به طور کلی فضای سبز برخلاف معنایی که ممکن است در ذهن ایجادکند، تنها محلی دارای درخت وگیاه نیست، بلکه نماد و سمبلی از تفکرات فرهنگی و اجتماعی یک جامعه است. رشد و توسعه روزافزون شهرها، عوارض مدرنیسم و زندگی شهرنشینی، توسعه هر چه بیشتر کالبدی، کیفیتی وکمیتی فضای سبز و پارک را که در بهبود شرایط محیط زیست نقش موثر دارد بشدت ایجاب می کند. ایجاد پارک، باغ و فضای سبز در شهرها و حومه آنها تأثیر بسزایی در فعالیتهای اجتماعی و تأمین اقتصاد سالم کشور و افزایش توان کار و فعالیتهای مردم داشته و شکل جدید و رضایت بخشی بر زندگی شهرنشینان می دهد. لازم به ذکر است مدیریت فضای سبز شهری تنها محدود به مقولات مشخصی چون حفاظت از فضای سبز و درختان یا نحوه مدیریت پارکها و کمربندهای سبز شهری نبوده بلکه موضوعات وسیع و متنوعی را دربرمی گیرد که برنامه ریزان، مدیران و مسئولان را به سمت طراحی نظام مدیریت مشارکتی سوق داده است. از سوی دیگر امروزه ساز و کار مدیریت فضاهای سبز شهری امری بسیار ظریف، مهم و حیاتی است و لازمه حفظ و توسعه مطلوب فضاهای سبز شهری، داشتن برنامه ها و خط مشی های صحیح است.

چکیده ندارد.

روند توسعه کالبدی - فضایی شهرهای ایران، دغدغه اکثر صاحبنظران و کارشناسان مسائل شهری و شهرسازی است . در این پایان نامه که موضوع آن تحلیلی بر روند توسعه کالبدی -فضایی شهر قوچان و برنامه ریزی آتی آن است ، سعی شده است تا روند تاریخی شکل گیری این شهر از ابتدا تا دوره زمانی کنونی براساس روش مطالعاتی و تحقیقی ( تحلیلی -تاریخی ) با تاکید بر مدلها و آمار و اطلاعات گوناگون مورد نظر قرار گیرد و با ارائه فرضیات و آزمون آنها و تحلیل ساختارهای گوناگون شهر(اعم از ساختار طبیعی ، اقتصادی، جمعیتی ، کاربری اراضی و ...) و در چارچوب نظریه توسعه پایدار شهری ، روند آتی گسترش شهر مورد نظر قرار گیرد و الگوی مناسبی دراین زمینه ارائه شود تا مشکلات و معضلات شهرهای کنونی کشور از لحاظ توسعه کالبدی _ فضایی مورد بازنگری و ژرف اندیشی قرارگیرد و راهبردهای ارائه شده بتواند زمینه توسعه هماهنگ و متوازن را ایجاد کند.