زمینه و هدف : از آنجا که کارمندان قشر عظیمی از شاغلین و گروه سنی فعال کشور را تشکیل داده و معمولا کار به اصطلاح پشت میزی و بی تحرک دارند، ضروری است جهت تامین سلامت جسمی و روانی این گروه از افراد جامعه برنامه ریزهای جامع و مدونی انجام گیرد . این پژوهش به بررسی تأثیر ورزش صبحگاهی بر کیفیت زندگی کارمندان می پردازد. مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی به صورت پیش آزمون پس آزمون است که به منظور بررسی تاثیر ورزش صبحگاهی بر کیفیت زندگی140 نفر از کارکنان زن و مرد شاغل در مرکز بهداشت شهر اراک صورت گرفت ، ابزار جمع آوری اطلاعات شامل فرم کوتاه 36 سوالی پرسشنامه کیفیت زندگی(sf36) است که طی دو مرحله قبل وبعد از مداخله توسط آزمودنی ها تکمیل گردید. یافته ها: با به کارگیری برنامه ورزش صبحگاهی نمره کیفیت زندگی افراد حاضر در گروه آزمون به طور معنا داری نسبت به قبل از اجرای برنامه ورزش صبحگاهی افزایش یافت (p<0.05). در حالی که در همان مدت زمان افراد گروه شاهد که در برنامه ورزش صبحگاهی حضور نداشتند تغییر معناداری در نمره کیفیت زندگی شان ایجاد نشد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد کیفیت زندگی کارکنان مرکز بهداشت اراک بعد از شرکت در برنامه ورزش صبحگاهی افزایش معناداری پیدا کرده و این بدین معنا است که اجرای صحیح، منظم و برنامه ریزی شده این برنامه در کلیه ادارات کشور می تواند نقش بسزایی در ارتقاء سطح کیفیت زندگی کارمندان عزیز کشورمان داشته باشد.