هدف از انجام این بررسی مطالعه تاثیر پروبیوتیک های lactobacillus casei و saccharomyces cerevisiae بصورت جداگانه و ترکیبی بر شاخص های رشد و فعالیت سیستم ایمنی هومورال ماهی قزل آلای رنگین کمان بود. برای این منظور تعداد 1050 قطعه ماهی با وزن 2 ±6/25 گرم از یکی از مزارع پرورش ماهی قزل آلای ارومیه تهیه و به مدت 10 روز با شرایط آزمایشگاهی سازگار شدند. پس از سازگاری ماهیان به هفت تیمار و هر تیمار شامل سه تکرار به ترتیب زیر تقسیم شدند: تیمار 1 (گروه شاهد، تغذیه با غذای تجاری)، تیمار 2 (تغذیه با غذای حاوی cfu/g 107 لاکتوباسیلوس کازئی)، تیمار 3 ( تغذیه با غذای حاوی cfu/g 107 از مخمر ساکارومایسیس سرویسیه)، تیمار 4 (تغذیه با غذای حاوی cfu/g107 از مخمر تیمار شده با 2 مرکاپتواتانل یا 2me)، تیمار 5 (تغذیه با غذای حاوی cfu/g 107 لاکتوباسیلوس کازئی و cfu/g 107 مخمر)، تیمار 6 (تغذیه با غذای حاوی cfu/g 107 لاکتوباسیلوس کازئی و cfu/g 107 مخمر تیمار شده با 2me) و تیمار 7 (تغذیه با mg/kgbw 25 اکسی تتراسایکلین). ماهیان به مدت 45 روز به ترتیب با تیمارهای فوق تغذیه شدند و سپس ماهیان در همه تیمارها به مدت 15 روز دیگر فقط غذای تجاری (شاهد) دریافت کردند. در این مطالعه شاخص های رشد، کارآیی تغذیه ای و فاکتورهای ایمنی شامل فعالیت لیزوزیم ، راه جایگزین کمپلمان و مقدار ایمونوگلوبولین کل و نیز میزان مقاومت و بازماندگی ماهیان در برابر استرسهای محیطی و مواجه با باکتریyersinia rukerii مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج زیست سنجی نشان داد که شاخص های رشد در تیمار هایی که از پروبیوتیک مخمری یا باکتریایی و ترکیب پروبیوتیکهای مخمری و باکتریایی تغذیه کرده بودند بطور معنی داری (05/0p<) نسبت به گروه شاهد بالاتر بود. همچنین ترکیب پروبیوتیکهای مخمری و باکتریایی (تیمارهای 5 و 6) باعث افزایش معنی داری در شاخص رشد ماهیان نسبت به گروه شاهد و گروههای تغذیه شده با پروبیوتیک مخمری یا باکتریایی (تیمارهای 2، 3 و4) می شوند. بررسی های ایمنی شناسی سرم ماهیان نشان داد که میزان فعالیت لیزوزیم، کمپلمان و میزان آنتی بادی کل سرم ماهیان در گروه های 5 و 6 در مقایسه با گروه شاهد بطور معنی داری (05/0p<) بالاتر بود. نتایج مواجه باکتریایی نشان داد که درصد بازماندگی در تیمارهای 2 (تغذیه با غذای حاوی cfu/g 107 لاکتوباسیلوس کازئی) نسبت به سایر گروهها بالاتر بود ولی اختلاف آماری معنی داری در سطح 05/0p< مشاهده نشد. در سایر گروهها نیز میزان بازماندگی نسبت به گروه شاهد بالاتر بود اما تفاوت آماری دیده نشد. همچنین میزان بازماندگی ماهیان در مواجه با استرس های محیطی (استرس کمبود اکسیژن و دمای 28 درجه سانتیگراد) در گروه های 5 و 6 نسبت به سایر گروهها بالاتر بود ولی اختلاف آماری معنی داری مشاهده نگردید. بر اساس یافته های حاصل از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که استفاده از پروبیوتیکها (مخمری یا باکتریایی) و بخصوص ترکیب همزمان پروبیوتیکهای باکتریایی و مخمری باعث افزایش رشد و افزایش سیستم ایمنی همورال و مقاومت ماهیان در برابر استرسهای محیطی و مواجه با باکتریyersinia rukerii در ماهیان قزل آلای رنگین کمان می گردد.

پاراکوات یک علف کش غیر انتخابی و تماسی است که در فتوسنتز اخلال ایجاد می نماید این علف کش می تواند در اثر آب شویی از مزارع کشاورزی به محل آبزیان وارد شود و بر آنها اثر بگذارد. برای مطالعه اثر سمی حاد و مزمن پاراکوات بر بافت سیستم لنفاوی و سیستم ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان تعداد 600 قطعه ماهی با میانگین وزنی 2/0 ± 5/8 گرم از یکی از مزارع پرورش ماهی اورمیه خریداری و به پژوشکده آرتمیا و جانوران آبزی دانشگاه اورمیه منتقل شد. ابتدا ماهیان به مدت 10 روز با شرایط آزمایشگاه سازگاری یافتند سپس ماهیان جهت مطالعه حاد به چهار گروه با دو تکرار تقسیم شدند تیمار 1 بعنوان شاهد در نظر گرفته شد و تیمارهای 2، 3و4 به ترتیب با غلظت های 54، 90 و150 میلی گرم در هر لیتر آب پاراکوات به مدت 96 ساعت مواجه شدند و در مرحله دوم مطالعه، اثر مزمن پارکوات بررسی شد برای اینکار ابتدا ماهیان به شش گروه هر کدام با دو تکرار تقسیم شدند، پنج گروه دوزهای متفاوت پارکوات (25/1، 5/2، 5، 10 و 20 میلی گرم در هر لیتر آب) مواجه و یک گروه به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. مطالعه یک ماه ادامه داشت و سپس مواجه با پارکوات در همه گروه ها قطع و مطالعه دو هفته دیگر ادامه پیدا کرد. در طول مطالعه پارامترهای فیزیکوشیمیایی روزانه اندازه گیری شد. پارامترهای ایمنی و خون شناسی در روزهای صفر و4 در مرحله حاد و در روزهای صفر، 15، 30 پس از مواجه با پارکوات و روز 45 (15 روز پس از قطع پارکوات) از مرحله مزمن سنجیده شدند. به همین ترتیب در زمان های فوق مقاطع بافتی طحال و سر کلیه تهیه و بررسی های میکروسکوپیک انجام گرفت. همچنین جهت مطالعه میزان رشد ماهیان در روز صفر و 30 زیست سنجی انجام گرفت. میانگین فعالیت راه جایگزین کمپلمان سرم، فعالیت لیزوزیم سرم، ایمنوگلبولین تام سرم،برخی پارامترهای خون شناسی و رشد کاهش معنی داری نسبت به تیمار شاهد نشان داد و همچنین این علف کش اثر سوء بر بافت طحال و سر کلیه ماهی قزل آلای رنگین کمان گذاشت.

به منظور بررسی تأثیر افزودن ویتامین c و پروبیوتیک lactobacillusrhamnosus بر شاخص های رشد و برخی از شاخص های پاسخ ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان، تعداد 480 قطعه ماهی با وزن متوسط 5±68 گرم پس از گذراندن دو هفته دوره سازش با شرایط محیط آزمایش در قالب چهار تیمار (هر تیمار دارای سه تکرار) به مدت چهار هفته و به ترتیب با جیره های آزمایشی شامل تیمار یک؛ غذای کنسانتره عادی، تیمار دو؛غذای کنسانتره حاوی 1000 میلی گرم در کیلوگرم ویتامین c، تیمار سه؛ غذای کنسانتره حاوی 1000 میلی گرم در کیلوگرم ویتامین cو پروبیوتیک به میزان cfu/g107×5 و تیمار چهار؛ غذای کنسانتره حاوی پروبیوتیک به میزان cfu/g107×5، مورد تغذیه قرار گرفتند و پس از آن تمام تیمارها به مدت دو هفته دیگر (تا هفته ششم) با جیره کنترل عادی تغذیه شدند. در طول دوره تحقیق هر دو هفته یکبار و نیز در پایان هفته ششم، زیست سنجی و خونگیری ماهیان انجام شد و شاخص های رشد و تغذیه نظیر وزن تر، طول کل، ضریب تبدیل غذایی، کارایی غذایی، ضریب رشد ویژه، درصد افزایش وزن، افزایش وزن روزانه و فاکتور وضعیت (ضریب چاقی) محاسبه و همچنین فاکتورهای ایمنی شامل مقدار ایمونوگلبولین تام، فعالیت لیزوزیم، فعالیت راه میانبر کمپلمان سرم اندازه گیری شدند. در پایان هفته چهارم، نمونه های انتخاب شده از همه تیمارها تحت تنش های محیطی هیپوکسی و دمای بالا (25 و 30 درجه سانتی گراد) قرار گرفتند. داده ها با نرم افزار آماری spss (05/0p<) آنالیز شدند. نتایج نشان داد که با وجود آنکه از نظر اغلب شاخص-های رشد و تغذیه در طول دوره آزمایش اختلاف معنی دار بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نگردید اما تیمار سه از لحاظ تمامی این شاخص ها بهتر از سایر تیمارها بود. البته از لحاظ وزن تر و طول کل در برخی روزها بین تیمارهای مختلف اختلاف معنی دار مشاهد گردید (05/0p<). در استرس دمایی 30 درجه سانتی گراد تمام ماهیان در آغاز استرس تلف شدند. در استرس دمایی 25 درجه سانتی گراد درصد تلفات در تیمارهای دو و سه در پایان 24 ساعت کمتر از سایر تیمارها بود و تیمار یک ( با 100 درصد تلفات) دارای بیشترین تلفات بوده و با تیمارهای دو و سه اختلاف معنی داری نشان داد(05/0p<). در استرس کمبود اکسیژن درصد تلفات در پایان 24 ساعت در تیمار دو کمترین و در تیمارهای یک و چهار بیشترین(100 درصد) بوده ولی هیچ اختلاف معنی داری بین تیمار های مختلف مشاهده نشد. نتایج حاصل از آنالیز داده های لیزوزیم نشان داد که تیمار سه در تمامی روزهای نمونه گیری دارای بیشترین میزان فعالیت لیزوزیم بود (05/0p<) و در پایان هفته چهارم با تیمار چهار اختلاف معنی دار نشان داد (05/0p<). از لحاظ ایمونوگلبولین کل در روز صفر، 15 و 45 اختلاف معنی دار بین تیمارها مشاهده نشد(05/0p<) ولی تیمار سه نسبت به سایر تیمارها دارای بیشترین ایمونوگلوبولین کل بود. در روز 30 تیمار سه و یک به ترتیب دارای بیشترین و کمترین میانگین ایمونوگلوبولین کل بودند و این دو تیمار با یکدیگر اختلاف معنی دار نشان دادند (05/0p<). همچنین از لحاظ فعالیت راه جایگزین کمپلمان نیز تیمار سه در تمامی روزهای نمونه گیری دارای بیشترین فعالیت کمپلمان بوده و از لحاظ آماری با همه تیمارها دارای اختلاف معنی دار بود (05/0p<). تیمار یک در تمامی روزهای نمونه گیری دارای کمترین فعالیت راه میانبر کمپلمان سرم بود. نتایج حاصل بیانگر تاثیر مثبت و سینرژیستی ویتامینc و پروبیوتیک lactobacillusrhamnosus در بهبود شاخص های رشد و تغذیه-ای و ارتقاء سطح پاسخ ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان بوده و مقاومت این ماهی را در مقابل استرس های محیطی افزایش می-دهد.

پروبیوتیک ها عبارتند از میکروارگانیسم های زنده ای که با ایجاد تعادل در فلور میکروبی روده میزبان اثرات مفیدی بر سلامتی ایجاد می کنند. ساکارومیسس سرویسیه پروبیوتیکی است که می تواند آپوپتوز را در سلول های سرطانی در شرایط in vitro القاء کند. لوسمی میلوئیدی مزمن (cml) جزء سرطان بافت های خون ساز و از شایع ترین بدخیمی های بدن محسوب می شود. یکی از خصوصیات پروبیوتیک ها اثرات ضد توموری آن ها است. بر این اساس هدف از بررسی حاضر تاثیر دیواره ی سلولی و عصاره ی سیتوپلاسمی مخمر ساکارومیسس سرویسیه به عنوان یک پروبیوتیک بر رده ی سرطانی k562 در شرایط آزمایشگاهی بود. برای این منظور، ابتدا مخمر ساکارومیسس سرویسیه کشت داده شده سپس به کمک سونیکاتور خرد و در نهایت دیواره ی سلولی و عصاره ی سیتوپلاسمی آن جدا شدند. در مرحله ی بعد غلظت های مختلفی از ترکیبات به دست آمده تهیه و خواص ضد توموری آن ها در حضور داروی دوکسوروبیسین به عنوان شاهد مثبت به روش mtt سنجیده شد. همچنین برای بررسی آپوپتوز و نکروز از آزمون قطعه قطعه شدن dna و به روش الکتروفورز استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که عصاره ی سیتوپلاسمی دارای خاصیت ضد توموری در حالت وابسته به دز و زمان بوده و با افزایش دز و گذر زمان سلول کشی آن افزایش می یابد. در حالی که اثر دیواره ی سلولی تنها وابسته به دز بوده و وابسته به زمان نمی باشد. بررسی های آماری نشان داد دیواره ی سلولی مخمر به طور معنی داری (05/0p<) در مقایسه با عصاره ی سیتوپلاسمی اثر مهاری بیشتری بر رده ی k562 دارد. نتایج به دست آمده از الکتروفورز نشان داد که دیواره ی سلولی ساکارومیسس سرویسیه باعث القای نکروز سلولی در سلول های k562 می شود. همچنین یافته های حاصل مشخص کرد که عصاره ی سیتوپلاسمی نیز می تواند سبب هضم dna سلول های k562 شود که این به دلیل نوکلئازهای موجود در عصاره ی سیتوپلاسمی مخمر می باشد. بر اساس نتایج به دست آمده می توان بیان کرد که دیواره ی سلولی و عصاره ی سیتوپلاسمی مخمر ساکارومیسس سرویسیه برای پیشگیری و درمان لوسمی میلوئید مزمن موثر بوده اما جهت اطمینان از نتایج به دست آمده و کاربرد این ترکیبات انجام تحقیقات میدانی و بالینی ضروری به نظر می رسد.

سلول های بنیادی مزانشیمال به عنوان سلول های پیشساز غیر خونساز و چند توانی معرفی می شوند که در طیف وسیعی از بافت های بالغ بدن یافت می گردند. گیرنده های شبه toll، یکی از گیرنده های ایمنی بیان شده در سطح سلول های بنیادی مزانشیمال می باشند که می توانند طیف وسیعی از عملکردهای سلول را تحت الشعاع قرار دهند. در مطالعه حاضر بعد از ایجاد بیهوشی در 18 سر موش سوری از استخوان های ران و درشت نی به روش فلاشینگ سوسپانسیون سلولی تهیه گردید و سلول های مزانشیمال به روش چسبندگی پلاستیک جداسازی گردیدند. در مرحله بارآمدگی70 – 60 %، پاساژ سوم کشت سلولی، سلول ها با آگونیست های poly: ic و lps در دو زمان مجزای 1 ساعت و 12 ساعت مجاور شدند. پس از گذشت 1 و 12 ساعت مایع روئی برداشت گردید و سطح نیتریک اکساید به شیوه griess سنجیده شد. متعاقباً درصد آپوپتوزیس سلول های t در سیستم هم کشت سلول های طحال–مزانشیمال به روش فلوسایتومتریکachridin/pi اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که تیمار سلول های مزانشیمال با poly: icدر غلظت های 1 و 5 میکروگرم بر میلی-لیتر و lpsدر غلظت های 10 و 20 نانوگرم بر میلی لیتر در دو زمان مجزای 1 و 12 ساعت موجب افزایش معنی دار در درصد سلول های t آپوپتوزیس شده در مقایسه با گروه بدون تیمار کنترل می گردد. نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که poly: ic بیشترین میزان آپوپتوزیس را در غلظت پایین (1 میکروگرم بر میلی لیتر) و پس از گذشت 12 ساعت اعمال می نماید. در حالی که بیشترین میزان آپوپتوز سلول های t در تیمار با lps در غلظت بالا (20 نانوگرم بر میلی لیتر) و 1 ساعت انکوباسیون به دست می آید (p<0.05). همچنین افزایش میزان آپوپتوزیس سلول های t در ارتباط با تولید نیتریک اکساید می باشد. نتایج حاصل از مطالعه حاضر را می توان جهت موفقیت بیشتر در برنامه های استم سل درمانی مربوط به بیماری های خودایمن به کار گرفت.

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات تغذیه ای نانوذرات آهن و روی بر میزان رشد، سطح آنزیم های کبدی و بافت های بدن ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchusmykiss) بود. برای این منظور تعداد 420 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان (با میانگین وزن اولیه 7/4±45 گرم) از یکی از مزارع پرورش ماهی میاندوآب تهیه وبلافاصله به آزمایشگاه پژوهشکده آرتمیا و آبزیان دانشگاه ارومیه منتقل شدند. بلافاصله ماهیان ضدعفونی و به مدت 10 روز با شرایط آزمایشگاهی سازش یافتند. سپس ماهیان به صورت تصادفی به هفت گروه تقسیم شدند، گروه اول به عنوان شاهد در نظر گرفته شد و سایر گروه ها به ترتیب مقادیر 10، 50 و 100 میکرو گرم از نانوذرات آهن و روی را در هر گرم غذا به مدت 60 روز دریافت کردند. برای زیست سنجی (وزن نهایی، وزن بدست آمده، فاکتور وضعیت و نرخ رشد ویژه)، اندازه گیری آنزیم های کبدی (alp، sgot و sgpt) و بافت شناسی نمونه برداری در روز های صفر، 30، 60 و 75 (15 روز پس از قطع تغذیه با نانوذرات) انجام شد. نتایج حاصل از زیست سنجی نشان داد که ماهیان تغذیه شده با نانوذرات دارای شاخص های رشد بهتری نسبت به ماهیان شاهد بودند. همچنین بهبود شاخص های رشد در ماهیان تغذیه شده با روی وابسته به غلظت بود، اما این یافته در مورد ماهیان تغذیه شده با آهن مشاهده نشد. یافته های حاصل نشان داد که سطح سرمی آنزیم های کبدی در ماهیان تغذیه شده با نانوذرات در مقایسه با ماهیان شاهد تغییر می کند، طوریکه بر میزان فعالیت آنزیم های alp و sgot افزوده می شود ولی از فعالیت آنزیم sgpt کاسته شده بود. در بررسی حاضر اثرات بافتی نانوذرات بر بافت های کبد، کلیه، عضله، روده و مغز ماهیان مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها نشان داد که هر دو نانوذره دارای اثرات تخریب بر بافت کبد بوده اما بر میزان خونسازی در کلیه قدامی و تعداد ملانوماکروفاژها در کلیه میانی افزوده می شود. همچنین تغذیه با نانوذرات سبب رشد و گسترش لایه های عضلانی روده و رشد قابل توجه نورون های مغز می شوند. بر اساس نتایج حاصل می توان گفت که نانوذرات آهن و روی فقط در کبد اثرات سوء بافتی دارند در حالیکه سبب بهبود شاخص های رشد قزل آلای رنگین کمان می شوند.

سلول های بنیادی مزانشیمال، سلولهای بنیادی بالغی هستندکه به بعنوان سلول های پیش ساز غیر خون ساز وچند توانی معرفی می شوند که در طیف وسیعی از بافتهای بالغ بدن یافت می شوند. toll like receptor(tlr) یکی از گیرنده های ها ایمنی بیان شده در سطح سلول های بنیادی مزانشیمال می باشد که می تواند طیف وسیعی از عملکرد های سلول را تحت الشعاع قراردهند.اخیراً مشخص شده است تحریک ویژه tlrدر سطح سلول های بنیادی مزانشیمال می تواند پاسخ های ایمنی ناشی از این سلول ها را به سمت فنوتیپ های پیش التهابی(msc-1) یا ضدالتهابی (msc-2)جهت دهی کند.بنابراین در مطالعه حاضر اقدام به تیمار سلولهای بنیادی مزانشیمال با آگونیست های tlr در برنامه زمانی و دوز متفاوت گردید تا تاثیر دوز و زمان تحریک با آگونیست tlr را بر پاسخ های سلول های بنیادی مزانشیمال بررسی شود. در این مطالعه از 40سر موش سوری استفاده گردید. بعد از بیهوشی از استخوان فمور و تیبیا سوسپانسیون سلولی تهیه شد. پس از 24 ساعت از اولین انکوبه کردن سلول های بنیادی مزانشیمی مایع رویی دور ریخته شدو سلول های بنیادی مزانشیمی به کف فلاسک چسبیده باقی ماندند. پس از رسیدن سلول ها به تراکم 70%، با آگونیست tlr، شامل پپتیدوگلیکان-لیپوپلی ساکارید در دو دوز بالا و پایین ودر دو زمان 1و12 ساعت تیمار شدند. سپس مایع رویی سلول ها جهت اندازه گیری نیتریک اکساید جمع آوری شد.آپوپتوز در سلول های tمجاور شده باسلول های بنیادی مزانشیمی به روش فلو سایتومتری و با رنگ آکریدین – اورنج pi اندازه گیری شد. یافته ها افزایش معنی داری (p?0.05)در آپوپتوز سلولهایt مجاور شده با سلول های بنیادی مزانشیمی تیمار شده با پپتیدو گلیکان – لیپوپلی ساکارید در دوز پایین و مدت زمان 12 ساعت در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند. و همجنین افزایش معنی داری(p?0.05) در میزان نیتریک اکساید تولید شده در دوز بالا و زمان 1ساعت نسبت به گروه کنترل نشان دادند. کلمات کلیدی: آگونیست ، سلولهای بنیادی مزانشیمال،tlr، آپوپتوز

هدف از انجام این بررسی، مطالعه تأثیر عصاره و پودر هیدرولیز شده مخمر ساکارومایسس سرویزیا بر شاخص های رشد، مقاومت در برابر استرس افزایش دما و هایپوکسی، پارامترهای خون شناسی، برخی از پاسخ های ایمنی و ترکیب شیمیایی بدن ماهیان قزل آلای رنگین کمان بود. برای این منظور، تعداد 600 قطعه ماهی با وزن متوسط 57/3 ± 56/44 گرم از یکی از مزارع پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان ارومیه تهیه و بعد از انتقال به سالن تکثیر و پرورش پژوهشکده آرتمیا و آبزیان، به مدت 10 روز با شرایط آزمایشگاهی سازگار شدند. پس از سازگاری، ماهیان به چهار تیمار و هر تیمار با سه تکرار به ترتیب زیر تقسیم شدند: تیمار یک (گروه شاهد، تغذیه با غذای تجاری)، تیمار دو (تغذیه با غذای حاوی 1% عصاره مخمر)، تیمار سه (تغذیه با غذای حاوی 1% پودر هیدرولیز شده مخمر) و تیمار چهار (تغذیه با غذای حاوی 1% مخلوط عصاره و پودر هیدرلیز شده مخمر). ماهیان به مدت 60 روز به ترتیب با تیمارهای فوق تغذیه شدند و سپس همه تیمارها به مدت 15 روز دیگر، فقط غذای تجاری (شاهد) دریافت کردند. در این مطالعه، شاخص های رشد، پارامترهای خون شناسی، فاکتورهای ایمنی شامل فعالیت لیزوزیم، راه جایگزین کمپلمان و مقدار ایمیونوگلوبولین کل سرم، میزان مقاومت و بازماندگی ماهیان در برابر استرس های محیطی و مواجهه با باکتری یرسینیا روکری و ترکیبات شیمیایی بدن مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج زیست سنجی نشان داد که شاخص های طول کل، وزن، درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و کارآیی غذایی به طور معنی داری (05/0>p) در تیمار چهار نسبت به گروه شاهد، بالاتر بود ولی از لحاظ فاکتور ضریب چاقی بین تیمارهای مختلف، هیچ گونه اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. میزان فعالیت لیزوزیم سرم در روز 30، در تیمارهای 2 و 4 به طور معنی داری (05/0>p) بالاتر از تیمار شاهد بوده و در روز 60 نیز در همه تیمارها نسبت به تیمار شاهد به طور معنی داری (05/0>p) بیشتر بود. از لحاظ میزان فعالیت راه جایگزین کمپلمان و آنتی بادی کل سرم در روزهای 30 و 60 به ترتیب تیمارهای 4، 2 و 4 به طور معنی داری (05/0>p) بالاتر از تیمار شاهد بودند. در طی دوره آزمایش، از نظر فاکتورهای خونی، هیچ گونه اختلاف معنی داری بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد. نتایج مواجهه باکتریایی نشان داد که بیشترین میزان مرگ و میر تجمعی مربوط به تیمار شاهد بود (45/56 درصد 5 روز بعد از تزریق باکتری). همچنین میزان بازماندگی ماهیان در مواجهه با استرس افزایش دما (دمای 26 درجه سانتی گراد) در تیمار 4 نسبت به سایر گروه ها، بالاتر بود (8/7 ± 31/53 درصد 2 ساعت بعد از شروع استرس) ولی اختلاف آماری معنی-داری مشاهده نگردید. در استرس هایپوکسی، کمترین تلفات مربوط به تیمار 4 بوده (3/1 ± 66/6 درصد 2 ساعت بعد از شروع استرس) و با سایر تیمارها، اختلاف معنی داری (05/0>p) داشت. آنالیز ترکیب شیمیایی بدن نشان داد که از نظر درصد رطوبت، خاکستر، چربی و پروتئین کل بین تیمارهای مختلف، هیچ گونه اختلاف معنی داری وجود نداشت. بر اساس یافته های حاصل از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که استفاده از عصاره و پودر هیدرولیز شده مخمر به صورت توأم باعث بهبود پاسخ های ایمنی، افزایش رشد و مقاومت ماهیان در برابر استرس های محیطی و مواجهه باکتریایی با یرسینیا روکری در ماهیان قزل آلای رنگین کمان می گردد.

هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات ضد باکتریایی اسانس ها و عصاره های گیاهی علیه تعدادی از باکتری های بیماری زای آبزیان و انتخاب موثرترین اسانس و عصاره جهت ارزیابی اثرات تغذیه ای آنها بر رشد، ایمنی و مقاومت ماهی قزل آلای رنگین کمان در برابر استرس و بیماری بود. پس از تهیه اسانس و عصاره های گیاهان آلوئه ورا، سیر، شیرین بیان، گشنیز، زیتون، گون، مرزه، کاکوتی، اسطوخودوس، مریم گلی و مرزنجوش خواص ضد باکتریایی آنها به روش آزمون میکروبراث دایلوشن بررسی و حداقل غلظت مهارکنندگی (mic) و حداقل غلظت کشندگی (mbc) آنها به طور جداگانه تعیین گردید. نتایج این مرحله نشان داد که اسانس گیاه مریم گلی و عصاره های آبی و الکلی ریشه گون بطور موثرتری نسبت به سایر گیاهان سبب مهار رشد باکتری های بیماری زا می گردند. بر این اساس اسانس گیاه مریم گلی (salvia officinalis) و عصاره آبی و الکلی ریشه گون (astragalus verus) جهت مرحله دوم مطالعه انتخاب گردیدند. در مرحله بعدی آزمایش تعداد 1350 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان (4±64 گرم) به مدت 2 هفته با شرایط آزمایشگاهی سازگار شدند. سپس ماهیان در قالب هشت تیمار هر کدام با سه تکرار شامل تیمار یک و دو به ترتیب غذای کنسانتره حاوی 5/0 و 1 درصد عصاره آبی ریشه گیاه گون، تیمار سه و چهار به ترتیب غذای کنسانتره حاوی 5/0 و 1 درصد عصاره الکلی ریشه گیاه گون، تیمار پنج غذای کنسانتره حاوی مخلوط 5/0 درصد عصاره آبی و 5/0 درصد عصاره الکلی ریشه گیاه گون، تیمار شش، هفت و هشت به ترتیب غذای کنسانتره حاوی 01/0 ، 05/0 و 1/0 درصد اسانس گیاه مریم گلی و یک تیمار شاهد به مدت 60 روز با جیره غذایی حاوی اسانس و عصاره های گیاهی تغذیه شدند. سپس مطالعه 15 روز دیگر ادامه یافت بدون اینکه اسانس یا عصاره ای به غذای آنها افزوده شود. در طول مطالعه نمونه-برداری جهت زیست سنجی و بررسی شاخص های ایمنی در روزهای صفر، 30، 60 و 75 انجام شد. همچنین در پایان روز 60 میزان مقاومت ماهیان در برابر استرس افزایش دما و کاهش اکسیژن سنجیده و یک آزمون تجربی جهت آلودگی با باکتری بیماری زای yersinia ruckeri طراحی گردید. نتایج نشان دادند که استفاده از عصاره آبی و الکلی گون در غذا، سبب بهبود عملکرد رشد ماهی قزل آلا در مقایسه با تیمارهای تغذیه شده با سطوح مختلف اسانس مریم گلی و تیمار شاهد می شود، هر چند تفاوت آماری معنی دار با سایر تیمارها فقط در تیمار 1درصد عصاره آبی گون مشاهده شد (05/0>p). بیشترین میزان سطح فعالیت لیزوزیم سرم نسبت به شاهد در ماهیانی که با مکمل غذایی اسانس مریم گلی تغذیه گردیدند مشاهده شد (05/0>p). نتایج حاصل از ایمیونوگلبولین حاکی از افزایش میزان آن در ماهیان تغذیه شده با میزان 1/0 درصد اسانس مریم گلی و 1 درصد عصاره الکلی گون بود. (05/0<p). طبق نتایج به دست آمده بیشترین میزان کمپلمان سرم در گروه تغذیه شده با 05/0 و 1/0 درصد مریم گلی مشاهده شد که بجز با گروه های تغذیه شده با عصاره الکلی گون با سایر گروه ها دارای اختلاف معنی دار بود (05/0<p). در تحقیق حاضر بیشترین مقادیر بقا در برابر باکتری yersinia ruckeri، به ترتیب در گروه تغذیه شده با 05/0 و 1/0 درصد مریم گلی و کمترین میزان بقا به ترتیب در گروه تغذیه شده با مخلوط 5/0 % عصاره آبی و الکلی گون و گروه شاهد مشاهده شدند. همچنین در بررسی تلفات تنش های دمایی و کمبود اکسیژن کمترین تلفات در تیمارهای تغذیه شده با جیره های 05/0 و 1/0 درصد اسانس مریم گلی مشاهده شد. همچنین میزان گلوکز و کورتیزول سرم خون ماهیان در تمامی تیمارها یکسان بود و تنها با تیمارهای تغذیه شده با اسانس مریم گلی دارای اختلاف معنی دار بود (05/0<p). به طور کلی نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که کاربرد اسانس ها و عصاره های گیاهی می تواند کارایی رشد و برخی از فاکتورهای ایمنی را در قزل آلای رنگین کمان تحت تاثیر قرار داده و همچنین مقاومت این ماهی را در مقابل استرس-های محیطی افزایش دهد.

تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر استفاده از سطوح مختلف لاکتوفرین گاوی در جیره مولدین قزل آلای رنگین-کمان بر کیفیت تخم های حاصله انجام پذیرفت. این تحقیق در قالب چهار گروه آزمایشی روی مولدین قزل آلای 4 ساله انجام گرفت. گروه های آزمایشی در این مطالعه شامل؛ گروه فاقد لاکتوفرین به عنوان شاهد و گروه هایی با سطوح 100، 200 و 300 میلی گرم لاکتوفرین گاوی به ازای هرکیلوگرم جیره غذایی بودند. ماهیان مولد پس از سازگاری با شرایط آزمایش، به تعداد 6 عدد مولد ماده و 4 عدد مولد نر به ازای هر گروه آزمایشی به درون مخازن 1000 لیتری منتقل شدند. دوره غذادهی ماهیان مولد 3 ماه به طول انجامید. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که لاکتوفرین تاثیر معنی داری بر روی اندازه تخمها، میزان لقاح و میزان جذب آب توسط تخمها ندارد (05/0< p). ولی میزان هم آوری کل بصورت معنی داری در گروه تغذیه شده با 200 میلی گرم لاکتوفرین نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (05/0> p).. نتایج تحقیق افزایش میزان هم آوری مطلق در گروه های تغذیه شده با لاکتوفرین، نسبت به گروه شاهد را بصورت معنی داری نشان داد (05/0> p). میزان هم آوری نسبی نیز بصورت معنی داری در گروه های تغذیه شده با مقادیر 200 و 300 میلی گرم لاکتوفرین نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (05/0> p). نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که میزان پروتئین خام تخم ها بصورت معنی داری در گروه تغذیه شده با 200 میلی گرم لاکتوفرین نسبت به گروه شاهد و گروه تغذیه شده با 100 میلی گرم لاکتوفرین افزایش پیدا کرد (05/0> p). میزان چربی خام تخمها بصورت معنی داری در گروه های تغذیه شده با لاکتوفرین نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (05/0> p). و همچنین مشاهده شد که مجموع اسیدهای چرب n-3 در گروههای تغذیه شده با 200 و 300 میلی گرم لاکتوفرین در مقایسه با گروه شاهد بصورت معنی داری افزایش می یابد (05/0> p). درصد چشم زدگی تخمها و میزان تفریخ تخمها بصورت معنی داری در گروه های تغذیه شده با لاکتوفرین نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (05/0> p). با توجه به یافته های تحقیق افزودن لاکتوفرین در سطح 200 میلی گرم در هر کیلوگرم جیره مولدین قزل آلای رنگین کمان جهت بهبود میزان هم آوری، کیفیت و بازماندگی تخمها توصیه می شود.

پروبیوتیک ها عبارتند از میکروارگانیسم هایی که با ایجاد تعادل در فلور میکروبی روده میزبان اثرات مفیدی بر سلامتی ایجاد می کنند. لاکتوباسیلوس کازیی و ل. پاراکازیی پروبیوتیک هایی هستند که می توانند آپوپتوز را در سلول های سرطانی در شرایطin vitro القاء کنند. لوسمی میلوئیدی مزمن (cml) جزء سرطان بافت های خون ساز و از شایع ترین بدخیمی های بدن محسوب می شود. امروزه از شیمی درمانی برای درمان سرطان استفاده می شود. اما چگونگی بوجود آمدن مقاومت دارویی ضروری می باشد. از دلایل اصلی مقاومت دارویی، مقاومت به القاء آپوپتوز است که به علت بیان بالای پروتئین های مهار کننده آپوپتوز رخ می دهد. p53 یک ژن سرکوب کننده تومور می باشد که در بیش از 50 درصد تومورهای انسانی دچار جهش شده است. بیان پروتئین های جهش یافته p53 در رده های سرطانی، مقاومت در مقابل آپوپتوز را افزایش می دهند. بر این اساس هدف از بررسی حاضر تاثیر دیواره سلولی ل. کازیی و ل. پاراکازیی بر مرگ سلولی در رده سرطانی k562 و ارزیابی تاثیر عصاره سیتوپلاسمی و دیواره سلولی این پروبیوتیک ها بر بیان ژن p53 در شرایط آزمایشگاهی بود. برای این منظور ابتدا باکتری ها کشت داده شد، سپس به کمک دستگاه سونیکاتور خرد و در نهایت دیواره سلولی و عصاره سیتوپلاسمی آنها جدا شدند. در مرحله بعد غلظت های مختلفی از دیواره سلولی تهیه و خواص ضد توموری آنها علیه رده سرطانی k562 در شرایط آزمایشگاهی با روش mtt سنجیده شد. همچنین برای بررسی آپوپتوز از آزمون قطعه قطعه شدن dna به روش الکتروفورز استفاده شد. در نهایت برای بررسی بیان ژن p53 در سلول های تیمار شده با عصاره سیتوپلاسمی و دیواره سلولی، میزان پروتئین p53 به روش الایزا سنجیده شد. نتایج نشان داد که دیواره سلولی به طور معنی داری (05/0p<) باعث القاء مرگ سلول های سرطانی می شود. همچنین مشخص شد تغییر تعداد سلول های سرطانی تاثیری بر نتایج حاصل از تست mtt ندارد. نتایج به دست آمده از الکتروفورز نشان داد که دیواره سلولی باعث القاء آپوپتوز در سلول های k562 می شود. همچنین یافته های حاصل از آزمون الایزا نشان دادند، عصاره سیتوپلاسمی و دیواره سلولی باعث کاهش معنی دار (05/0>p) سطح پروتئین حاصل از ژن جهش یافته p53 نسبت به گروه شاهد می شوند. بنابراین می توان نتیجه گرفت بین کاهش بیان ژن p53 و القاء آپوپتوز در سلول ها با ژن p53 جهش یافته رابطه وجود دارد که این می تواند راهی برای درمان هدفمند سرطان ارائه کند.

هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات تغذیه ای پروبیوتیک های لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس پاراکازئی جدا شده از روده ماهی کپور معمولی با پری بیوتیک رافتیلوز بر فاکتورهای بیوشیمیایی خون رت بود. برای این منظور تعداد 56 سر رت نر آلبینو نژاد ویستار با میانگین وزنی 25±175 گرم از موسسه پاستور تهران خریداری و تحت شرایط معمول آزمایشگاهی (25-22 درجه سانتیگراد و سیکل نوری 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی) نگهداری شدند و در طول شبانه روز به طور مداوم به آب و غذای استاندارد دسترسی داشتند. پس از سازگاری با شرایط آزمایشگاهی، حیوانات به صورت تصادفی در چهار گروه هر کدام با سه تکرار تقسیم شدند طوریکه در هر تکرار تعداد چهار سر رت قرار داشت. گروه اول به عنوان شاهد با سرم فیزیولوژی استریل (غذای بدون پروبیوتیک و پری بیوتیک) تغذیه شدند. گروه دوم با ترکیب مساوی از لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس پاراکازئی ( cfu/ml108×5)، گروه سوم با پری بیوتیک رافتیلوز ( w/v5%) و گروه چهارم با مخلوط پروبیوتیک ها و رافتیلوز به عنوان سین بیوتیک (ترکیب مساوی از لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس پاراکازئی ( cfu/ml108×5) و پری بیوتیک رافتیلوز (w/v 5%))، به مقدار 5/1میلی لیتر به مدت 30 روز و روزانه یکبار گاواژ شدند سپس به مدت 15 روز تغذیه عادی داشتند بدون اینکه پروبیوتیک یا پری بیوتیکی گاواژ گردد. در این مطالعه شاخص های رشد در روز های صفر و 30، فاکتورهای بیوشیمیایی خون (آلانین آمینو ترانسفراز، آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلکالین فسفاتاز، کلسترول، تری گلیسرید، پروتئین کل، گلوکز، کراتینین و اسید اوریک) و فلور باکتریایی روده در روزهای صفر، 30 و 45 مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی فاکتورهای بیوشیمیایی سرم رت ها نشان داد که هر یک از فاکتور ها تحت تأثیر پروبیوتیک ها و رافتیلوز به طور مستقل تغییر می کنند و مصرف پروبیوتیک با پری بیوتیک به صورت سین بیوتیک می تواند رشد رت را افزایش دهد. در روز 30 مقادیر asat، alph، کلسترول، تری گلیسرید، گلوکز، کراتینین و اسیداوریک در گروه های تیمار شده با پروبیوتیک ها و رافتیلوز تفاوت آماری معنی داری (05/0>p) با گروه کنترل نداشت. میزان alat در گروه پروبیوتیک به طور معنی داری (05/0>p) بیشتر از سایر گروه ها بود. میزان پروتئین کل در گروه پروبیوتیک به طور معنی داری (05/0>p) از گروه کنترل و پری بیوتیک بیشتر بود اما اختلاف آماری معنی داری (05/0>p) با گروه سین بیوتیک نداشت. در روز 45 با قطع مصرف پروبیوتیک ها وپری بیوتیک اختلاف آماری معنی داری (05/0>p) در فاکتورهای بیوشیمیایی خون بین گروه ها مشاهده نشد. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق می توان گفت که افزودن پروبییوتیک های لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس پاراکازئی جدا شده از روده ماهی کپور معمولی با افزایش پروتئین کل سرم می تواند سیستم ایمنی را بهبود دهد اما مقدار آنزیم alat سرم را افزایش می دهد. جهت حصول نتایج بهتر انجام مطالعات بیشتر ضروری است.

مقدمه: سلنیوم یک عنصر کمیاب و ضروری بوده که به دلیل ویژگی های آنتی اکسیدانی و ضد سرطانی توجه زیادی را به خود جلب کرده است. شکل آلی این عنصر جذب زیستی بالایی داشته و سمیت بسیار اندکی دارد. لذا مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات تغذیه ای مخمر غنی شده با سلنیوم به عنوان فرم آلی بر بافت شناسی روده، کبد، کلیه و عضله و همچنین، اثر آن بر رشد و مقاومت ماهی قزل آلای رنگین کمان انجام گردید. مواد و روش ها: برای این منظور، 600 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 5±50 گرم به مدت 60 روز با غذای تجاری حاوی مقادیر مختلف مخمر غنی شده با سلنیوم (cfu/g 106، 107 و 108) و یا جیره شاهد (بدون مخمر حاوی سلنیوم) غذادهی شدند. نمونه برداری در روزهای صفر، 30، 60 و 75 به منظور زیست سنجی ماهیان انجام شد و بعد از 60 روز ماهیان با یک آزمایش تجربی برای مواجه باکتریایی با یرسینیا روکری روبرو شدند. نتایج: یافته های حاصل نشان داد که افزودن مخمر غنی شده با سلنیوم به طور معنی داری (05/0>p) شاخص های رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان را در مقایسه با گروه شاهد بهبود بخشید. همچنین ماهیانی که بیش ترین مقدار مخمر غنی شده یعنی cfu/g 108 را دریافت کردند به طور معنی داری بالاترین میزان مقاومت را در برابر آلودگی تجربی با باکتری یرسینیا روکری نسبت به سایر گروه ها از خود نشان دادند. نتایج بررسی های هیستوپاتولوژیک نشان داد، در همه نمونه های بافتی طحال و کلیه قدامی ماهیان تغذیه شده با مخمر غنی شده با سلنیوم تعداد ملانوماکروفاژهای بیشتری نسبت به گروه شاهد داشتند. در این تحقیق غلظت های مختلف مخمر غنی شده با سلنیوم باعث بهبود بافت های عضله و روده شدند. نتیجه گیری: بر اساس داده های این مطالعه می توان نتیجه گرفت، افزودن مخمر غنی شده در جیره می تواند باعث افزایش رشد و مقاومت ماهی قزل آلای رنگین کمان در برابر بیماری ها شود. همچنین، نتایج هیستوپاتولوژیک نشان می دهد که مخمر غنی شده با سلنیوم دارای اثرات بهبود دهنده بر بافت ها است.

استفاده از پروبیوتیک ها به عنوان مکمل های غذایی، ایده جدیدی در پرورش آبزیان است. افزودن آن ها به رژیم غذایی تأثیر مثبتی بر رشد میزبان دارد، زیرا پروبیوتیک ها ترکیبات غذایی مفیدی را فراهم می آورند که باعث کاهش مرگ و میر ناشی از بیماری ها و نیز اصلاح تعادل میکروبی فلور روده موجود می شوند. هدف از این بررسی، ارزیابی اثرات تغذیه ای پروبیوتیک lactobacillus casei در اشکال زنده (زنده تازه و لیوفیلیزه) و کشته شده با حرارت بر شاخص های رشد، پاسخ های ایمنی و تغییرات بافت های طحال و کلیه قدامی به عنوان اندام های اصلی سیستم ایمنی در ماهی قزل آلای رنگین کمان بود. بدین منظور تعداد 480 قطعه ماهی با میانگین وزنی 5/6±50 گرم تهیه و پس از سازگاری با شرایط آزمایشگاه به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه های اول تا سوم به ترتیب با اشکال زنده تازه، زنده لیوفیلیزه و کشته شده با حرارت از باکتری l.casei با تراکم (g/cfu) 108×5 غذا به مدت 30 روز تغذیه شدند و سپس تا روز 45 تنها غذای تجاری پلت را دریافت کردند. گروه چهارم (گروه شاهد) نیز درطول دوره آزمایش (45 روز) فقط با غذای تجاری پلت تغذیه شد. در این بررسی، شاخص های ایمنی غیر اختصاصی مانند (فعالیت لیزوزیم و آنتی بادی تام سرم)، شاخص های رشد و تغییرات هیستولوژیک بافت های طحال و کلیه قدامی در روزهای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. الگوی بیان سایتوکاین هایی مانند اینترفرون? (ifn-?) و اینترلوکین 10 (il-10) در بافت های کلیه قدامی و طحال با روش rt-pcr بررسی شد. ماهیان تغذیه شده با شکل زنده لیوفیلیزه l.casei به طور معنی داری شاخص های رشد بهتری در مقایسه با سایر گروه ها نشان دادند. میزان فعالیت آنزیم لیزوزیم و آنتی بادی کل سرم در همه گروه ها در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت. نتایج بدست آمده نشان داد اشکال مختلف l.casei می توانند پاسخ های ایمنی اکتسابی را به سمت ایمنی سلولی یا هومورال منحرف کنند. یافته-های هیستولوژیک نشان دادند تغذیه با پروبیوتیک l.casei نه تنها هیچگونه عارضه بافتی را در گروه های تحت تیمار ایجاد نمی کند بلکه باعث افزایش تراکم سلولی و تعداد مراکز ملانوماکروفاژی در بافت های طحال و کلیه قدامی در این گروه ها در مقایسه با گروه شاهد می شود.

افسردگی یک اختلال ناهمگون است که اغلب با نشانه هایی در سطوح روحی و روانی، رفتاری و فیزیولوژیک مشخص می شود. سیتالوپرام از جمله مهارکننده های بازجذب سروتونین است که دارای فعالیت ضد افسردگی بوده و هم چنین دارای عوارض سو بر سیستم تولید مثلی می باشد. ویتامین e دارای خاصیت آنتی اکسیدانی بوده و هم چنین برای بلوغ و کیفیت اووسیت و تولید مثل پستانداران ضروری می باشد. در تحقیق حاضر اثرات این دو ماده برسیستم تولید مثلی و سیستم عصبی رت ماده بررسی شد. برای این منظورتعداد 40 سر رت ماده تهیه و پس از سازگاری با شرایط آزمایشگاه به 5 گروه تقسیم شدند: گروه شاهد غیر افسرده؛ گروه شاهد افسرده؛ گروه افسرده تیمار شده با ویتامین e که ویتامین را به صورت عضلانی و با دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم دریافت کردند؛ گروه افسرده تیمار شده با سیتالوپرام که در این گروه سیتالوپرام به صورت محلول در نرمال سالین و با دوز 30 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت گاواژ به موش ها داده شد. گروه افسرده تیمار شده توام با سیتالوپرام و ویتامین e که ویتامین و سیتالوپرام را با دوزهای ذکر شده دریافت نمودند. در ابتدا طی یک دوره ی دو ماهه موش ها در تاریکی قرار داده شده تا افسرده گردند. سپس جهت اطمینان از افسرده شدن موش ها تست شنا انجام گرفت و سپس موش های افسرده بعد از 28 روز تیمار آسان کشی شدند. سرانجام مغز،تخمدان، رحم و واژن جهت مطالعات بافتی از بدن حیوانات جدا شده؛ با هماتوکسیلین-ائوزین و سودان بلک رنگ آمیزی و با میکروسکوپ نوری مطالعه شدند. نتایج نشان داد ویتامین e دارای اثرات مثبت بر سیستم عصبی و تولید مثلی بوده و باعث کاهش تعداد فولیکول های آترتیک ،افزایش معنی دار تعداد اجسام زرد (05/0p?) و هم چنین موجب افزایش ضخامت شاخ رحم و اپی تلیوم واژن و تعداد غدد شد. در صورتی که سیتالوپرام تاثیر مضاعفی در روند آترزی فولیکولی داشته است و به صورت معناداری تعداد جسم زرد را کاهش داد. بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت که ویتامین e با خاصیت آنتی اکسیدانی خود می تواند تاثیرات سو سیتالوپرام را خنثی نماید.

پروبیوتیک ها عبارتند از میکروارگانیسم هایی که با ایجاد تعادل در فلور میکروبی روده میزبان اثرات مفیدی بر سلامتی ایجاد می کنند. لاکتوباسیلوس کازیی و ل. پاراکازیی پروبیوتیک هایی هستند که می توانند آپوپتوز را در سلول-های سرطانی در شرایطin vitro القاء کنند. لوسمی میلوئیدی مزمن (cml) جزء سرطان بافت های خون ساز و از شایع ترین بدخیمی های بدن محسوب می شود. امروزه از شیمی درمانی برای درمان سرطان استفاده می شود. اما چگونگی بوجود آمدن مقاومت دارویی ضروری می باشد. از دلایل اصلی مقاومت دارویی، مقاومت به القاء آپوپتوز است که به علت بیان بالای پروتئین های مهار کننده آپوپتوز رخ می دهد. p53 یک ژن سرکوب کننده تومور می باشد که در بیش از 50 درصد تومورهای انسانی دچار جهش شده است. بیان پروتئین های جهش یافته p53 در رده های سرطانی، مقاومت در مقابل آپوپتوز را افزایش می دهند. بر این اساس هدف از بررسی حاضر تاثیر دیواره سلولی ل. کازیی و ل. پاراکازیی بر مرگ سلولی در رده سرطانی k562 و ارزیابی تاثیر دیواره سلولی این پروبیوتیک ها بر بیان ژن p53 در شرایط آزمایشگاهی بود. برای این منظور ابتدا باکتری ها کشت داده شد، سپس به کمک دستگاه سونیکاتور خرد و در نهایت دیواره سلولی و عصاره سیتوپلاسمی آنها جدا شدند. . همچنین برای بررسی آپوپتوز از آزمون قطعه قطعه شدن dna به روش الکتروفورز استفاده شد. در نهایت برای بررسی بیان ژن p53 در سلول های تیمار شده با دیواره سلولی، میزان بیان ژن p53 به روش rt-pcr. انجام گرفت.همچنین از ژن بتااکتین انسانی به عنوان استاندارد داخلی استفاده گردید. نتایج به دست آمده از الکتروفورز نشان داد که دیواره سلولی باعث القاء آپوپتوز در سلول های k562 می شود. همچنین یافته های حاصل از rt-pcr نشان دادند، دیواره سلولی باعث کاهش بیان ژن جهش یافته p53 نسبت به گروه شاهد می شوند. بنابراین می توان نتیجه گرفت بین کاهش بیان ژن p53 و القاء آپوپتوز در سلول ها با ژن p53 جهش یافته رابطه وجود دارد که این می تواند راهی برای درمان هدفمند سرطان ارائه کند.

هدف از انجام این مطالعه، تأثیر پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی به همراه نانو ذرات آهن بر شاخص های رشد، برخی از پاسخ های ایمنی، تعداد باکتری های لاکتوباسیلوس روده و ترکیب شیمیایی عضله ماهیان قزل-آلای رنگین کمان بود. برای این منظور، تعداد 720 قطعه ماهی با وزن متوسط 34/2 ± 12 به مدت 10 روز با شرایط آزمایشگاهی سازگار شدند. سپس، به شش تیمار (با سه تکرار) تقسیم شدند: تیمار 1- (گروه شاهد، تغذیه با غذای تجاری)، تیمار2- (تغذیه با غذای حاوی 108cfuپروبیوتیک)، تیمارهای 3 و 4- (تغذیه با غذای به ترتیب حاوی 50 و 100 میکروگرم نانوذرات آهن در هر کیلوگرم غذا)، تیمارهای 5 و -6 (تغذیه با غذای به ترتیب حاوی 50 و 100 میکروگرم نانوذرات آهن به همراه 108 cfuپروبیوتیک در هر کیلوگرم غذا). ماهیان به مدت 45 روز با تیمارهای فوق تغذیه و سپس به مدت 15 روز دیگر، فقط غذای تجاری (شاهد) دریافت کردند. طبق نتایج، شاخص های رشد در تیمار 5 نسبت به گروه شاهد، بیشتر و دارای اختلاف معنی داری بود (05/0>p) ولی با تیمار 6 اختلاف معنی دار مشاهده نگردید. نتایج میزان فعالیت لیزوزیم سرم در روز 45، در تیمارهای 2، 5 و 6 نسبت به تیمار شاهد معنی داری بود (05/0>p)، ولی در روز 60 دارای اختلاف معنی دار نبودند. از لحاظ میزان فعالیت راه جایگزین کمپلمان و آنتی بادی کل سرم در روزهای 30 و 45 به ترتیب تیمارهای 2، 5 و 6 به طور معنی داری (05/0>p) بالاتر از تیمار شاهد بودند. شمارش تعداد پروبیوتیک در محتویات روده ماهیان نشان داد که همراه کردن نانوذرات آهن با پروبیوتیک سبب افزایش تراکم باکتری در روده ماهیان می گردد. بر اساس نتایج ماهیان تغذیه شده با 100 میکرو گرم نانوذرات آهن و پروبیوتیک دارای بیشترین تعداد باکتری بودند (106×6/7). نتیجه گیری می شود استفاده از 50 میکروگرم نانوذرات آهن به همراهcfu 108پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی در کیلوگرم غذا موجب بهبود بهبود پاسخ های ایمنی و افزایش رشد در ماهیان قزل آلای رنگین کمان می گردد. واژه های کلیدی: پاسخ های ایمنی، شاخص های رشد، فلور میکروبی، قزل آلای رنگین کمان، نانوذرات اهن

مطالعه حاضر با هدف تبدیل پساب ماهی به ماده غذایی دارای ارزش برای استفاده در جیره آبزیان، با استفاده از سیستم بیوفلوک (biofloc) و منابع کربنی متفاوت انجام شد. این آزمایش با چهار تیمار شامل تیمار شاهد بدون اضافه کردن منبع کربنی، تیمار ملاس، تیمار شکر و تیمار ترکیبی (50%ملاس و 50%شکر) با 3 تکرار انجام گرفت. آزمایش با اضافه کردن مقدار 200 گرم فضولات ماهی به همراه 5 لیتر پساب برای هر تکرار و محاسبه و اضافه کردن منابع کربنی (شکر و ملاس چغندر) مورد نیاز تیمارها، در دمای ?c 25 و هوادهی به مدت 5 روز انجام شد. نمونه برداری در زمانهای صفر، 24 و 72 ساعت برای اندازه گیری ترکیبات نیتروژنی (nh3،no2،no3)، اکسیژن محلول و ph برداشت شد و کشت میکربی بر روی محیط کشت bhi در این زمانها انجام گرفت. توده زیست ضعیف در تیمار شاهد تشکیل شد اما قابل برداشت نبود. توده زیست سایر تیمارها؛ ترسیب و خشک شد و پروتئین خام، چربی خام، کربوهیدرات خام و خاکستر آن اندازه گیری شد. آنالیز مجموع داده های ترکیبات نیتروژنی، جذب این ترکیبات را توسط توده زیست تایید کرد. نتایج آنالیز شیمیایی نشان داد که تیمار ترکیبی با 4/0±4/20% دارای بیشترین پروتئین و تیمارهای ملاس و شکر به ترتیب2/0±3/19% و 1/0±0/20% بودند و از لحاظ آماری با همدیگر اختلاف معنی دار داشتند (05/0> p). میزان چربی خام در تیمار شکر با 7/1±3/3 % بیشتر از 4/0±8/1% و6/0±6/1% در تیمارهای ملاس و ترکیبی بود و اختلاف معنی داری مشاهده شد (05/0> p) اما تیمارهای ملاس و ترکیبی با همدیگر اختلاف معنی دار نداشتند. در میزان کربوهیدرات نیز اختلاف معنی داری بین تیمارها وجود نداشت. با تست های میکروبی، باکتری فعال در سیستم بیوفلوک از نوع آئروموناس هیدروفیلا تشخیص داده شد. نتیجه گیری می شود عمل آوری فضولات ماهی با این سیستم موجب تولید توده زیست با ارزش غذایی مناسب، برای استفاده در جیره آبزیان می باشد. همچنین با استفاده از ترکیب ملاس و شکر می توان توده زیستی با ارزش بالاتر بدست آورد. کلمات کلیدی: بیوفلوک (biofloc)، پساب ماهی، ترکیبات نیتروژنی، ارزش غذایی

پروبیوتیک ها عبارتند از میکروارگانیسم های زنده ای که با ایجاد تعادل در فلور میکروبی روده میزبان اثرات مفیدی بر سلامتی ایجاد می کنند.لاکتوباسیلوس کازئی و ل. پاراکازئی پروبیوتیکی هایی هستند که می توانند آپوپتوز را در سلول های سرطانی در شرایطin vitroالقاء کنند. لوسمیمیلوئیدیمزمن(cml)جزء سرطان بافت های خون ساز و از شایع ترین بدخیمی های بدن محسوب می شود. بر این اساس هدف از این بررسی مقایسه تاثیر فراکشن هایخارج سیتوپلاسمی لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس پارا کازئیبررده سرطانیk562 در شرایط آزمایشگاهی بود. برای این کار باکتری ها از آزمایشگاه میکروبیولوژی پژوهشکده آرتمیا و آبزیان،دانشگاه ارومیه که قبلاً از روده ماهی کپور معمولی جدا شده بودند، تهیه شدند. بعد از کشت باکتری ها در محیط آبگوشت mrs ترشحات خارج سلولی آن ها جمع آوری و محتوای پروتئینی آن ها با استفاده از تست برادفورد اندازه گیری شد. سپسپروتئین های موجود در ترشحات خارج سلولی باکتری ها تغلیظ شده و از روش ژل الکتروفورز sds-pageشناسایی شدند. در مرحله بعد وزن مولکولی پروتئین ها تعیین و با استفاده از ستون سفادکس g100 فراکشن بندی صورت گرفت. سپس اثرات ضد توموری فراکشن-های بدست آمده به طور جداگانه بر یاخته سرطانی به کمک روش رنگ سنجی mtt مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه نشان داد که با توجه به نتایج ارزیابی روش های تغلیظ با استفاده از sds-page کیفیت و تعداد باند های پروتئینی جدا شده از روش tcaبه همراهdoc بهتر از روش های دیگر عمل می کند.الگوی sds-page مربوط به فراکسیون های پروتئین های ترشحی لاکتوباسیلوس ها نشان داد که وزن مولکولی فراکسیون ها متنوع می باشد و وزن مولکولی فراکسیون های جدا شده بیشتر در محدوده وزنی 50 تا 20 کیلودالتون قرار دارند.نتایجتستmttنشان داد که ترشحات خارج سلولی لاکتوباسیلوس کازئی و ل. پاراکازئی در مقایسه با کنترل منفیدارای فعالیت سلول کشی استواین فعالیت به دز و زمان بستگی دارد، بطوریکه با کاهش غلظت، درصد سلول کشی کاهش نشان می دهد. همچنین با افزایش زمان از 36 ساعت تا 72 ساعت درصد سلول کشی افزایش نشان می دهد. بر اساس این نتایج می توان نتیجه گرفت که فراکشن های خارج سلولی هر دو باکتری دارای خاصیت ضد سرطانی بوده و نسبت به یکدیگر تفاوت معنی داری ندارند، اما جهت کسب نتایج بهتر لزوم انجام تحقیقات بیشتر ضروری است.

زمینه: پس از بیماری های قلبی و عروقی، سرطان به عنوان مهم ترین عامل مرگ و میر در بسیاری از کشورها است. سرطان کلورکتال یا سرطان کولون یا روده بزرگ در پی رشد سلول های سرطانی در کولون، رکتوم و آپاندیس بروز می کند. شواهد زیادی مبنی برآثار ضدسرطانی پروبیوتیک ها خصوصا در مورد سرطان های کولون، کبد، روده کوچک و سرطان پستان مشاهده شده و بیان شده است که پروبیوتیک ها می توانند با اتصال به مواد سرطان زا ( کارسینوژن ها) و پیش سرطانی (پروکارسینوژن ها) آنها را مهار وحذف، فلور باکتریال روده را کنترل، سیستم ایمنی و پاسخ های ضدتوموری را تحریک کنند. در مورد نقش پروبیوتیک ها در پیشگیری و درمان سرطان کولون گفته می شود که آنها می توانند از طریق کاهش غلظت مدفوعی آنزیم ها و نمک های صفراوی و کاهش جذب موتاژن های مضر نقش موثری را ایفا کنند. روش بررسی: تعداد 48 سر رت ماده تهیه و بعد از دو هفته سازگاری با محیط جدید، به 12 گروه تقسیم شدند. کلیه حیوانات به جز گروه شاهد سالم داروی 1 و 2 – دی متیل هیدرازین کلراید را به صورت زیر جلدی به میزان mg/kg 40 وزن بدن هفته ای دو بار و به مدت 4 هفته دریافت کردند. بعد از مشاهده علائم کارسینوم کولون، گروه ها با تیمارهای مدنظر سلنیوم و دیواره سلولی و عصاره سیتوپلاسمی مخمر saccharomyces cerevisiae و دیواره سلولی و عصاره سیتوپلاسمی مخمر saccharomyces cerevisiae غنی شده با سلنیوم درمان شدند. در پایان مطالعه، بعد از تشریح کردن موش ها، مطالعه در زمینه های سنجش آنزیم مدفوعی، سنجش پارامترهای استرس اکسیداتیو، سنجش آنزیم های کبدی و بررسی بافت کبد، بررسی شاخص های مورفومتری بافت روده و بررسی تشکیل کانون کریپت های نابه جا و تغییرات بافتی روده در هر گروه انجام گرفت.یافته ها: تزریق زیر جلدی dmh در موش ها باعث ایجاد کارسینوم کولون شده و باعث تغییرات زیادی در سطح مخاط روده از جمله تشکیل کانون کریپت های نابه جا، تخریب سلول های پوششی سطح مخاط، کاهش گابلت سل ها، تخریب ساختار طبیعی کریپت ها و غیره شد و همچنین در نتایج بدست آمده از مطالعه کبد مشاهده گردید که dmh باعث آسیب در بافت کبد به صورت تشکیل کانون های آماسی و افزایش فضاهای سینوزوئیدی شد و باعث تغییر در میزان فعالیت آنزیم های کبدی از جمله alt , ast و alp گردید و درمان با تیمارهای مدنظر تاحدودی توانستند آسیب های مذکور را کاهش دهند.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان بیان کرد که سلنیوم، دیواره سلولی و عصاره سیتوپلاسمی مخمر saccharomyces cerevisiae و دیواره سلولی و عصاره سیتوپلاسمی مخمر saccharomyces cerevisiae غنی شده با سلنیوم دارای خاصیت ضدتوموری هستند و تیمار با ml/µg2000 پروتئین مستخرج از دیواره های سلولی و عصاره های سیتوپلاسمی و ppm 4 سلنیوم خوراکی می توانند تا حدودی باعث کاهش آسیب های وارده توسط dmh شوند.

هدف از بررسی حاضر مقایسه تاثیر دیواره سلولی و عصاره ی سیتوپلاسمی مخمر ساکارومیسس سرویسیه غنی شده با سلنیوم بر رده سرطانی ht29 بود. برای این منظور مخمر ساکارومیسس سرویسیه کشت داده شده، پس از غنی سازی با سلنیوم،عصاره ی سیتوپلاسمی و دیواره ی سلولی مخمر به کمک روش انجماد- ذوب جدا شدند. در مرحله ی بعد خواص ضد توموری غلظت های مختلفی از ترکیبات به دست آمده به روش mtt سنجیده شد. همچنین برای بررسی آپوپتوز و نکروز از آزمون قطعه قطعه شدن dna و به روش الکتروفورز استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده می توان بیان کرد که دیواره ی سلولی و عصاره ی سیتوپلاسمی مخمر ساکارومیسس سرویسیه ساده و غنی شده با سلنیوم مخمر برای پیشگیری و درمان سرطان کولورکتال موثر بوده اما جهت اطمینان از نتایج به دست آمده و کاربدر این تحقیقات انجام تحقیقات میدانی و بالینی ضروری به نظر می رسد.

هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی اثرات تغذیه¬ای ¬جیره تکمیل شده با ساکارومایسس سرویسیه و تورین بر رشد، ایمنی و استرس در ماهی قزل آلای رنگین¬کمان بود. در این تحقیق ماهیان گروه اول (شاهد) فقط با غذای تجاری بدون افزودن هیچگونه مخمری تغذیه شدند. ماهیان گروه¬ دوم با غذای تجاری حاوی تورین (400 میلی گرم به ازای هرکیلو گرم غذا)، ماهیان گروه¬ سوم با مخمر بدون تورین، (cfu/g 108)، ماهیان گروه¬ چهارم تا ششم به ترتیب با غذای تجاری حاوی g/cfu 106×1، 107×1 و 108×? از مخمر غنی شده با تورین در هر گرم غذا تغذیه شدند. برای افزودن مخمر ابتدا مقدار غذای روزانه هر گروه محاسبه، سپس مقدار مورد نیاز از مخمر را بر روی تمام قسمت¬های غذا اسپری کرده و به مدت 2 ساعت در دمای اتاق و در محل تمیز خشک گردید. همچنین لازم به ذکر است که تهیه غذا به صورت روزانه انجام گرفت. طول دوره آزمایش 60 روز بود که 45 روز اول ماهیان با غذای تکمیل شده تغذیه شدند و در 15 روز آخر آزمایش ماهیان فقط با غذای گروه شاهد تغذیه شدند. نتایج نشان داد که شاخص¬های رشد در گروه cfu/g 108×1 نسبت به گروه شاهد، بیشتر و دارای اختلاف معنی¬داری بود (05/0>p) ولی با تیمار مخمر به تنهایی اختلاف معنی¬دار مشاهده نگردید. نتایج میزان فعالیت لیزوزیم سرم در روز 45، در ماهیان تغذیه شده با مخمر به تنهایی و g/cfu 108×1 از مخمر غنی شده با تورین نسبت به تیمار شاهد معنی¬داری بود (05/0>p)، ولی در روز 60 دارای اختلاف معنی¬دار نبودند. از لحاظ میزان فعالیت مسیر فرعی کمپلمان و آنتی ¬بادی کل سرم در روزهای 30 و 45 به تیمارهای مخمر بدون تورین، g/cfu 106×?، g/cfu 107×1 و g/cfu 108×1 مخمر غنی شده با تورین به طور معنی¬داری (05/0>p) بالاتر از تیمار شاهد بودند. شمارش تعداد مخمر در محتویات روده ماهیان نشان داد که همراه کردن تورین با مخمر سبب افزایش تراکم باکتری در روده ماهیان می¬گردد. بر اساس نتایج به دست امده ماهیان تغذیه شده با مخمر غنی شده با تورین دارای بیشترین تعداد باکتری بودند (cfu/g 108×9). نتیجه-گیری می شود استفاده از تورین به همراه cfu 108×1 مخمر در هر کیلوگرم غذا موجب بهبود پاسخ¬های ایمنی و افزایش رشد در ماهیان قزل¬آلای رنگین ¬کمان می¬گردد.

چکیده : لاکتوباسیلوس¬ها رایج ترین میکروارگانیسم¬های مورد استفاده به عنوان پروبیوتیک می¬باشند. خواص ضدتوموری این دسته از باکتری¬ها در مطالعات گوناگون به اثبات رسیده است، این خواص احتمالا به دلیل وجود ویژگی تنظیم کننده سیستم ایمنی مربوط به این باکتری¬ها می¬باشد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر فراکشن¬های پروتئینی بدست آمده از عصاره و دیواره سلولی پروبیوتیک- های لاکتوباسیلوس پاراکازئی و ل. کازئی بر مهار رشد رده سلول¬های سرطانی k562 در شرایط آزمایشگاهی بود. روش بررسی: ابتدا باکتری¬ها در محیط کشت اختصاصی و در شرایط بی¬هوازی کشت و پس از شستشو با محلول بافری فسفات (pbs) به کمک دستگاه سونیکاتور شکسته شده و جهت جدا کردن دیواره سلولی از عصاره سلولی سانتریفیوژ شدند .سپس برای رسوب پروتئین¬های دیواره و عصاره از اسید تری کلرو استیک 72 درصد و دی اگزالات سدیم 15 درصد استفاده شد. پروتئین های استخراج شده در حضور مارکر تعیین کننده وزن پروتئین تحت جریان الکتریسیته در ولتاژ ثابت به مدت زمان حدود 3 ساعت حرکت نموده و پس از پایان الکتروفورز ژل و پروتئین های موجود با رنگ نیترات نقره رنگ آمیزی شد و تنها رنگ مربوطه در نواحی باندهای پروتئین ظاهر شد و پس از شناسایی وزن مولکولی پروتئین ها موجود در آن¬ها با استفاده از ستون سفادکس g-150 فرکشن بندی شد. و سپس فراکشن¬های بدست آمده جهت بررسی بر یاخته¬های سرطانی مورد استفاده قرار گرفت. سپس غلظت¬های 500، 1000، 2000، 3000 و 4000 میکروگرم در میلی لیتر از رسوب پروتئین دیواره سلولی باکتری¬ها و غلظت¬های 500، 1000، 2000 و 3000 میکروگرم در میلی¬لیتر از رسوب پروتئین عصاره سلولی به طور جداگانه در محیط کشت سلولی تهیه و خواص سلول کشی آن¬ها علیه رده سرطانی k562 در شرایط آزمایشگاهی در زمان¬های 12، 24، 48 و 72 ساعت و با تراکم 10000 سلول در چاهک به روش رنگ سنجی mtt سنجیده شد. یافته¬¬ها: نتایج نشان داد که فراکشن¬های پروتئینی با وزن مولکولی بالا و وزن مولکولی پایین دیواره سلولی هر دو پروبیوتیک قادرند به طور معنی داری (046/0=p) رشد رده سرطانی k562 را مهار سازد. همچنین فعالیت سلول کشی فراکشن¬های پروتئینی عصاره در هر دو پروبیوتیک ل. پاراکازئی و ل. کازئی وابسته به غلظت می¬باشد و گذشت زمان تاثیر کمتری در فعالیت سلول کشی آنها داشت. نتیجه گیری: بر اساس یافته¬های حاصل می¬توان نتیجه گرفت که استفاده از فراکشن¬های پروتئینی دیواره و عصاره با وزن مولکولی بالا در هر دو پروبیوتیک ل. پاراکازئی و ل. کازئی نسبت به فراکشن¬های پروتئین با وزن مولکولی پایین دارای اثرات ضدسرطانی بیشتری می¬باشد. همچنین فراکشن¬های پروتئینی دیواره سلولی و عصاره سلولی پروبیوتیک ل. پاراکازئی نسبت به ل. کازئی دارای درصد سلول کشی بیشتری می¬باشد. کلمات کلیدی: لاکتوباسیلوس کازئی، ل. پاراکازئی، فراکشن پروتئینی، دیواره سلولی، عصاره سلولی، رده سرطانی k562َ

انگل ایکتیوفتیریوس مولتی فیلیس (ichthyophthirius multifiliis) عامل ایجاد بیماری لکه سفید یکی از خطرناکترین انگل های بیماری زا در ماهیان آب شیرین می ب?اشد. به منظور تهیه واکسن با کارائی بالا در تحقیق حاضر، اثرات انگل ایکتیوفتیریوس مولتی فیلیس پرتودهی شده با اشعه گاما و پو شش دهی شده با ادجوانت نانوذره فسفات کلسیم بر سیستم ایمنی موکوسی در پوست ماهی قزل آلای رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، ماهی های با میانگین وزنی 30 گرم پس از دوره سازگاری ، به ? گروه تقسیم شدند: ? گروه با انگل پرتو دهی شده و پوشش دهی شده با نانو ذره فسفات کلسیم، انگل پرتو دهی شده و یا نانو ذره فسفات کلسیم به تنهایی، به صورت حمام واکسینه شدند. در گروه کنترل نیز هیچ گونه ترکیبی استفاده نشد. 20 روز بعد نمونه برداری از موکوس پوست به منظور اندازه گیری پارامترهای ایمنی غیر اختصاصی انجام شد. مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از نانو ذرات کلسیم فسفات فرموله شده در تروفونت های انگل ایک که تحت تابش اشعه گاما قرار گرفته بودند قادر است به طور بارزی ترکیبات ایمنی ذاتی را در موکوس قزل آلای رنگین کمان افزایش دهد. این، به دلیل بالاتر بودن فعالیت لیزوزیم و آلکالین فسفاتاز و هم چنین تیتر هماگلوتیناسیون ماهیان تیمار شده با انگل هایی که تحت تابش اشعه گاما قرار گرفته و نانوذرات کلسیم فسفات جذب کرده اند، در مقایسه با گروه تیمار شده با نانورذرات کلسیم فسفات و گروه تیمار شده با انگل های تحت تابش اشعه گاما می باشد و بیانگر تاثیرات مثبت روی سیستم ایمنی ماهی ایمن شده است.

هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر باکتری کشته شده گوردونیا برونشیالیس بر شاخص¬های رشد، پاسخ-های ایمنی و ساختار¬های بافت¬شناسی دستگاه گوارش در ماهی قزل¬آلای رنگین کمان بود. ماهی¬های قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 30 گرم انتخاب شده و در گروه¬های شاهد، تیمار با دوز پایین (108× 48/2 کلنی باکتری در هر کیلوگرم غذا) و تیمار با دوز بالا (109 × 24/1کلنی باکتری در هر کیلوگرم غذا ) به مدت 95 روز تغذیه شدند. در طی این مدت ماهی¬ها به صورت متناوب، طوری که به مدت 5 روز غذای تغییر یافته دریافت می¬کردند و پس از آن به مدت 10 روز غذای عادی دریافت می¬کردند، تغذیه شدند. در روزهای 95 و 105 دوره پرورش نمونه¬های لازم جهت اندازه¬گیری پارامترهای ایمنی¬شناسی و بافت¬شناسی جمع آوری گردید. در روز¬های 110 و 120 از دوره پرورش، ماهی¬های باقی¬مانده 5/0 میلی لیتر از خون مرغ (c-rbc) 2% را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. نتایج نشان داد که پارامترهای مربوط به عملکرد رشد در ماهیان هر دو گروه تیمار نسبت به گروه شاهد افزایش پیدا کرده اند. همچنین یافته¬ها نشان داد که به طور معنی داری فعالیت آنزیم لیزوزیم و مسیر فرعی کمپلمان سرم ماهی قزل آلای رنگین کمان در هر دو گروه تیمار افزایش یافته است. در گروه تیمار با دوز بالا ضخامت و طول پرزهای روده افزایش پیدا کردند. بیشترین طول و قطر زوائد پیلوریک نیز در هر دوگروه تیمار مشاهده شد. به علاوه بیشترین درصد سلول های جامی نیز در گروه های تیمار دیده شد. بر اساس این یافته¬ها می¬توان نتیجه گرفت که جهت افزایش عملکرد رشد، تقویت سیستم ایمنی و بهبود وضعیت و ساختار دستگاه گوارش ماهی قزل آلای رنگین کمان افزودن باکتری کشته شده گوردونیا برونشیالیس مناسب به نظر می رسد.

یکی از پروتئین های درگیر با سرطان و استرس، گیرنده های بتا آدرنرژیک اند. پروتئین cox-2 نیز فرمی از آنزیم سیکلواکسیژناز (cyclooxygenase) است که توسط فاکتورهای متعددی از جمله التهاب القا شده و با تومورزایی همراه است. فعالیت درمانی بلوکه کننده های بتا مانند پروپرانولول و مهارکننده ی انتخابی cox-2 مانند سلکوکسیب (celecoxib) به ترتیب به بلوکه کردن گیرنده های بتا آدرنرژیک و مهار آنزیم cox-2 نسبت داده می شود. در این پژوهش اثر پروپرانولول و سلکوسیب بر روی رشد سلول های k562 مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از روش mtt خاصیت ضد توموری داروهای پروپرانولول و سلکوکسیب در غلظت های مختلف بر روی رده سرطانی k562 بررسی شد و پس از تهیه داروی ترکیبی از این دو دارو در غلظت های مختلف و استفاده از روش mtt و نرم افزار compusyn، اثرات سینرژیسم و آنتاگونیسم داروها به دست آمد. برای بررسی آپوپتوز نیز از روش ژل الکتروفورز dna و روش رنگ آمیزی dapi استفاده شد. دو داروی پروپرانولول و سلکوکسیب باعث کاهش قدرت بقاء سلول های k562 شدند . داروی ترکیبی حاصل از دو داروی مدکور باعث کاهش رشد بیشتر در سلول های k562 شد. نتایج نشان داد در غلظت مشخصی از داروی ترکیبی پروپرانولول و سلکوکسیب سینرژیسم وجود دارد و در این غلظت رشد سلول های k562 کاهش معنادار نشان می دهند. اثر مهاری داروهای پروپرانولول و سلکوکسیب وابسته به زمان و غلظت می باشد و بنابراین در غلظت های بالاتر داروها و 72 ساعت پس از تیمار بیشترین اثر مهاری مشاهده شد. با توجه به نتایج به دست آمده می توان از داروهای پروپرانولول و سلکوکسیب و نیز داروی ترکیبی تهیه شده از آن، برای مهار رشد سلول سرطانی k562 استفاده کرد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.