تحقیق حاضر با هدف بررسی یافتن تعیین رابطه بین توانمندسازی مدیران و گرایش آنان به کارآفرینی در شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران تدوین شده است.روش پژوهش حاضر،توصیفی-همبستگی میباشد.جامعه آماری این پژوهش را گروه رهبری با تعداد 338 نفر (میران ارشد،مدیران میانی و مدیران عملیاتی) درستادومناطق شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران تشکیل میدهند. که تعداد100 نفر از گروه رهبری به عنوان نمونه از این جامعه انتخاب گردیدند.برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه استاندارد استفاده شد.برای توانمند سازی از پرسشنامه اسپیرتزر که مشتمل بر 18 سوال بسته پاسخ و برای سنجش کاآفرینی از پرسشنامه استاندارد هورنز بی که مشتمل بر31 سوال بسته و 3 سوال باز که روایایی انها بعد از مطاله اساتید راهنما و مشاور مورد تایید قرار گرفت. اعتبار پرسشنامه توانمندسازی و کار آفرینی به ترتیب برابر 0.901 و 0.905.با استفاده از روش ضریب آلفای کرونباخ بدست آمد.به منظور تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر استفاده از شناسایی ویژگیهای دموگرافیک نمونه آماری از شاخص های آمار توصبفی و آمار استنباطی نظیر آزمون تی اسیودنت، رگرسیون خطی، همبستگی پیرسون و آزمون فریدمن استفاده شده است در خصوص ارتباط بین توانمنمد سازی مدیران و کار آفرینی یک فرضیه اصلی و در رابطه با ارتباط بین عوامل کلیدی روان شناختی توانمندسازی ، با کارآفرینی سازمانی 5 فرضیه فرعی بیان شد که نتایج نشان دهنده وجود رابطه مثبت و تقریبا قوی ما بین دو متغیر توانمند سازی مدیران و کارآفرینی سازمانی است و بر این اساس فرضیه اهم مورد تائید قرار گرفت و در خصوص فرضیه های فرعی بین های مولفه های احساس معنی داربودن شغل، احساس حق انتخاب، احساس موثر بودن و احساس اعتماد به دیگران و کار آفرینی رابطه قوی وجود دارد ولی بین مولفه احساس شایستگی و کار آفرینی رابطه ضعیف وجود دارد.