چکیده سرمایه ی اجتماعی عبارت است از هنجارها، ارزشها و شبکه های روابط متقابل اجتماعی که همکاری و دستیابی به هدف مشترک را برای افراد جامعه تسهیل می کند. در سال های گذشته بحث و پژوهش در مورد سرمایه ی اجتماعی و رابطه ی آن با پدیده هایی چون توسعه، دموکراسی، سلامت، انحرافات اجتماعی و ... روند رو به افزایشی داشته است. توسعه ی اقتصادی نیز یکی از مهم ترین مفاهیمی است که در علوم مختلف اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به این که سرمایه ی اجتماعی از یک سو و توسعه ی اقتصادی از سوی دیگر انواع و کارکردهای گوناگونی دارد در این پژوهش تأثیر سرمایه ی درون گروهی و برون گروهی بر دو سازه ی نسل اول و دوم توسعه ی اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق در این پایان نامه مبتنی بر تحلیل ثانویه است و با استفاده از داده های موجود در آمارنامه های رسمی تحقیقات پیشین و بهره گیری از نرم افزار آماری amos برای تجزیه و تحلیل داده ها، سازه های مناسب برای متغیرهای مستقل و وابسته تعریف و تأثیر انواع سرمایه ی اجتماعی بر انواع توسعه ی اقتصادی بررسی گردید. علیرغم خوش بینی اولیه نسبت به تأثیر مثبت سرمایه ی اجتماعی بر توسعه ی اقتصادی، نتایج به دست آمده نشان می دهد که سرمایه ی اجتماعی در ایران دچار کاهش و فرسایش شده و تأثیر آن بر توسعه ی اقتصادی منفی است. همچنین نتایج به دست آمده از تأثیر منفی سرمایه ی اجتماعی درون گروهی و برون گروهی بر توسعه ی اقتصادی نسل اول و دوم حکایت دارد.