گسل فعال اسماعیل آباد (از سرشاخه های اصلی پهنه گسلی نهبندان، در بخش میانی زون زمین درز سیستان) دارای طول 40کیلومتر، سازوکار امتداد لغز راست بر با مولفه جزئی معکوس است. مطالعه تصاویر ماهواره ای، عدم یکپارچگی گسل و قطعه- قطعه بودن آن را نشان می دهد. در این پژوهش قطعه بندی گسل بر اساس ناپیوستگی هندسی انجام و هفت قطعه گسلی مشخص گردید که کلیه قطعات سازوکار راست بر با مولفه جزئی معکوس دارند. این قطعات از شمال به جنوب عبارتند از: 1- حاجی آباد (طول 6کیلومتر، روندn5?w)، 2- اسماعیل آباد (طول 6/4کیلومتر، روندn5?e)، 3- حبیب (طول 8/3کیلومتر، روندn12?w)، 4- شوراب (طول 3/4کیلومتر، روند n8?w)، 5- سیکویی (طول 3کیلومتر، روند n2?w)، 6- مرد عرب (طول 5/6کیلومتر، روند n5?w)و 7- بیچند (طول 6 کیلومتر، هندسه صفحه گسل(ریک بردار لغزش/ شیب/ امتداد): n-s/70w/40?s). در ناحیه تقاطع این قطعات، ساختار های زمین ساختی قابل مشاهده هستند که از شمال به جنوب عبارتند از: حوضه فشارشی فیروزآباد (به صورت چپ پله ناهمپوشان، با ابعاد:500×2500متر مربع، همراه با 65متر برخاستگی و 37% کوتاه شدگی)؛ خم فشاری امیر (با مقدار برخاستگی60-70متر)؛ حوضه ابراهیم (به صورت چپ پله ناهمپوشان، با ابعاد 3120×440مترمربع، برخاستگی50متر و 17% کوتاه شدگی)؛ حوضه کششی بلوچ (از نوع راست پله نا همپوشان، با ابعاد350×100مترمربع و فروافتادگی5/2متری)؛ حوضه کششی میانکوه (به صورت راست پله همپوشان، ابعاد 3150×2500متر مربع و فروافتادگی50-100متر)؛ حوضه کششی محمد آباد (به صورت راست پله همپوشان، با ابعاد 3550×1750مترمربع و فروافتادگی 100-200متر). سازوکار تشکیل این حوضه های ارتباط قطعات گسلی برای حوضه فشارشی فیروزآباد، یک سازوکار سه مرحله ای (چین خوردگی، گسلش نرمال راستگرد و گسلش چپگرد توام با چرخش بلوک های گسلی)؛ برای حوضه کششی میانکوه، سازوکار تشکیل دو مرحله ای (تشکیل حوضه کششی و برش راستگرد همراه با 1150متر جابجایی) و برای حوضه کششی محمدآباد نیز سازوکار تشکیل دو مرحله ای (شکل گیری حوضه کششی، برش راستگرد و برخاستگی 20-30متری در بخش شرقی) تعیین شد. در ارزیابی میزان فعالیت گسل، با تکیه بر بعد فرکتال آبراهه ها و شاخصه های ریخت زمین ساختی، قطعه گسلی حبیب و اسماعیل آباد (بخش میانی گسل) به عنوان فعالترین قطعات معرفی می شوند. بیشترین مقدار جابجایی نیز 1400متر (در حوضه فیروزآباد) بدست آمد که 146متر از مدل آزمایشگاهی کمتر می باشد. بیشترین فراوانی زلزله های ثبت شده در راستای گسل در عمق 15-20کیلومتر، بزگای 2-1ریشتر و از نظر مکانی، بخش میانی گسل، است. با استفاده از فرمولهای تجربی، میزان جابجایی افقی 4/4 متر و توان ایجاد بیشینه بزرگای لرزه نیز به مقدار 7/5 ریشتر می باشد که از بزرگترین مقدار زمین لرزه ثبت شده توسط دستگاه (7/4ریشتر) بیشتر و نشان دهنده پتانسیل بالای لرزه خیزی این گسل است.

منطقه همچ بین طول های جغرافیایی ??44.6 ?54 ?58 تا ??23.3 ?58 ?58 شرقی و عرض های جغرافیایی ??42 ?22 ?32 تا ??17.8 ?27 ?32 شمالی، در شرق ایران و حدود 120 کیلومتری جنوب غرب بیرجند در استان خراسان جنوبی واقع گردیده است. تفسیر نقشه های زمین شناسی و برداشت های صحرایی دلالت بر جهت گیری شکستگی ها و عمده ساختارها به ترتیب در سه راستای nw-se ، wnw-ese و nnw-sse در منطقه دارد. بررسی عناصر ساختاری موجود در منطقه از قبیل گسل ها، درزه ها، رگه ها، دایک ها و بودین ها، گویای اعمال یک رژیم دگرشکلی برشی ساده بوده که پهنه های موجود در منطقه، تحت تأثیر یک سیستم برشی-کششی راست گرد فعالیت دارند. به گونه ای که تأثیر همزمان پهنه تراکششی راست گرد، همراه با چرخش ساعت گرد و لغزش بلوک های آندزیت-داسیتی در امتداد گسل های راستالغز راست گرد، سبب ایجاد فضای کششی و در پی آن نفوذ محلول های هیدروترمال کانه دار و آلتراسیون های گسترده در منطقه شده است. وجود گسل هایی با مولفه نرمال غالب و بودین های هم روند با گسل های اصلی سیستم تراکششی را تأئید می کند. کانی سازی در منطقه به صورت رگه ای و داخل شکستگی های حاصل از فعالیت پهنه برشی راست گرد صورت گرفته است. ساختارهای تعیین سوی برش در منطقه جهت برش راست گرد را نشان می دهند. با استفاده از بودین ها مقدار کشیدگی 17 درصد محاسبه شد.

در این پایان نامه به بررسی آنتی بادی فاز دو در کارگران کشتار گاه کرمان پرداخته که نتایج بررسی سطح بالایی از شیوع را در بین کارگران نشان داد

شهر حاجی آباد ازنظر جغرافیایی در استان خراسان جنوبی (خاور ایران) و ازنظر ساختاری در بخش شمالی زمین درز سیستان قرار دارد. بروز زمین لرزه های سال های 1376 (ms:7.3)، 1359 (ms:6.3) و 2012 (ms:4.3) نشان از لرزه-خیز بودن منطقه است. بر اساس بررسی های داده های لرزه ای و گسل های فعال منطقه، فرمول لرزه خیزی منطقه logn=1.62-0.48ms محاسبه شد. بر این اساس گسل اردکول با شتاب ثقلی 0.6 و توان لرزه زایی 7.2 به عنوان خطرناک ترین گسل مشخص شد. گسل اردکول با سازوکار امتدادلغز راست گرد از کنار شهر حاجی آباد عبور می کند. این گسل از شش قطعه (به ترتیب از شمال به جنوب کریزان(?? کیلومتر)، بهن آباد (?.?)، آبیز (??)، گازکون (??)، معین آباد (??.?)، قال مارال (??)) تشکیل شده است. داده های صحرایی روند تنش n38.7e و حل سازوکار کانونی زمین لرزه ها روند n33e را نشان می دهد که باهم همخوانی دارند. بررسی نرخ گشتاور لرزه ای قطعات گسل اردکول (کریزان= 4.64e+17، آبیز= 6.9e+17، بهن آباد= 1.5e+17، گازکون= 1.17e+17، معین آباد= 6.02e+17 و قال-مارال= 2.15e+17)، گشتاور زمین شناسی (کریزان= 318، آبیز= 240، بهن آباد= 241، گازکون= 50، معین آباد= 90 و قال مارال= 110)و گشتاور ژئودتیک (کریزان= 2.78+17، آبیز= 5.79e+17، بهن آباد= 1.15e+17، گازکون= 1.52e+17، معین آباد= 5.74e+17 و قال مارال= 8.6e+16) همراه با نقشه کل گشتاور لرزه ای و انرژی گسل، نشان می دهد میزان آزاد شدن انرژی از بخش شمال به جنوبی کاهش می یابد که نشان از تجمع آن در بخش جنوبی و افزایش احتمال بروز زمین لرزه در این بخش دارد. بررسی داده های نوزمین ساختی (شاخص lat در ارتباط با اندیس های مورفومتری (به ترتیب کریزان= 1.5، بهن آباد= 1 و آبیز= 1)، مخروط افکنه (1.37، 1.25 و 1) و حوضه های آبریز (1.5، 1.16 و 1.16)) نشان می دهد نرخ تغییرات فعالیت گسل اردکول از شمال به جنوب افزایش می یابد. تغییرات بعد فرکتال شکستگی گسل اردکول از بخش شمالی (قطعه کریزان= 1.482) به بخش جنوبی (قطعه آبیز= 1.221) کاهش می یابد این امر نشان دهنده ی انطباق زمین لرزه سال 1376 بر روی زمین لرزه سال 1359 است که سبب افزایش میزان شکستگی در بخش شمالی شده است اما میزان تغییرات بعد فرکتال آبراهه از سمت شمال به جنوب (کریزان=1.982، بهن آباد= 1.946 و آبیز= 1.902) افزایش می یابد که نشان دهنده ی افزایش میزان فعالیت تکتونیکی و بالاآمدگی به سمت جنوب است. بررسی داده های نوزمین ساختی اگرچه دارای مقادیر مختلفی بود اما به طور کل نشان داد قطعات گسل اردکول به صورت مجزا فعالیت کرده و میزان این فعالیت در هر قطعه از بخش میانی به حاشیه کاهش می یابد و به طور کل میزان فعالیت تکتونیکی گسل اردکول از بخش شمالی به جنوبی در حال افزایش است.