در چند دهه اخیر مهم ترین توسعه انقلابی در ساخت و اجرای بتن استفاده از بتن های خود تراکم می باشد. استفاده از این بتن ها بدلیل داشتن مزایای فراوان روبه افزایش می باشد لذا شناخت ویژگی ها و مسایل مرتبط با این نوع بتن لازم و ضروری بنظر می رسد. خوردگی ارماتورها در بتن از جمله رایج ترین آسب دیدگی ها در سازه های بتن آرمه موجود در شرایط محیطی خاص می باشد. در این تحقیق تاثیر عیار سیمان بر برخی از پارامترهای دوام خوردگی آرماتور بتن خود تراکم مورد بررسی قرار گرفته است به این ترتیب که بتن های خود تراکم با سه عیار سمیان متفاوت ویک نسبت آب به سیمان ثابت ساخته شده و آزمایش های مختلفی از قبیل جذب آب حجمی جذب آب مویبنه نیم پیل مقاوت الکتریکی بتن شدت خوردگی ماکروپیل تعیین پروفیل یون کلر و ضریب انتشار آن بر روی نمونه های واقع در شرایط آزمایشگاهی صورت گرفت . نتایج این بررسی ها نشان می دهد که افزایش عیار سیمان از مقدار 450 تا 550 کیلوگرم در متر مکعب در یک نسبت به آب به سیمان ثابت 45/0 باعث کاهش دوام خوردگی آرماتور بتن خود تراکم می گردد. همجنین در جریان این تحقیق آِزمایشات مختلف ریولوژی بین خود تراکم از قبیل اسلامپ فلو حلقه j جعبه l بدون آرماتور جعبه l (با آرماتور) جعبه u قیف v و vf نیز انجام شد.

در سالهای اخیر طراحی لرزه ای سازه ها تحت ارزیابی انتقادی تازه ای با تاکید بر تغییر معیار طراحی از مقاومت به عملکرد قرار گرفته است . در طول 70 سال گذشته یعنی دوره ای که محاسبات خاص طراحی لرزه ای وارد آیین نامه ها شده است به مقاومت و عملکرد بصورت دو مفهوم یکسان نگریسته می شد در حالی که در 25 سال گذشته بتدریج این دیگاه بر اساس این واقعیت که افزایش مقاومت ممکن است با عث افزایش ایمنی و یا کاهش خرابی نشود دستخوش تغییر شده است که اکثر قریب به اتفاق سازه های معمولی هنگام زلزله وارد ناحیه غیر خطی می شوند در این ناحیه بدون تغییر قابل توجه در نیروی برشی آسیب پیش رونده در سازه بوقوع می پیوندد. لذا طراحی لرزه ای سازه ها بر اساس نیرو که روش متداول در آیین نمه ها می باشد نمی تواند به تنهایی مبنای مناسبی برای طراحی و کنترل عملکرد لرزه ای سازه باشد. براساس نیاز به روش های نوین که بر مبنای تحلیل غیر خطی استوار باشد و بوسیله آنها بتوان رفتار لرزه ای و مکانیزم خرابی در سازه را بطور واقعی تر مورد بررسی قرار داد بیش از پیش احساس می شود بر این مبنا فلسفه نوین طراحی بر اساس عملکرد در حال شکل گیری و و گسترش است ک در ان از روشهای ساده انالیز استاتیکی غیر خطی برای تعیین رفتار سازه در ناحیه غیر خطی استفاده می شود. براساس فرضیات حاکم بر تحلیل استاتیکی غیر خطی پاسخ سازه توسط مود اصلی کنترل می شود و شکل مود پس از تسلیم سازه ثابت می ماند. هر دو این فرضیات پس از تسلیم غیر واقعی هستند اما طبق بررسی های انجام شده تقریب بعمل آمده برای سازه های منظم کوتاه و متوسط در حد قابل قبول است لیکن در سازه های بلند و سازه های نامنظم که اثر مودهای بالا در آنها غیر قابل صرف نظر کردن است تقریب ناشی از این فرضیات زیاد خواهد شد. در این پایان نامه ضمن بررسی روش های موجود برای انجام تحلیل های استاتیکی غیر خطی سازه ها روش dpa به عنوان یک روش جدید برای در نظر گرفتن اثر مودهای بالاتر در ارزیابی عملکرد لرزه ای سازه های بلند معرفی و مورد بررسی قرار گرفته است

تعامل شرکتهای بزرگ نفتی با کشورهای دارای منابع نفت و گاز در قالب قراردادهای مختلفی انجام می پذیرد. نوع این قرارداد ها در میزان و کیفیت انتقال تکنولوژی تاثیر بسزایی دارد و بدلیل محدودیتهای قانونی موجود در سرمایه گذاری خارجی و کمبود منابع مالی متداولترین روش عقد قراردادها در کشورمان بیع متقابل بوده است. از مشکلات عمده این نوع قراردادهای بین المللی در کشور عدم آگاهی کافی کارشناساس ذیربط از مباحث حقوقی و قوانین مربوط به دعاوی از یک طرف و از طرف دیگر عدم بکارگیری دقت کافی در پرداختن به جزییات قوانین مربوطه در قراردادها می باشد این مهم در قراردادهای بین المللی بیع متقابل که منجر به طرح دعاوی از سوی هر یک از طرفین قرارداد شده کاملا مشهود می باشد لذا لزوم توجه اساسی به این موارد و قوت بخشیدن به این بخش از قراردادهای پروژه های معظم بوضوع مشاهده می شود. هر چند در زمینه های مختلف این نوع قراردادها کارهای مطالعاتی زیادی انجام شده ولی توجه کمتری به مباحث حقوقی و دعاوی صورت گرفته که در این تحقق به این مهم پرداخته شده است. صحت این گفتار نقطه نظرات و همچنین تاییدات کارشناسان خبره مرتبط می باشد که در این پایان نامه با انجام کار میدانی راهکارهایی در جهت کاهش دعاوی بمنظور اعمال در قرارداد ارایه گردد.