استفاده از تانن به عنوان جایگزین بخشی رزین های فنولیکی مضر درساخت رزین های فرمالدهیدی بر پایه تانن در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است. تانن با استفاده از حلال های آب، آب: متانول و متانول در زمان 5 ساعت با دستگاه سوکسله استخراج و با دستگاه تقطیر چرخان، حلال جداسازی شد سپس و با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا و طیف سنجی ft-ir میزان تانن موجود در عصاره از نظر کمی و کیفی ارزیابی شد. سپس با توجه به تطابق بین تانن موجود در پوست و تانن تجاری، از تانن تجاری در فرمولاسیون رزین فرمالدهیدی بر پایه تانن استفاده شد. تخته خرده هایی از خرده چوب و کاه گندم با چهار نوع رزین ساخته شده از تانن در سه سطح اختلاط کاه و خرده چوب و دو زمان پرس 9 و12 دقیقه ساخته شد و به منظور بررسی خصوصیات رزین در ساخت تخته خرده چوب استفاده گردید و تاثیر عوامل متغیر بر ویژگی های فیزیکی و مکانیکی تخته خرده چوب مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه های آزمونی جهت اندازه گیری خواص فیزیکی و مکانیکی تخته خرده چوب مطابق آئین نامه 68763 استاندارد din تهیه و اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از روش آماری فاکتوریل به کمک نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و میانگین های به دست آمده از طریق آزمون دانکن تجزیه و تحلیل شد. نتایج این تحقیق نشان داد که اختلاف بین حلال های مختلف برای استخراج تانن از لحاظ آماری معنی دار است و حلال آب: متانول بهترین حلال برای استخراج تانن از پوست بلوط بلندمازو است و بیشترین بازده استخراج را دارد و پوست بلوط بلندمازو دارای 14 درصد تانن قابل استخراج با حلال آب : متانول است. رزین فنل تانن فرمالدهید با کوپلیمر کردن محلول تانن 40 درصد با رزین pf محلول در آب در دمای 25 درجه سانتی گراد ساخته شد. با بررسی اثر مستقل و متقابل عوامل متغیر بر خواص فیزیکی و مکانیکی تخته خرده چوب مشخص گردید که مدول الاستیسیته و مدول خمشی تخته های ساخته شده از کاه گندم و خرده چوب با نسبت (30:70) و رزین فنل تانن فرمالدهید با جایگزینی 10 درصد بیشتر از بقیه تیمارها بود. آزمایشات چسبندگی داخلی نشان داد که تخته های ساخته شده با رزین فنل فرمالدهید بیشترین چسبندگی داخلی را داشتند و نمونه های ساخته شده با رزین فنل تانن فرمالدهید با جایگزینی 10 درصد نیز چسبندگی نزدیک به رزین شاهد را نشان می دهند و تخته های ساخته شده با خرده چوب خالص دارای بیشترین میزان چسبندگی داخلی هستند و تاثیر مستقل زمان پرس بر چسبندگی داخلی نشان می دهد که با افزایش زمان پرس، چسبندگی داخلی نیز افزایش می یابد. جذب آب و واکشیدگی ضخامت پس از 2 و 24 ساعت غوطه وری در آب نمونه های ساخته شده با رزین فنل فرمالدهید و فنل تانن فرمالدهید از لحاظ آماری در یک سطح قرار می گیرند و تخته های ساخته شده از خرده چوب خالص کمترین میزان جذب آب و واکشیدگی ضخامت و تخته های ساخته شده از کاه گندم خالص بیشترین میزان جذب آب و واکشیدگی ضخامت را دارند.

چکیده این تحقیق به منظور بررسی اثر درصد خشکی و پیش تیمار بر ویژگی های خمیر کاغذ مکانیکی پراکسید قلیایی (apmp ) باگاس انجام گرفت . وابری الیاف بر اساس روش فرانکلین و ترکیبات شیمیایی و ویژگی های کاغذ دست ساز بر اساس آیین نامه های استاندارد tappi اندازه گیری شد. به منظور تهیه خمیر کاغذها ابتدا باگاس با آب جوش ، سود سوز آور یک درصد و سود سوز آور یک درصد همراه با یک درصد پراکسید هیدروژن ، تحت شرایط ثابت نسبت مایع خمیر سازی به ماده اولیه10 به 1 ، زمان 30 دقیقه و درجه حرارت c ? 70 پیش تیمار شد. تیمار اصلی با استفاده از 2 درصد پراکسید هیدروژن در ph حدود 11 ، درجه حرارت c ? 60 ، در سه سطح درصد خشکی 10 ، 15 و 20 انجام شد . مدت زمان تیمار اصلی بر اساس ابقاء 5 درصد از پراکسید هیدروژن اولیه تعیین گردید. خمیر های تهیه شده به منظور ساخت کاغذ دست ساز تا رسیدن به درجه روانی حدودcsf 300 پالایش شدند . تجزیه و تحلیل ویژگی های کاغذ دست ساز با استفاده از طرح کاملاً تصادفی وگروه بندی میانگین ویژگی های حاصله با استفاده از آزمون آماری دانکن انجام شد . نتایج نشان دادند که با افزایش درصد خشکی، مدت زمان تیمار اصلی فرآیند کاهش و درجه روشنی کاغذ افزایش می یابد. بیشترین مدت زمان تیمار اصلی و بیشترین مقادیر ویژگی های مکانیکی و دانسیته مربوط به خمیر apmp حاصل از باگاس پیش تیمار شده با سود سوز آور یک درصد همراه با یک درصد پراکسید هیدروژن در درصد خشکی10 می باشد. بیشترین مقادیر بازده وضخامت مربوط به باگاس شاهد وبیشترین درجه روشنی کاغذ مربوط به باگاس پیش تیمار شده با آب جوش در درصد خشکی 20 می باشد. به طور کلی با افزایش مقدار قلیای جذب شده توسط باگاس مقادیر بازده و درجه روشنی خمیر کاغذهای تهیه شده کاهش و مقادیر ویژگی های مکانیکی آنها افزایش یافت.

در این تحقیق تأثیر پروپیونیلاسیون بر مقاومت به هوازدگی چوب صنوبر دلتوئیدس مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های آزمایشی در شرایط مختلف دمایی و زمانی پروپیونیله شدند و به مدت 180 روز در معرض هوازدگی طبیعی قرار داده شدند. رنگ چوب پروپیونیله شده قبل و پس از 40، 80 و 180 روز هوازدگی مورد اندازه گیری قرار گرفت. زبری سطح نمونه ها قبل و بعد از 180 روز هوازدگی، اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری در سطح اعتماد 95% با استفاده از آزمون کراسکال والیس نشان داد که با تیمار چوب صنوبر با انیدرید پروپیونیک تغییر رنگ در اثر هوازدگی بطور معنی داری کاهش یافت. با افزایش درصد افزایش وزن از 7/3 به 16/4، میزان تغییر رنگ بطور معنی داری کاهش یافت. در پایان دوره هوازدگی، زبری سطح نمونه های تیمار شده با درصد افزایش وزن 16/4 درصد، کمتر از نمونه های شاهد بود اما این تفاوت معنی دار نبود

در این مطالعه سینتیک خمیرسازی سودا از پوست، مغز و کل ساقه کنف رقم 7615 بررسی گردید. مقدار اولیه لیگنین کلاسون و لیگنین محلول در اسید برای مغز کنف به ترتیب 2/17 و 3 درصد و برای پوست آن 5/8 و 85/3 درصد بر اساس وزن خشک ماده اولیه تعیین شد. مقدار سلولز، مواد استخراجی محلول در الکل- استن و خاکستر برای مغز کنف به ترتیب 3/42، 35/10 و 45/4 درصد و برای پوست نیز به ترتیب 46/48، 55/5 و 59/9 درصد به دست آمد. خمیرسازی به روش سودا تحت شرایط: قلیایی فعال 40 گرم بر لیتر (برحسب هیدروکسید سدیم بر اساس وزن خشک ماده اولیه)، نسبت لیکور به ماده اولیه‏ 20 به 1، دماهای بیشینه پخت 140 الی c° 170 (بسته به ماده اولیه) و زمان پخت 0 تا 1500 دقیقه (بسته به دمای بیشینه و ماده اولیه) برای پوست، مغز و مخلوط پوست و مغز انجام گرفت. نتایج نشان داد که لیگنین‏زدایی در پوست و مغز کنف طی سه فاز صورت می‏گیرد و انرژی فعال‏سازی مورد نیاز برای لیگنین‏زدایی در فاز نهایی برای مغز و پوست به ترتیب 53/94 و 89/85 کیلو ژول بر مول می‏باشد. ثابت سرعت لیگنین‏زدایی فـاز نهـایی برای مغز در دمـاهای 155، 160 و c° 170 به ترتیب 4-10 × 39، 4-10 × 70 و (1- min) 4-10 × 93 و برای پوست در دماهای 140، 145، 150 و c° 155 به ترتیب 4-10 × 30، 4-10 × 41، 4-10 × 53 و (1- min) 4-10 × 73 و برای مخلوط پوست و مغز کنف در دمای c° 155، (1- min) 4-10 × 50 به دست آمد. برای خمیرسازی از مخلوط پوست و مغز کنف، دمای c° 155 انتخاب گردید زیرا در این دما فازهای 2 و 3 هم در پوست و هم در مغز قابل مشاهده‏اند. در دمای c° 155 مقدار محاسبه شده لیگنین باقی مانده در خمیر در نقطه انتقال فاز 2 به 3 برای پوست، بیشتر از مغز و مخلوط پوست و مغز به دست آمد. کمترین مقدار لیگنین باقیمانده در نقطه انتقالی مربوط به مغز بود.

این تحقیق به منظور بررسی تأثیر پیش استخراج بر تولید خمیرکاغذ سودا-آنتراکینون ساقه کنف انجام گرفته است. تیمار پیش استخراج با آب داغ خالص و نیز کاتالیز شده با اسید و قلیا با هدف کاهش وزن در محدوده 5/8، 5/11 و 5/14 درصد براساس وزن خشک خرده های کنف انجام شد. خرده های کنف پیش استخراج شده و پیش تیمار نشده (شاهد) با استفاده از روش سودا- آنتراکینون تبدیل به خمیرکاغذ شدند. نتایج مرحله پیش استخراج نشان داد که با افزایش دما و زمان پیش تیمار، درصد کاهش وزن خرده های کنف افزایش و ph مایع استخراج شده کاهش یافت. زمان مورد نیاز برای دستیابی به کاهش وزن مشخص در مرحله پیش استخراج، در تیمار کاتالیز شده با اسید یا قلیا کاهش یافته است. نتایج خمیرسازی نشان داد که با افزایش زمان پخت و نیز با افزایش میزان درصد کاهش وزن خرده های کنف در مرحله پیش استخراج، بازده خمیرکاغذ کاهش یافت. بین خرده های کنف پیش استخراج نشده (شاهد) و پیش استخراج شده با کاهش وزن 5/8، 5/11 و 5/14 درصد، به لحاظ میانگین بازده و عدد کاپای خمیرکاغذ در زمان پخت ثابت، اختلاف معنی دار آماری در سطح 5 درصد وجود داشت، به طوری که خمیرکاغذ شاهد دارای بیشترین بازده و عدد کاپا و خمیرکاغذ حاصل از خرده های کنف پیش استخراج شده با کاهش وزن 5/14 درصد، دارای کمترین بازده بوده اند. به علاوه، بین خرده های کنف پیش استخراج نشده (شاهد) و پیش استخراج شده با آب داغ، کاتالیز شده با اسید و کاتالیز شده با قلیا در هر یک از سطوح کاهش وزن 5/8، 5/11 و 5/14 درصد، به لحاظ بازده خمیرکاغذ، اختلاف معنی دار آماری در سطح 5 درصد وجود داشته و خمیرکاغذ شاهد و خمیرکاغذ حاصل از خرده های کنف پیش استخراج شده با آب داغ به ترتیب بیشترین و کمترین بازده را داشتند. بین خرده های کنف پیش استخراج نشده (شاهد) و پیش استخراج شده، به لحاظ میانگین عدد کاپای خمیرکاغذ در مقادیر کاهش وزن برابر نیز در سطح 5 درصد اختلاف معنی دار بوده است اما بین میانگین عدد کاپای خمیرکاغذهای حاصل از خرده های کنف پیش استخراج شده با آب داغ، کاتالیز شده با اسید و کاتالیز شده با قلیا اختلاف معنی داری مشاهده نشد. نتایج مربوط به ویژگی های فیزیکی و مقاومتی کاغذهای دست ساز نشان داد که با افزایش میزان درصد کاهش وزن خرده های کنف پیش استخراج شده از 5/8 به 5/14 درصد، ویژگی های مقاومتی خمیرکاغذهای حاصل برای کلیه روش های پیش استخراج کاهش یافته است. از طرف دیگر، ویژگی های مقاومتی خمیرکاغذهای حاصل از خرده های کنف پیش استخراج شده با آب داغ در مقایسه با نمونه های پیش استخراج شده با کاتالیزور اسیدی یا قلیایی، غالباً کمتر بوده است.

در این بررسی اثر پیش تیمار خرده چوب های صنعتی مخلوط سه گونه صنوبر (populus nigra، populus euramericana و populu deltoides) و ممرز (carpinus betulus) توسط قارچ رنگین کمان (trametes versicolor) بر روی ویژگی های خمیرکاغذ و کاغذ کرافت حاصله بررسی شد. برای این منظور قارچ مورد نظر از جنگل های ناهار خوران گرگان تهیه و در آزمایشگاه گیاهپزشکی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان خالص سازی و تکثیر گردید. از قارچ تکثیر شده سوسپانسیون تهیه و از آن برای تلقیح خرده چوب های صنعتی کارخانه چوب و کاغذ مازندران (گونه صنوبر به صورت مخلوط و گونه ممرز) در زمان های 1، 2 و 3 هفته استفاده شد. پس از پیش تیمار قارچی، به منظور خروج ریسه های قارچ، خرده چوب ها با آب سرد شستشو و در هوا خشک شدند. سپس خرده چوب ها با فرایند کرافت و برای رسیدن به عدد کاپای حدود 20 در شرایط سولفیدیته 25%، درجه حرارت?c 170، 6:1 =l:w و زمان 90 دقیقه به خمیرکاغذ تبدیل و سپس از آنها کاغذهای 65 گرمی تهیه شد. نتایج نشان داد کاهش وزن ناشی از پیش تیمار قارچی در زمان های 1، 2 و 3 هفته در صنوبر به ترتیب 1، 96/5 و 8/10 درصد و در ممرز به ترتیب 12/2، 8/3 و 44/5 درصد بود. نتایج ft-ir نشان داد که اساساً تخریب قارچی چوب صنوبر و ممرز به ترتیب در زمان های دو و سه هفته بر روی باندهای کربنیل جفت نشده ناشی از ارونیک اسیدهای زایلان، باندهای کربنیل جفت شده لیگنین و نیز ساختارهای آروماتیک لیگنین می باشد و در این میان کربوهیدرات ها نیز به صورت جزئی تحت تأثیر قرار گرفته اند. البته در سه هفته پیش تیمار خرده چوب های صنوبر، دامنه تخریب قارچی به سمت سلولز کشیده شده است. خرده چوب های صنوبر پیش تیمار شده با قارچ برای رسیدن به یک عدد کاپای یکسان، 2 درصد قلیای فعال بیشتری نیاز داشتند در صورتی که برای گونه ممرز به قلیای اضافی نیازی نبود. نتایج ارزیابی خمیرکاغذ نشان داد اثر پیش تیمار قارچی بر روی خرده چوب های صنوبر در مقایسه با ممرز بیشتر بود. ماتی و روشنی کاغذهای حاصله با افزایش زمان پیش تیمار قارچی کاهش یافته است. همچنین ویژگی های فیزیکی و مقاومتی کاغذهای حاصله با افزایش زمان پیش تیمار بهبود و تنها مقاومت به پاره شدن دچار نقصان شده است. گفتنی است در زمان سه هفته پیش تیمار، ویژگی های فوق الذکر کاغذ حاصل از صنوبر کاهش یافته است. بنابراین زمان پیش تیمار بهینه بر ای چوب صنوبر 2 هفته و برای چوب ممرز 3 هفته می باشد. استفاده از این قارچ برای صنوبر در مجموع از عملکرد مطلوب تری برخوردار بوده است.

کارخانه صنایع چوب وکاغذ مازندران ، بزرگترین و تنها تولید کننده کاغذ روزنامه در کشور بوده که قادر به تامین بخش زیادی از نیاز داخلی کشور می باشد. علاوه بر افزایش کیفیت کاغذ روزنامه و جلب رضایت مشتریان، اقتصادی نمودن تولید آن از طریق افزایش مصرف مواد پرکننده معدنی و با حفظ ویژگی های مقاومتی کاغذ از اهداف عالیه تولید می باشد. توجه به شیمی پایانه تر ماشین کاغذ و به کارگیری مواد کمک نگهدارنده مناسب می تواند رسیدن به اهداف فوق الذکر را تسهیل نماید. امروزه همزمان با گسترش فناوری نانو ، استفاده از نانو ذرات در بخش پایانه تر ماشین کاغذ با اهداف بهبود کیفیت کاغذ و نیز اقتصادی نمودن تولید در کشورهای پیشرو در صنعت تولید کاغذ متداول گردیده است. اهداف اصلی تعریف شده برای انجام این پژوهش، بررسی تاثیر استفاده از ذرات نانوسیلیکای کلوئیدی و همچنین نرمه های فیبری کاتیونی شده خمیر cmp بر بهبود ماندگاری و ویژگی های خمیر و کاغذ روزنامه و مقایسه آن با شرایط فعلی تولید کاغذ روزنامه در کارخانه صنایع چوب و کاغذ مازندران یعنی استفاده از ماده کمک نگهدارنده پلیمری پلی اکریل آمید کاتیونی(تیمار شاهد) بوده است . همچنین تاثیر استفاده از مواد کمک نگهدارنده دو ترکیبی پلی اتیلن ایمین به اضافه پلی اکریل آمید آنیونی بر خواص خمیر و کاغذ روزنامه ، بررسی شد. نتایج نشان داد که به کارگیری ذرات نانوسیلیکای کلوئیدی و به خصوص ترکیب نشاسته کاتیونی و نانوسیلیکای کلوئیدی در مقایسه با ماده کمک نگهدارنده پلی اکریل آمید کاتیونی، باعث بهبود مقادیر قابلیت آبگیری(درجه روانی) و مقدار ماندگاری در گذر نخست ذرات ریز موجود در خمیر کاغذ روزنامه شده و همچنین کیفیت شکل گیری ، مقاومت به عبور هوا و زبری سطوح کاغذ روزنامه بهتر شد. علیرغم افزایش مقدار مواد پرکننده معدنی موجود در کاغذ ، مقاومت های کاغذ وضعیت مناسبی داشت و کاهش قابل ملاحظه ای در آن مشاهده نشد. تاثیر استفاده از ذرات نانوسیلیکای کلوئیدی بر خواص نوری کاغذ در مقایسه با تیمار شاهد قابل ملاحظه نبوده است. نتایج حاصل به کارگیری نرمه های فیبری کاتیونی شده خمیر cmp به تنهائی و به همراه پلی اکریل آمید کاتیونی ومقایسه آن با تیمار شاهد ( فقط استفاده از پلی اکریل آمید کاتیونی ) نشان داد که نرمه های فیبری کاتیونی شده خمیر cmp اگرچه به تنهائی، قادر به افزایش شاخصه های کیفی خمیر و کاغذ روزنامه نشده اند ولی استفاده آنها به همراه پلی اکریل آمید کاتیونی باعث افزایش کیفیت برخی خواص خمیر وکاغذ روزنامه شده و کارآئی پلی اکریل آمید کاتیونی در بهبود قابلیت آبگیری، افزایش ماندگاری موادپرکننده در کاغذ ، بهبود کیفیت شکل گیری و افزایش برخی ویژگی های مقاومتی کاغذ روزنامه ، افزایش نشان داده است و در واقع نرمه های فیبری کاتیونی شده خمیر cmp نقش هم افزائی در بهبود عملکرد پلیمر پلی اکریل آمید کاتیونی داشته اند. نتایج استفاده از مواد کمک نگهدارنده دو ترکیبی پلی اتیلن ایمین به اضافه پلی اکریل آمید آنیونی بر خواص خمیر و کاغذ روزنامه و مقایسه آن با تیمار شاهد یعنی ماده کمک نگهدارنده یک ترکیبی پلی اکریل آمید کاتیونی نشان داد که سیستم کمک نگهدارنده دو ترکیبی پلی اتیلن ایمین به اضافه پلی اکریل آمید آنیونی به لحاظ افزایش مقدار ماندگاری ذرات ریز کارآئی و راندمان بالائی داشته و چنانچه کیفیت شکل گیری کاغذ مطرح نبوده و یا در اولویت نباشد ، می توان برای ماندگاری حداکثری مواد پرکننده در انواع کاغذ، از این سیستم استفاده نمود.

استفاده از کارتن های کنگره ای کهنه occ)) در تولید کاغذ و مقوا به دلایل اقتصادی و زیست محیطی، به عنوان یک راهکار موثر، مورد توجه جدی سازندگان کاغذ قرار گرفته است. ویژگی های مقاومتی خمیر کاغذ بازیافتی به علت تخریب الیاف طی بازیافت های مکرر و تغییر در خصوصیات فیزیکی و سطحی الیاف به شدت کاهش می یابد. از این رو روش های مختلفی برای افزایش پتانسیل پیوندیابی الیاف و بهبود کیفیت کاغذهای بازیافتی مورد بررسی قرار گرفته است. در تحقیق حاضر روش های مختلف برای بهبود ویژگی های خمیر کاغذ occ شامل: 1- تیمار پالایش، 2- استفاده از نشاسته کاتیونی و کربوکسی متیل سلولز به عنوان مواد افزودنی مقاومت خشک، 3- تیمار شیمیایی کربوکسی متیل دار کردن الیاف، 4- استفاده از خمیر الیاف بلند رنگ بری نشده و 5- تیمار جزء جزء سازی الیاف بررسی گردید. پالایش در سه سطح درجه روانی csf 250، 300 وml, csf 350، نشاسته کاتیونی در سه سطح (5/0، 1 و 5/1 درصد)، cmc در سه سطح (25/0، 5/0 و 1 درصد) و ترکیب 5/0 درصد cmc به همراه 1، 5/1 و 2 درصد نشاسته مورد بررسی قرار گرفت. تیمار شیمیایی کربوکسی متیل دار کردن الیاف خمیر بر روی خمیر پالایش نشده و نیز قبل و بعد از پالایش خمیر صورت گرفت. از خمیر الیاف بلند در سه سطح (5، 10 و 15 درصد) به تنهایی و نیز در ترکیب با 1 درصد نشاسته کاتیونی استفاده گردید. خمیرکاغذ occ اولیه به دو بخش با نسبت وزنی 70 درصد بخش الیاف بلند (مجموع مش های 48+ و 100+) و 30 درصد بخش الیاف کوتاه (مش 100-) جزء جزء سازی گردید و سپس بخش الیاف بلند آن در سه سطح درجه روانی (400، 350 و 300) پالایش گردید و با همان نسبت وزنی 70 به 30 با بخش الیاف کوتاه ترکیب شد. نتایج نشان داد که تمامی تیمارهای مذکور به طور معنی داری باعث بهبود ویژگی های مقاومتی خمیر کاغذ occ شدند. تیمارهای بهینه به لحاظ خواص مقاومتی مطلوب از روش های ذکر شده و بر اساس معادلات نرمال سازی انتخاب شدند. بر این اساس، تیمارهای پالایش در درجه روانی csf 250، نشاسته کاتیونی در سطح مصرف 5/1درصد، cmc به تنهایی در سطح مصرف 5/0 درصد و در ترکیب با 2 درصد نشاسته کاتیونی، خمیرالیاف بلند به تنهایی در سطح مصرف 15 درصد و در ترکیب با 1 درصد نشاسته کاتیونی در هر دو خمیر پالایش نشده و پالایش شده، کربوکسی متیل دار کردن الیاف قبل از پالایش و تیمار جزء جزء سازی در سطح درجه روانی 300، حداکثر خواص مقاومتی را در هر یک از روش های مورد مطالعه به خود اختصاص دادند. در مجموع تیمار مربوط به ترکیب 1 درصد نشاسته کاتیونی و 15 درصد الیاف بلند در خمیر پالایش شده و تیمار مربوط به ترکیب 2 درصد نشاسته کاتیونی و 5/0 درصد کربوکسی متیل سلولز در خمیر پالایش شده به ترتیب بهترین تیمارها در بهبود کیفیت خمیر کاغذ occ می باشند. واژه های کلیدی: پالایش، نشاسته کاتیونی، کربوکسی متیل سلولز، جزء جزء سازی الیاف، occ، بهبود مقاومت

این تحقیق با هدف بررسی تولید خمیر سفید از occ و ارزیابی استفاده آن جهت تقویت خمیر cmp برای ساخت کاغذ روزنامه انجام شد. از فرآیندهای خمیرسازی سودا-آنتراکینون، سولفیت سدیم- آنتراکینون و پروکسید قلیایی جهت لیگنین زدایی اولیه استفاده گردید. خمیر کاغذهای حاصل از تیمار سولفیت سدیم- آنتراکینون و پروکسید قلیایی پس از لیگنین زدایی اکسیژن با استفاده از توالی رنگ بری pp به خمیرکاغذ نیمه رنگ بری تبدیل شدند. خمیرهای تولید شده به روش سودا-آنتراکینون، با استفاده از توالی های رنگ بریadepdp و oadepd به خمیرکاغذ کاملا رنگ بری تبدیل شدند. خمیر کاغذ های نیمه رنگ بری و رنگ بری شده تهیه شده تا درجه روانی (ml, csf) 10420± پالایش شدند و ویژگی های نوری و مقاومتی آن ها تعیین گردید. از هر یک از خمیر های رنگ بری شده حاصل از occ با نسبت های 20، 30 و 40 درصد در ترکیب با خمیر cmp و نیز از خمیر رنگ بری شده سوزنی برگان با نسبت های 10، 15 و 20 درصد در ترکیب با خمیر cmp به عنوان نمونه های شاهد کاغذ دست ساز تهیه گردید و ویژگی های نوری و مقاومتی آن ها مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج ویژگی های فیزیکی و مقاومتی خمیر کاغذ های نیمه رنگ بری شده نشان داد که در کلیه ویژگی ها به جز شاخص مقاومت به پاره شدن اختلاف معنی داری در سطح 5 درصد مشاهده نشد. تیمار پروکسید قلیایی تاثیر معنی داری در افزایش درجه روشنی و فاکتور l و کاهش مقدار زردی و ماتی داشته است. نتایج نشان می دهد که استفاده از خمیر کاغذ نیمه رنگ-بری شده occدر ترکیب خمیر کاغذ cmp چوب پهن برگان برای ساخت کاغذ روزنامه با کیفیت قابل قبول، نه تنها امکان پذیر است بلکه در این صورت، در مصرف خمیرکاغذ الیاف بلند وارداتی و نیز در مصرف چوب برای تولید خمیرکاغذ cmp، می توان صرفه-جویی نمود. نتایج حاصل از کاغذ های کاملا رنگ بری شده نشان داد که پیش تیمار با اکسیژن می تواند خمیر کاغذ با عدد کاپای کمتر و بازده بیشتر تولید نماید ولی این پیش تیمار تاثیر قابل ملاحظه ای بر ویژگی های مقاومتی خمیر رنگ بری شده نهایی ایجاد نمی کند. به علاوه با استفاده از لیگنین زدایی اکسیژن می توان با تعداد مراحل رنگ بری کمتر به ویژگی های نوری مشابه دست یافت. علی رغم خواص نوری مشابه این دو توالی، توالیoadepd علاوه بر مزایای زیست محیطی و بازده نهایی به مراتب بیشتر، به انرژی پالایش کمتر نیاز دارد. این توالی، با دارا بودن حجم ویژه و ماتی بیشتری نسبت به توالی adepdp، که می تواند به چاپ پذیری بیشتر منجر شود، اولویت دارد. نتایج این تحقیق نشان داد که از خمیرکاغذ رنگ بری شده occ می توان به عنوان یک منبع لیفی مناسب جهت تولید کاغذ چاپ و تحریر استفاده نمود.

جهت بهبود ویژگی های مختلف خمیر کاغذ cmp گونه سپیدار از خمیر کاغذ مرکب زدایی شده مخلوط کاغذهای باطله اداری استفاده شد. خمیر کاغذ cmp براساس شرایط استاندارد صنعتی (صنایع چوب و کاغذ مازندران) و خمیر dip مخلوط کاغذ باطله اداری به روش شناورسازی تهیه شد. بعد از رساندن درجه روانی خمیرهای کاغذ یاد شده به حدود 300، از آنها در اختلاط با خمیر الیاف بلند وارداتی کاغذهای دست ساز تهیه گردید و ویژگی های فیزیکی، مکانیکی و نوری آنها اندازه گیری شد. نتایج حاصل نشان داد که با افزایش نسبت خمیر dip کاغذهای باطله اداری در مخلوط خمیرها، ویژگی های نوری کاغذ ها بهبود یافته ولی ویژگی های مقاومتی اندکی کاهش نشان دادند. نتایج حاصل از امتیازدهی تیمارهای آزمایشی براساس محاسبه معادلات نرمال سازی نشان داد که کاغذ حاوی 80 درصد خمیر cmp سپیدار، 15 درصد خمیر مرکب زدایی شده و 5 درصد خمیرالیاف بلند وارداتی بعد از تیمار شاهد دارای بالاترین رتبه و به عبارت دیگر، بهترین شرایط از نظر مجموع ویژگی های کاغذ است. لذا استفاده از خمیر dip مخلوط کاغذهای باطله اداری تا سطح 15 درصد در اختلاط با خمیر کاغذ cmp گونه سپیدار به همراه مقدار کمی خمیر الیاف بلند وارداتی منجر به تولید کاغذ روزنامه مناسب شده و قابل توصیه است. به علاوه تحت شرایط مناسب می توان سهم این خمیر dip را به 20 درصد نیز رساند و همچنان کاغذی با ویژگی های مقاومتی و نوری مطلوب به دست آورد.

چکیده هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه تاثیر استفاده از کامپوزیت فاین _ فیلر با فیلر معمول بر خواص مقاومتی و نوری کاغذ بود. یکی از معایب افزودن فیلر ها به کاغذ از بین رفتن مقاومت مکانیکی کاغذ بدلیل افت سطح پیوند بین الیاف بود که در این تحقیق با هدف حفظ مقاومت مکانیکی کاغذ از روش بارگذاری الیاف با کربنات کلسیم و جایگزینی آن با فیلر معمول استفاده گردید. شرایط سنتز کامپوزیت فاین- فیلر شامل دما: 25،50 و70 درجه سانتی گراد، زمان: 5/3 ، 5/7 و 10 دقیقه و در درصدخشکی 1/0، 5/0 درصد سوسپانسیون واکنش بوده است. به منظور مقایسه تاثیر استفاده از کامپوزیت فاین- فیلر و فیلرمعمولی بر خواص کاغذ پس از سنتز کامپوزیت فاین- فیلر بهینه درصدهای مختلف 60، 50، 40، 30، 20، 10 درصد بر مبنای وزن خشک سوسپانسیون بررسی شدند. برای ساخت و آزمون کاغذ از نمونه های کاغذ دست ساز که کاملاً عاری از هرگونه عیب براساس استاندارد tappi استفاده شد. نتایج نشان داد کاغذهای حاوی فیلر کامپوزیتی دارای شاخص مقاومت مکانیکی بیشتری نسبت به کاغذهای حاوی فیلر معمول بودند. همچنین در ارزیابی خواص نوری در کاغذ حاوی فیلر کامپوزیتی و فیلر معمول تفاوت هایی مشاهده شد. نتایج آنالیز واریانس نیز نشان داد کاغذهای حاوی فیلر کامپوزیتی و فیلر معمول به لحاظ شاخص های مقاومت مکانیکی و خواص نوری در درصدهای مختلف فیلر در کاغذ در سطح اطمینان 99 درصد کاملاً معنی دار بودند. همچنین نتایج تصویر sem و xrd از کامپوزیت فاین _ فیلر و فیلر معمولی نشان داد هر دو از واحدهای کلسیت شکل گرفته اند اما از شکل هندسی، مرفولژی و اندازه متفاوتی برخوردار هستند.

در این تحقیق امکان تهیه خمیر کاغذ nssc سرشاخه نخل خرما در ترکیب با خمیر حاصل از سودای پر بازده باگاس، برای تولید کاغذ کنگره ای در مقیاس آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. مقادیر طول و قطر الیاف این سرشاخه ها به ترتیب برابر با 85/0میلی متر و 21/17 میکرون و مقادیر سلولز، لیگنین و خاکستر آن ها نیز معادل32/45، 11/17 و 32/5 درصد و مواد استخراجی قابل حل در استن و آب داغ 66/6 و 25/13درصد اندازه گیری شد.مطالعه خواص خمیر و کاغذ nssc سرشاخه نخل خرما در شرایط متفاوت پخت نشان داد که با افزایش زمان و درصد مواد شیمیایی، مقدار بازده و عدد کاپا کاهش می یابد. ولی مقاومت های مکانیکی کاغذ حاصل، به جز مقاومت به پاره شدن، افزایش می یابد. با توجه به عدد کاپا، بازده و مقاومت های مکانیکی، خمیرکاغذ nssc سرشاخه نخل با بازده 53 درصد که با استفاده از 20 درصد مواد شیمیایی در شرایط دمایی ?170و زمان پخت 60 دقیقه تهیه شده بود و خمیرکاغذ سودای باگاس با مقدار بازده 8/63 درصد که با استفاده از 10 درصد مواد شیمیایی در شرایط دمایی?130و زمان پخت 30 دقیقه فرآوری شده بود انتخاب شدند و پالایش هر دو خمیر تا رسیدن به درجه روانی حدود 360 انجام گرفت. کاغذهای دست ساز با وزن پایه 127 گرم بر متر مربع از این دو خمیر و مخلوط آن ها براساس استاندارد tappi ساخته شد. نتایج حاصل از درجات مختلف اختلاط نشان داد که با افزایش درصد خمیرکاغذ سرشاخه نخل، مقاومت به پارگی و بالک کاغذ افزایش می یابد. همچنین شاخص مقاومت به ترکیدن، شاخص مقاومت به کشش، مقاومت به خرد شدن در حالت کنگره ای، مقاومت به له شدن در حالت حلقوی و مقاومت به نفوذ هوا، با افزایش درصد خمیرکاغذ سرشاخه نسبت به باگاس، روند کاهشی دارند. در صورت استفاده از خمیرکاغذ nssc سرشاخه نخل در ترکیب با خمیر شیمیایی باگاس، می توان کاغذ کنگره ای با کیفیت قابل قبول تولید کرد. در نهایت با توجه به نتایج این تحقیق و با توجه به نزدیک بودن مقادیر مقاومت های مکانیکی کاغذهای حاصل از درصدهای مختلف اختلاط، تیمار با درصد اختلاط 70 درصد خمیرکاغذ سرشاخه نخل و 30 درصد خمیر سودای باگاس، به عنوان مناسب ترین ترکیب برای ساخت کاغذ کنگره ای پیشنهاد می شود.

چکیده در این تحقیق تاثیر چند پیش تیمار شامل: آب جوش، هیدروکسید سدیم 2 درصد و اسید نیتریک 1/0 نرمال بر ویژگی های خمیر کاغذ مکانیکی پراکسید قلیایی (apmp) از پوست و مغز کنف به طور جداگانه بررسی شد. نسبت مایع خمیرسازی به ماده اولیه در تمام مراحل 10 به 1 در نظر گرفته شد. دما و زمان برای هر یک از مراحل پیش تیمار، اول و دوم خمیر سازی (تیمار اصلی) به ترتیب 95، 70 و 80 درجه سانتی گراد و 30، 20 و 60 دقیقه و مقدار پراکسید هیدروژن مورد استفاده برای مراحل اول و دوم خمیرسازی به ترتیب 1 و 3 درصد در نظر گرفته شد. مقدار ph نهایی در پایان مرحله اول حدود 10 و در پایان مرحله دوم حدود 9 تنظیم شد. مقدار پراکسید هیدروژن باقیمانده در پایان مراحل پخت 15-5 درصد تعیین گردید. ساخت کاغذ و اندازه گیری ویژگی های آن ها بر اساس آیین نامه tappi انجام گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین بازده برای پوست و مغز کنف مربوط به نمونه شاهد با مقادیر 87/79 و 4/85 درصد و بیشترین درجه روشنی مربوط به خمیر کاغذ پوست پیش تیمار شده با اسید نیتریک و نمونه شاهد مغز کنف به ترتیب برابر 11/60 و 35/69 درصد ایزو می باشد. بیشترین شاخص مقاومت به پاره شدن به ترتیب 20/8 و 49/7 mnm2/g مربوط به خمیر کاغذ پیش تیمار شده با هیدروکسید سدیم برای پوست و مغز کنف بود.

این تحقیق با هدف بررسی اثر اختلاط خمیرکاغذ باطله اداری بر خمیرکاغذ کرافت مخلوط پهن برگان شرکت چوکا و خمیرکاغذ سولفیت خنثی نیمه شیمیایی شرکت صنایع چوب و کاغذ مازندران انجام پذیرفت. بدین منظور، خمیرکاغذ تهیه شده از کاغذ باطله اداری در شرایط بهینه، و نیز خمیرکاغذ الیاف بلند3 وارداتی قهوه ای، هر یک به طور جداگانه، با نسبت های 5، 15 و 25 درصد در اختلاط با خمیرکاغذ کرافت مخلوط پهن برگان و نیز خمیرکاغذ سولفیت خنثی نیمه شیمیایی قرار گرفتند و کاغذهای دست ساز استاندارد تهیه، و ویژگی های آنها بررسی گردید. نتایج نشان داد که با افزایش سهم خمیرکاغذ باطله اداری در اختلاط با خمیرکاغذ کرافت، دانسیته ظاهری، مقاومت های مکانیکی و درجه روشنی افزایش، و مقادیر ضخامت و ماتی کاهش یافت. کاغذهای کرافت حاوی 25% خمیرکاغذ باطله اداری، به عنوان بهترین تیمار حاوی کاغذ باطله، برتر از تیمار شاهد (100% خمیرکاغذ کرافت) بوده و قابلیت رقابت با کاغذهای کرافت حاوی 15% خمیرکاغذ الیاف بلند وارداتی را داشته است. همچنین با افزایش سهم خمیرکاغذ باطله اداری در اختلاط با خمیرکاغذ سولفیت خنثی نیمه شیمیایی نیز مقادیر دانسیته ظاهری، مقاومت های مکانیکی و درجه روشنی افزایش، و مقادیر ضخامت و ماتی کاهش یافت. بررسی اثر اختلاط جداگانه خمیرکاغذهای باطله اداری و خمیرکاغذ الیاف بلند وارداتی نشان داد که کاغذهای nssc حاوی 25% خمیرکاغذ باطله اداری، به عنوان بهترین تیمار حاوی کاغذ باطله، ضمن دارا بودن ویژگی های فیزیکی، مکانیکی و نوری برتر در مقایسه با تیمار شاهد (100% خمیرکاغذ nssc)، از لحاظ مقاومت کششی، مقاومت به ترکیدن و درجه روشنی، برتر از تیمار حاوی 25% خمیرکاغذ الیاف بلند وارداتی بوده اند. لذا در مواردی که مقاومت های پیوند بین الیاف و درجه روشنی از اهمیت بیشتری برخوردارند می توان از 25% خمیرکاغذ باطله اداری، در جایگزین کامل با 25% خمیرکاغذ الیاف بلند وارداتی، در اختلاط با خمیرکاغذ nssc استفاده نمود و ویژگی های فیزیکی، مکانیکی و نوری مطلوبی حاصل می شود. همچنین کاغذهای حاوی 25% خمیرکاغذ باطله اداری از لحاظ مجموع ویژگی های فیزیکی، مکانیکی و نوری از کاغذهای حاوی 15% خمیرکاغذ الیاف بلند وارداتی کاملا برتر بوده اند.

این تحقیق با هدف بررسی اثر پیش تیمار حرارتی بر ویژگی-های فیزیکی و مکانیکی کاغذ حاصل از خمیر rmp پوست کنف و چوب کاج تهران در دو سطح درجه روانی 200 و 300 انجام گرفت. ابتدا ویژگی های مورفولوژیکی و ترکیبات شیمیایی اندازه-گیری شد. میانگین طول الیاف پوست کنف 15/3 میلی متر و قطر فیبر و قطر حفره سلولی و ضخامت دیواره سلولی به ترتیب 03/22، 9/10، 56/5 میکرومتر و میانگین طول الیاف چوب کاج 49/3 میلی متر و قطر فیبر و قطر حفره سلولی و ضخامت دیواره سلولی به ترتیب 75/41، 92/28و 42/6 میکرومتر تعیین شد. نتایج نشان می دهد که بین قطر، ضخامت دیواره الیاف این دو ماده اختلاف معنی داری وجود دارد که با توجه به ضرایب کاغذسازی تعیین شده، می توان پیش بینی نمود که از پوست کنف کاغذهایی با مقاومت بالاتر تولید می گردد. میانگین مقدار ترکیبات شیمیایی پوست کنف شامل 55 درصد سلولز، 2/11 درصد لیگنین، 6 درصد مواد استخراجی محلول در استن و 7/5 درصد خاکستر و برای کاج تهران به ترتیب 5/51، 8/31، 12/8 و 78/0 درصد بوده است. با توجه به مقدار زیاد سلولز و مقدار کم لیگنین پوست کنف نسبت به مقادیر اندازه گیری شده برای چوب کاج، می توان گفت این ماده برای ساخت کاغذ از این نظر نیز مناسب می باشد. از پوست کنف و چوب کاج تهران چیپس هایی با طول و ضخامت یکسان تهیه شد و سپس در طی دو فرآیند rmp وtrmp خمیر مورد نیاز تهیه گردید. پس از عملیات رنگ بری با پراکسید قلیایی از خمیرهای رنگ بری شده و نشده در دو سطح متفاوت درجه روانی (ml, csf) 200 و 300 کاغذهای دست ساز 60 گرمی تهیه شد؛ و ویژگی های مورد نظر با استفاده از استاندارد tappi اندازه گیری شد. کلیه شرایط خمیرسازی برای پوست کنف و چوب کاج ثابت درنظر گرفته شد. نتایج بررسی ویژگی های کاغذهای دست ساز نشان داد که مقاومت به عبور هوا، مقاومت به کشش و مقاومت به ترکیدن خمیرحاصل از فرآیند trmp و rmp پوست کنف و چوب کاج در درجه روانی 200 به طور معنی داری نسبت به درجه روانی 300 بهبود یافته است. همچنین در مجموع، ویژگی های خمیر trmp در هر دو ماده مورد بررسی از خمیر rmp بهتر بوده است. ضمن اینکه ویژگی های خمیر رنگ بری شده از هر دو روش در مورد هر دو ماده از خمیر رنگ-بری نشده مناسب تر بوده است. نتایج نشان می دهد که در مجموع خمیر های مکانیکی تهیه شده از پوست کنف در این تحقیق نسبت به خمیر های تهیه شده از چوب کاج خصوصیات مناسب تری داشته است، لذا به نظر می رسد پوست کنف جایگزین مناسبی برای سوزنی-برگان در تهیه خمیرهای مکانیکی می باشد. واژه های کلیدی: پوست کنف، چوب کاج تهران، ویژگی های کاغذ، فرآیند rmpوtrmp

این تحقیق با هدف ساخت خمیرکاغذ با دو فرآیند سودا و سودا-آنتراکینون با ویژگی های فیزیکی و مکانیکی مناسب از ساقه توتون ویرجینیا و مقایسه ویژگی های کاغذسازی آنها انجام گرفته است. میانگین طول الیاف ساقه توتون ویرجینیا برابر با 021/1 میلی متر و میانگین قطر? قطر حفره سلولی و ضخامت دیواره سلولی الیاف به ترتیب برابر با 62/31? 57/24 و 52/3 میکرومتر اندازه گیری شد. میانگین مقادیر سلولز? لیگنین? مواد استخراجی محلول در استن و خاکستر به ترتیب برابر با 9/45? 47/20? 15/2 و 4/3 درصد به دست آمد. شرایط پخت? شامل ماده شیمیایی (سود سوزآور) به مقدار 25 درصد بر مبنای وزن خشک ساقه توتون ویرجینیا? درجه حرارت پخت 165 سانتی گراد? زمان پخت 60? 120? 180? 240 و 255 دقیقه? نسبت مایع پخت به ساقه 6 به 1 انتخاب گردید. در روش پخت سودا-آنتراکینون 1/0 درصد آنتراکینون بر مبنای وزن خشک ساقه توتون به مایع پخت اضافه شد. با افزایش زمان پخت در هر دو روش? از مقدار بازده کل? عدد کاپا و وازده خمیرکاغذ کاسته شد. عمل پالایش خمیرکاغذ برای هر یک از پخت های منتخب به منظور دست یابی به درجه روانی370 (ml? csf) انجام شد. از این خمیرها کاغذ دست ساز 60 گرمی تهیه شد و ویژگی های فیزیکی و مکانیکی آنها تعیین گردید. میانگین مقادیر ضخامت و حجیمی کاغذ-های تهیه شده به روش سودا بیش تر از روش سودا-آنتراکینون به دست آمد. در مقابل? میانگین مقادیر دانسیته? شاخص مقاومت در برابر ترکیدن? شاخص مقاومت در برابر کشش و طول پاره شدن کاغذهای تهیه شده به روش سودا-آنتراکینون بیش تر از روش سودا حاصل گردید. در مجموع کاغذ حاصل از خمیر سودا-آنتراکینون دارای ویژگی های بهتری نسبت به روش سودا بوده است.

از نظر تئوری فرآوری کاغذهای باطله بایستی منجر به تهیه خمیر بازیابی شده ای شود که با استفاده از آن بتوان همان درجه کاغذ اولیه را ساخت. به عنوان مثال با استفاده از خمیر جوهرزدایی شده حاصل از کاغذ روزنامه باطله باید بتوان مجدداً کاغذ روزنامه ساخت ولی بنا به دلایل مختلف این اصل تئوری کاملاً قابل پیاده شدن نیست. اغلب اوقات استفاده از خمیر بازیافتی بایستی محدود به ساخت کاغذی با درجه پائین تر می شود. در این تحقیق سعی شده است با استفاده از 100 درصد الیاف بازیافتی کاغذ روزنامه باطله، یک نوع کاغذ بهداشتی (کاغذ حوله) با ویژگی نرمی، جذب آب و مقاومت های کششی خشک و تر، مطابق استاندارد ایران ساخته شود. برای محقق شدن این امر از مقادیر مختلف آنزیم سلولاز (u10، u15 و u20) و همچنین مقادیر مختلف روغن سویا (1، 2 و 3درصد) و زمان های تیمار 20 و 35 دقیقه استفاده شد. هدف بررسی تأثیر هرکدام از متغیرهای مذکور در ویژگی های خاص کاغذ بهداشتی مورد نظر بود. شرایط ثابت تیمارها شامل ph 5-5/4 ، درجه حرارت 50 درجه سانتی گراد و درصدخشکی 8 درصد بود. لازم به ذکراست الیاف بازیافتی قبل از تیمار، در معرض یک مرحله پیش تیمار قلیایی بسیار ضعیف (با 125/0 درصد سود) قرار گرفتند (تیمار شاهد).از خمیر حاصل از هر تیمار به تعداد مورد نیاز ورق دست ساز تهیه شد و براساس استاندارد های مربوطه مورد آزمایش های نرمی، زمان جذب آب، مقاومت های کششی خشک و تر قرار گرفت. با کمک آنالیز واریانس اطلاعات بدست آمده تشریح شد و با مقایسات چندگانه دانکن، میانگین ها مقایسه شدند. از 18 تیمار انجام شده با شرایط متفاوت، 4 تیمار 1t 3o 2e ، 2t 3o 2e ، 1t 3o 3e و 2t 3o 3e دارای ویژگی های قابل قبول برای تولید خمیری مناسب در ساخت کاغذ حوله بودند. در انتها نرمال سازی صورت گرفت و تیمار 2t 3o 2e باتوجه به مزیت استفاده از آنزیم کمتر به عنوان بهترین تیمارمشخص شد.

این تحقیق به منظور بررسی امکان استفاده از دی تیونیت سدیم به جای پراکسید هیدروژن برای رنگ بری خمیرکاغذ مرکب زدایی شده مخلوط کاغذ روزنامه و مجله باطله(30/70- مجله باطله/روزنامه باطله) انجام شد. در این تحقیق خمیرکاغذ مرکب زدایی شده با روش رنگ بری یک و دو مرحله ای رنگ بری شد. در روش رنگ بری یک مرحله ای خمیرکاغذ مرکب زدایی شده با استفاده از از 5/0، 75/0 و 1 درصد دی تیونیت سدیم و پراکسید هیدروژن به مدت 90 دقیقه رنگبری شد. در روش رنگ بری دو مرحله ای خمیرکاغذ مرکب زدایی شده با استفاده از 1 درصد پراکسید هیدروژن به مدت 90 دقیقه در مرحله اول و در مرحله دوم رنگ بری با استفاده از 5/0 و 75/0 درصد دی تیونیت و پراکسید هیدروژن به مدت 120 دقیقه رنگ بری شد. در پایان رنگ بری پساب های حاصل از رنگ بری جمع آوری شده و بار اکسیژن خواهی شیمیایی آن ها مشخص شد و خمیرکاغذهای حاصل نیز تا درجه روانی حدود csf300 پالایش شده و پس از ساخت کاغذ دست ساز از آن ها، ویژگی های نوری و مکانیکی آن ها تعیین شد. نتایج نشان داد که در مجموع رنگ بری یک مرحله ای با پراکسید هیدروژن در مقایسه با دی تیونیت سدیم خواص نوری و مکانیکی بهتری در خمیرکاغذ مرکب زدایی شده ایجاد کرده است ولی بار اکسیژن خواهی شیمیایی پساب حاصل از رنگ بری با پراکسید هیدروژن بیشتر بوده و درجه روشنی خمیرکاغذ رنگ بری شده با دی تیونیت سدیم برای ساخت کاغذ روزنامه کفایت می کند، بنابراین می توان از دی تیونیت سدیم به جای پراکسید هیدروژن برای رنگ بری خمیرکاغذ مرکب زدایی شده استفاده نمود. همچنین نتایج رنگ بری دو مرحله ای نشان داد که در مجموع خمیرکاغذ رنگ بری شده با پراکسید هیدروژن در مقایسه با رنگ بری دو مرحله ای با پراکسید هیدروژن و دی تیونیت سدیم، از ویژگی های نوری و مقاومتی بهتری برخوردار بوده است ولی میزان بار اکسیژن خواهی شیمیایی پساب حاصل از رنگ بری دو مرحله ای با پراکسید هیدروژن بیشتر بوده است. ویژگی های نوری خمیرکاغذ رنگ بری شده با رنگ بری دو مرحله ای با پراکسید هیدروژن و دی تیونیت سدیم برای ساخت درجات بالاتر روزنامه کفایت می کند، بنابراین می توان با استفاده از رنگ بری دو مرحله ای با پراکسید هیدروژن و دی تیونیت سدیم و با صرف هزینه کمتر تصفیه پساب، خمیرکاغذ مرکب زدایی شده را رنگ بری نموده و ویژگی های نوری محصول تولیدی را تامین کرد.

محدود بودن سطح جنگل های دنیا و تخریب شدید آن از یک طرف و افزایش روز افزون مصرف کاغذ و محصولات کاغذی هم گام با ازدیاد جمعیت و پیشرفت تکنولوژی از طرف دیگر، اهمیت بازیافت کاغذ در صنایع کاغذسازی را ضروری ساخته است. متاسفانه بازیافت کاغذ علی رغم مزیت های اقتصادی و زیست محیطی، به علت فرآیندهای متناوب تولید باعث کوتاه شدن الیاف خمیرکاغذ و ایجاد نرمه ها و ریزه الیاف می شود که این امر منجر به کاهش شدید کیفیت و ویژگی های مقاومتی خمیرکاغذ و هم چنین کاهش سرعت آب گیری خمیرکاغذ می شود. برای حل این مشکل می توان از تیمار آنزیمی به منظور حذف ریزه الیاف از خمیرهای کاغذ بازیافتی و بهبود قابلیت آب گیری خمیرکاغذ و در نهایت افزایش سرعت تولید ماشین کاغذ استفاده کرد و این امر به لحاظ اقتصادی بسیار حائز اهمیت می باشد. از طرف دیگر در فرآیند پالایش عمل لیفچه ای شدن الیاف عموما با برش الیاف و کوتاه شدن نسبی طول الیاف همراه است که در اکثر موارد به ویژه در ارتباط با خمیرکاغذ occ بسیار نامطلوب تلقی می گردد. لذا اهمیت بسیار بیشتر ریز لیفچه ای شدن الیاف بدون گذراندن پالایش های مکانیکی زیاد بر ما آشکار می گردد. چرا که با وجود چنین نقاط ضعفی، اگر تحت تاثیر پالایش زیاد، میزان ریزه الیاف هم خیلی زیاد شود، نتیجه عمل تولید یک خمیرکاغذ بسیار ضعیف و با خواص آب گیری نامطلوب خواهد بود. از این رو برای کاهش یا خنثی نمودن اثرات پالایش می توان از آنزیم ها به عنوان یک راهکار موثر استفاده نمود. آنزیم ها می توانند عمل پالایش را با ملایمت بیشتر و در عین حال با حفظ میانگین طول الیاف تامین کنند. پالایش آنزیمی می تواند مکمل پالایش مکانیکی به کار رود و این که ممکن است کاملاً جایگزین پالایش مکانیکی شود و این امر منجر به کاهش انرژی مصرفی پالایش می شود که در توجیه اقتصادی واحدهای تولیدی از ارزش زیادی برخوردار است. این تحقیق تاکنون در داخل کشور انجام نشده و هدف از آن هدایت صنایع به سمت استفاده از علم بیوتکنولوژی در نیل به این امر بوده که خود در بردارنده جنبه های زیست محیطی نیز می باشد. اهداف اصلی این تحقیق، تعیین شرایط بهینه تیمار پالایش آنزیمی خمیرکاغذ occ از نظر زمان تیمار و سطح آنزیم مصرفی و بررسی تاثیر استفاده از آنزیم در بهبود ویژگی های کیفی کاغذ حاصله و هم چنین ارزیابی درجه روانی خمیرکاغذ پس از اعمال این تیمار می باشد.

در این تحقیق ویژگی های فیزیکی، بیومتریک، و شیمیایی چوب سمر(کهور پاکستانی) و ویژگی های فیزیکی، مکانیکی خمیرهای کاغذ کرافت حاصل از این گونه، مورد بررسی و اندازه گیری قرار گرفت. وزن مخصوص خشک و بحرانی برای گونه سمر به ترتیب برابر806/0 و 696/0 گرم بر سانتی متر مکعب می باشد. طول الیاف 8325/894، قطر کلی الیاف 9587/51، ضخامت دیواره الیاف 1958/10 و قطر حفره سلولی 7629/41 میکرون اندازه گیری شد. ترکیبات شیمیایی تشکیل دهنده چوب به ترتیب بر اساس چوب عاری از مواد استخراجی به این شرح بود: سلولز8/48، همی سلولز55/22، لیگنین66/23، مواد استخراجی.88/3، خاکستر1/1 درصد. شرایط تهیه خمیر کاغذ کرافت گونه سمر(کهورپاکستانی) عبارت بودند از: قلیائیت موثر14، 16، 18درصد، زمان 120 و 180دقیقه، دما 170 و 180 درجه سانتی گراد و نسبت l/w برابر 5 به 1. بعد از اندازه گیری مقادیر بازده و عدد کاپای خمیرهای حاصل از تیمارهای مختلف ، تعداد 2تیمار به عنوان تیمارهای بهینه تعیین شده و از هر کدام، خمیر کاغذ به مقدار کافی تهیه شد. درجه روانی خمیرهای حاصل از تیمارهای بهینه به وسیله عمل پالایش به حدود400(csf)رسانده شد. سپس از هر تیمار بهینه ورقه های کاغذ دست ساز به تعداد کافی ساخته و ویژگی های فیزیکی، مکانیکی آنها که شامل وزن پایه، ضخامت، دانسیته، بالک، مقاومت کششی، مقاومت به پاره شدن، مقاومت به ترکیدن تعیین شد. سرانجام، آنالیز آماری داده ها بوسیله روش t-test انجام شد. نتایج نشان داد که کاغذهای دست ساز حاصل از خمیر کرافت تهیه شده تحت شرایط: قلیائیت موثر 18 درصد، و زمان 120 دقیقه و دمای 180درجه سانتی گراد، دارای بهترین مجموع ویژگی های مکانیکی بودند. کلیه ویژگی های اندازه گیری شده خمیرکاغذ کرافت گونه سمر، با اطلاعات موجود و قابل دسترس در مورد گونه اکالیپتوس در سطح کشور و در مواردی خارج از کشور مورد مقایسه و مطابقت قرار گرفتند. نتایج بررسی نشان داد که گونه سمر(کهور پاکستانی) منطقه جنوب کشور در مقایسه با سایرگونه های مشابه(اکالیپتوس)، از ویژگی های مناسبی برای تهیه خمیر کاغذ کرافت برخوردار بوده و توسعه کشت آن در منطقه توصیه می گردد.

کاربرد پرکننده های کربنات کلسیم رسوبی (pcc) در سیستم کاغذسازی اسیدی به سبب تجزیه این پرکننده معدنی در ph های اسیدی دارای محدودیت هایی است. در تحقیق حاضر، به منظور بهبود ویژگی مقاومت اسیدیpcc، ابتدا پرکننده هایpcc با استفاده از محلول های آبی اوره و کلرید کلسیم در حضور سه نوع اسید مختلف شامل اسید dl-مالیک، اسید سیتریک و اسید مالئیک، به صورت جـداگانه در آزمایشگاه ساخته شدند که در این تحقیق از آن ها با عنوان dl-pcc،ca-pcc و ma-pcc نام برده می شود. به منظور آزمون ماندگاری پرکننده های اصلاح شده، کاغذهای دست ساز 60 گرمی مطابق استاندارد tappi و تحت شرایط اسیدی کاغذسازی (5/4=ph) تهیه گردید. همچنین از پرکننده کائولن (کاغذسازی اسیدی) به عنوان شاهد 1 و پرکننده کربنات کلسیم رسوبی متداول (ph قلیایی) به عنوان شاهد 2 استفاده و سوسپانسیون های موردنظر آماده گردید. الگوی xrd پرکننده های ساخته شده نشان داد که ضمن وجود پلی مورف آراگونیت، پلی مورف غالب در الگوی xrd این پرکننده ها کلسیت می باشد. مشاهده تصاویر fe-sem نشان داد که مورفولوژی پرکننده های dl-pcc، ca-pcc به ترتیب به صورت صفحه مانند، صفحه مانند با دانه های کروی می باشد اما پرکننده ma-pcc، مورفولوژی مشابه با پرکننده های pcc متداول دارد. نتایج آزمون نمونه های کاغذ نشان داد، اصلاح اسیدی بر ماندگاری پرکننده های اصلاح شده، درکاغذسازی اسیدی موثر است. همچنین نتایج آزمون های ویژگی های نوری کاغذهای حاوی پرکننده های اصلاح شده نشان داد که این ویژگی ها، با مقادیر مربوط به کاغذهای حاوی pcc متداول و نیز پرکننده کائولن تجاری قابل مقایسه است. اندازه گیری شاخص های مقاومت کششی و مقاومت به ترکیدن کاغذ حاکی از کاهش این شاخص ها با افزایش میزان پرکننده موجود در کاغذ بود، اما جالب آن که شاخص مقاومت به پارگی کاغذها اندکی افزایش نشان داد.

هدف از این مطالعه اصلاح کاتیونی کربنات کلسیم رسوبی و بررسی و مقایسه تأثیر استفاده از آن با پرکننده معمولی برخواص مقاومتی و نوری کاغذ بود. یکی از معایب افزودن پرکننده ها به کاغذ از بین رفتن مقاومت مکانیکی کاغذ به دلیل افت سطح پیوند بین الیاف بود که در این تحقیق با هدف حفظ مقاومت مکانیکی کاغذ از روش تغییر بار سطحی کربنات کلسیم رسوبی و جایگزینی آن با پرکننده معمولی استفاده شد. شرایط ساخت کربنات کلسیم رسوبی کاتیونی شامل دمای 90 درجه سانتی گراد، زمان 3 ساعت با محتوای آب 55% بر حسب وزن خشک مواد، افزودن نشاسته ی کاتیونی در سه سطح 9، 12 و 15 درصد بر حسب وزن خشک کربنات کلسیم رسوبی و مدت زمان هم زدن 5/1 ساعت بوده است. پرکننده های ساخته شده در سه سطح10، 16و 30 درصد پرکننده موجود در کاغذ با پرکننده اصلاح نشده مقایسه شدند. برای ساخت و آزمون کاغذ از نمونه های کاغذ دست ساز که کاملاً عاری از هرگونه عیب بر اساس استاندارد tappiاستفاده شد. نتایج نشان داد کاغذهای حاوی پرکننده های اصلاح شده دارای شاخص مقاومت مکانیکی بیشتری نسبت به کاغذهای حاوی پرکننده معمولی بودند. همچنین در ارزیابی خواص نوری در کاغذهای حاوی پرکننده های اصلاح شده و پرکننده معمولی تفاوت هایی مشاهده شد. نتایج آنالیز واریانس نیز نشان داد کاغذهای حاوی پرکننده های اصلاح شده و پرکننده معمولی به لحاظ شاخص های مقاومت مکانیکی و خواص نوری در درصدهای مختلف پرکننده در کاغذ در سطح اطمینان 95 درصد کاملاً معنی دار بودند. همچنین نتایج تصویر sem و xrd از پرکننده های اصلاح شده و پرکننده معمولی نشان داد هر دو از واحدهای کلسیت شکل گرفته اند اما از شکل هندسی متفاوتی برخوردار هستند.

در این پژوهش تأثیر پوشش پروتئین سویای ایزوله شده بر ویژگی های سه نوع کاغذ از جمله کاغذ روزنامه،کاغذ چاپ و تحریر و مقوای کرافت مورد بررسی قرار گرفت. کاغذهای مورد استفاده در این تحقیق از کارخانه های چوب و کاغذ مازندران و صنایع چوب و کاغذ ایران(گیلان) تهیه شدند. برای تهیه محلول پوشش مورد نظر از پروتئین سویای ایزوله شده، آب مقطر و نیز از گلیسرول و پلی اتیلن گلیکول به عنوان نرم کننده استفاده شد. سپس با استفاده از دستگاه پوشش دهی، پوشش مورد نظر بر روی هر یک از کاغذهای ذکر شده اعمال گردید. سرعت دستگاهmm/s 70، و فشار ثابت بود. کاغذهای پوشش دهی شده در?c50 خشک شده و برای تعیین ویژگی های ممانعتی، مقاومتی و نوری موردآزمون قرارگرفتند. نتایج نشان داد نمونه ها بعداز تیمار در مقابل نفوذ هوا و روغن بسیار ناتراوا می گردند. ممانعت به نفوذ اکسیژن در کاغذ چاپ و تحریر بیشترین و در مقوای کرافت کمترین مقدار را به خود اختصاص داد. مقاومت به جذب آب کاغذها بعد از پوشش دهی با افزایش ناچیزی همراه بود ، همچنین مقاومت به ترکیدن در هر سه کاغذ افزایش یافت، بیشترین میزان افزایش مقاومت به ترکیدن در کاغذ چاپ و تحریر و کمترین میزان در مقوای کرافت مشاهده شد. مقاومت به پارگی کاغذها نیز بعد از انجام پوشش دهی کاهش یافت. در دو کاغذ چاپ و تحریر و روزنامه نیز پوشش دهی سبب افزایش شفافیت و کاهش ماتی، سفیدی و درجه روشنی شد.

برای افزایش ماندگاری فیلر و نرمه های سلولزی در کاغذ معمولاً از مواد کمک نگهدارنده پلیمری کاتیونی استفاده می گردد، ولی افزایش ماندگاری فیلرها به دلیل افت پیوند بین الیاف با کاهش مقاومت کاغذ همراه است. در این تحقیق تهیه نرمه های کاتیونی از خمیرکاغذ شیمیایی کرافت به عنوان کمک نگهدارنده و تأثیر آن بر ماندگاری و ویژگی های کاغذ در مقایسه با پلی اکریل آمید کاتیونی مورد بررسی قرار گرفت. نرمه های سلولزی از پالایش گسترده خمیر کاغذ شیمیایی رنگ بری شده سوزنی برگان وارداتی تا درجه روانی حدود 50 میلی لیتر استاندارد کانادایی پس از عبور از غربال 200 بدست آمد. از نرمه های سلولزی با درصد خشکی 4/0 درصد با استفاده از سطوح مختلف 15، 20 و 25 درصد نمک استر آمینی کاتیونی، بر مبنای وزن خشک نرمه، در دمای 80 درجه سانتی گراد و زمان واکنش 30 دقیقه نرمه های کاتیونی تهیه شد. نتایج طیف ftir، تعیین درصد نیتروژن نرمه کاتیونی به روش کجلدال و نیز ارزیابی پتانسیل زتا نشان داده است که نرمه ها کاتیونی شده اند و با پرکننده ها و الیاف پیوند ایجاد کردند. تأثیر سطوح مختلف 3/0، 9/0 و 5/1 درصد نرمه های کاتیونی در مقایسه با 1/0، 2/0 و 3/0 درصد پلی اکریل آمید کاتیونی، بر پایه وزن خشک خمیرکاغذ cmp ، بر درصد ماندگاری و ویژگی های کاغذ حاصله بررسی گردید. نتایج حاکی از آن است که کاغذهای حاصل از نرمه های کاتیونی، در مقایسه با پلی اکریل آمید کاتیونی، دارای شاخص های مقاومت مکانیکی بیشتری بودند. بعلاوه، در مقایسه با استفاده مجزای پلی اکریل آمید کاتیونی یا نرمه های کاتیونی، کاربرد همزمان نرمه های کاتیونی و پلی اکریل آمید کاتیونی، موجب بهبود شاخص های مقاومت مکانیکی و خواص نوری کاغذ گردید.

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر استفاده از خمیرکاغذ مرکب زدایی شده ی مخلوط کاغذهای باطله ی اداری (mow) بر ویژگی های خمیر کاغذapmp ساقه ی پنبه انجام گرفت. به این منظور خمیرکاغذهای apmp با استفاده از عوامل کیلیت ساز سیلیکات سدیم و dtpa (نمونه شاهد) و بدون استفاده از این ترکیبات ازساقه پنبه بدون پوست به صورت دو مرحله ای با نسبت مایع خمیر سازی به ماده اولیه 1 : 6، زمان 20 دقیقه و درجه حرارت c°70 در مرحله اول، زمان 60 دقیقه و درجه حرارت c° 75 در مرحله دوم تهیه شدند. همچنین خمیرحاصل از مخلوط کاغذهای باطله اداری که با روش متداول شناورسازی مرکب زدایی شدند، تهیه گردید و تا رسیدن به درجه روانی حدودml csf 300 پالایش شدند. از خمیرکاغذهای نمونه شاهد، apmp بدون استفاده از عوامل کیلیت ساز، خمیرکاغذ مرکب زدایی شده ی مخلوط کاغذهای باطله ی اداری و اختلاط 10% و 20% این خمیرکاغذ با apmp شاهد کاغذهای دست ساز ساخته شد و ویژگی های فیزیکی و مکانیکی آنها بر اساس استانداردهای تاپی تعیین گردید. بیشترین مقادیر مربوط به دانسیته، درجه روشنی و ویژگی های مقاومتی مربوط به خمیرکاغذ مرکب زدایی شده mow و کمترین مقادیر مربوط به خمیرکاغذ apmp بدون عوامل کیلیت ساز بود. از بین کاغذهای حاوی خمیرکاغذ apmp، خمیر کاغذapmp حاوی 20% خمیر مرکب زدایی شده mow بیشترین مقادیر دانسیته(3 g/cm34/0)، درجه روشنی(58/47%)، شاخص مقاومت به ترکیدن (g /2kpa.m 42/1) و پاره شدن (g /2mn.m 66/6) را داشت.

در پژوهش حاضر از اکسن(پتاسیم پروکسی مونوسولفات) برای رنگ بری خمیرکاغذ کرافت صنوبر دلتوئیدس استفاده شد. خمیرکاغذ کرافت تحت شرایط پخت بهینه قلیای فعال 20 درصد، زمان 60 دقیقه، سولفیدیته 25 درصد، نسبت مایع پخت به چوب 6 به 1 و دمای پخت 170 درجه سانتی گراد تهیه شد. سپس به منظور حذف فلزات و گروه های هگزنورونیک اسید، پیش تیمار اسیدی توسط اسید سولفوریک 4 نرمال انجام شد که منجر به کاهش میزان فلزات و عدد کاپا و افزایش درجه روشنی خمیرکاغذ شد. رنگ بری خمیرکاغذ به وسیله اکسن در محیط قلیایی و غلظت های مختلف اکسن انجام شد و توالی رنگ-بری دو مرحله ای aox1ox2 با مقدار 5 درصد اکسن در هر مرحله به عنوان شرایط بهینه تعیین شد. مقدار درجه روشنی به دست آمده در این مرحله 3/66 درصد ایزو بوده است. یک مرحله رنگ بری نهایی توسط پراکسید هیدروژن درجه روشنی خمیرکاغذ را به 78 درصد ایزو رساند. کهنه سازی تسریع شده خمیرکاغذ نشان داد که افزودن پراکسید هیدروژن در رنگ بری نهایی خمیرکاغذ از افت درجه روشنی آن جلوگیری می کند. همچنین ویژگی های مقاومتی خمیرکاغذ نیز بعد از رنگ بری با اکسن بهبود یافتند. آنالیز پساب حاصل از رنگ بری با اکسن نشان داد که میزان اکسیژن خواهی شیمیایی(cod) پساب بسیار اندک است و لذا این ماده آلودگی پساب بسیار کمی را ایجاد می کند. در مجموع، استفاده از اکسن به عنوان یک ماده رنگ بر دوست دار محیط زیست در سیستم رنگ بری tcf بسیار مطلوب می باشد.

در این تحقیق روش های شیمیایی و آنزیمی در قابلیت مرکب زدایی کاغذهای چاپ شده با سیستم لیزری و جوهرافشان مورد مقایسه قرار گرفتند. مرکب زدایی شیمیایی تحت شرایط ثابت در سه سطح زمانی 10، 20 و 30 دقیقه ، مرکب زدایی آنزیمی با آنزیم سلولاز در دو سطح زمانی 10 و 15 دقیقه و دو سطح مصرف آنزیم u30 و u 50، و مرکب زدایی با آنزیم لاکاز در چهار سطح زمانی 30، 60، 90 و 120 دقیقه و دو سطح مصرف آنزیم u 200 و u500 انجام شد. به علاوه، مرکب زدایی با آنزیم لاکاز با استفاده از ماده میانجی هیستیدین به مدت 60 دقیقه و مصرف u 200 آنزیم لاکاز و درسطوح غلظت هیستیدین 5/0 و 1 درصد انجام شد. تیمارهای شیمیایی در ph قلیایی (حدود 11) و تیمارهای آنزیمی در ph اسیدی (6 – 5/5) انجام گرفت. برای حذف ذرات مرکب از روش شناورسازی استفاده شد. مقایسه ویژگی های نوری، فیزیکی و مکانیکی کاغذهای دست ساز حاصل نشان داد که مرکب زدایی شیمیایی از نظر ویژگی های فیزیکی (بالک، مقاومت به عبور هوا) نتایج بهتری را داشته است. اما از لحاظ ویژگی های مقاومتی و نوری تیمار آنزیمی با لاکاز در زمان 60 دقیقه و غلظت u 200 نتایج بهتری را به دنبال داشت. به علاوه، در این تحقیق اثر کهنگی کاغذ نیز بررسی شد و نتایج نشان داد که تأثیر منفی کهنگی روی ویژگی های نوری بیشتر از ویژگی های مقاومتی بوده است.

در این بررسی اثر مقدار درصد سولفیدیته برروی بازده خمیر و خواص فیزیکی و مکانیکی کاغذ کرافت حاصل از گیاه غیر چوبی نی مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام آزمایشات مورد نظر نمونه های نی از منطقه نصرآباد واقع در حوالی گرگان تهیه شد. ساقه های نی به قطعات کوچکتر تبدیل شده وگره(بند) و میان گره ها(میان بندها) از هم تفکیک شده و میان بندها به وسیله مغار و چکش خرد شدند. پخت خرده های نی تحت شرایط ثابت شامل: قلیایی فعال 20%، دمای حداکثر 165 درجه سانتی گراد، نسبت مایع پخت به ماده اولیه 5 به 1 و مقادیر سولفیدیته متغیر شامل 0، 10، 20، 30 و 40% در زمان های مختلف 50 تا 120 دقیقه تا رسیدن به عدد کاپای حدود 20 انجام گرفت. برای تهیه کاغذهای دست ساز، خمیرکاغذها تا رسیدن به درجه روانی حدود 350 (csf) پالایش شدند. به منظور تعیین ویژگی های ابعادی ساقه نی جداسازی الیاف طبق روش فرانکلین، اندازه گیری ویژگی های شیمیایی ساقه نی و خمیر و کاغذ آن براساس استانداردهای تاپی و مقایسه میانگین داده-های بدست آمده با استفاده از آزمون دانکن انجام گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که با افزایش میزان سولفیدیته تا 30% بازده خمیرکاغذ افزایش یافت، ولی در سولفیدیته 40% بازده کاهش یافت. مطالعه خواص مکانیکی نشان داد که شاخص مقاومت به ترکیدن با افزایش درصد سولفیدیته تا حدود 40 درصد افزایش یافته است ولی شاخص مقاومت به پارگی با افزایش سولفیدیته تا حدود 20 درصد، افزایش داشت و در سولفیدیته حدود 30 و40 درصد کاهش یافت.

در این پژوهش تاثیر پوشش دهی با استفاده از پروتئین گلوتن گندم در 2 غلظت 10 و 15% بر روی ویژگی های کاغذ چاپ و تحریر آهاردهی شده و نشده مورد ارزیابی قرار گرفت. برای آماده سازی محلول پوشش دهی علاوه بر استفاده از پودر گلوتن گندم از آب مقطر، گلیسرول، اتانول 95%، اسید استیک، سدیم سولفات و سود 99% و پلی اتیلن گلیکول مورد نیاز بود. برای پوشش دهی کاغذ، از دستگاه پوشش دهنده آزمایشگاهیauto bar coater" " استفاده گردید. برای این منظور 5 میلی لیتر از محلول پوشش با استفاده از سرنگ بر روی کاغذ به ابعاد a4 ریخته شد. سپس محلول توسط میله پوشش دهی با سرعت 50 میلی متر بر ثانیه و فشار ثابت روی کاغذ پخش گردید. در پایان، کاغذ به مدت 30 دقیقه در دمای ?c60 در آون آزمایشگاهی خشک شد و برای تعیین ویژگی های فیزیکی، ممانعتی، مقاومتی و نوری مورد آزمون قرار گرفت. با پوشش دهی با پروتئین گلوتن گندم وزن نمونه ها افزایش یافت که میزان افزایش در غلظت 15% بیشتر از 10% بود. پوشش دهی با گلوتن گندم باعث افزایش ضخامت کاغذ می شود. در کاغذ با آهار به دلیل قرار گرفتن مواد پوششی در سطح کاغذ ضخامت به میزان بیشتری نسبت به کاغذ بدون آهار افزایش پیدا کرد. با پوشش دهی کاغذ مقاومت به عبور هوا بهبود یافت؛ به طوری که کاغذ با آهار نسبت به عبور هوا نسبتاٌ ناتراوا گردید. افزایش غلظت از 10 به 15% منجر به افزایش بیش تر مقاومت به عبور هوا گردید. با پوشش-دهی زمان جذب قطره افزایش یافت. کاغذ آهاردهی شده نسبت به آهاردهی نشده زمان بیشتری را لازم داشت تا قطره از سطح کاغذ محو شود. با پوشش دهی، مقاومت به ترکیدن افزایش یافت. در این مورد کاغذ بدون آهار به خاطر جذب مواد پوششی بیش تر، مقاوت بالاتری نسبت به کاغذ آهاردهی شده داشت. مقاومت به پاره شدن کاغذها با پوشش دهی با گلوتن کاهش پیدا کرد.

چکیده در این تحقیق تاثیر استفاده از الیاف مصنوعی، در مقایسه با خمیر الیاف بلند وارداتی رنگبری نشده، در ترکیب خمیرکاغذ occ (کارتن های کنگره ای کهنه) بر روی خواص فیزیکی و مقاومتی کاغذ مورد ارزیابی قرار گرفت. درصد اختلاط الیاف مصنوعی(الیاف اکریلیک اسپانیا، الیاف اکریلیک اصفهان، الیاف ویسکوز رایون و الیاف پلی استر) و یا خمیر الیاف بلند رنگبری نشده با خمیر occ 3% ،7% و10% بوده است. نمونه های خمیر occ، خمیر الیاف بلند وارداتی، الیاف اکریلیک اسپانیا، الیاف اکریلیک اصفهان، الیاف ویسکوز رایون و الیاف پلی استر به ترتیب تا درجه روانی 380، 500، 780، 730، 700 و 700 میلی لیتر استاندارد کانادایی پالایش شدند. نتایج نشان داد که با افزایش درصد الیاف مصنوعی در ترکیب خمیرکاغذ occ حجم ویژه افزایش و مقاومت به عبور هوا کاهش یافت ولی با افزودن خمیر الیاف بلند حجم ویژه کاهش و مقاومت به عبور هوا افزایش یافته است. مقاومت به ترکیدن در کاغذهای occ با افزایش درصد الیاف اکریلیک اسپانیا، الیاف اکریلیک اصفهان و الیاف پلی استر کاهش یافت، اما با افزودن الیاف ویسکوز رایون و خمیر الیاف بلند مقاومت به ترکیدن در تمامی سطوح اختلاط افزایش یافت. همچنین با افزایش درصد الیاف مصنوعی و خمیر الیاف بلند مقاومت به پارگی کاغذ افزایش یافت و بیشترین مقاومت به پارگی از ترکیب 10% خمیر الیاف بلند حاصل شد.

معمولاً بهبود مقاومت های کاغذ از قبیل مقاومت به کشش، پارگی و ترکیدگی توسط افزودنی های مقاومت خشک مختلفی نظیر نشاسته کاتیونی و کیتوزان امکان پذیر می باشد. کیتوزان، دومین پلی-ساکارید طبیعی فراوان در طبیعت است که دارای خواص ضد میکروبی و زیست تخریب پذیری می-باشد و می تواند در دامنه ی وسیعی از کاربرد ها از قبیل پزشکی، تصفیه آب، چسب ها، سیستم های غشایی و دارویی، بیوسنسورها و بسته بندی مواد غذایی استفاده شود. در این تحقیق، نشاسته کاتیونی به میزان صفر، 5/0، 1 و 5/1 درصد و کیتوزان به میزان صفر، 3/0، 7/0 و 1 درصد و مخلوط نشاسته کاتیونی (با دو سطح 5/0 و 1 درصد) و کیتوزان با دو سطح (3/0 و 7/0 درصد) بر اساس وزن خشک خمیر مرکب زدایی شده استفاده شد. نتایج نشان داد که ویژگی های مقاومتی کاغذهای حاوی نشاسته گلوکوزان نوع a از سایر مواد افزودنی مورد استفاده در این تحقیق به طور قابل توجهی بیش-تر بود و نشاسته تاپیوکا کم ترین میزان افزایش را در ویژگی های مقاومتی کاغذها ایجاد نمود. اما در اثر افزودن نشاسته کاتیونی و کیتوزان به دوغاب خمیرکاغذ، ویژگی های نوری کاغذها (ماتی و درجه روشنی) کاهش یافت؛ به طوری که بیش ترین میزان کاهش مربوط به نشاسته گلوکوزان نوع a بود. هم-چنین، در اثر پالایش علی رغم این که ویژگی های نوری کاهش پیدا کرد اما شاخص مقاومت به ترکیدن به طور بسیار چشم گیری افزایش یافت و شاخص مقاومت به پارگی نیز به میزان اندکی کاهش یافت. ضمناً عمل پالایش باعث شد تأثیر افزودنی های شیمیایی در افزایش ویژگی های مقاومتی کاغذهای حاصل بیش تر شود.

در این تحقیق تأثیر خنثی سازی زباله های آنیونی با استفاده از خنثی کننده های مختلف و همچنین شستشوی خمیر بر زمان آبگیری، ماندگاری و ویژگی های کاغذ حاصل از خمیر کاغذ cmp مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور از سه سطح مصرف پلی آلومینیوم کلرید (پک) (1/0، 25/0، 5/0 %)، چهار سطح مصرف پلی دادمک با جرم مولکولی 200000-100000 (025/0، 05/0، 1/0، 15/0 %) و سه سطح مصرف پلی دادمک با جرم مولکولی 500000-400000 (50/0، 1/0، 15/0) به عنوان فاکتورهای متغیر استفاده شد. نتایج نشان داد که استفاده از خنثی کننده های مختلف موجب بهبود زمان آبگیری از خمیر، درصد پرکننده موجود در کاغذ، ماندگاری کل، مقاومت به عبور هوای کاغذ، شاخص مقاومت به پارگی و ماتی گردید؛ اما باعث کاهش شاخص مقاومت به ترکیدن کاغذ شده است. از جانب دیگر تیمار آبگیری و شستشوی خمیر کاغذ cmp موجب کاهش cod و یا به عبارتی دیگر کاهش میزان زباله های آنیونی با منشأ آلی در خمیر کاغذ شده است. تیمار شستشوی خمیر موجب بهبود زمان آبگیری از خمیر، درصد پرکننده موجود در کاغذ و ماندگاری کل گردیده است اما شاخص مقاومت به ترکیدن، پارگی و مقاومت به عبور هوا را کاهش داده است. بر اساس نتایج بدست آمده، می توان استفاده از پلی الکترولیت های کاتیونی را به عنوان یک راه کار مناسب جهت کاهش اثرات مضر زباله های آنیونی و ماندگاری بیشتر اجزای سوسپانسیون معرفی کرد.

تولید کاغذ با کیفیت مناسب و افزایش ماندگاری پرکننده ها توأم با کاهش هزینه تولید و بار آلودگی پساب باعث افزایش تمایل کاغذسازها به استفاده از پرکننده های اصلاح شده در ساخت کاغذ شده است. لذا در این تحقیق پرکننده تالک به وسیله فتالیمید اصلاح شد و کارایی آن با تالک تجاری، تالک حاوی cpam و تالک حاوی آهار روزین – آلوم مقایسه گردید. به وسیله آزمون های مختلف (xrd، xrf، ftir و dls) مشخص شد که فرایند مورد استفاده برای اصلاح شیمیایی پرکننده موفقیت آمیز بود و پوشش دهی مناسبی توسط فتالیمید روی سطح ذرات اعمال گردید. همچنین درجه روشنی پرکننده پس از اصلاح به میزان iso 4% افزایش یافت که این امر در نتیجه خروج ترکیبات فلزی از ساختار تالک و پوشش دهی مناسب به وسیله فتالیمید بود. نتایج حاصل از آزمون ورق های کاغذ نشان داد که ماندگاری پرکننده و درجه روشنی کاغذهای پر شده با تالک اصلاح شده، بر خلاف سایر تیمارها، با افزایش سطح افزودن پرکننده بیشتر شد. از سوی دیگر، با وجود کاهش مقاومت کاغذ در کلیه تیمارها، مقدار این کاهش در تیمار تالک اصلاح شده به طور قابل توجهی کمتر بود که این امر، افزایش تمایل ذرات به برقراری پیوند با الیاف را نشان می دهد. همچنین مقدار جذب آب در این تیمار به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرد که بیانگر قابلیت زیاد این پرکننده در آهاردهی درونی کاغذها می باشد

در این تحقیق، سوسپانسیون نانوویسکرسلولز از طریق روش هیدرولیز اسیدی با اسیدسولفوریک از میکروکریستال لینتر پنبه تهیه گردید. از نانوویسکر سلولز حاصل در سطوح مختلف 3، 6 و 9% به همراه دو سطح فشار پرس 3 و 6 بار، به منظور تقویت خواص فیزیکی و مقاومتی کاغذ استفاده شد. خواص سوسپانسیون نانوویسکر با استفاده از میکروسکوپ نیروی اتمی (afm)، آزمون پراکنش دینامیکی نور (dls)، پراش اشعه ایکس (xrd) و طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (ftir) بررسی شد. بر اساس نتایج، در این تحقیق نانوویسکر سلولز بسیار باریک با میانگین قطر 6 نانومتر با ضریب لاغری حدود 5/13 نانومتر به دست آمد. بار الکتریکی سوسپانسیون نانوویسکر سلولز در محدوده بین 5/26- تا 2/78- میلی ولت (mv) به دست آمد. تجزیه و تحلیل پراش اشعه ایکس آشکار کرد که درجه کریستالیته نانوویسکر سلولز به 4/98% رسیده است. همچنین نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل ftir نشان داد که تعداد گروه های هیدروکسیل روی سطح نانوویسکرها زیاد شده است. نتایج مربوط به خواص فیزیکی و مقاومتی کاغذ نشان داد که از یک طرف افزایش نانوویسکر و فشار پرس باعث زیادشدن مقاومت به ترکیدن، مقاومت به عبور هوا و دانسیته شده و تاثیر مهمی روی مقاومت به پارگی کاغذ نداشته و از طرف دیگر موجب کاهش خواص نوری کاغذ از قبیل ماتی و درجه روشنی می شود.

چکیده این تحقیق به منظور مقایسه خمیر کاغذ سودا و سودا آنتراکینون از ساقه پنبه با پوست انجام گرفت. در این بررسی مقادیر ماده شیمیایی، زمان پخت و آنتراکینون به عنوان عوامل متغیر و سایر ، عوامل شامل دما و نسبت مایع پخت به ماده اولیه به عنوان عوامل ثابت در نظر گرفته شد. مقادیر 20 2 و 3 ساعت برای تهیه خمیر کاغذ سودا و مقادیر /5 ،2 ،1/5 ، 25 و 30 درصد قلیا و زمان پخت های 1 0 درصد آنتراکینون در همان محدوده های زمانی ذکر شده برای تهیه / 20 و 25 درصد قلیا همراه با 15 خمیر کاغذ سودا آنتراکینون در نظر گرفته شد. دمای بیشینه 160 درجه سانتی گراد و نسبت مایع پخت به ماده اولیه 5 به 1 بود. ویژگی های شیمیایی ماده اولیه، میزان بازده کل، بازده پس از غربال، وازده، عدد کاپا و ویسکوزیته اندازه گیری شد سپس به منظور ساخت کاغذهای دست ساز 15 تیمار از 25 پالایش شد، سنجش ها بر اساس (csf) 25 میلی لیتر ± تیمار انتخاب و تا رسیدن درجه روانی به 375 انجام گرفت. تجزیه و تحلیل ویژگی های کاغذ دست ساز با استفاده از طرح کاملا tappi استاندارد تصادفی و گروه بندی میانگین ویژگی های حاصله با استفاده از آزمون آماری دانکن انجام شد. نتایج نشان دادند که با افزایش درصد قلیا و زمان پخت در هر یک از خمیرهای کاغذ سودا و سودا آنتراکینون، بازده کل و عدد کاپا کاهش یافته است. کاهش عدد کاپا به ازای کاهش بازده در خمیر کاغذ سودا آنتراکینون نسبت به خمیر کاغذ سودا بیشتر بود. در کل با افزایش مقدار قلیا و زمان پخت در خمیر کاغذ سودا و سودا آنتراکینون و همچنین سودا آنتراکینون نسبت به سودا ویژگی های فیزیکی (ضخامت، دانسیته، بالک و مقاومت به عبور هوا) و مکانیکی (مقاومت به پاره شدن و مقاومت به ترکیدن) بهبود یافته است. بیشترین مقدار بازده در قلیای 20 درصد و زمان پخت 1 ساعت و بیشترین مقاومت به پاره شدن و ترکیدن در قلیای 25 درصد و زمان پخت 3 ساعت بدست آمد.

این تحقیق به منظور مقایسه خمیر کاغذ سودا و سودا آنتراکینون از ساقه پنبه با پوست انجام گرفت. در این بررسی مقادیر ماده شیمیایی، زمان پخت و آنتراکینون به عنوان عوامل متغیر و سایر عوامل شامل دما و نسبت مایع پخت به ماده اولیه به عنوان عوامل ثابت در نظر گرفته شد. مقادیر 20، 25 و 30 درصد قلیا و زمان پخت های 1، 5/1، 2، 5/2 و 3 ساعت برای تهیه خمیر کاغذ سودا و مقادیر 20 و 25 درصد قلیا همراه با 15/0 درصد آنتراکینون در همان محدوده های زمانی ذکر شده برای تهیه خمیر کاغذ سودا آنتراکینون در نظر گرفته شد. دمای بیشینه 160 درجه سانتی گراد و نسبت مایع پخت به ماده اولیه 5 به 1 بود. ویژگی های شیمیایی ماده اولیه، میزان بازده کل، بازده پس از غربال، وازده، عدد کاپا و ویسکوزیته اندازه گیری شد سپس به منظور ساخت کاغذهای دست ساز 15 تیمار از 25 تیمار انتخاب و تا رسیدن درجه روانی به 25 ± 375 میلی لیتر (csf) پالایش شد، سنجش ها بر اساس استاندارد tappi انجام گرفت. تجزیه و تحلیل ویژگی های کاغذ دست ساز با استفاده از طرح کاملا تصادفی و گروه بندی میانگین ویژگی های حاصله با استفاده از آزمون آماری دانکن انجام شد. نتایج نشان دادند که با افزایش درصد قلیا و زمان پخت در هر یک از خمیرهای کاغذ سودا و سودا آنتراکینون، بازده کل و عدد کاپا کاهش یافته است. کاهش عدد کاپا به ازای کاهش بازده در خمیر کاغذ سودا آنتراکینون نسبت به خمیر کاغذ سودا بیشتر بود. در کل با افزایش مقدار قلیا و زمان پخت در خمیر کاغذ سودا و سودا آنتراکینون و همچنین سودا آنتراکینون نسبت به سودا ویژگی های فیزیکی (ضخامت، دانسیته، بالک و مقاومت به عبور هوا) و مکانیکی (مقاومت به پاره شدن و مقاومت به ترکیدن) بهبود یافته است. بیشترین مقدار بازده در قلیای 20 درصد و زمان پخت 1 ساعت و بیشترین مقاومت به پاره شدن و ترکیدن در قلیای 25 درصد و زمان پخت 3 ساعت بدست آمد.

در این تحقیق، خرده های پوست کنف به عنوان ماده خام غیر چوبی برای تولید خمیر حل شونده مورد استفاده قرار گرفت. مرحله پیش استخراج خرده ها با آب، در دمای 160 درجه سانتیگراد و در سه زمان ماند متفاوت 20، 30 و 40 دقیقه انجام گرفت. با توجه به بازده، زمان ماند 30 دقیقه به عنوان زمان مناسب پیش استخراج انتخاب شد. به منظور رسیدن به شرایط بهینه خمیرسازی، پخت هایی با فرایند سودا آنتراکینون در دو سطح قلیایی 18 و 20 درصد در دمای 160 درجه سانتیگراد و سه سطح زمان ماند 60، 90 و 120 دقیقه انجام گرفت. برای رسیدن به درجه روشنی و خلوص بیشتر، خمیر تهیه شده در شرایط 20 درصد قلیا و 90 دقیقه زمان پخت با توالی adepdp و با استفاده از فاکتور کاپاهای مختلف (0.45، 0.4 و 0.3) رنگ بری شد. نتایج نشان داد که با افزایش فاکتور کاپا ویسکوزیته و درجه روشنی خمیر افزایش یافت. همچنین بیشترین میزان آلفا سلولز (96.23 %) و کمترین مقدار خاکستر (0.71 %) در سطح فاکتور کاپای 0.45 به دست آمد. بنابراین خرده های پوست کنف را می توان به عنوان یک ماده اولیه غیر چوبی مناسب برای تولید خمیر حل شونده در نظر گرفت.

این پژوهش با هدف تولید خمیر حل شونده یا آلفا-سلولز از باگاس انجام پذیرفت. معمولا از آلفا-سلولز برای تولید مشتقات سلولزی استفاده می کنند که مزیت آنها نسبت به سلولز قابلیت انحلال آنها در حلال های رایج تجاری است. خمیرهای حل شونده دارای آلفا-سلولز و درجه روشنی زیاد، و همی سلولزها، خاکستر و مواد استخراجی کم هستند و توزیع وزن مولکولی یکنواخت دارند در این بررسی، خرده باگاس ها در مرحله پیش استخراج تحت شرایط اسیدی ضعیف با استفاده از اسید استیک در دمای بیشینه 165 درجه سانتی گراد جهت دست یابی به افت بازده هدف در محدوده 20 و 30 درصد در مرحله پیش استخراج تیمار شدند. از هر دو نوع خمیر پیش استخراج شده، با استفاده از فرآیند سودا-آنتراکینون در دمای بیشینه 165 درجه سانتی گراد خمیرکاغذ قابل رنگ بری با عدد کاپای حدود 12 تولید گردید. نمونه های خمیرکاغذ تولید شده در شرایط بهینه با استفاده از سیستم رنگ بری بدون کلر عنصری(ecf) و توالی a-d0-ep-d1-p رنگ بری شدند. نتایج نشان داده است که با افزایش میزان افت بازده یا خروج عمدتا همی سلولزها از خرده باگاس در مرحله پیش استخراج، درصد آلفا-سلولز در خمیر حل شونده افزایش می یابد، ولی درجه روشنی و درجه پلیمریزاسیون خمیر در نمونه با افت بازده 20 درصد بیشتر از 30 درصد بوده است. به علاوه، مقدار آلفا-سلولز حدود 92 درصد با درجه پلیمریزاسیون حدود 870 در خمیرحل شونده ی باگاس، کاربرد آن را در تولید مشتقاتی مثل استات و نیترات سلولز محدود می کند، اما می توان از آن برای ساخت فراورده هایی از قبیل ویسکوز رایون و کربوکسی متیل سلولز استفاده نمود.

مشکل مواد چسبناک و حذف آن¬ها در پروسه بازیافت کاغذ از اهمیت فراوانی برخوردار است. طی انجام این پژوهش چسب حساس به فشار، توسط آنزیم¬های استراز به دست آمده از منشاء rhizopus oryzae و لیپاز به دست آمده از منشاء pseudomonas cepacia تیمار شد. برای شناسایی تغییرات ساختار شیمیایی چسب حساس به فشار تیمار شده از دستگاه¬های طیف سنجی atr، ftir و آنالیز وزن سنجی حرارتی (tga) استفاده شد. نتایج حاصل از طیف¬سنجی atr نشان داد که تیمارهای آنزیمی لیپاز و استراز باعث به وجود آمد یک پیک پهن در ناحیه 3000 تا cm-1 3500 شدند. شدت پیک به وجود آمده در آنزیم استراز نسبت به لیپاز بیشتر بود. پیک ایجاد شده بر اثر تیمار آنزیمی به دلیل تخریب گروه¬های استری چسب و تبدیل آن¬ها به گروه¬های هیدرواکسیل الکلی بود. نتایج حاصل از طیف¬سنجی ftir و وزن سنجی حرارتی نیز تغییرات ایجاد شده به وسیله تیمار آنزیمی را تایید کردند. از آنزیم استراز و لیپاز برای کنترل مواد چسبناک در کاغذ بازیافتی occ نیز استفاده شد. ابتدا به مقدار 2 درصد چسب حساس به فشار به کاغذ occ اضافه شد و سپس خمیرسازی صورت گرفت. برای تیمار آنزیمی سوسپانسیون خمیر occ حاوی مواد چسبناک، مقادیر 01/0 و 03/0 واحد آنزیم استراز (بر مبنای وزن خشک خمیر) استفاده شد. تیمار آنزیمی خمیر در دمای 50 درجه سانتی¬گراد و 7 ph به مدت 2 ساعت انجام گرفت. مقادیر لیپاز استفاده شده در این تحقیق نیز برابر با 3، 6 و 9 واحد بود. شرایط سوبسترا برای انجام تیمار آنزیمی لیپاز نیز مطابق با شرایط استراز بود. نتایج نشان داد که تیمارهای آنزیمی باعث کاهش مواد چسبناک ماکرو و میکرو شدند. همچنین با افزایش غلظت آنزیم مواد چسبناک ماکرو و میکرو بیشتر کاهش یافتند. لیپاز و استراز به ترتیب، مواد چسبناک ماکرو را 33 و 43 درصد کاهش دادند. لیپاز در بهترین حالت توانست مواد چسبناک میکرو را از 220 میلی¬گرم بر لیتر به 112 میلی¬گرم بر لیتر کاهش دهد، اما استراز مواد چسبنا میکرو را به 52 میلی¬گرم بر لیتر کاهش داد. تیمارهای آنزیمی باعث هیدرولیز گروه¬های استری مواد چسبناک موجود در خمیر بازیافتی occ شدند. تیمار آنزیمی استراز نسبت به لیپاز مواد چسبناک ماکرو و میکرو را بیشتر کاهش داد. تیمارهای آنزیمی باعث افزایش درجه روانی خمیرکاغذ بازیافتی شدند. آنز¬یم¬ها، تاثیری بر خواص فیزیکی کاغذهای حاصله نداشتند اما مقاومت به ترکیدن و مقاومت به پاره¬شدن کاغذها را افزایش دادند.

در خمیرهای محتوی آلفا سلولز زیاد مانند خمیر رنگ¬بری شده لینتر¬پنبه، پیوند بین الیاف در اثر اعمال تیمار پالایش توسعه اندکی می¬یابد. جهت اصلاح خواص سطحی الیاف لینتر¬پنبه و توسعه پیوند بین الیاف، در این تحقیق از روش خود¬تجمعی لایه به لایه که تکنیک جدیدی از فناوری نانو است استفاده شده است. از کایتوزان با وزن¬مولکولی متوسط (cm) و کم (cl) جهت تشکیل لایه¬های پلیمری کاتیونی، و از نانوسیلیکا (nsi) و نانو الیاف سلولزی (nfc) جهت تشکیل لایه¬های آنیونی استفاده شد. آزمایش¬ها در تشکیل هر یک از لایه¬های کاتیونی و آنیونی توسط سوسپانسیون خمیری با غلظت 5/0 درصد و قدرت یونی ثابت 01/0 مولار نمک طعام، در محدوده ph و هم زدن متفاوت و زمان لایه¬نشانی 15 دقیقه برای تشکیل یک تا پنج¬لایه متوالی انجام شد. جذب مواد بر سطح الیاف لینتر¬پنبه از طریق تیتراسیون الکترولیت تحلیل شد. از خمیر اصلاح شده لینتر¬پنبه، کاغذ¬های دست ساز تهیه و ویژگی های فیزیکی و مقاومتی آنها ارزیابی شد. تغییرات ایجاد شده در قابلیت پیوندپذیری بین الیاف با تشکیل لایه¬های پلیمری با استفاده از تصویربرداری توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدان (fesem) ارزیابی شد. نتایج این تحقیق نشان داده است که چگالی ظاهری، مقاومت عبور هوا، ضریب پراکندگی نور و مقاومت¬های کاغذ نظیر شاخص مقاومت به کشش، شاخص انرژی جذب شده کششی، شاخص مقاومت به ترکیدگی، مقاومت به تاخوردگی و شاخص مقاومت به پارگی به واسطه افزایش جاذبه الکترواستاتیکی بین پلی کاتیون و پلی آنیون موجود در سطح الیاف بهبود یافت. بیشترین بهبود در ویژگی های کاغذ در تیمارهای کایتوزان / نانوسیلیکا در لایه¬های کاتیونی سوم و پنجم و نیز در تیمارهای کایتوزان / نانو الیاف سلولزی در لایه¬های آنیونی دوم و چهارم مشاهده شد. لازم به ذکر است که در تیمار کایتوزان / نانو الیاف سلولزی نسبت به تیمار کایتوزان / نانوسیلیکا بهبود قابل ملاحظه ای در ویژگی های کاغذ در مقایسه با نمونه شاهد ایجاد شده است. بر اساس نتایج حاصله نمونه های خمیر لینتر اصلاح شده حاصل از لایه¬نشانی سه¬لایه cl/nsi و دو¬لایه cl/nfc به عنوان تیمارهای بهینه جهت اختلاط با خمیر پنبه انتخاب شدند.نتایج نشان داده است که ویژگی های مقاومتی کاغذ حاصل از اختلاط تا 50 درصد لینتر اصلاح شده با خمیر پنبه، نسبت به نمونه¬های شاهد (اختلاط تا 50 درصد لینتر اصلاح نشده با خمیر پنبه) بهبود معنی¬داری داشته است. ولیکن استفاده از لینتر اصلاح شده با لایه¬نشانی دو¬لایه cl/nfc در ترکیب با پنبه، در بهبود ویژگی های کاغذ از تیمار لایه¬نشانی سه لایه cl/nsi موثرتر بوده است.

کاغذها دارای انواع گسترده ای می باشند که برخی از آن ها نظیر کاغذهای اسکناس، بسته بندی و بهداشتی با توجه به نوع مصرف نیازمند ایجاد خواص ضدباکتری نیز می باشند. این قبیل کاغذها روزانه به میزان زیادی در بین افراد مختلف دست به دست می شوند و در تماس مستقیم با بدن قرار دارند که آن ها را جزء مهمترین عوامل انتقال میکروارگانیسم های بیماری زا می سازد. درحال حاضر متداولترین ماده ای که به عنوان عامل ضدباکتری شناخته شده است نانو نقره می باشد. نانونقره دارای خصوصیاتی همچون تأثیر بسیار زیاد و سریع، عدم افزایش مقاومت و سازگاری در میکروارگانیسم¬ها می باشد. در مقابل این ویژگی های پسندیده نانوذرات نقره ناپایدار هستند، تمایل شدیدی به توده شدن داشته و دارای ساختاری آبگریز می باشند. نانوذرات رس دارای بارسطحی زیاد، ساختار لایه ای و آبدوست می باشند که می توانند گزینه ای مناسب برای رفع این مشکلات باشند. در این پژوهش سعی شده است با فرآوری نانوهیبرید نقره- رس ماده ای ضدمیکروب با مجموع خصوصیاتی بهینه تولید شود. برای تحقق این هدف ابتدا نانوهیبرید نقره- رس از ترکیب دو نوع مونت موریلونیت طبیعی ویا آسیاب شده با نیترات نقره به روش احیاء با سدیم بورهیدرید فرآوری گشت و نانوذرات نقره تحت نیروی الکترواستاتیکی روس سطح نانورس قرار گرفتند. برای تعیین اندازه و درصد ماندگاری نانونقره در نانوهیبریدها از تست های زتاسایزر، afm، جذب اتمی و icp استفاده شد. سپس کاغذهای مورد نظر از 5 تیمار نانو نقره، نانورس و نانورس آسیاب شده و نانوهیبرید نقره- رس با نانورس وبا نانورس آسیاب شده در 3 سطح مصرف نقره 5/12، 25 و ppm 50 و نانوهیبرید نقره-رس و نانوهیبرید نقره- رس آسیاب شده در 3 سطح 10، 15 و 20% تهیه شدند. به منظور بررسی نحوه پراکنش نانوذرات مختلف روی سطح الیاف و بررسی اثر نانورس روی ماندگاری و عدم توده شدن نانوذرات نقره در حالت نانوهیبرید و همچنین اندازه ذرات نقره روی سطح رس از آنالیز عنصری، نقشه پراکنش عناصر (map) و تصاویر fesem استفاده گردید. ویژگی بیولوژیکی کاغذهای تهیه شده در برابر هردو نوع باکتری گرم مثبت و گرم منفی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین ویژگی های فیزیکی، مقاومتی و نوری کاغذها مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که نانوهیبریدها توانستند معایب موجود در نانونقره را برطرف نمایند و با افزایش سطح ویژه و پایداری نانونقره در نانوهیبرید منجربه افزایش خواص ضدمیکروبی آن شوند. همچنین ساختار آبدوست مونت موریلونیت توانست آبگریزی نانو نقره را بهبود بخشد. در بررسی خواص مقاومتی نیز مشاهده شد که مقاومت به پارگی و مقاومت به ترکیدگی با افزایش سطح مصرف مواد افزودنی شدیداً کاهش یافتند.

این تحقیق با هدف بهبود مقاومت های تر و خشک کاغذهای حاصل از خمیر کاغذ occ توسط pae و گلایوکسال به همراه pva و بررسی قابلیت بازیافت مجدد آن انجام شد. پالایش خمیرکاغذ occ توسط کوبنده (valley beater) تا درجه روانی (ml, csf) 300 انجام شد. کاغذ با استفاده از pae در 5 سطح (2، 4، 6، 8 و 10 درصد) و گلایوکسال به همراه pva در 5 سطح (2، 2/25، 2/5، 2/75 و 3 درصد) تیمار شد. نتایج به دست آمده نشان داد که تمامی تیمارهای مربوط به pae به طور معنی داری باعث بهبود ویژگی های مقاومتی خمیرکاغذ occ شدند. ویژگی های مقاومتی کاغذهای تیمار شده با گلایوکسال و pva نیز افزایش یافت اما مقاومت به پارگی کاهش یافته و جذب انرژی کششی نیز افزایش جزئی داشت. در کاغذهای تیمار شده با pae و گلایوکسال به-همراه pva مقدار جذب آب به طور معنی داری کاهش یافت و مقاومت به عبور هوا افزایش معنی داری نشان نداد. با افزایش غلظت pae مصرفی، قابلیت خمیرسازی مجدد (قابلیت بازیافت) کاغذهای تیمار شده کاهش یافت و تیمار دارای بیشترین مقاومت کششی، کمترین قابلیت خمیرسازی مجدد را نشان داد. کاغذهای تیمار شده با گلایوکسال به همراه pva نسبت به کاغذهای تیمار شده با pae از قابلیت خمیرسازی مجدد بیشتری برخوردار بوده و افزایش غلظت آن تاثیر جزئی در قابلیت خمیرسازی مجدد دارد. تیمارهای بهینه به لحاظ ویژگی های مقاومتی (بر اساس معادلات نرمال سازی) و قابلیت بازیافت مجدد انتخاب شدند. کاغذهای تیمار شده با pae ویژگی های مقاومتی بیشتری نسبت به کاغذهای تیمار شده با گلایوکسال به همراه pva داشتند. در بین تمامی تیمارها، به ترتیب مقادیر مصرف 10 و 8 درصد pae و 2/5درصد گلایوکسال به همراه pva حداکثر ویژگی های مقاومتی را به خود اختصاص دادند. اما با در نظر گرفتن قابلیت بازیافت مجدد، تیمار 2/5 درصد گلایوکسال به همراه pva به عنوان بهترین تیمار انتخاب شد.

در این تحقیق میزان کاهش رنگ پساب کارخانه بازیافت کاغذهای باطله با استفاده از روش انعقاد شیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. از آلوم، آهک، کربنات سدیم و نانو دی اکسید تیتانیوم به عنوان منعقد کننده و از پلی الکترولیت آنیونی و خاک بنتونیت به عنوان کمک منعقد کننده استفاده شد. تاثیر متغیر های فرآیندی شامل غلظت های مختلف مواد منعقد کننده و کمک منعقد کننده، زمان های واکنش 5، 15، 30، 60 و 120 دقیقه، دما های واکنش 20، 35 و 50 درجه سانتی گراد و phدر محدوده 4 تا 13 مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار کاهش رنگ وcod توسط منعقد کننده آلوم در حضور کمک منعقد کننده خاک بنتونیت در دمای 35 درجه سانتی گراد و زمان 30 دقیقه و در ph حدود 7 به دست آمد(حداقل 83% کاهش رنگ با افت 470 واحد codو حداکثر 99 % کاهش رنگ با افت640 واحد cod).

در این پژوهش، به بررسی مقایسه ای اثرات به کارگیری سلولز نانوفیبریله شده و سلولز نانوفیبریله استیله شده بر بهبود ویژگی-های مقاومتی و ممانعتی کاغذ پرداخته شد. همچنین اثرات استیله کردن سطح کاغذ تقویت شده با سلولز نانوفیبریله شده بر بهبود ویژگی های مقاومتی و ممانعتی کاغذ در مقایسه با تیمارهای فوق الذکر مورد بررسی قرار گرفت بر اساس نتایج، افزودن سلولز نانوفیبریله استیله شده به طور جزئی به خمیرکاغذ، موجب بهبود هم زمان ویژگی های مقاومتی، ممانعت به عبور هوا و ممانعت به جذب آب کاغذ در مقایسه با کاغذ شاهد شد. تیمار استیله کردن سطحی کاغذ ترکیبی، موجب بهبود قابل ملاحظه و هم زمان ویژگی های مقاومتی، ممانعت به عبور هوا و ممانعت به جذب آب کاغذ در مقایسه با نمونه شاهد شد. به طور کلی تیمار استیله کردن سطحی کاغذ ترکیبی، به عنوان بهترین تیمار در مقایسه با همه تیمارهای مورد استفاده، موجب بهبود قابل ملاحظه و هم زمان ویژگی های مقاومتی، ممانعت به عبور هوا و ممانعت به جذب آب کاغذ شد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

در این پژوهش تاثیر استفاده از خمیر سودا و کرافت پوست و ساقه کنف در بهبود خواص کاغذ بسته بندی بازیافتی مورد بررسی قرار گرفت. گیاه کنف (رقم کوبا از گونه hibiscus canabinus) مورد استفاده در این تحقیق از مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، واقع در کیلومتر پنج جاده گرگان- ساری، تهیه شد. مقداری از ساقه های کنف پوست کنی و پوست حاصل به قطعاتی با طول تقریبی 2/5 سانتی متر، تبدیل گردید. بخش دیگر ساقه ها به طور کامل به قطعات 2/5 سانتی متری تبدیل شدند. در مرحله بعدی چیپس های تولیدشده توسط دو فرایند سودا و کرافت به طور جداگانه تبدیل به خمیرکاغذ شدند. خمیرهای حاصل دارای عدد کاپای ثابت 25 بودند ولی بازده خمیرسازی برای فرایندهای سودا و کرافت پوست بترتیب 54/10 و 55/02 بود و برای خمیرهای سودا و کرافت حاصل از کل ساقه کنف بترتیب 41/25 و 48/23 بود. خمیر بازیافتی نیز توسط بازکردن الیاف مخلوط کاغذهای بسته بندی تهیه گردید. برای رسیدن به درجه روانی 400 میلی لیتر استاندارد کانادایی، خمیرهای تهیه شده توسط دستگاه کوبنده pfi مورد پالایش قرار گرفت. میزان اختلاط خمیر پوست کنف با خمیر بازیافتی بترتیب 20 و 80 درصد و برای خمیر کل ساقه کنف و خمیر بازیافتی برابر 50 درصد بود. از خمیرهای تولید شده کاغذ دست ساز تهیه و خواص فیزیکی و مقاومتی آنها ارزیابی گردید. بیشترین و کمترین مقادیر خواص فیزیکی و مکانیکی کاغذهای دست ساز تهیه شده از کنف به ترتیب مربوط به خمیر کرافت پوست و خمیر سودای ساقه کنف بود. در اختلاط خمیر بازیافتی با خمیر کنف، بهترین خواص فیزیکی و مکانیکی مربوط به اختلاط 50 درصد خمیر کرافت کل ساقه با 50 درصد خمیر بازیافتی بود. کمترین مقاومت ها نیز مربوط به خمیر 100 درصد بازیافتی بود. همچنین اختلاف قابل توجهی بین خمیرهای کرافت و سودای پوست کنف مشاهده نشد.

این تحقیق جهت بررسی امکان استفاده خمیر حاصل از گجونه های سوزنی برگ کاج سیاه (pinus nigra) و زربین (cupressus sempervirens) به جای خمیر الیاف بلند وارداتی انجام گرفت . جهت دستیابی به هدف مورد نظر ابتدا گونه کاج سیاه در دو رویشگاه ساری و عطر آچال کلاردشت و گونه زربین در سه رویشگاه تلوکلاساری، قپان گرگان و فکتج نور قطع گردیدند. ابعاد الیاف شامل طول الیاف ، قطر الیاف ، قطر حفره سلولی، ضخامت دیواره سلولی و نیز آنالیز شیمیایی شامل سلولز، لیگنین، مواد استجراجی و خاکستر و همچنین دانسیته خشک و بحرانی دو گونه مذکور در رویشگاههای مورد مطالعه اندازه گیری شد. خمیر کاغذ با استفاده از فرایند کرافت با سولفیدتیه 30 درصد، قلیائیت فعال 25 درصد و درجه حرارت 170 سانتیگراد به عنوان عوامل ثابت و زمان پخت بعنوان عامل متغیر جهت تولید خمیر با کاپای حدود 30 تهیه شد. زمان پخت مناسب برای گونه کاج سیاه و گونه زربین به ترتیب 3/25 و 4/15 ساعت تعیین گردید. بازده و عدد کاپای خمیر در شرایط فوق برای گونه زربین به ترتیب 41/5 درصد و 29/75 و گونه کاج سیاه به ترتیب 42/85 درصد و 3307 بدست آمد. از خمیر کرافت کاج سیاه و زربین و خمیر الیاف بلند وارداتی ابتدا در سه درجه روانی 625 و 525 و 375 کاغذ تهیه وارداتی را تا درجه روانی 500csf و خمیر nssc را تا درجه روانی csf 400 و خمیر cmp را تا درجه روانی 300csf پالایش نموده و پس از اختلاط به نسبتهای 0، 5، 7/5، 10 درصد با خمیر cmp و nssc کاغذهای با وزن پایه 60 gr/m2 تهیه و خصوصیات فیزیکی آنها شامل دانسیته، بالک ، حمل و فرج و ضخامت کاغذ و ویژگیهای مقاومتی آنها شامل مقاومت کششی، مقاومت به پارگی، سفتی، طول پارگی، اندیس مقاومت به ترکیدگی، درصد افزایش طول کاغذ اندازه گیری شد و مقاومت به خردشدگی حلقه ای غیر از کاغذ cmp برای سایر کاغذها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که در مقایسه با خمیر الیاف بلند وارداتی، افزدرن خیمر کاج سیاه به اندازه مشابه و خمیر زربین به مقدار مشابه و گاه بیشتر به خمیر nssc یا cmp کاغذهایی با خصوصیات فیزیکی مشابه بدست می دهد. به جز مقاومت به خردشدگی حلقه ای کاغذ حاصل از کاج سیاه در اختلاط با خمیر nssc کلیه مقاومتهای اندازه گیری شده دارای مقادیر مشابه و یا بیشتر از خمیر وارداتی بودند. بجز اندیس مقاومت به ترکیدگی در مورد کاج سیاه کلیه مقاومتهای اندازه گیری شده در کاغذ حاصل از کاج سیاه و زربین در اختلاط با خمیر cmp از مقدار کمتری در مقایسه با خمیر وارداتی برخوردار بودند که با افزودن مقادیر بیشتری از هر یک از این خمیرها به خمیر cmp می توان به مقاومتهایی مشابه وارداتی دست یافت . بجز مقاومت به پارگی و درصد افزایش طول کاغذ حاصل از خمیر زربین در اختلاط با خمیر nssc، کلیه مقاومتهای اندازه گیری شده در مقایسه با خمیر الیاف بلند وارداتی از مقدار کمتری برخوردار بودند که با افزودن خمیر زربین به مقدار بیشتر می توان به مقاومت مشابه خمیر وارداتی از مقدار کمتری برخوردار بودند که با افزودن خمیر زربین به مقدار بیشتر می توان به مقاومت مشابه خمیر وارداتی دست یافت . بنابراین می توان با افزودن خمیر کاغذ سیاه، به مقدار مشابه و بیشتر و خمیر کاغذ زربین به مقدار بیشتر در مقایسه با خمیر الیاف بلند وارداتی به خمیر nssc و cmp به کاغذهایی با مقاومت ها مشابه یا بیشتر دست یافت .

در این تحقیق امکان استفاده از کارتن های مستهلک و نیز ضایعات برش کارتن سازیها جهت تولید مقوای فلوتینگ مورد بررسی قرار می گیرد.

این تحقیق به منظور تعیین توان کمی و کیفی گونه توس در مقایسه با گونه ممرز جهت تولید خمیرکاغذ و نیز مقایسه ویژگیهای کاغذهای حاصله انجام گرفت و نتایج آن به شرح زیر بدست آمد. جهت تولید خمیر کاغذ فاکتورهای پخت شامل، سولفیدیته 25 درصد، درجه حرارت 170 درجه سانتیگراد و نسبت l:w (1:4 ) ثابت و فاکتورهای قلیایی فعال در دو سطح 17/5 و 20 درصد و زمان پخت در چهار سطح 60 ، 90 ، 120 و 180 دقیقه، متغیر در نظر گرفته شد. پس از انجام پخت های مربوطه برای هر گونه، میانگین راندمان مناسب برای خمیر کاغذ گونه های توس و ممرز به ترتیب 49/14 درصد و 46/97 درصد و میانگین عدد کاپای مناسب برای این گونه ها به ترتیب 19/4 و 19 انتخاب گردید. اثر مستقل گونه و قلیایی فعال در سطح 1 درصد و اثر مستقل زمان پخت در سطح 5 درصد برای بازده کاغذ گونه های توس و ممرز معنی دار می باشد. در ضمن اثر متقابل متغیرهای پخت بر روی بازده خمیرکاغذ این گونه ها معنی دار نمی باشد. بعلاوه اثر هر یک از متغیرهای پخت بر روی عدد کاپای خمیرکاغذ دو گونه توس و ممرز در سطوح 1 و 5 درصد معنی دار بوده ولی اثرات متقابل آنها بر روی عدد کاپا معنی دار نمی باشد.

این تحقیق با هدف بررسی امکان تولید خمیر حل شونده جهت تهیه ویسکوز رایون از چوب دوگونه راش و صنوبر دلتوئیدس بطور مجزا انجام شد. برای تهیه ماده اولیه هرگونه سه اصله درخت با تنه مستقیم و بدون چوب واکنشی انتخاب و قطع گردید. سپس آنالیز شیمیایی دو گونه انجام گرفت که بر طبق آن درصد سلولز، لیگنین، مواد استخراجی و خاکستر به ترتیب در راش 47/97، 21/03، 2/05 و 0/96 و در صنوبر دلتوئیدس 51/27، 20/23، 2/47 و 1/19 تعیین شد. مرحله پیش هیدرولیز با آب در چهار زمان ماند صفر، 30، 60 و 75 دقیقه پس از رسیدن به درجه حرارت حداکثر انجام گرفت و با توجه به راندمان و درصد انحلال، زمان ماند 60 دقیقه بعنوان تیمار بهینه پیش هیدرولیز انتخاب شد. در مرحله پخت خرده چوبهای راش تحت 9 تیمار با شرایط سولفیدیته 25 درصد و قلیایی و فعال 18 درصد و 20 درصد و 22 درصد در سه زمان ماند 60، 90 و 120 دقیقه با سه تکرار قرار گرفتند. پخت صنوبر دلتوئیدس نیز با شرایط سولفیدیته 25 درصد و قلیایی فعال 22 درصد و دو زمان ماند 90 و 120 دقیقه با سه تکرار انجام شد. با اندازه گیری عدد کاپا و راندمان، پخت بهینه انتخاب شد که شرایط آن برای راش قلیایی 22 درصد و زمان ماند 90 دقیقه و برای صنوبر دلتوئیدس قلیایی فعال 22 درصد و زمان ماند 120 دقیقه بود. خمیرهای تهیه شده از چوب تحت پنج تیمار مختلف رنگبری با توالیهای hepx, hehpx, hehx و غلظتهای مختلف مواد شیمیایی قرار گرفتند. آزمایشاتی روی خمیرهای رنگبری شده (خمیر حل شونده) برای تعیین درصد انواع سلولز (آلفا، بتا، گاما)، درجه پلیمریزاسیون، درصد مواد معدنی، استخراجی و شفافیت انجام گرفت . برای رسیدن به شفافیت مطلوب در چهار تیمار با توالیهای hehx و hehpx به ناچار هیپوکلریت بیش از حد نرمال مصرف گردید که در نتیجه درجه پلیمریزاسیون حاصل از آنها شدیدا کاهش یافت . درجه پلیمریزاسیون حاصل از تیمار پنج با توالی hepx بسیار مناسب بود ولی از لحاظ سایر خصوصیات در رده پائین تری قرار گرفت . با عنایت به نتایج حاصل چنین نتیجه گیری می گردد که در صورت استفاده از گاز کلر و یا مخلوطی از گازهای کلر و دی اکسید کلر در اولین مرحله توالی و رنگبری می توان خمیر حل شونده با ویژگیهای مطلوب تولید نمود.

باگاس نیشکر یکی از ارزشمندترین ضایعات کشاورزی است که ماده مناسبی برای تهیه خمیر کاغذ می باشد و این بررسی نیز به منظور تولید خمیر کرکی از باگاس و جایگزین کردن آن بجای خمیر وارداتی انجام گرفته است . باگاس مغززدایی شده صنایع کاغذ پارس با استفاده از فرآیند سولفیت به خمیر کاغذ تبدیل شده است . در مرحله خمیرسازی از سه سطح مواد شیمیایی 20، 22/5، 25 درصد و سه سطح زمان پخت 2، 2/5 و 3 ساعت و نسبت پخت به باگاس 10:1 و درجه حرارت پخت ماکزیمم 170c مورد استفاده قرار گرفته است . پس از انجام پختهای متعدد خمیر کاغذ با عدد کاپای حدود 15 و بازده حدود 50 درصد برای انجام رنگبری انتخاب شده است و خمیر رنگبری نشده با استفاده از توالی heh تا شفافیت حدود 75 درصد iso و با استفاده از توالی hehp به شفافیت حدود 76 درصد رنگبری شد. مقدار پنتوزان، خاکستر و شایو خمیر رنگبری شده به ترتیب ، 17/41 درصد، 3/057 درصد و 1/12 درصد می باشد. از خمیر کرکی باگاس تولیدی ورقهای کرکی (فلاف) استاندارد تهیه شده و ویژگیهای ورق فلاف شامل شفافیت ، بالک ، دانسیته، مقاومت به ترکیدگی، مقاومت کششی و زمان جذب قطره آب مورد ارزیابی قرار گرفت . جهت بررسی تاثیر افزودن خمیر الیاف بلند وارداتی و نیز خمیر لینتر پنبه بر ویژگیهای ورقهای کرکی (فلاف) باگاس از درصدهای اختلاط 20 تا 80 درصد از هریک از خمیرهای فوق الذکر استفاده شد و ویژگیهای ورقهای کرکی حاصل از درصدهای مختلف اختلاط خمیرهای الیاف بلند و لینتر پنبه با خمیر کرکی باگای نیز مورد ارزیابی قرار گرفت . نتایج حاصل نشان می دهد که ویژگیهای ورق خمیر کرکی ساخته شده از 35 درصد خمیر لینتر پنبه و یا خمیر الیاف بلند وارداتی، 65 درصد خمیر کرکی باگاس در مقایسه با خمیر کرکی stora وارداتی که حاصل از اختلاط 35 درصد خمیر کرافت سوزنی برگ سفید شده و خمیر کرکی ctmp می باشد، از کیفیت قابل قبولی برخوردار است .

در این تحقیق بهینه سازی مواد افزودنی مورد استفاده در خط تولید کاغذ روزنامه کارخانه چوب و کاغذ مازندران که عبارتند از: آلوم، روزین، نشاسته، خاک چینی، عامل نگهدارنده و رنگ ، مورد ارزیابی قرار گرفت . در ابتدا از خمیرهای cmp و الیاف بلند موجود در خط تولید، قبل از آنکه هر گونه ماده افزودنی به آن اضافه شود نمونه برداری شد. سپس با توجه به سطوح مواد افزودنی اقدام به تهیه کاغذهای دست ساز 72 گرمی گردید. سطوح مواد افزودنی (درصد) خاک چینی 6/5 7/5 8/5 عامل نگهدارنده 0/6 0/9 1/2 آلوم 0/6 0/8 1 روزین 0/3 0/2 0/1 نشاسته 0/25 0/5 0/75 رنگ 0/0025 0/005 0/0075 پس از تهیه کاغذهای دست ساز ویژگی های مختلف کاغذ از قبیل: مقاومت به کشش ، مقاومت به پاره شدن، مقاومت به ترکیدن، طول پاره شدن، درصد خاکستر، میزان جذب آب ، مقاومت در برابر عبور هوا، حجیمی، شفافیت ، ماتی کاغذ اندازه گیری شد. با توجه به مقادیر محاسبه شده برای هر یک از ویژگیهای نام برده، سطوح مناسب مصرف هر یک از مواد افزودنی به لحاظ حفظ و بهبود خواص کاغذ و همچنین کاهش هزینه های تولید، مشخص گردید. بدین ترتیب سطوح بهینه برای خاک چینی 8/5 درصد، عامل نگهدارنده 0/9 درصد، آلوم 0/6درصد، روزین0/3 درصد، نشاسته 0/25 درصد و رنگ 0/0025 درصد ارزیابی گردید.

این تحقیق با هدف بررسی شرایط پخت و ویژگیهای کاغذ ساخته شده به روش ‏‎cmp‎‏از کاه گندم انجام گردید. دراین مطالعه ابتدا مشخصات بیومتریک الیاف ساقه کاه گندم شامل طول، قطرکلی ، قطر حفره سلولی و ضخامت دیواره سلولی یکصد و پنجاه عدد الیاف اندازه گیری شد ه است. ترکیبات شیمیایی شامل مقدار سلولز ، لیگنین ، مواد استخراجی و خاکستر در سه تکرار اندازه گیری شد که با توجه به مقدار زیاد سلولز و مقدار کم لیگنین در مقایسه با متوسط اندازه گیری شده برای چوبهای ایران می توان گفت که این ماده برای ساخت کاغذ از این نظر مناسب است.

در این تحقیق امکان استفاده از اسلاج(لجن) واحد تصفیه پساب بجای بخشی از خمیر ‏‎nssc‎‏ کارخانه در مجتمع صنایع چوب و کاغذ مازندران مورد بررسی قرار گرفته است.لجن مورد نظر شامل لجن کلاریفایر اولیه و لجن پرس شده است.

در این بررسی تهیه خمیر کاغذ جهت ساخت کاغذ کنگره ای از ساقه آفتابگردان با فرآیند نیمه شیمیایی سولفیت خنثی ‏‎(nssc)‎‏ مورد مطالعه قرار گرفته است. نمونه های ساقه آفتابگردان از منطقه نکا و بهشهر جمع آوری شد. میانگین رطوبت دیواره، مغز و کل ساقه به ترتیب 45/160% ، 99/209% و 98/199% بر پایه وزن کاملا خشک اندازه گیری شد. دانسیته خشک و بحرانی ساقه آفتابگردان بترتیب 44/0 و 35/0 گرم بر سانتی متر مکعب تعیین شده است. درصد وزنی دیواره و مغز ساقه نیز بترتیب 06/88 و 94/11 درصد برپایه وزن کاملا خشک اندازه گیری شد. اندازه گیری مشخصات بیومتریک نشان می دهد که طول الیافت در قسمت میان بند بیشتر از بند و در قسمت بالای ساقه بیشتر از قسمتهای میانه و پایین ساقه می باشد. میانیگین کلی طول، قطر و ضخامت دیواره سلولی الیاف بترتیب 958/0 میلی متر، 605/23 و 927/5 میکرومتر اندازه گیری شد. ترکیب شیمیایی شامل میزان سلولز، لیگنین، خاکستر، مواد استخراجی و مواد محلول در سود1% در ساقه با مغز به ترتیب 93/39، 24/22، 49/12، 92/4 و 10/36 درصد و در ساقه بدون مغز به ترتیب 37/47 ، 20/21، 50/7 ، 61/3 و 00/34 درصد اندازه گیری شد.پختهای مختلف آزمایشگاهی باسه متغیر درصد مواد شیمیایی بر مبنای اکسید سدیم‏‎(na2o)‎‏ ، درجه حرارت و زمان پخت و با نسبت مایع پخت به ساقه 7 به 1 انجام شد. در نتیجه پخت بهینه در راندمان 80/43% و عدد کاپای 55/82 با شرایط زیر انتخاب گردید:- درصد مواد شیمیایی 20% بر مبنای اکسید سدیم و براساس وزن خشک ساقه آفتابگردان- حداکثر دمای پخت: 170 درجه سانتی گراد- زمان پخت در دمای حداکثر: 180 دقیقهدرجه روانی اولیه این خمیر 613 میلی لیتر ‏‎(csf)‎‏ اندازه گیری شد. سپس پالایش خمیر با توجه به میزان مجاز درصد ریزه چوب خمیر ‏‎nssc‎‏ کارخانه برای تهیه کاغذ کنگره ای (حداکثر 5/2%) تا دو درجه روانی 372 و 328 میلی لیتر به ترتیب با تعداد دورهای پالایشگر ‏‎pfi‎‏، 150 و 500 انجام گرفت. از هر دو خمیر بطور خالص و اختلاطی در سه سطح 10%، 20% و 30% با خمیر ‏‎nssc‎‏ کارخانه، کاغذ، دست ساز با وزن پایه ‏‎gr/m2‎‏ 127 تهیه و خصوصیات فیزیکی شامل: دانسیته و مقاومت به عبور هوا و ویژگیهای مقاومتی از جمله: اندیس مقاومت به کشش، طول پارگی، شقی کاغذ، مقاومت به له شدگی کنگره ای، مقاومت به له شدگی حلقه ای، اندیس مقاومت به پاره شدن و اندیس مقاومت به ترکیدن اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری نتایج حاصل از ارزیابی کاغذهای تهیه شده از خمیرهای خالص آفتابگردان در درجات روانی 328 و 372 میلی لیتر و خمیر کارخانه نشان می دهد که خمیرهای آفتابگردان دارای خواص فیزیکی و ویژگیهای مقاومتی برتری (بجز اندیس مقاومت به ترکیدن) نسبت به خمیر کارخانه می باشند. همچنین نتایج حاصل از آزمونهای مختلف کاغذهای تهیه شده از اختلاط خمیرها حاکی از آن است که میتوان تا سطح 30% بطور اختلاط با خمیر کارخانه، از خمیر آفتابگردان با درجه روانی 328 میلی لیتر استفاده نمود. همچنین نتایج نشان داد خمیر ‏‎nssc‎‏ ساقه آفتابگردان با درجه روانی 372 میلی لیتر در صورت افزودن حداقل 5% خمیر الیاف بلند، بصورت اختلاط تا سطح 30% قابل جایگزینی با خمیر ‏‎nssc‎‏ کارخانه می باشد.

کمبود مواد اولیه سلولزی در سطح کشور ، مشکلی است که صنایع چوب و کاغذ با آن روبرو هستند. با توجه به تجربیات جهانی جایگزینی منابع چوبی پهن برگ سریع الرشد به عنوان ماده اولیه در این صنایع می تواند چاره ساز این مشکل باشد. گونه اکالیپتوس کاملدولنسیس یک گونه سریع الرشد است که پراکنش گسترده ای در استانهای کشور دارد و در این تحقیق ، امکان استفاده از آن جهت تولید خمیرکاغذ روزنامه با فرآیند کرافت و همچنین امکان اختلاط آن با خمیر ‏‎cmp‎‏ کارخانه چوب و کاغذ مازندران ، جهت جایگزینی خمیر الیاف بلند وارداتی در سطوح مختلف ، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است.

این تحقیق به منظور بررسی امکان بهبود کیفیت خمیرمکانیکی افراپلت با تغییر غلظت خمیر در پالایش انجام گرفته است.