استفاده قرار گیرد. این حسگر گزینش پذیری بسیار خوبی را نسبت به 2-آمینوپیریدین در مقابل برخی گونه های مزاحم از خود نشان می دهد. همچنین حسگر ساخته شده به طور موفقیت آمیزی برای تعیین میزان 2-آمینوپیریدین به عنوان یک خالصی بالقوه در داوری پیروکسیکام مورد استفاده قرار گرفته است.

روش میکرو استخراج مایع- مایع پخشی یک روش ساده و توانمند است که برای استخراج 10 پلی کلرو بی فنیل (pcbs) از نمونه های آبی با استفاده از کروماتوگرافی گازی با آشکار ساز بایش الکترون مورد استفاده قرار گرفت. در این روش از مخلوط مناسبی از استون (بعنوان حلال پخش کننده) و کلروبنزن (بعنوان حلال استخراج کننده) در حجم های میکرو استفاده شد. شرایط کاری برای افزایش کارایی روش مورد بررسی قرار گرفت و بهینه گردید. تحت شرایط بهینه ضریب همبستگی خوبی (996/0 (r در یک محدوده خطی (20-500/0 میکروگرم بر لیتر) نشان می دهند. درصد انحراف استاندارد نسبی (%(rsd بین 0/11-1/4 می باشد. حد تشخیص روش (3=s/n) برای اندازه گیری pcb ها کمتر از 200/0 میکروگرم بر لیتر بدست آمد. همچنین فاکتورهای تغلیظ بالا(تا 540) در مدت زمان بسیار کم و فقط برای 0/5 میلی لیتر نمونه آبی بدست آمد. برای بررسی کارایی روش، جهت اندازه گیری pcb ها در نمونه های واقعی، آب دریا، آب رودخانه و آب چاه مورد آزمایش قرار گرفتند. مقدار بازیافت نسبی، برای نمونه آب دریا، آب رودخانه و آب چاه پس از اضافه کردن مقادیر مختلفی از pcb ها به ترتیب در محدود %0/103- 0/96، %0/102-/97 و %0/114- 6/92 می باشد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که dllme همراه با کروماتوگرافی گازی با اشکارساز ربایش الکترون یک تکنیک سریع و ارزان برای تعیین pcb ها در نمونه های آبی می باشد.

روش نوین پیش تغلیظ برای گونه شناسی کروم در سطوح غلظتی میکروکرم بر لیتر و زیر میکروکرم بر لیتر توصیف می شود. این روش مبتنی بر کمپلکس کردن گزینشی گونه های کروم (vi) و (iii) با یک لیگاند کی لیت دهنده مناسب (آمونیوم پیرولیدین دی تیوکربامات، apdc) است که به دنبال آن میکرو استخراج مایع-مایع پخشی صورت می گیرد. اسپکترمتری جذب اتمی شعله ای مجهز به سیستم تزریق میکرو برای اندازه گیری گونه های کروم به کار گرفته شد. پارامترهای موثر بر تشکیل کمپلکس و استخراج از قبیل ph، دما، زمان، نوع و حجم حلال های استخراج کننده و پخش کننده. اثر نمک، مقدار لیگاند کی لیت دهنده و edta مورد بررسی قرار گرفت و بهینه گردید. تحت شرایط بهینه، فاکتورهای تغلیظ 275 برای کروم (vi) و 262 برای کروم(iii) (کروم کل) و فاکتور افزایشی 537 برای کروم (vi) و 508 برای کروم (iii) (کروم کل) از 0/25 میلی لیتر نمونه های آبی بدست آمد. منحنی کالیبراسیون در محدوده 20-3/0 میکروکرم بر لیتر با حدود تشخیص 07/0 میکروکرم بر لیتر و 08/0 میکروکرم بر لیتر به ترتیب برای کروم (vi) و کروم (iii) (کروم کل) حاصل شد. انحراف استانداردهای نسبی (r.s.d)، 0/2% برای کروم (vi) و 6/2% برای کروم ((iii برای تعیین 10 میکروکرم بر لیتر هر گونه بدست آمد. سادگی استخراج، سرعت هزینه پایین، مصرف کم حلال استخراج مایع-مایع پخشی برای گونه شناسی کروم (vi) و (iii) در نمونه های آبی است.

در این کار تحقیقاتی، از روش میکرو استخراج مایع - مایع پخشی برای جداسازی و پیش تغلیظ مقادیر بسیار کم یون نقره در نمونه های آبی و اندازه گیری آن بوسیله اسپکترومتر جذب اتمی شعله ای استفاده شد. این تکنیک یک روش نو در استخراج است که در عین سادگی و سرعت، راندمان و فاکتور تغلیظ بالایی دارد. در این روش از دو حلال استخراج کننده و پخش کننده استفاده می گردد. 00/4 میلی لیتر اتانول (حلال پخش کننده) حاوی 65 میکرولیتر تتراکلریدکربن (حلال استخراج کننده) و 50 میکروگرم دی تیزون (عامل کمپلکس کننده ) بوسیله سرنگ 00/5 میلی لیتری سریعاً به درون0/25 میلی لیتر آب حاوی نقره تزریق شد. محلول سانتریفیوژ شده و 35 میکرولیتر فاز آلی ته نشین گردید. 30 میکرولیتر از این فاز ته نشین شده به اسپکترومتر جذب اتمی شعله ای جهت اندازه گیری نقره تزریق شد. پارامترهای موثر بر استخراج از قبیل ph، غلظت لیگاند، نوع و حجم حلال استخراج کننده و پخش کننده، زمان استخراج و اثر نمک مورد بررسی قرارگرفت و بهینه گردید. برای مهپاشی تتراکلرید کربن در حجم-های میکرو به شعله، تغییراتی در سیستم مهپاشی دستگاه جذب اتمی شعله ای انجام شد. با این کار امکان مهپاشی حجم¬های 30 میکرولیتر بداخل شعله امکا¬ن¬پذیر گردید و پیک های تیز و تکرار پذیری بدست آمد. زمان آنالیز کمتر از 3 دقیقه و مصرف حلال استخراجی 65 میکرولیتر برای پیش تغلیظ 25 میلی لیتر نمونه آبی حاصل شد. تحت شرایط بهینه، حد تشخیص روش برای اندازه گیری نقره 018/0 میکروگرم برلیتر و محدوده خطی منحنی کالیبراسیون 00/7-10/0 میکروگرم بر لیتر و فاکتور تغلیظ استخراج نقره 575 می باشد. تکرار پذیری روش برای غلظت 50/0 و 00/5 میکروگرم درلیتر به ترتیب0/4 و 7/1 درصد بدست آمد (n=7). به منظور بررسی کارآیی روش، آزمایش روی نمونه های آب شهر، آب دریا، آب رودخانه و آب چاه انجام شد. درصد بازیافت نقره برای غلظت 00/1 و 00/5 میکروگرم برلیتر در نمونه آب شهر، آب دریا، آب رودخانه و آب چاه، بدون نیاز به عامل مهار کننده مزاحمتها، در محدوده 6/98-4/86 درصد قرار گرفت.

کارآیی روش میکرواستخراج مایع-مایع پخشی و کروماتوگرافی گازی با آشکار ساز فوتومتر شعله ای (dllme-gc-fpd) برای تفکیک ترکیبات بوتیل و فنیل تیندر نمونه های آبی بعد از مشتق سازی با سدیم تترااتیل بورات (nabet4) مورد ارزیابی قرار گرفت. بعضی از پارامترهای مهم مثل ph، میزان (nabet4)، زمان مشتق سازی، نوع و حجم حلال های استخراج کننده و پخش کننده زمان استخراج و اثر نمک برآورد و بهینه سازی شد. تحت شرایط بهینه، فاکتور تغلیظ بالا (1036-825) و حد تشخیص پایین (1-2/0 نانوگرم بر لیتر)بدست آمد. منحنی های کالیبراسیون برای آنالیت های مورد نظر در محدوده 1000-5/0 نانوگرم بر لیتر (بر حسب sn) خطی بودند. انحراف استاندارد نسبی ((rsds برای استخراج20 نانوگرم بر لیتر بر ترکیبات بوتیل و فنیل تین (برحسب sn) با استفاده8 از استاندارد داخلی، از 3/2 تا 9/5 % (7=n) و بدون استفاده از استاندارد داخلی، از 1/4 تا 8/ 8% (7=n)بود. نمونه های آب رودخانه و دریا با استفاده از روش پیشنهاد شده با موفقیت آنالیز شدند. بازده نسبی ترکیبات مورد مطالعه نمونه های آب دریا و رودخانه با مقدار 10 و 100 نانو گرام بر لیتر از ترکیبات بوتیا و فنیل تین (بر حسب sn) که به صورت دستی اضافه شدند، % (7/104-5/82) محاسبه شد.

در این تحقیق رفتار الکتروشیمیایی الکترود کربن شیشه ای اصلاح شده با نانو سیم های پلی پیرول در حضور آسکوربیک اسید و دوپامین مورد بررسی قرار گرفته است. با اعمال پتانسیل ثابت 8/0 ولت نسبت به الکترود مرجع ag/agcl ، برای مدت زمانی مشخص، الکتروپلیمریزاسیون پیرول صورت گرفت و الکترود اصلاح شده. نتایج آزمایش ها نشان داد که الکترود اصلاح شده نسبت به اکسایش دوپامین و بالاخص آسکوربیک اسید اثر کاتالیزوری دارد. پارامترهای سینتیکی مثل ضریب انتقال بار (a)، ضریب نفوذ (d) و ثابت سرعت انتقال بار (kh)، با بکارگیری روش های ولتامتری چرخه ای و کرونوآمپرومتری برای اکسایش آسکوربیک اسید تعیین شده اند. همچنین تاثیر سرعت روبش پتانسیل و نیز اثر ph محلول بر جریان کاتالیتیکی بررسی شده اند. در مرحله بعد برای تعیین کمی آسکوربیک اسید از روش ولتامتری پالس تفاضلی استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت آسکوربیک اسید از m 5- 10×5/7 تا m2- 10 ×0/1، پاسخ جریات کاتالیتیکی بطور خطی افزایش می یابد. حد تشخیص روش برابر با m5- 10× 4/2 (3= s/n) محاسبه شد.

در این تحقیق رفتار الکتروشیمی الکترود کربن شیشه ای اصلاح شده با نانو سیم های پلی پیرول و نانو خوشه های پلاتین در حضور آسکوربیک اسید و دوپامین مورد بررسی قرار گرفته است. با اعمال پتانسیل ثابت 8/0 ولت نسبت به الکترود مرجع ag/agcl، برای مدت زمانی مشخص، الکتروپلیمریزاسیون پیرول صورت گرفت و الکترود اصلاح شده با نانو سیم هار پلی پیرول، تهیه شد، الکترود اصلاح شده در محلول 5/0 مولار اسید سولفوریک و 0/2 میلی مولار پتاسیم هگزا کلروپلاتینات قرار گرفت و به روش ولتامتری چرخه ای از پتانسیل 4/0 ولت تا 25/0 ولت در سرعت اسکن 50 میلی ولت بر ثانیه و تعداد 30 چرخه، نانو خوشه های پلاتین تشکیل شد. تاثیر سرعت روبش پتانسیل و نیز اثر ph محلول بر جریان کاتالیکی بررسی شده اند. ضریب انتقال بار (a)، برای اکسایش آسکوربیک اسید تعیین شده است. در مرحله بعد برای تعیین کمی آسکوربیک اسید از روش ولتامتری پالس تفاضلی استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت آسکوربیک اسید از ، پاسخ جریان کاتالیتیکی بطور خطی افزایش می یابد. حد تشخیص روش برابر با محاسبه شد.