حوضه آبریز کارده با مساحتی معادل 611 کیلومتر مربع در شمال شرقی ایران واقع شده است. سازندهای زمین شناسی این منطقه، متعلق به دوران دوم زمین شناسی بوده و سنگ آهک های مزدوران بخش عمده منطقه را پوشش می دهد. نتایج حاصل از بررسی های انجام شده درباره هیدروکلیماتولوژی منطقه نشان می دهد که اقلیم منطقه نیمه خشک و سرد بوده و رژیم بارش مدیترانه ای می باشد. ژئومورفولوژی آن جوان و توپوگرافی آن رابطه مستقیم با ساختارهای زمین شناسی دارد یعنی طاقدیس ها ارتفاعات و ناودیس ها دشت های میان کوهی را می سازند. لیتولوژی فوق همراه با عملکرد فرآیندهای تکتونیکی که منجر به ایجاد درزه و شکاف در سنگ ها شده است، شرایط لازم را جهت تشکیل اشکال نه چندان تکامل یافته کارستی فراهم کرده است. مهمترین اشکال کارستی منطقه عبارتند از کارن، شکاف های انحلالی، حفرات انحلالی، غارها و گالری های کوچک که در امتداد درزه و شکافها و گسل ها گسترش یافته اند و بیانگر ارتباط بین این اشکال و ساختارهای تکتونیکی منطقه می باشند. در این تحقیق به منظور پی بردن به ارتباط بین تکتونیک و کارستزایی اقدام به اندازه گیری آزیموت درزه ها و گسل ها در 4 ایستگاه شده است. نتایج بدست آمده ازبررسی های صحرایی و مقایسه آن ها با اطلاعات موجود در اسناد سنجش از دور نشان می دهد که جهت غالب درزه ها در منطقه با جهت گسل ها انطباق دارد. همچنین مشخص شده است که اشکال کارستی بیشتر در امتداد همین درزه ها بوجود آمده است. از طرف دیگر قسمت اعظم دره رودخانه کارده با ساختار زمین شناسی منطقه یعنی گسل ها و چین ها نیز همخوانی دارد. بنابراین تکتونیک نقش موثری در ایجاد اشکال کارستی منطقه تحت مطالعه داشته است. آب رودخانه کارده درمنطقه تحت مطالعه به لحاظ آلودگی های زیست محیطی مورد بررسی قرار گرفته است در این رابطه با آزمایش آب رودخانه کارده در 4 نقطه از روستای آل و کارده و نتایج بدست آمده از این آزمایشات مشخص شده است که میزان عناصر نیتریت و فسفات در آب رودخانه پس از عبور از روستای کارده افزایش یافته، به طوری که مقدار آن از استاندارد جهانی فراتر رفته و عملاً آب رودخانه را غیرقابل شرب کرده است.

امروزه گردشگری به عنوان یک پدیده اثرگذار بر فرایند توسعه روستایی توجهات زیادی را به سوی خود جلب نموده است زیرا از جنبه های مختلف اقتصادی، فرهنگی– اجتماعی، زیست محیطی و کالبدی اثرات شگرفی را بر حیات روستا بر جای می گذارد. این پژوهش، جاذبه ها و مشکلات گردشگری در دهستان شیرین دره را از دیدگاه گردشگران و اثرات مثبت و منفی توسعه گردشگری در منطقه را از دیدگاه روستاییان منطقه مورد بررسی قرار می دهد. روش این پژوهش توصیفی – استنباطی است که اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات میدانی و تکمیل پرسشنامه جمع آوری و به کمک نرم افزار آماری spss پردازش و تحلیل شده است. این تحقیق شامل دو جامعه آماری است، یکی جامعه میزبان، شامل 503 خانوار روستایی ساکن در 6 روستای گردشگری منطقه که به صورت نمونه تعداد 217 سرپرست خانوار به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و دیگری جامعه مهمان یعنی گردشگران منطقه هستند که طی چند مرحله حضور در مکانهای گردشگری، تعداد 110 نفر از آنها به صورت تصادفی انتخاب شدند. یافته های تحقیق نشان می دهد که از نظر گردشگران، منطقه از جاذبه های گردشگری طبیعی و انسانی بالایی برخوردار است که در صورت معرفی و فراهم نمودن امکانات رفاهی، خدماتی و اقامتگاهی مناسب می تواند به یکی از کانونهای مهم گردشگری در سطح منطقه مبدل گردد. اما از دیدگاه روستاییان، تاکنون توسعه گردشگری در منطقه تاثیر چندانی در وضعیت اقتصادی، فرهنگی- اجتماعی آنان نداشته است، درحالی که تاثیرات زیست محیطی با سطح معناداری 0/008 و کالبدی با سطح معناداری 0 اثبات شده است. به عبارتی از نظر جامعه میزبان، توسعه گردشگری در آلودگی زیست محیطی (آثار منفی) و توسعه زیر ساختی - کالبدی ( آثارمثبت ) موثر بوده است.

هیدروژئومورفولوژی یکی از زیرشاخه های ژئومورفولوژی است که به مطالعه اشکال ناهمواری های ناشی از عمل آب، به ویژه رودخانه ها می پردازد. شناخت و تبیین عوامل هیدروژئومورفولوژیک و عملکرد آنها روی سطح ساختمانی اولیه در حوضه آبریز بابلرود، همچنین تهیه نقشه های کاربردی در راستای شناخت و مدیریت محیط در این حوضه، اهمیت زیادی دارد. بررسی زمین شناسی، آب و هواشناسی، فیزیوگرافی و هیدرولوژی، خاک و پوشش گیاهی و انجام بررسی های میدانی در حوضه، با تبیین و تحلیل عوامل دخیل در فرایندهای شکل زایی، اشکال ژئومورفولوژی موجود در حوضه ( با تاکید بر اشکال ناشی از آبهای جاری) و شرایط تکوین و توسعه آنها، نقش بارز آبهای جاری را نمایان می سازد. در این میان نقش انسان به عنوان عامل تشدید فرسایش و توسعه ی اشکال جدید، از جمله لغزش، دره و.... دارای اهمیت است. با توجه به عملکرد شدید آبهای جاری در ساختمان حوضه، اقلیم گذشته، نقش زیادی در تکوین و توسعه این اشکال داشته است. مسائلی مانند تخریب اراضی کشاورزی، از بین بردن مخروط افکنه ها، افزایش قدرت تخریب سیلاب ها و تخریب باغ های واقع در کرانه رودخانه ها، نمونه هایی از تاثیر این فرایندها و لندفرم ها در زندگی ساکنان منطقه مورد مطالعه است. پس از بررسی اشکال ژئومورفولوژی و هیدروژئومورفولوژی منطقه، اشکالی که دارای شرایطی برای جذب توریسم بوده اند ( پادگانه ها، مخروط افکنه ها و.....) مشخص گردیده اند.

سواحل جنوبی دریای خزر بواسطه آبرفتگذاری رودخانه ها و پسروی این دریا تحت تأثیر فرایندهای زمین ساخت جدید و تغییرات اقلیمی کواترنر شکل گرفنه و در طول زمان دچار تغییر و تحولاتی شده اند.در این تحقیق به بررسی ویژگی های ژئومورفیک بخشی از نوار ساحلی مذکور(انزلی-چمخاته)پرداخته شده است.تفاوت گرانولومتری رسوبات سمت چپ و راست مصب سفیدرود موید نقش جریان های دریایی به عنوان یکی از فرایندهای مهم بر مورفولوژی منطقه می باشد.مهمترین عوامل موثر بر تحولات ژئومورقیک منطقه در بلندمدت ، فعالیت های تکتونیکی و تغییرات اقلیمی ک.اترنر بوده و در کوتاه مدت نیز پیشروی آب دریا،تغییر دبی رودخانه ها و عوامل آنتروپوژنیک می باشند.

چکیده ندارد.

برقراری تعادل در شبکه های زهکشی به عوامل مختلفی وابسته است و این تعادل نیز در هر مقطع و موقعیت مکانی ممکن است به هم بخورد. در اکثر حوضه های آبخیز، کاربری زمین یکی از مهمترین عوامل بر هم خوردن نظم طبیعی و تشدید فرسایش و رسوب است. حوضه آبریز رودخانه گلستان که در بین حوضه های اطراف، بیشترین تعداد گردشگران محلی و غیر محلی را به خود اختصاص داده بر اثر فشار بیش از حد انسان از قبیل ساخت و سازهای غیر مجاز و تغییر کاربری در سالهای اخیر وارد یک مرحله بحرانی شده است. در این تحقیق به منظور تعیین اثرات ناشی از تغییر کاربری بر روی این حوضه با استفاده از نقشه های رقومی پایه، عکسهای هوایی و نتایج حاصل از بازدیدهای میدانی به مطالعه تغییرات کاربری در گذشته و حال و تاثیر آن بر مورفولوژی رودخانه پرداخته شد. نتایج به دست آمده حاکی از این است که زیر حوضه های بالارود حوضه آبریز طرقبه بدلیل دور ماندن از دست درازی انسان و حفظ شرایط طبیعی با مشکل خاصی روبرو نیست. بیشترین تغییرات کاربری در زیر?حوضه جاغرق صورت گرفته که برای اراضی زراعی آبی و باغات 11/5 درصد و برای اراضی مسکونی 1/4 درصد محاسبه شده است.