در پژوهش حاضر به مقایسه خصایص شناختی بیماران مبتلا به اختلال اضطراب منتشر، بیماران بهبود یافته از اختلال اضطراب منتشر و افراد بهنجار پرداخته شد. این تحقیق بنیادی و از نوع علی- مقایسه ای است. بدین منظور 30 بیمار مبتلا به اختلال اضطراب منتشر ، 20 بیمار بهبود یافته از اختلال اضطراب منتشر و 30 نفر در گروه بهنجار با دامنه سنی 16 تا 45 سال از جنس مونث به روش نمونه گیری در دسترس از کلینیک های مشاوره تهران انتخاب شدند. آزمودنی های هر سه گروه بعد از انجام مصاحبه بالینی پرسش نامه های نگرانی، تحمل ناپذیری بلاتکلیفی، اجتناب شناختی، جهت گیری منفی به مشکل و باورهای مثبت درباره نگرانی را تکمیل نمودند. همه داده های این پژوهش با تحلیل واریانس چند متغیری (manova) بررسی شدند. مطابق با پیش بینی ها بیماران مبتلا به اختلال اضطراب منتشر سطوح بالاتری از نگرانی، تحمل ناپذیری بلاتکلیفی، اجتناب شناختی، جهت گیری منفی به مشکل و باورهای مثبت درباره نگرانی نسبت به دو گروه دیگر نشان دادند. هم چنین در مقایسه با گروه کنترل بهنجار، گروه بهبودیافته تنها در مقیاس نگرانی تفاوت معناداری نشان داد.

مطالعات متعددی موید این مطلب است که شکایت های ذهنی گزارش شده در بیماران hiv/ ایدز در مورد حافظه ی آن ها، تا حدود زیادی متأثر از عواملی به جز آسیب عصبی- روانشناختی عمده در این بیماران است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی حمایت اجتماعی، افسردگی، اضطراب و اعتیاد به مواد مخدر با مشکلات حافظه در بیماران hiv/ ایدز بود. این پژوهش با طرح همبستگی اجرا شد. بدین منظور 220 نفر از بیماران hiv/ ایدز و 50 نفر از همراهان آن ها (از مرکز مشاوره بیماری های رفتاری شهر شیراز)، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و پرسشنامه ارزیابی بیماران از کارکرد خود، پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (dass-21)، پرسشنامه کیفیت روابط پیرس و همکاران و آزمون یادگیری شنوایی- کلامی ری را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیره بین گروه بیمار و گروه سالم و همچنین روش همبستگی و رگرسیون چندگانه گام به گام در گروه بیمار، تجزیه و تحلیل شد. یافته ها حاکی از آن است که بین افراد hiv مثبت و افراد سالم و همین طور بین افراد مبتلا به ایدز و افراد سالم از لحاظ شکایت های ذهنی حافظه و کارکرد واقعی حافظه تفاوت معنادار وجود داشت. از سوی دیگر در گروه بیمار، متغیرهای اضطراب، اعتیاد به مواد مخدر، افسردگی و حمایت اجتماعی توانستند 43 درصد از واریانس شکایت های ذهنی حافظه را پیش بینی کنند. هم چنین متغیرهای اعتیاد به مواد مخدر و افسردگی ، قادر به پیش بینی 6 درصد از واریانس کارکرد واقعی حافظه بودند. نتیجه کلی پژوهش این است که بیماران hiv / ایدز صرف نظر از مرحله بیماری، شکایت های ذهنی بیشتر و کارکرد حافظه ضعیف تری را گزارش می کنند. هم چنین قسمت عمده ای از شکایت های ذهنی حافظه در بیماران hiv / ایدز توسط عوامل روانشناختی از جمله اضطراب، افسردگی، حمایت اجتماعی و اعتیاد به مواد مخدر پیش بینی می شود.

پژوهش حاضر به منظور مقایسه ی تصویر بدنی، ذهن آگاهی و ابعاد طرحواره های ذهنی کمال گرایی در متقاضیان جراحی زیبایی و افراد غیر متقاضی انجام شد. این تحقیق از نوع علی- مقایسه ای است، بدین منظور 50 بیمار متقاضی جراحی زیبایی و 50 نفر که متقاضی جراحی زیبایی نبودند به روش نمونه گیری در دسترس از بیمارستان ها و مطب های متخصصین جراحی زیبایی شهر شیراز انتخاب شدند. شرکت کنندگان بعد از اطمینان از وجود معیار های رد و شمول، پرسشنامه ی چند بعدی خود-بدن (mbsrq)، مهارت های ذهن آگاهی کنتاکی (kims) و مقیاس چند بعدی کمال گرایی (mps) را تکمیل نمودند. همه داده های پژوهش بوسیله ی تحلیل واریانس چندمتغیری (manova) و تحلیل واریانس یکطرفه (anova) تحلیل شدند. نتایج طرح تحلیل واریانس چند متغیری (manova) مقایسه ی تصویر بدنی، ذهن آگاهی و ابعاد طرحواره های ذهنی کمال گرایی نشان داد که بین افراد متقاضی جراحی زیبایی و افراد غیر متقاضی در تصویر بدنی و ذهن آگاهی و بعد کمال گرایی جامعه مدار تفاوت معناداری وجود دارد. می توان بیان کرد که افراد متقاضی جراحی زیبایی تصویر بدنی و ذهن آگاهی کمتری نسبت به افراد غیر متقاضی دارند. وجود عدم انعطاف پذیری فکری و قضاوت، برداشت منفی در مورد خود جسمانی می توانند جزء عواملی باشند که باعث شود فرد به انجام جراحی زیبایی گرایش داشته باشد.

سوگیری توجه نیز به این اشاره دارد که وقتی فرد در محیط خود محرک های زیادی را پیش روی خود می بیند، به نوع خاصی از محرک ها گرایش بیشتری برای توجه کردن نشان می دهد. ادبیات پژوهش و نظریات شناختی چاقی بر وجود سوگیری توجه و سوگیری های حافظه که شامل سوگیری حافظه صریح و حافظه ضمنی می شود، تاکید دارند. در این پژوهش به بررسی اصلاح سوگیری توجه نسبت به نشانه های مواد غذایی و تأثیر آن بر سوگیری توجه، حافظه ضمنی و حافظه صریح پرداخته شده. همچنین برای اصلاح سوگیری توجه از ابزار پروب دات استفاده شده است. برای سنجش سوگیری حافظه آشکار از آزمون بازشناسی لغات و برای سنجش سوگیری حافظه ضمنی از آزمون تکمیل ریشه لغات استفاده شده است. در ابتدا سوگیری توجه، حافظه صریح و ضمنی مورد سنجش قرار گرفت و بعد از آن اصلاح سوگیری توجه در یک جلسه بر روی آزمودنی ها اجرا شد. سپس سوگیری های شناختی آزمودنی ها دوباره مورد سنجش قرار گرفت. نتایج به دست آمده از تحلیل آماری نمرات آزمودنی ها در انجام تکالیف نشان داد که در مرحله بین دو گروه اصلاح و کنترل در مقایسه با گروه نرمال تفاوت معناداری در نمرات سوگیری توجه و سوگیری حافظه ضمنی وجود دارد اما هیچ تفاوت معناداری در نمرات حافظه صریح نشان داده نشد. در نتیجه افراد چاق در مقایسه با افراد عادی نسبت به مواد غذایی سوگیری توجه و سوگیری حافظه ضمنی دارند ولی این سوگیری در حافظه صریح وجود ندارد. در مرحله بعد و پس از اصلاح سوگیری توجه، تحلیل نمرات نشان داد که بین 2 گروه اصلاح سوگیری و گروه کنترل که فقط پلاسیبو دریافت کرده بودند تفاوت معناداری وجود دارد و سوگیری توجه و سوگیری حافظه ضمنی افراد چاق به طور محسوسی کاهش یافته است.

چکیده پیش بینی شدت اعتیاد به اینترنت بر اساس تعاملات خانوادگی و عزت نفس به کوشش فاطمه فریدونی پژوهش حاضر به منظور پیش بینی شدت اعتیاد به اینترنت بر اساس تعاملات خانوادگی و عزت نفس انجام شده است. این تحقیق از نوع همبستگی است. بدین منظور 204 نفر از دانشجویان دانشگاه شیراز (دختر و پسر) به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان با تکمیل پرسشنامه های عملکرد خانواده، صله رحم، عزت نفس و اعتیاد به اینترنت در پژوهش شرکت کردند. جهت بررسی نتایج از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی (همبستگی و رگرسیون گام به گام) استفاده شده است. نتایج همبستگی نشان داد که بین شدت اعتیاد به اینترنت و تعاملات خانوادگی و ابعاد نقش ها، پاسخ گویی اثربخش و درگیری اثربخش تعاملات خانوادگی و ابعادکیفیت ارائه و کیفیت دریافت صله رحم و عزت نفس رابطه منفی معنی داری وجود دارد اما با ابعاد حل مسأله، روابط، کنترل رفتاری و کارکرد کلی تعاملات خانواده، ابعاد کمیت ارائه و کمیت دریافت صله رحم و نمره کل صله رحم رابطه معنی داری وجود ندارد. هم چنین نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد تعاملات خانوادگی و عزت نفس به طور منفی شدت اعتیاد به اینترنت را پیش بینی می کنند. کلید واژه: اعتیاد به اینترنت، تعاملات خانواده، صله رحم، عزت نفس

ادبیات پژوهشی بر اهمیت سوگیری توجه نسبت به محرک های مرتبط با اعتیاد در ادامه ی مصرف و همچنین عود افراد ترک کننده صحه می گذارد. در پژوهش حاضر به بررسی اصلاح سوگیری توجه با استفاده از نرم افزار پروب دات در کاهش سوگیری توجه افراد سیگاری پرداخته شده است. در این مطالعه سه گروه از مصرف کنندگان سیگار (کنترل، اصلاح سوگیری توجه و اصلاح سوگیری توجه به همراه تقویت و تنبیه) در سه زمان (پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری) وجود داشت که از لحاظ میزان سوگیری توجه با استفاده از نرم افزار پروب دات و استروپ در دو زمان ارائه محرک (600 میلی ثانیه برای سنجش سوگیری توجه و 200 میلی ثانیه برای سنجش سوگیری پیش توجه) با محرک های واژه و تصویر مورد سنجش قرار گرفتند. بین پیش آزمون و پس آزمون، گروه کنترل مداخله ای خنثی دریافت کرد، در حالی که گروه دوم با فرآیند اصلاح سوگیری توجه و سومین گروه با ترکیب اصلاح سوگیری توجه با تقویت و تنبیه مورد دستکاری قرار گرفت. یافته ها نشان داد که در پس آزمون سوگیری توجه پروب دات، پس آزمون و پیگیری سوگیری توجه استروپ، پس آزمون سوگیری توجه محرک های جدید پروب دات و پس آزمون سوگیری پیش توجه پروب دات مداخله های انجام شده باعث تفاوت معنادار هر سه گروه با یکدیگر شده اند. همچنین در پیگیری سوگیری توجه پروب دات تفاوت بین گروه کنترل با دو گروه دیگر معنادار بود. به علاوه در تمام فرضیات، گروه اصلاح سوگیری توجه به همراه تقویت و تنبیه، سوگیری توجه کمتری در پس آزمون و پیگیری نشان داد. به نظر می رسد که اصلاح سوگیری توجه یک مداخله معنادار و کارآمد است. همچنین نتایج نوید تعمیم تمارین اصلاح سوگیری توجه به زندگی واقعی افراد سیگاری را می دهد. به علاوه همراه سازی تقویت و تنبیه با تمارین اصلاح سوگیری توجه می تواند کارایی این روش را افزایش دهد.

هدف از این پژوهش بررسی اثر پیش بینی کننده باورهای ارتباطی ناکارآمد و رضایت جنسی بر سازگاری زناشویی در افراد تحت درمان با متادون، اثر پیش بینی کننده مدت زمان مصرف و مدت زمان درمان با متادون بر باورهای ارتباطی ناکارآمد، رضایت جنسی و سازگاری زناشویی، و همچنین مقایسه گروه درمان نشده با افراد دارای حداقل 6 ماه درمان نگهدارنده در متغیرهای فوق بود. جامعه آماری شامل معتادان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شیراز و همسران آن ها در سال 1392 بود که از میان آن ها افراد نمونه، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. 74 معتاد مراجعه کننده به این مراکز به اتفاق همسرانشان در مطالعه شرکت کردند. روش جمع-آوری داده ها، از طریق پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپنیر، رضایت جنسی لارسون و باورهای ارتباطی ناکارآمد بود. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 21 و آزمون t و رگرسیون انجام شد. میانگین سنی معتادان دریافت کننده متادون 45 سال بود. میانگین مدت مصرف مواد و مدت درمان آن ها به ترتیب 17 و 2 سال بود. کمترین و بیشترین میزان مدت تأهل افراد به ترتیب 3 و 38 سال بود. یافته ها حاکی از این بود که مدت زمان مصرف مواد، سازگاری زناشویی را به صورت منفی پیش بینی می کند؛ مدت زمان درمان اعتیاد فرد باورهای ارتباطی ناکارآمد همسر فرد را به صورت منفی پیش بینی می کند؛ باورهای ارتباطی ناکارآمد همسر فرد، در گروه سوءمصرف کننده مواد (متقاضی ترک) بیشتر از افراد دارای درمان نگهدارنده می باشد؛ نقش باورهای ارتباطی ناکارآمد در پیش بینی رضایت زناشویی فرد منفی است؛ همچنین نقش رضایت جنسی فرد در پیش بینی رضایت زناشویی همسر مثبت و نقش باورهای ارتباطی ناکارآمد فرد در پیش بینی رضایت زناشویی همسر منفی است. کیفیت زندگی زناشویی در معتادان ضعف های بسیاری دارد که اکثر آن ها در اثر باورهای غلط همسران و همچنین عدم رضایت کافی از رابطه جنسی می باشد. بنابراین برگزاری کلاس-های بلندمدت در زمینه آموزش شیوه های ارتباطی در همسران و نیز به کارگیری روش های ویژه برای اصلاح خطاهای شناختی ضرورت پیدا می کند. همچنین کیفیت روابط جنسی و عوامل تأثیر گزار بر آن در معتادان با افراد عادی متفاوت است که نیازمند بررسی دقیق تر در این زمینه می باشد.

هدف این پژوهش بررسی پیش بینی پذیری سازگاری زناشویی فرزندان شاهد از طریق وضعیت سلامت روانی و جهت گیری نقش جنسیتی است. بدین منظور 150 فرزند شهید متأهل (66 زن و 84 مرد) ساکن شهر شیراز در سال 1391 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و مقیاس سازگاری زناشویی das (1976)، چک لیست تجدید نظر شده علایم روانی 90، scl-90-r (1976) و پرسشنامه ی نقش جنسیتی بم bsri (1974) را تکمیل نمودند. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss و با روش تحلیل رگرسیون چندگانه ی همزمان بررسی و تجزیه و تحلیل شد. با بررسی نتایج به دست آمده مشخص شد که جهت گیری نقش جنسیتی و سلامت روان میتواند 20 درصد از سازگاری زناشویی فرزندان شاهد را به طور معناداری پیش بینی کند (p>0.01). سایر نتایج حاکی از این است که حدود 90 درصد از فرزندان شاهد شرکت کننده در این پژوهش از سازگاری زناشویی برخوردار بوده اند، ضمن اینکه 70 درصد آزمودنیها در سلامت کامل روانی به سر میبرند.