چکیده با توجه به گسترش زندگی شهری و برخورد های اجتماعی و به تبع آن گسترش روابط زنان و مردان در جامعه بحث آسیب های اجتماعی و انحرافات جنسی در جوامع بیش از بیش مطرح می شود و در این میان دستگاه قضایی می بایست به روش هایی برای رسیدگی به این دسته از جرایم توسل جوید که در این میان بحث تعیین ارش البکاره برای دخترانی که مورد تجاوز قرار گرفته اند جایگاه ویژه ای دارد که متأسفانه حقوقدانان نیز تا به حال نگاه جدی به آن نداشته اند. تعیین ارش البکاره همواره از مسائل بحث بر انگیز در محاکم قضایی و پزشکی قانونی بوده است. در قوانین جاری و علی الخصوص قانون مجازات اسلامی، رویه واحدی برای تعیین آن وجود ندارد. در متون فقهی، مردی که باعث ازاله بکارت شده باشد باید ارش البکاره بپردازد که میزان آن در صورت ازاله به عنف یا اکراه معادل مهرالمثل اعلام شده است. در متون پزشکی مهمترین بخش از تعریف تجاوز، عدم رضایت زن است. لذا دختری که مکره است مستحق اخذ ارش البکاره است. با مطالعه نظرات مختلف چنین استنباط می شود که ولو در ظاهر رضایت دختر به انجام مقاربت وجود داشته باشد، در صورت شکایت بعدی به محاکم مستحق مطالبه ارش البکاره است و میزان آن را نمی توان کمتر از مهرالمثل قلمداد نمود. در این پایان نامه سعی شده است با نگرشی به متون فقهی، حقوقی و پزشکی برای تبیین ارش البکاره، راهکار اصولی برای تعیین آن ارائه گردد. یکی از راهکار ها در خصوص تبیین مبنای ارش البکاره است، که بهتر است برخلاف نظرات فوق مبنای آن را دیه کامل زن قرار داد و همچنین در ازاله بکارت از طریق غیر جماع و وطی به شبهه قائل به ارش البکاره شد نه مهرالمثل. واژگان کلیدی: ازاله بکارت، ارش البکاره، مهرالمثل، دخول جنسی