مقدمه: در این پژوهش مولفه های طرحواره های ناسازگار اولیه، شیوه های فرزندپروری والدینی ادراک شده و الگوهای ارتباطی را در دو گروه از زوجین با سبک مقابله ای مساله مدار و هیجان مدار مقایسه نمودیم. روش: در یک مطالعه علی- مقایسه ای 158 دانشجو متاهل مونث (60 نفر با سبک مقابله ای هیجان مدار و 98 نفر با سبک مقابله ای مساله مدار) که در دانشگاه های تهران مشغول به تحصیل بودند به روش نمونه گیری در دسترس اتخاب شدند و پرسشنامه های الگوهای ارتباطی (cpq)، فرم کوتاه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ، شیوه های فرزندپروری والدینی ادراک شده (embu-s) و سبک های مقابله ای بلینگز و موس را تکمیل نمودند. داده ها با روش آماری آزمون t مستقل و یومن ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که تفاوت معناداری میان زوجین با سبک مقابله ای مساله مدار و هیجان مدار در تمامی زیر مقیاس های طرحواره های ناسازگار اولیه، شیوه های فرزندپروری ادراک شده و الگوهای ارتباطی زوجین وجود دارد. البته در زیر مقیاس الگوی ارتباطی اجتنابی تفاوت معناداری یافت نشد. بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده می توان با فراهم نمودن شرایط مناسب در دوره کودکی و بهبود روابط والد- کودک، زمینه را برای روابط سازنده افراد در بزرگسالی با همسرانشان و افزایش کارآمدی آنها در مقابله موثر با شرایط تنش زا ایجاد کرد. کلید واژه ها: طرحواره های ناسازگار اولیه، شیوه های فرزندپروری ادراک شده، الگوهای ارتباطی، سبک مقابله هیجان مدار، سبک مقابله مساله مدار