نام پژوهشگر: حسین ستوده

ساختمان اسم های خاص مکان در گویش لری بهمئی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان خوزستان - دانشکده ادبیات و علوم انسانی 1389
  حسین ستوده   محمود رضایی دشت ارژنه

این پایان نامه شامل دو فصل می باشد که در فصل اول مختصری از تاریخ، جغرافیا، زبان و جمعیت شهرستان به استناد آثار تاریخی ذکر می شود و در فصل دوم پیرامون ساختمان بعضی اسمهای خاص مکان، که غالبا روستاهای شهرستان بهمیی هستند، علت نامگذاری ، معانی واژه ها، بررسی اشتباهات در ثبت بسیاری از این اسامی، اصلاح اشتباهات، موقعیت جغرافیایی، اصل و نژاد مردم ساکن و اطلاعات ضروری دیگر بحث می شود. با مطالعه آثار تاریخی که در متن به برخی از آنها استناد شده است، روشن است که، سابقه حضور ایلات کهگیلویه از جمله ایل بهمیی، یوسفی و طیبی در این سرزمین به بیش از هزار سال میرسد. ایل بهمیی در حال حاضر در دو منطقه مستقل به نام بهمیی سردسیر به مرکزیت شهر دیشموک بعنوان یکی از بخشهای شهرستان کهگیلویه و دیگری بهمیی گرمسیر به مرکزیت شهر لیکک، که از سال 1383 شمسی، بعنوان یک شهرستان مستقل در جغرافیای استان کهگیلویه و بویراحمد شناخته شده است، زندگی می کنند. وسعت و جمعیت بهمیی در گذشته بسیار بیشتر از حالا بوده است. آثار تاریخی از جمله سنگ نوشته های تنگ متروک و بقعه ی تاریخی امام زاده بابا احمد حکایت از تمدن و زندگی اجتماعی این ایلات دارد. ساکنین فعلی بهمیی بازماندگان و فرزندان دو ایل بهمیی و یوسفی و جمعی از سادات سید محمودی، منگزوری، میرسالاری، عباسی و تعداد اندکی از ایل طیبی می باشند. تمامی مردم بهمیی مسلمان و شیعه ی دوازده امامی هستند. و گویش آنها مانند اغلب مردم جنوب غرب ایران لری می باشد.