به منظور بررسی امکان استفاده از اسانس های گیاهی به جای ترکیبات شیمیایی ضد باکتری در گل بریده لیزیانتوس (eustoma grandiflorum l.) رقم ?مائورین بلو? (maurine blue)؛ آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل 8-هیدروکسی کوئینولین در دو غلظت 200 و 300 میلی گرم در لیتر، اسانس های میخک هندی و رزماری در دو سطح 200 و 300 میلی گرم در لیتر و اسانس آویشن شیراز در دو غلظت 50 و 100 میلی گرم در لیتر که همراه با ساکارز 3 درصد مورد استفاده قرار گرفتند و سه تیمار آب مقطر، اتانول 500 پی پی ام و ساکارز 3 درصد نیز به عنوان تیمارهای شاهد در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد 8-هیدروکسی کوئینولین در غلظت 300 میلی گرم در لیتر بیشترین ماندگاری (4/18 روز) را در مقایسه با تیمارهای شاهد (آب مقطر 3/10، اتانول 8/10 و ساکارز 1/12) و اسانس ها به کار رفته داشت. در بین اسانس های گیاهی؛ اسانس میخک هندی در غلظت 300 میلی گرم در لیتر، اسانس رزماری در غلظت 200 میلی گرم در لیتر و اسانس آویشن شیراز در سطح 100 میلی گرم در لیتر به ترتیب با میانگین 8/15، 6/15 و 5/15روز اختلاف معنی داری را با تیمارهای شاهد داشتند اما با 8-هیدروکسی کوئینولین در غلظت200 میلی گرم در لیتر اختلاف معنی داری نداشتند. تیمار 8-هیدروکسی کوئینولین و اسانس میخک هندی در سطح 300 میلی گرم در لیتر به ترتیب بیشترین تاثیر را بر میزان جذب آب، وزن تر، محتوی نسبی آب و باکتری کشی داشتند. اسانس رزماری در غلظت 200 میلی گرم در لیتر بیشترین تاثیر را بر میزان کلروفیل کل داشته است. 8-هیدروکسی کوئینولین و اسانس میخک هندی در غلظت 300 میلی گرم در لیتر به ترتیب بیشترین تاثیر را بر میزان آنتوسیانین، پروتئین، مالون دی آلدئید و آنزیم ها داشتند.