یکی از مسائل مورد توجه در سیستم‏های قدرت تلفات الکتریکی می‏باشد. تلفات در شبکه‏های توزیع علاوه بر هدر رفتن انرژی الکتریکی، سبب اشغال ظرفیت خطوط و ترانس‏ها می‏گردد. اضافه شدن تلفات در زمان پیک بار، نیاز به افزایش توان تولیدی را در پی خواهد داشت و سبب تحمیل سرمایه‏گذاری مضاعف در ساخت نیروگاه می‏شود. در این میان به کارگیری جبران‏کننده‏های توان راکتیو ضمن جبران توان راکتیو از متداول‏ترین راه‏های کاهش تلفات و صرفه جویی اقتصادی می‏باشد. به‏علاوه با این روش می‏توان ولتاژ نقاط مختلف سیستم را در محدوده‏ی مجاز نگه داشت. به‏کارگیری منابع تولید پراکنده در شبکه نیز می‏تواند ضمن کاهش تلفات بر بهبود پروفیل ولتاژ موثر باشد. علاوه بر این با افزایش تمایل به‏کارگیری از منابع تولید پراکنده در سال‏های اخیر، معماری جدیدی به نام ریزشبکه در شبکه‏های توزیع شکل گرفته است که قابلیت عملکرد جزیره‏ای را برای سیستم قدرت فراهم می‏آورد. لذا بررسی اثر حضور همزمان جبران‏کننده‏های توان راکتیو و منابع تولید پراکنده در شبکه امری ضروری است. یکی دیگر از مسائل مورد توجه در این پایان‏نامه حاشیه امنیت سیستم قدرت می‏باشد. افزایش قابلیت بارگذاری در شین‏های شبکه با استفاده از جبران‏کننده‏های توان راکتیو منجر به افزایش حاشیه امنیت سیستم قدرت خواهد شد. خازن و svc (جبران‏کننده استاتیکی توان راکتیو) از جمله‏ی جبران‏کننده‏های توان راکتیو می‏باشند که مکان‏یابی و تعیین ظرفیت آنها مورد توجه قرار گرفته است. مسئله مکان‏یابی و تعیین ظرفیت جبران‏کننده‏های توان راکتیو با توجه به دو مد عملکرد جزیره‏ای و متصل به شبکه برای ریزشبکه و به ازای سطوح بار مختلف مدل‏سازی گردیده و با استفاده از ا‏لگوریتم ژنتیک بهینه‏سازی شده است. نتایج روش مذکور توسط سناریوها و موارد مطالعاتی متعددی ارائه گردیده است که می‏تواند برای طراح و بهره‏بردار سیستم توزیع مورد استفاده و مبنای تصمیم‏گیری قرار گیرد.

مسأله وابستگی به درآمدها و عواید نفتی از مهم ترین مسایل تهدید کننده و بحران زا در دهه اخیر بوده است که در زمان تشدید تحریم های بین المللی علیه ایران به صورتی جدی تر مورد توجه قرار گرفت. البته از زمان اکتشاف و استخراج نفت همواره مساله وابستگی نظام سیاسی و اقتصادی به درآمدهای نفتی مطرح بوده و از زمان پهلوی دوم تاکنون، ذیل مساله دولت تحصیلدار مورد بررسی و پژوهش قرار گرفته است. مسأله اصلی و دال مرکزی این پژوهش تاثیر وابستگی به درآمدهای نفتی در امنیت ملی ایران است. این نوشتار به تفصیل با برشماری تجربه های برخی کشورها و نیز کاربست نظریه های مهم در این باب، به این نتیجه دست یافت که اساسا صرف وابستگی مزبور نمی تواند تهدید کننده یا تهدید زا باشد بلکه نحوه تخصیص و توزیع این درآمدهاست که قادر است امنیت سیاسی و اقتصادی را تهدید کرده و یا به چالش بکشد. در ادامه نیز با اشاره به شاخص هایی مثل نسبت صادرات مواد خام بر کل صادرات، نسبت درآمدهای نفتی به تولید ناخالص ملی، درصد پوشش درآمدهای نفتی بر بودجه سالانه عمومی و عمرانی، با تصدیق ربط و نسبت وثیق مساله امنیت ملی به درآمدهای نفتی در بعد و قبل از تحریم ها به جنبه های مختلف این قضیه و کیفیت ارتباط آن با مساله امنیت ملی پرداخته شده است. در پایان نیز با ارائه جمع بندی منسجم در پی ارزیابی راهکارهای برون رفت از چرخه وابستگی برآمده و در نهایت به چند الگوی ممکن پرداخته شده است.