گردشگری و اقتصاد گردشگری در حال حاضر، در حال تبدیل شدن به یکی از ارکان اصلی اقتصاد تجاری جهان است. افزون بر این بسیاری از برنامه ریزان و سیاست گذاران توسعه نیز از صنعت گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می کنند. در این راستا گردشگری روستایی نیز جزئی از صنعت گردشگری به حساب می آید که می تواند با برنامه ریزی اصولی مناسب و شناسایی مزیت ها و محدودیت های گردشگری روستایی، نقش موثری در توسعه این مناطق و در نتیجه توسعه ملی و در نتیجه توسعه ملی و تنوع بخشی به اقتصاد ملی بر عهده داشته باشد. یکی از این نواحی که قابلیت های زیادی برای گسترش گردشگری داراست، دهستان شاپور از توابع شهرستان کازرون فارس است که دارای جاذبه های تاریخی و فرهنگی فراوانی می باشد و می تواند با برنامه ریزی صحیح جایگاه مهمی در جذب گردشگری داشته باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف شناخت قابلیت توسعه گردشگری از دیدگاه جامعه میزبان، میهمان و مسئولین به بررسی و شناخت تمایلات گردشگران در زمینه جاذبه ها و امکانات و تعیین جایگاه فعلی صنعت گردشگری در ناحیه مورد مطالعه پرداخته است. بنابر این سئوال اصلی تحقیق آن است که مهمترین پتانسیل ها و محدودیت های توسعه گردشگری در ناحیه مورد مطالعه کدامند؟ و راهبردها و راهکارهای مناسب جهت توسعه گردشگری در راستای توسعه روستایی دهستان شاپور کدام است؟ ساکنین چه نگرش و گرایشی نسبت به توسعه گردشگری دارند؟ در این راستا تمایل گردشگران در زمینه بازدید مجدد، گرایش و نگرش ساکنین نسبت به توسعه گردشگری و میزان پتانسیل منطقه مورد مطالعه در زمینه گردشگری تاریخی در قالب فرضیه های تحقیق مورد بررسی قرار گرفت. برای رسیدن به اهداف تحقیق با تهیه یک نوع پرسشنامه قالب سه گروه (مردم، مسئولین و گردشگران) با روش های اسپیرمن، کندال بی، فی و کرامر، داده های به دست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین متغیرهای مستقل گرایش و نگرش ساکنین با توسعه گردشگری و تمایل گردشگران و بازدید از محدوده مورد مطالعه رابطه معناداری وجود دارد. همچنین با استفاده از مدل swot، نقاط قوت، ضعف، فرصتو تهدید در دهستان شاپور شناسایی شد و مشخص گردید که منطقه مورد مطالعه پتانسیل بالایی در زمینه گردشگری تاریخی دارد. با توجه به پتانسیل بالای گردشگری تاریخی در منطقه مورد مطالعه، رویکرد مطلوب برای توسعه نواحی روستایی، گسترش گردشگری فرهنگی تاریخی و گردشگری میراث است.

رشد فزاینده صنعت جهانگردی در دنیا و نیز در کشورمان در دهه اخیر بسیار شایان توجه می باشد. تمامی کشورها چه کشورهای پیشرفته و چه جهان سومی همگی به این باور رسیده اند که این صنعت علاوه بر ایجاد اقتصادی قوی در اشاعه و معرفی فرهنگ ها و توانایی های کشور مربوطه می-تواند بهترین نقش را ایفا کند. علاوه بر این تاثیراتی که گردشگران مختلف بر میزبان می گذارند(تاثیرات مثبت) مناطق گردش پذیر را برای رشد و پیشرفت سریعتری مهیا می سازد.در این راستا و با توجه به عوامل تاثیر گذار بر توریسم می توان بیان کرد که اوقات فراغت رابطه ای تنگاتنگ با این مقوله دارد بدین معنی که خصوصا در جوامع کنونی گردشگری به طور عموم جز در زمان های مشخص و از قبل تعیین شده که این زمان ها نیز جزو زمان های گذران اوقات فراغت می باشند، در زمان دیگری انجام نمی-پذیرد. بنابراین گردشگری خود از انواع گذران اوقات فراغت می باشند و این دو واژه با یکدیگر تعریف می شوند .در تکمیل بحث فوق می توان گفت که در اکوتوریسم اهدافی برای گذران اوقات فراغت گنجانده شده است که می توان از تفریح و تفرج بعنوان یکی از راه های گذران اوقات فراغت و یکی از دلایل گردشگری نام برد.این مساله در کشورمان ایران که پتانسیل های بالقوه زیادی را در خود جای داده است نیاز به توجه بیشتری دارد. در این بین استان کرمان که دارای طبیعتی بدیل و سرشار از طراوت و تازگی در خطه کرمان است بمانند نگینی می درخشد و این مساله باعث شد که من این نقطه از سرزمینم را برای مطالعه و بررسی برگزینم .نوع تحقیق توصیفی می-باشد. جامعه آماری شامل شامل کلیه کارشناسان و متخصصان سازمانهای میراث فرهنگی،منابع طبیعی و آبخیزداری،محیط زیست استان کرمان،استانداری و همچنین هتل پارس و میهمانسرای جهانگردی کرمان می باشد،که تعداد 147 نفر را به خود اختصاص می دهند که پس از تعیین حجم نمونه، 107 نفر از آنان با مدل کوک ران انتخاب گردیدند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته می باشد. در تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss از جدول فراوانی، نمودار های ستونی یا جعبه ای و آزمون t یک نمونه ای استفاده گردید. واژگان کلیدی:گردشگری ، اکوتوریسم ، توسعه اقتصادی ، استان کرمان.

گردشگری امروزه یکی از بزرگترین و متنوع ترین صنعت دنیا محسوب می شود و برای مناطق محروم و کشورهائی در حال توسعه از عوامل مهم توسعه است و اکثر کارشناسان صنعت گردشگری را رکن مهم اقتصادی برای توسعه می دانند. یکی از روشهای اساس برای توسعه گردشگری پایدار برنامه ریزی محیطی می باشد .یعنی از برنامه ریزی ها به تمام عناصر محیطی باید توجه شود.گروههائی از جامعه به دلایلی با توسعه گردشگری مخالفت می کنند. یعنی اثرات منفی توسعه گردشگری را از اثرات مثبت آن بیشتر می دانند تاثیرات گردشگری درجوامع به وسیله طیف وسیعی ازعوامل تعیین می شود از قبیل حجم ورود گردشگران ساختار جامعه میزبان نوع فعالیتهای گردشگران و غیره که با اتخاذ تدابیر می توان اثرات منفی توسعه گردشگری در جامعه را کاهش داد. گردشگران باتوجه به اهدافی که دارند به انواع گوناگون تقسیم می شود از قبیل تفریحی، درمانی، مذهبی ،آموزشی، اجتماعی ،اقتصادی و غیره می باشد.درتوسعه گردشگری درهر منطقه و ناحیه ای باید اهداف گردشگری توجه شود. به مراحلی که برای توسعه گردشگری در منطقه گردشگری اتفاق می افتد توجه شود.منطقه حفاظت شده گنو دارای توانمندی هاو قابلیت های زیادی برای توسعه صنعت گردشگری واکوتوریسم دارد و از جاذبه های طبیعی و گردشگری زیادی برخورد می باشد. از جاذبه های طبیعی می توان به آب گرم معدنی گنو ،پوشش گیاهی وحیات وحش اشاره نمود.توسعه اکوتوریسم در هر منطقه وکشوری اثرات مثبت زیادی دارد ونقش تعیین کننده ای در توسعه جوامع دارد و اثرات توسعه اکوتوریسم را می توان در ابعاد طبیعی، اجتماعی –فرهنگی و اقتصادی جامعه میزبان می توان اشاره نمود . دراین تحقیق تاثیر هر یک از عوامل چشمه های آبگرم معدنی ، تبلیغات و اطلاع رسانی ، امکانات رفاهی موجود در منطقه، راه های دسترسی و جاذبه های طبیعی مناطق اطراف را بر میزان جذب توریسم و گردشگری می سنجد و پس از تجزیه و تحلیل این پژوهش به این نتیجه رسیدیم که به ترتیب : جاذبه های طبیعی مناطق اطراف، چشمه های آبگرم معدنی، امکانات رفاهی موجود در منطقه، راه های دسترسی و تبلیغات و اطلاع رسانی انجام گرفته، از بیشترین تا کمترین، در جذب توریست و گردشگری به منطقه نقش داشته اند.

اگرچه طراحی و ایجاد شهرهای جدید از قدیمی ترین نظریه ها در تاریخ سکونتگاه های بشری به شمار می آید ، ولی در آغاز قرن بیستم بود که ایده شهرهای جدید به عنوان ایده ای جامع و منسجم در نظر گرفته شد . از این زمان اصول رهنمودهای شهر جدید تاثیری مهم و جدی بر فرایند برنامه ریزی و توسعه در کشورهای مختلف گذاشته است .از آنجا که توزیع فضایی شهرها و توزیع جمعیت کشور ، هدایت و کنترل آنها در چهارچوب یک برنامه جامع ملی صورت نگرفته ، مشکلات ناشی از رشد شتابان شهرنشینی ابعاد پیچیده ای یافته است به گونه ای که می بایست قبل از پیدایش بافت های ناهنجار و جلوگیری از تشدید مشکلات ، چاره ای برای مهار کردن و هدایت جمعیت در درون شهرها و استقرار منظم جمعیت مهاجر در حال افزایش خصوصا در کلانشهرهای کشور نمود .بر این اساس شهرهای جدید متعددی در اقصا نقاط کشور برنامه ریزی و احداث شدند . از جمله آنان می توان به شهر جدید اندیشه واقع در 30 کیلومتری جنوب غرب تهران و نزدیکی کرج و شهریار اشاره کرد که به نظر می رسد روند رشد جمعیتی قابل توجهی داشته است . به گونه ای که بر طبق آمارها از ابتدای جمعیت پذیری آن یعنی سال 1375تا کنون (پایان 6 ماهه نخست سال 1387 ) با رشد 64% بیش از 76122 نفر جمعیت را در خود جای داده است . در این تحقیق هدف ما بررسی تاثیر عواملی چون نزدیکی به تهران ، پایین بودن هزینه مسکن و فرصت های شغلی تهران در جمعیت پذیری شهر جدید اندیشه است . برای این منظور 321 پرسشنامه در سطح 5 فاز مسکونی این شهر تکمیل شد که شامل اطلاعات مختلف جمعیتی( بعد خانوار،سن،تحصیلات،محل تولد و... )، اقتصادی( شغل،میزان درآمد،محل کار و ... ) ، وضعیت مسکن و نظرسنجی می باشد . پس از بررسی های انجام شده این نتیجه حاصل شد که شهر جدید اندیشه یکی از شهرهای جدید موفق در کشور است که با توجه به موقعیت آن یعنی واقع شدن در نزدیکی سه شهر تهران ، کرج و شهریار و هم چنین هسته جمعیتی شهرک اندیشه ، راههای ارتباطی مناسب ، دسترسی به مراکز کار و اشتغال و قیمت مناسب زمین و مسکن در این شهر در مقایسه با تهران توانسته است جمعیت فراوانی را به سوی خود جذب کند .

چکیده ندارد.