هدف: این مطالعه با هدف بررسی تاثیرآموزش اصول ارگونومی براختلالات اسکلتی ،عضلانی و استرس شغلی کاربران رایانه سازمان بهزیستی شهرستان رشت انجام شده است. روش بررسی:دراین پژوهش نیمه آزمایشی از 283کاربررایانه زن که دارای سابقه کار 5 تا 15 سال وسن 30 تا40 سال وسابقه استفاده از رایانه رابه مدت یک سال ویا بیشترداشتندوروزانه 3تا 4 ساعت با رایانه کار می کردندبه عنوان گروه نمونه انتخاب شدند.سپس46 شرکت کننده ایی که دارای اختلالات اسکلتی، عضلانی و استرس شغلی بالا ومتوسط بودند به طور تصادفی در دوگروه کنترل(23 نفر) وآزمایش(23 نفر) قرار گرفتند.گروه آزمایش به مدت سه ماه آموزش های نظری وعملی ومداخلات ارگونومی(استفاده از تکیه گاه بازو وپا وبالشتک وتنظیم ارتفاع صندلی بر اساس قد ورعایت فاصله چشم تا مانیتور) برایشان اجرا شد .سپس نتایج با گروه کنترل به روش کوواریانس مقایسه شد.به منظور تعیین میزان استرس شغلی از پرسشنامه اسیپوکه در سال (1987) توسط اسیپووبرای تعیین اختلالات اسکلتی، عضلانی از پرسشنامه نقشه بدن در سال (1987)توسط کورینکا ابداع شدند استفاده شد . یافته ها:تحلیل کوواریانس نشان دهنده این بود که آموزش اصول ارگونومیک منجر به کاهش اختلالات اسکلتی ،عضلانی و استرس شغلی کاربران رایانه شده است. نتیجه گیری: آموزش وآگاه کردن کاربران رایانه از اصول ارگونومیک کار با رایانه وانجام مداخلات ارگونومیک جهت تصحیح نامناسب پوسچر ،کاهش زمان کار،استفاده ازتکیه گاه بازو وپا نقش موثری در کاهش اختلالات اسکلتی ،عضلانی و استرس شغلی کاربران رایانه خواهد داشت.

هدف: هدف از مطالعه حاضر ترجمه، انطباق میان فرهنگی و اعتبار سنجی نسخه فارسی پرسشنامه غربالگری درد اسکلتی عضلانی اربرو در نمونه ای از افراد مبتلا به کمر درد می باشد. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه آینده نگر از نوع متدولوژیک به لحاظ تکرار پذیری در دفعات آزمون، همخوانی درونی و اعتبار سازه بود. 202 بیمار مبتلا به کمر درد نسخه فارسی پرسشنامه غربالگری درد اسکلتی عضلانی اربرو و پرسشنامه درد - ناتوانی در طول دوره ارزیابی تکمیل کردند. 62 بیمار مبتلا به کمر درد پرسشنامه اربرو را با فاصله زمانی یک هفته مجدا تکمیل کردند. همخوانی درونی از طریق آلفای کرونباخ سنجیده شد، تکرار پذیری در دفعات آزمون از طریق ضریب همبستگی درون گروهی و شاخص خطای معیار اندازه گیری مورد بررسی قرار گرفت. اعتبار همگرا از طریق ضریب همبستگی اسپیرمن ارزیابی شد. نتایج: ضریب همبستگی درون گروهی و آلفای کرونباخ نسخه فارسی پرسشنامه اربرو در سطح قابل قبول (70/0icc> ) بدست آمد. همبستگی قوی بین نسخه فارسی پرسشنامه غربالگری درد اسکلتی عضلانی اربرو و پرسشنامه ناتوانی – درد وجود داشت و نتایج همبستگی بالایی را نشان داد (72/0=r ). نتیجه گیری: نسخه فارسی پرسشنامه غربالگری درد اسکلتی عضلانی اربرو یک ابزار سنجش با اعتبار و تکرار پذیری مناسب جهت تعین میزان ناتوانی افراد مبتلا به کمر درد می باشد.

زمینه وهدف: امروزه بحث مدیریت فشار روانی در سازمانها مورد توجه افراد بسیاری ازجمله متخصصان علم ارگونومی قرار گرفته است.از آنجا که هدف علم ارگونومی افزایش بهره وری، سلامت، ایمنی و رفاه انسان می باشد در راستای طراحی سیستم های کاری و به منظور مدیریت فشارروانی می توان تعادلی رابین ویژگی های افراد ونیازهای شغلی آنان از طریق شناخت بهتر روابط این متغیرها برقرارکند لذا هدف این مطالعه بررسی رابطه بین بارکاری وتوان کاری با فشار روانی شغلی در پرسنل پرستاری می باشد. روش بررسی: این مطالعه مقطعی در بیمارستان آموزشی شهید بهشتی قم بر روی 190 نفراز پرسنل پرستاری با استفاده ازروش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انجام شد. جهت بررسی رابطه بین بارکاری وتوان کاری با فشار روانی شغلی از یک پرسشنامه خود گزارشی متشکل از پرسشنامه های بارکاری ناسا، شاخص توان کاری وفشار روانی شغلی اوسیپو استفاده شد. سپس پرسشنامه های تکمیل شده توسط چهار رده شغلی کارشناس پرستاری، تکنیسین اتاق عمل، بهیار وکمک بهیار، مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت. یافته ها: از 190 شرکت کننده 129 نفر(9/67 درصد) زن، 61 نفر(1/32 درصد) مرد و میانگین سنی 8/32سال بود.اکثریت بار کاری زیاد(2/54%)، توان کاری خوب(6/52%)و فشار روانی شغلی(84%) طبیعی را گزارش کردند. بین متغیرهای فشار روانی شغلی بارده شغلی، میزان تحصیلات و وضعیت استخدامی و همچنین بار کاری، توان کاری با وضعیت استخدامی اختلاف معنی دار وجود داشت. بین توان کاری و فشار روانی شغلی ارتباط معنی دار معکوس بدست آمد، بین بار کاری و فشار روانی شغلی رابطه معنی دارمشاهده نشد. بحث ونتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه مبنی بر وجود بار کاری زیاد و همچنین رابطه معنی دار و معکوس بین توان کاری وفشار روانی شغلی در پرسنل پرستاری، با جذب کافی پرستاران، ایجاد شرایط مناسب شغلی و تقویت توان کاری میتوان فشار روانی شغلی و بار کاری زیاد در بیمارستانها را تعدیل نمود

مقدمه وهدف:انواع گوناگون برنامه های نوبت کاری وجود داردکه هریک از آنها دارای جوانب مثبت ومنفی هستند.هدف از این مطالعه مقایسه خواب وعملکرد ذهنی در نوبت های کاری 8 و12ساعته بود. روش بررسی: در این مطالعه طولی 61نفر از 187 نفر کارکنان نوبت کار یکی از پالایشگاهای نفت با روش مبتنی بر هدف انتخاب شدند.مقرر شد این کارکنان به مدت 6ماه در نوبت های 12 ساعته کار کرده و پس از تغییر شیفتهای کاری مجددا به شیفت کاری 8 ساعته باز گردند. در این بررسی از پرسشنامه اطلاعات عمومی، پرسشنامه خواب آلودگی اپورس و جدول ثبت خواب روزانه برای جمع آوری اطلاعات شخصی ومقدار خواب افراد استفاده شدواز نرم افزار pvt نیز برای اندازه گیری زمان واکنش وپاسخ های خطا جهت ارزیابی عملکرد ذهنی در ابتدا وانتهای شیفتهای کاری استفاده گردید.علاوه بر این از متر و ترازو جهت تعیین قد ووزن افراد به منظور محاسبه شاخص توده بدنی در هر دو شیفت استفاده شد. اطلاعات در پایان 6ماه از شیفت کاری 12ساعته وسپس، بعد از 6ماه از کار در شیفت کاری 8ساعته، از همان کارگران جمع آوری شد. یافته ها: میانگین زمان خواب کلی در شیفت 12 ساعته 20/6 ساعت ودر شیفت 8ساعته 41/6 ساعت بود که اختلاف اینها معنی دار نبود. بین میانگین های خواب آلودگی در شیفت 12ساعته(88/10) وشیفت8 ساعته(35/10) وبین میانگین شاخص توده بدنی در شیفت 12ساعته( kg/m^282/26) وشیفت 8ساعته (kg/m^252/25) وهمچنین بین میانگین تاخیر در بخواب رفتن در دو شیفت کاری 12 ساعته(24/13دقیقه)و8ساعته (35/11دقیقه) تفاوت معنی دار یافت شد. تفاوت بین میانگین زمان واکنش در شروع شیفت 12 ساعته( 80/451میلی ثانیه)وشیفت8ساعته(12/416میلی ثانیه) همچنین تفاوت بین میانگین های زمان واکنش در انتهای شیفت 12ساعته(22/382میلی ثانیه)وشیفت 8ساعته(98/390میلی ثانیه) معنی دار نبود.تفاوت بین میانگین های پاسخ خطادر شروع شیفت 12 ساعته(3.74)وشیفت 8ساعته(2.98)معنی داربود(p<0/05). این تفاوت در انتهای شیفت ها نیز معنی دار بود (74/3در شیفت 12 ساعته درمقابل 36/2در شیفت 8ساعته)(p<0/01). نتیجه گیری:در شیفت های 12ساعته خواب آلودگی، شاخص توده بدنی و مدت زمان تاخیر در بخواب رفتن افزایش داشت. ولی با وجود اینکه بین میانگین مقدار خواب دوره شب کاری تفاوت معنی دار وجود داشت ولی در مقدار خواب کلی (که میانگین خواب دوره های صبح کاری، عصر کاری، شب کاری واستراحت بود) تفاوت معنی دار یافت نشد. همچنین در شیفتهای 12 ساعته عملکرد ذهنی کاهش داشت (افزایش پاسخ های خطای بدست آمده از نرم افزار pvt در شروع شیفت12 ساعتهدر مقایسه با شیفت 8ساعته(. طبق نتایج مطالعه در عملکرد ذهنی وخواب کارکنان در شیفتهای 12 ساعته نسبت به 8ساعته اختلال بیشتری مشاهده می شود. کلید واژه ها: نوبت کاری 12ساعته و8ساعته- عملکرد ذهنی- زمان پاسخدهی- پاسخ های خطا