در زمینه اثر میدانهای الکتریکی و الکترومغناطیسی برروی التیام زردپی مطالعاتی انجام گرفته است .نتایج بدست آمده از تحقیقات مختلف با یکدیگر متفاوت بوده ا دراین مطالعه سعی شده است اثر جریان الکتریسیته مستقیم بر التیام بافت زردپی ارزیابی گردد . بدین منظور تعداد چهل قطعه خرگوش در چهار گروه ده تائی مورد آزمایش قرارگرفتند زردپی خم کننده عمقی خرگوشها در ناحیه خلفی استخوان متاتارس پای راست قطع و ب نخ پلی استر 4/0 بخیه شد.در پنج خرگوش از هرگروه زردپی عمل شده به الکترودهای جریان الکتریسیته که از قبل آماده شده بود وصل گردید.شدت جریان اعمال شده بر زردپی تقریبا معادل 10 میکروآمپربود پنج قطعه خرگوش دیگر بعنوان شاهد درنظر گرفته شدند.اندام عمل شده درتمامی گروهها بانداژ و به وسیله تسمه های آلومینیومی آتل گذاری شده و مجددا بانداژ گردید. محل ترمیم در هرچهار گروه بترتیب در روزهای 7،14،28،42 بعداز عمل از نظر ظاهری و بافت شناسی بررسی شد. ازنظر ظاهری در هرگروه خرگوشهائی که از جریان الکتریسیته برای درمان آنها استفاده شده بود، میزان چسبندگی زردپی موردنظر با پوست و زردپی های مجاور بسیار زیاد بود.از نظر بافت شناسی استفاده از جریان الکتریسیته باعث باقی ماندن واکنش آماسی حاد در محل ترمیم تا پایان روز 42 بعد از عمل شده بود. هرچند رشته های کلاژن در مقایسه با نمونه های شاهد دراین گروه به مراتب منظم تر بودند بطورکلی دراین بررسی معلوم گردید که استفاده از جریان الکتریسیته مستقیم به روش انجام شده نتایج رضایت بخشی در درمان جراحات زردپی در برنداشته است به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز میباشد .

هدف ازاین تحقیق بررسی اثر داروی فنیتوئین سدیم برزمان ترمیم شکستگی استخوان درشت نی بود.بدین منظور بیست قطعه خرگوش 3-4 ماهه انتخاب گردید و استخوان درشت نی پای راست آنها بطور عرضی بروش جراحی با رعایت اصول آسپتیک تحت بی عمومی کاملا اره گردید.این خرگوشها به چهار گروه پنج تائی تقسیم گردیدند . درگروههای 1 و 2 شکستگی ایجاد شده بروش پین گذاری تثبیت داخلی گردید.درگروهها3 و 4 شکستگی ایجاد شده بروش آتل گذاری تثبیت خارجی گردید . درگروههای 1 و 3 تزریق روزانه 20mg/kg داروی فنیتوئین سدیم بصورت عضلانی بمدت پنج روز از دو روزقبل از عمل تا سه روزبعد از عمل،انجام گردید . درگروههای 2و4 تزریق دارو انجام نگردید وبعنوان کنترل مورد مطالعه قرارگرفتند از گروه 1،سه خرگوش و از گروه 2، دوخرگوش بعداز عمل جراحی قبل از حصول نتایج نهائی بدلایل مختلف تلف گردیدند.در گروه 3،چهار عدد در گروه 4،سه عدد از خرگوشها بدلیل نکروز استخوان درشت نی مورد عمل قرار گرفته، در روز بیست ویک پس از عمل مورد آزمایش هیستوپاتولوژیک قرار گرفتند.در گروه 4 یک قطعه از خرگوشها پس از عمل جراحی تلف گردید . خرگوشها بمدت 28 روز تحت بررسی رادیولوژیک قرار گرفتند و بعدازاین مدت نمون هیستوپاتولوژیک از محل شکستگی تهیه گردید . از رادیوگرافهای تهیه شده حدودا این مطلب مشهود بود که گروههای 1 و 3 بترتیب نسبت به گروههای 2 و4 تسریعی در روند تشکیل کالوس و جوش خوردگی داشت همچنین در اسلایدهای هیستوپاتولوژیک تا حدودی پیشرفت و سرعت گروههای 1 و2 بترتیب نسبت به گروههای 2 و4 مشاهده گردید . در مجموع نتایج بدست آمده موید تاثیر فنیتوئین سدیم در تسریع و ترمیم شکستگی استخوان میباشد ولی برای حصول نتایج آماری قابل قبول و دقیق، بایستی این مطالعه بر روی نمونه های بیشتری انجام گیرد .

دراین بررسی با استفاده ازیک مبدل جریان الکتریکی برق شهر به جریان متناوب با فرکانس 700 هرتز و شدت جریان خروجی 0-50 ولت (یا 0-100 میلی آمپر) باشکل موج مربعی برروی دو گروه 5 تائی خرگوش بیهوشی ایجاد گردید آزمایشاتی شامل بررسی ضربان قلب ،تعداد و کیفیت تنفس ،رفلکس پلک ،رفلکس قرنیه،رفلکس درد،تغیی رفتار غریزی و ضایعات پاتولوژیکی اندامهای مختلف در مقایسه با هم و درمقایسه بایک گروه شاهد،انجام گرفت . گروه الف با دریافت کردن سه مرحله ولتاژ اولیه بترتیب 20و15و11-13 ولت که هرکدام باقطع جریان به حیوان مدت زمان کوتاهی (بین 15-60 ثانیه) استراحت داده اند جریان الکتریکی بعدازآخرین ولتاژ اولیه بتدریج تا حدود 6-8 ولت کاهش داده شد ودرطول آزمایش درهمین سطح ثابت نگه داشته شد بروی این گروه بمنظور بررسی عمق و مدت زمان پایداری بیهوشی یک عمل جراحی لاپاراتومی اکتشافی نیز انجام شد.درپایان آزمایشات تمام خرگوشها برای مدت یک هفته تحت مراقبت بوده ازنظر تغییر رفتار غریزی و ضایعات احتمالی وارده به اندامهای مختلف تحت نظربودند و نهایتا پس ازکشته شدن بطریقه انسانی، همه آنهامورد کالبدگشائی قرار گرفتند که هیچکدام از گروهها در مقایسه با گروه شاهد از نظر طبیعی بودن اندامهای مختلف با هم تفاوتی نداشتند . دراین بررسی مشخص شده که گروه ب نسبت گروه الف خیلی بهتربیهوشی را تحمل کر وبیهوشی ایجاد شده در آنها با مقایسه با گروه الف از عمق و پایداری بسیاربهتری برخوردار بود و همچنین درسطح بیهوشی نگهدارنده،بی نظمی های قلبی و تنفسی ایجاد شده در گروه ب کمتر از گروه الف بوده است .

بمنظور ایجاد یک حالت آرام بخشی و هوشبری مناسب و بررسی اثرات بالینی گزیلا هیدروکلراید و کتامین هیدروکلراید به تنهائی و تواما در گربه بررسی فوق انجام گردید.دراین بررسی تعداد 5 قلاده گربه در سنین مختلف که وزنی حدود 1/800 الی 3/200 کیلوگرم داشتند استفاده گردید.هرگربه سه بار تحت آزمایشی قرارگرفت و فاصله زمانی هرآزمایش 10 روز بود.آزمایش اول با تزریق زیرجلدی گزیلازین هیدروکلرایدبه میزان2/2mg/kg،آزمایش دوم باتزریق عضلانی کتامین به میزان33mg/kg ودر آزمایش سوم باتزریق زیرجلدی گزیلازین هیدروکلراید به همراه تزریق عضلانی کتامین هیدروکلراید بترتیب به میزان 1/1mg/kg کیلوگرم و 16/5m/g صورت گرفت . دراثر تزریق گزیلازین هیدروکلراید کاهش معنی دار)p<0/05(در تعداد ضربان قلب حرکات تنفس و درجه حرارت مشاهده گردید.ضمنادرزمان مصرف این دارو با شل شدگی عضلانی،تهوع و استفراغ،دفع مدفوع و ادرار در حیوان همراه بود و اثرات دارو باتاخیر ایجاد شده و ازکیفیت ضعیف تا متوسطی برخوردار بود . دراثرتزریق کتامین هیدروکلراید، افزایش معنی داری در تعداد ضربان قلب p<0/05(و کاهش معنی داری)p<0/05(در تعداد حرکات تنفس و درجه حرارت رخ داد که بات زیادبزاق،انقباض و سفتی عضلانی همراه بود.اثرات دارو بسرعت ایجاد شده وازکیف متوسط تاخوبی برخوردار بود وبرگشت به حالت طبیعی طولانی و نسبتا نامطلوب از خصوصیات دیگراین داروبود . بدنبال تزریق داروهای گزیلازین هیدروکلراید بهمراه کتامین هیدروکلراید کاهش معنی داری)p<0/05(در تعداد ضربان قلب ، حرکات تنفس و درجه حرارت مشاهده گردید که تغییرات کمتری درمقایسه با تزریقات هرکدام از دو دارو به تنهائی دارد.ضمنا زمان شروع اثر نسبتا سریع،حالت بی دردی مطلوب و شل شدگی عضلانی مناسب ،برگشت به حالت طبیعی نیز آرام و مطلوب مشاهده گردید. بطورکلی مشخص شد که بامصرف گزیلازین هیدروکلراید همراه کتامین هیدروکلراید تغییرات برروی پارامترهای طبیعی بدن و تظاهرات بالینی نسبتا کمتراز مصرف دو دارو به تنهائی میباشد و تزریق توام داروهای فوق ایجاد یک آرام بخشی و مقید شدن کافی و مفید در گربه میکند که میتوان برای انجام هرگونه معاینه وعملیات درمانی و جراحیهای بمدت 30 دقیقه درحیوان بکاربرد .