سرطان کولورکتال سومین عامل شایع مرگ و میر ناشی از این بیماری در جهان بوده و همچنین این سرطان سومین سرطان شایع در بین مردان و چهارمین سرطان شایع در بین زنان در ایران می باشد. گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی یک رسپتور تیروزین کینازی است که در تومورهای اپیتلیال افزایش بیان نشان می دهد و فرایندهای مهم تومورزایی را تنظیم می کند. امروزه egfr به دلیل اهمیت پیش آگاهی بیان آن در دامنه ی گسترده ای از تومورها و امکان دلالت آن بر انتخاب درمانی به عنوان هدف مهمی برای تحقیقات شناخته می شود. همبستگی مثبتی بین وضعیت egfr و بسیاری از سرطان های انسانی نشان داده شده است تفاوت در استعداد ژنتیکی و میزان مواجه با عوامل تغذیه ای و محیطی منجر به تنوع در بروز و خصایص سرطانهای کولورکتال بر اساس منطقه جغرافیایی و نژاد می گردد. در این مطالعه، بیان ژن egfr در نمونه های بافت پارافینه سرطان کولورکتال در استان سیستان و بلوچستان ایران مورد مطالعه قرار گرفت. پانزده نمونه بافت پارافینه سرطان کولورکتال جمع-آوری شده از مراکز درمانی استان سیستان و بلوچستان جهت اندازه گیری سطح بیان ژن egfr توسط reverse transcriptase real-time polymerase chain reaction آنالیز گردید. تمام واکنش های pcr در سه تکرار برای ژن های egfr و کنترل داخلی (18s rrna)توسط متد (livac) 2-??ct انجام شد. تفاوت سطح بیان ژن هدف در بیماران و کنترل ها توسط روش t- test محاسبه و در سطح معنی داریp ? 0.05 معنی دار بود. همه آنالیزها توسط نرم افزار spss 13 (spss, inc., chicago, il) انجام شد. نتایج نشان دهنده افزایش بیان ژن egfr در 12 نفر (80 درصد) از 15 بیمار بود. از لحاظ آماری تفاوت معنی داری در شیوع بیان egfr بین بیمار و کنترل برقرار بود (p<0.05). با توجه تعداد کم نمونه ها و کوچک بودن جامعه آماری مورد مطالعه، پیشنهاد می گردد که این مطالعه با تعداد بیشتر نمونه و در دیگر قومیت ها جهت دسترسی به آمار بهتر انجام گیرد.

هدف این تحقیق استفاده از کاتالیزور گرافن اکساید در واکنش برای تولید مشتقات پورفیرین ها و در نهایت تشکیل یک کمپلکس فلزی می باشد. در واکنش مورد مطالعه شاهد برهم کنش میان پیرول و استون یا سایر آلدهید های مختلف هستیم. در کنار استفاده از کاتالیزور گرافن اکساید برای مقایسه بازده واکنش به صورت همزمان و در شرایط یکسان کاتالیزور های مختلف را مورد بررسی قرار گرفت.

این تحقیق به منظور تعیین مقادیر طبیعی پارامترهای هماتولوژی و بیوشیمیایی در گوسفندان نژاد بلوچی انجام گرفته است. در این مطالعه 55 نمونه جمع آوری شد که به 4 گروه براساس سن و جنس تقسیم شدند که شامل گوسفندان نر بالای یکسال، گوسفندان نر زیر یکسال، گوسفندان ماده¬ی بالای یکسال و گوسفندان ماده¬ی زیر یکسال می¬باشند. آزمایشات هماتولوژی به روش دستی و آزمایشات بیوشیمیایی به وسیله¬¬ی دستگاه اتوآنالایزر انجام گرفته است. میانگین مقادیر گلبول¬های قرمز، گلبول¬های سفید،mcv, mch، نوتروفیل، مونوسیت به ترتیب:106?89/7 عدد در میکرولیتر، 103?21/8 عدد در میکرولیتر ، 79/11 پیکوگرم در دسی¬لیتر، 79/35 فمتولیتر، 58/27 درصد، 85/4 درصد و میانه در mchc و بازوفیل 21/33 گرم در دسی¬لیتر و 00/0 درصد می¬باشد. در این مطالعه نتایج به این صورت بود که هموگلوبین، هماتوکریتو ائوزینوفیل تحت تاثیر جنس اختلاف معنی¬داری دارند(p value<0.05)و در جنس نر و ماده به ترتیب:24/9 گرم در دسی¬لیتر، 83/8 گرم در دسی¬لیتر، 10/28 درصد، 60/26 درصد و 00/2 درصد، 50/0 درصد می¬باشد و همچنین لنفوسیت تحت تاثیر سن اختلاف معنی¬داری دارد و در سنین زیر یکسال و بالای یکسال به ترتیب: 70/63 درصد، 80/67 درصد می¬باشد. میانگین آلبومین، کراتینین، گلوکز، تری¬گلیسرید، کلسترول، آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، hdl,vldl، کلسیم، منیزیم و فسفر به این صورت می-باشد: 66/2 گرم در دسی¬لیتر، 89/0 میلی¬گرم در دسی¬لیتر، 82/78 میلی¬گرم در دسی¬لیتر، 84/24 میلی¬گرم در دسی¬لیتر، 98/55 میلی¬گرم در دسی¬لیتر، iu/l75/31 ، iu/l49/134 ، 28/8 میلی¬گرم در دسی¬لیتر، 90/39 میلی¬گرم در دسی¬لیتر، 15/10 میلی¬گرم در دسی¬لیتر، 78/2 میلی¬گرم در دسی-لیتر، 62/4 میلی¬گرم در دسی¬لیتر می¬باشد. نتایج اندازه¬گیری میانگین پارامترهای بیوشیمیایی به این صورت بود که پروتئین، گلوبولین، اسیداوریک تحت تاثیر سن دارای اختلاف معنی¬دار می¬باشند(p value<0.05) که به ترتیب در سنین زیر یکسال و بالای یکسال 60/6 گرم در دسی¬لیتر، 30/8 گرم در دسی¬لیتر، 10/5 گرم در دسی¬لیتر، 60/5 گرم در دسی¬لیتر،60/0 میلی¬گرم در دسی¬لیتر، 16/1 میلی¬گرم در دسی¬لیتر می¬باشد و همچنین bun و ldl تحت تاثیر جنس نر و ماده به ترتیب 10/13 میلی¬گرم در دسی¬لیتر، 13/17 میلی¬گرم در دسی¬لیتر، 10/29 میلی¬گرم در دسی¬لیتر، 20/33 میلی-گرم در دسی¬لیتر می¬باشد.

این آزمایش به¬منظور بررسی قابلیت مهار آفلاتوکسین b1 (afb1) توسط پروبیوتیک پروتکسین انجام شد. در آزمایش مزرعه¬ای، تعداد 320 قطعه بلدرچین ژاپنی هفت روزه به چهار گروه آزمایشی (بدون پروبیوتیک-بدون آفلاتوکسین (شاهد)، بدون پروبیوتیک-با¬¬ آفلاتوکسین، با پروبیوتیک-بدون آفلاتوکسین، با پروبیوتیک-با آفلاتوکسین) و 4 تکرار مشتمل بر 20 پرنده به¬طور کاملاً تصادفی اختصاص یافتند. مقدار 150 میلی¬گرم در کیلوگرم از پروبیوتیک پروتکسین به جیره گروه¬های دریافت¬کننده پروبیوتیک افزوده شد. به جیره گروه آفلاتوکسین 5/2 میلی¬گرم در کیلوگرم آفلاتوکسین اضافه شد. اثر تیمارهای مختلف بر خوراک مصرفی معنی¬دار بود (05/0p<). پائین¬ترین میزان خوراک مصرفی در گروه دریافت¬کننده آفلاتوکسین مشاهده گردید. بیشترین میزان خوراک مصرفی نیز در گروه دریافت¬کننده پروبیوتیک مشاهده شد. افزایش وزن در گروه دریافت¬کننده آفلاتوکسین b1 به همراه پروبیوتیک تفاوت معنی¬داری با گروه شاهد نداشت (05/0p>). ضریب تبدیل غذایی به طور معنی¬داری تحت تاثیر آفلاتوکسین b1و پروبیوتیک قرار نگرفت (05/0p>) و گروه دریافت¬کننده آفلاتوکسین ضریب¬تبدیل غذایی بالاتری نسبت به سایر گروه¬ها داشت. بالاترین میزان وزن نسبی کبد، طحال و قلب مربوط به گروه دریافت¬کننده آفلاتوکسین بود (05/0p<). بالاترین میزان وزن نسبی بورس فابریسیوس در گروه دریافت-کننده پروبیوتیک مشاهده شد و از این نظر بین گروه شاهد و بقیه گروه¬ها تفاوت معنی¬داری مشاهده نگردید (05/0p>). میزان فعالیت آنزیم¬های لاکتات¬دهیدروژناز (ldh)، گاماگلوتاریل¬ترانسفراز (ggt)، آسپارتات¬آمینو-ترانسفراز (ast)، آلانین آمینوترانسفراز (alt) و آلکالین¬فسفاتاز (alp) در گروه دریافت¬کننده آفلاتوکسین b1 به¬همراه پروبیوتیک مشابه با گروه شاهد بود در¬حالی که در گروه دریافت¬کننده آفلاتوکسین به تنهایی بالاتر از گروه¬های دیگر بود (05/0p<). عیار پادتن تولید شده علیه واکسن نیوکاسل در گروه دریافت¬کننده¬ آفلاتوکسین به¬طور معنی داری کمتر از گروه دریافت¬کننده پروبیوتیک بود (05/0p<). میزان پادتن تولید¬شده علیه گلبول قرمز گوسفند در بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی¬داری داشت (05/0p<). و بالاترین میزان عیار پادتن به¬ترتیب مربوط به گروه دریافت¬کننده پروبیوتیک و گروه شاهد و گروه دریافت کننده آفلاتوکسین به همراه پروبیوتیک بود. از لحاظ افزایش ضخامت پوست در چالش با دی¬نیتروکلروبنزن (dncb) در گروه دریافت¬کننده آفلاتوکسین به-طور معنی¬داری کمتر از سایر گروه¬ها بود (05/0p<). پس از گروه دریافت¬کننده پروبیوتیک، گروه شاهد و سپس گروه دریافت¬کننده آفلاتوکسین به همراه پروبیوتیک بیشترین مقدار افزایش ضخامت پوست را نشان دادند. درصد هماتوکریت و خاکستر پنجه ¬پا در بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی¬داری داشت (05/0p<). پایین¬ترین درصد هماتوکریت مربوط به گروه دریافت¬کننده آفلاتوکسین بود. بالاترین درصد خاکستر پنجه پا مربوط به گروه دریافت¬کننده پروبیوتیک و کمترین درصد مربوط به گروه دریافت¬کننده آفلاتوکسین بود. در گوشت تازه بلدرچین، و روز سی ام نگه¬داری در فریزر، بالاترین میزان مالون¬دی¬آلدئید (mda) در گروه دریافت¬کننده آفلاتوکسین و پایین¬ترین میزان آن در گروه دریافت¬کننده پروبیوتیک مشاهده گردید (05/0p<). بالاترین میزان جمعیت اشریشیاکلی در گروه دریافت¬کننده آفلاتوکسین مشاهده شد (05/0p<) و افزودن پروبیوتیک توانست جمعیت این باکتری را در ایلئوم به¬طور معنی¬داری کاهش دهد (05/0p<). بالاترین جمعیت باکتری¬های اسید¬لاکتیک و کل جمعیت میکروبی را گروه دریافت¬کننده پروبیوتیک به خود اختصاص داد. نتیجه¬گیری می¬شود پروبیوتیک پروتکسین دارای قابلیت حذف موثر afb1 از جیره طیور می¬باشد.

چکیده این پژوهش به منظور بررسی تاثیر پودر گیاه کلپوره روی پارامتر¬های لیپید و لیپوپروتئین سرم خون بلدرچین با استفاده از کیت تجاری پارس آزمون و با استفاده از دستگاه اتوآنالایزر انجام شد. در این مطالعه تجربی از تعداد 150 قطعه جوجه نر بلدرچین نژاد ژاپنی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 گروه تیمار و یک گروه کنترل و در هر گروه 30 جوجه استفاده شد. پودر گیاه دارویی کلپوره به ترتیب در مقادیر 1/0%، 2/0%، 4/0% و 8/0% درصد در دوره-ی رشد بلدرچین¬ها از روز10 تا 28 به جیره اضافه شد و یک گروه به¬عنوان گروه شاهد هیچ پودری دریافت نکردند به¬ منظور بررسی میزان پارامتر¬های لیپید و لیپوپروتئین سرم خون بلدرچین در هفته چهارم دوره¬ی آزمایشی، خون¬گیری انجام گرفت. غلظت کلسترول تام، تری¬گلیسرید، ldl، vldlو hdl سرم خون در پایان 28 روزگی با استفاده از کیت تجاری و دستگاه اتو¬آنالایزر تعیین شد و داده¬های حاصل با آزمون آنوا مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. جیره¬های آزمایشی بر پایه ذرت سویا و با توجه به نیاز¬های توصیه شده (nrc 1994) و با استفاده از نرم افزارuffda برای دو دوره (آغازین، 1 تا 14 روزگی) و رشد (15 تا 28 روزگی) تنظیم شد.به¬منظور بررسی وضعیت چربی خون بلدرچین¬ها در پایان دوره پرورش از هر واحد آزمایشی به¬طور کاملا تصادفی 5 پرنده با وزن نزدیک به میانگین انتخاب شدند و از سیاهرگ بال هر پرنده مقدار 4 سی سی خون، خون¬گیری شد. نمونه¬های خون به¬دست آمده از پرندگان پس از سانتریفیوژ جهت مشاهده تغییرات لیپید و لیپوپروتئین به دستگاه اتو¬آنالایزر منتقل شد. سطح معنی¬داری (p>0.05) گرفته¬شد. نتایج تحقیق حاضر تغییر معنی¬داری در مقادیر چربی سرم خون بلدرچین¬ها نشان نداد (p>0.05).

امروزه مصرف رژیم¬های غذایی با چربی بالا افزایش چشمگیری پیدا کرده است، چربی بالای خون ارتباط نزدیکی با بیماری¬هایی از قبیل بیماری¬های قلبی عروقی، کبد چرب، برخی از انواع سرطان¬ها و ... دارد. علاوه بر این چربی بالا می¬تواند باعث کاهش قدرت سیستم آنتی¬اکسیدانی بدن شود، لذا می¬تواند بدن را به انواع بیماری¬ها مستعد بسازد. نخستین گام در جهت تعدیل چربی¬های خون استفاده از رژیم¬های درمانی است که حاوی ترکیبات موثر در جهت کاهش آن¬ها باشد، در نتیجه شناخت و مطالعه بر روی این ترکیبات می¬تواند حائز اهمیت باشد. نظر به اینکه گیاهان یکی از منابع غنی آنتی¬اکسیدان¬ها می¬باشند لذا مصرف آنتی¬اکسیدان¬های طبیعی با منشا¬ء گیاهی ارزان و در دسترس بدلیل عوارض کمتر نسبت به داروهای شیمیایی مورد استقبال قرار گرفته است.karela با نام علمی موموردیکارانتیا ((momordica charantia از خانواده¬یcucurbitaceae می¬باشد و یک گیاه دارویی شناخته شده¬ است. میوه¬ی این گیاه دارای مواد کربوهیدراتی معدنی،کارانتین، موموردیوم، آسکوربیک اسید، آلکالوئیدها و گلیکوزیدها می¬باشد. در این بررسی اثرات آنتی¬اکسیدانی میوه¬ی نارس گیاه مورموردیکاکارانتیا بر سطح مالون-دی¬آلدهید(mda) در سرم بعنوان یکی از شاخص¬های معتبر استرس اکسیداتیو در موش¬های صحرایی هیپرلیپیدمیک مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از تهیه¬ی گیاه کارلا میوه¬ی نارس گیاه با دستگاه هموژنایزر بطور کامل هموژنیزه شده و بعد در دمای 37 درجه سانتی¬گراد به مدت 48 ساعت نگهداری ¬گردید تا خشک شود، سپس از پودر آماده شده به نسبت 4 و 8 درصد به جیره غذایی حیوانات گروه¬های مورد نظر اضافه شد تا بصورت پلیت تهیه شود. تعداد چهل عدد موش نر صحرایی با وزن تقریبی 250 تا 300 گرم که به صورت تصادفی به چهار گروه، هر گروه شامل 10 عدد تقسیم شدند. گروه اول به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته ¬شد و با غذای معمولی بدون هیچ دارو یا عصاره¬ای تغذیه ¬شدند و موش¬های گروه¬های 2، 3 و4 پس از هیپرلیپیدمیک شدن به ترتیب با جیره هیپرلیپیدمیک، جیره 4 و 8 درصد میوه گیاه کارلا بمدت 1 ماه تغذیه شدند. پس از پایان دوره موش¬ها بیهوش شده و از قلب آنها خونگیری به عمل آمد و پارامترهای تری گلیسیرید، کلسترول، لیپوپروتئین با دانسیته بالا (hdl)، لیپوپروتئین با دانسیته پایین (ldl)، لیپوپروتئین با دانسیته خیلی پایین (vldl) و سطح mda بررسی شد. مالون¬دی¬آلدهید ( mda ) بعنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی بوسیله کیت تجاری شرکت آنزان شیمی ماندگار اندازه¬گیری شد. نتایج نشان داد که مصرف میوه نارس گیاه به همراه جیره غذایی می¬تواند باعث بهبود پروفایل لیپیدی و بهبود عملکرد آنتی اکسیدانی از طریق کاهش سطح mda سرمی شود.

معالجه و درمان بیماری ها با گیاهان دارویی از زمان های بسیار قدیم در طب سنتی رایج بوده و گیاهان یکی از منابع مهم دارویی محسوب می شوند. هندوانه ابوجهل یا حنظل یکی از گیاهان دارویی متعلق به خانواده خیارها و کدوها است. با توجه به این که تاکنون مطالعه جامعی بر روی تاثیر مصرف بخش های مختلف هندوانه ابوجهل بر روی دام ها صورت نگرفته، در این مطالعه تاثیر قسمت های مختلف گیاه هندوانه ابوجهل شامل میوه ، برگ و مخلوط میوه و برگ بر علائم حیاتی، فاکتورهای هماتولوژی و بیوشیمیایی سرم خون گوسفند بررسی گردید. بدین منظور تعداد 20 رأس گوسفند نر یک ساله نژاد بلوچی انتخاب و در غالب سه گروه تیمار و یک گروه شاهد، میوه، برگ و مخلوط میوه و برگ هندوانه ابوجهل را با دوز 0.25 g.kg به مدت یک ماه دریافت کردند. ازآزمون آماری repeated measures anova توسط نرم افزار آماری spss جهت مقایسه نتایج بین گروه ها استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین تغییرات در گروه میوه و برگ رخ داده است. میزان کلسترول، تری گلیسرید،hdl ، کرآتینین، بیلی روبین مستقیم، تعداد تنفس، ضربان قلب، دما، پروتئین تام، لنفوسیت و نوتروفیل پس از مصرف گیاه هندوانه ابوجهل در بین گروه شاهد و گروه های تیمار اختلافات آماری معنی داری از خود نشان دادند. که این تغییرات نشان دهنده تاثیر بخش های مختلف هندوانه ابوجهل بر بافت کلیه، کبد، سیستم گردش خون، سیستم ایمنی و پروفایل لیپیدی سرم خون گوسفند می باشد.

با توجه به ضرورت مصرف متیونین به عنوان اولین اسیدآمینه ضروری بدن، به منظور انجام آزمایش تعداد 49 سر رت بالغ ماده هم سن و تقریباً هم وزن به طور تصادفی به 7 گروه مساوی تقسیم شدند. در این مطالعه، از دی ال متیونین به صورت پودر کریستالی حل شده در آب مقطر استریل استفاده شد. مقادیر 50، 100و 200 میلی گرم متیونین به ازای هر کیلوگرم در نیم سی سی محلول آب مقطر استریل، به مدت 20 روز از طریق داخل صفاقی به ترتیب به گروه های درمان تزریق گردید. به اعضای گروه شاهد نیز روزانه نیم سی سی آب مقطر استریل از طریق داخل صفاق تزریق شد. همچنین اعضای سه گروه، علاوه بر دریافت مقادیر مختلف متیونین، روزانه 50 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، ویتامین c استریل بطور عضلانی دریافت نمودند. هدف از این تزریق، بررسی اثر مکمل این ویتامین به همراه مقادیر متفاوت متیونین در سنتز کلاژن بود.پس از 20 روز، حیوانات به روش انسانی کشتار و از پوست جانبی ناحیه سینه در سمت راست در محل آخرین دنده به اندازه 1 سانتی متر مربع به سمت دنده های قدامی، نمونه پوست گرفته شد. پس از طی مراحل فیکساسیون، و تهیه بلوک از نمونه ها و مقاطعی به ضخامت 5 میکرون به گونه ای که کل ضخامت پوست (اپیدرم و درم) را در برگرفته باشد، تهیه شد. سپس به منظور ارزیابی ضخامت دستجات کلاژن پوست، رنگ آمیزی اختصاصی تری کروم ماسون انجام پذیرفت. از هر لام، 5 شان و در هر شان 15 قطر یا مقطع عرضی باندل های کلاژن در دو ناحیه پاپیلاری و رتیکولر، با استفاده از لنز دیجیتال اندازه گیری شد. همچنین میانگین ضخامت درمو ضخامت اپیدرم در بین گروه های مختلف به واسطه میکروسکوپ نوری ولنز دیجیتال اندازه گیری گردید. همچنین به منظور بررسی روند ادم و آماس احتمالی بافت، رنگ آمیزی هماتوکسین - ائوزین صورت گرفت و نمونه ها مورد ارزیابی هیستومتری قرار گرفتند. آنالیز آماری آزمایش، توسط نرم افزار آماری spss(chicago. u.s.a 16) و روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه بین گروه های تعریف شده، مورد بررسی قرار گرفت. همچنین از آزمون چند دامنه ای توکی جهت تعیین اختلاف معنی دار بین گروه های آزمایشی بهره گرفته شد. نتایج به دست آمده نشان از تاثیر افزاینده متیونین بر ضخامت اپیدرم به خصوص در حضور ویتامین c داشت به طوری که بهترین اثر در حضور 100 میلی گرم متیونین دیده شد. همچنین بهترین اثر افزایشی در ضخامت ناحیه درم در حضور 100 میلی گرم متیونین به همراه ویتامین c دیده شد. یافته ها در مورد لایه های پاپیلاری و رتیکولار نیز به ترتیب مشابه لایه های اپیدرم و درم بود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که متیونین سبب تحریک سنتز کلاژن نابالغ می گردد که برای تبدیل شدن به کلاژن بالغ، نیازمند ویتامین c می باشد. کلمات کلیدی: متیونین – ویتامین c – پوست –کلاژن – رت

دیابت قندی شایع ترین بیماری غدد درون ریز است و مهمترین بیماری متابولیک در انسان محسوب می شود. به دلیل تولید رادیکال های آزاد در اندام های مختلف آسیب ایجاد می کند. نفروپاتی دیابتی عارضه ی همه ی انواع دیابت ، اعم از تیپ یک و تیپ دو و نیز انواع ژنتیکی می-باشد. گیاهان دارویی که در درمان دیابت کاربرد دارند موجب کاهش عوارض دیابت می شوند و به دلیل اثرات منفی کمتر و قیمت نازل نسبت به دارو های تجاری از محبوبیت بیشتری برخوردارند. شنبلیله جزئی از خانواده ی لگومیناسه (leguminosae ) می باشد، شنبلیله یکی از گیاهانی است که به صورت گسترده ای در درمان انواع بیماری های مزمن در گذشته مورد استفاده بوده است. گیاه سپستان که گیاهی از خانواده (boraginaceae) است. فلاونوئید ها و فنل ها عمده ترین ترکیبات موثره در سپستان و شنبلیله هستند. اثر کاهنده این دو گیاه دارویی در تحقیقات مورد تایید قرار گرفته است اما اثربخشی این دو گیاه دارویی بر روی آسیب های کلیوی دیابت جای سوال دارد. در این تحقیق به منظور بررسی اثرات حفاظتی تخم گیاه شنبلیله و میوه گیاه سپستان بر روی نفروپاتی دیابتی 48 رت نژاد ویستار به چهار گروه 12تایی تقسیم شدند. گروه-های دیابتی با تزریق داخل صفاقی آلوکسان به میزان 120 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی دیابتی شدند. به گروه های شاهد دیابتی و شاهد غیر دیابتی نرمال سالین خورانده شد و به گروه های تیمار به ترتیب عصاره آبی شنبلیله به میزان 870 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، عصاره آبی سپستان به میزان 500 میلی گرم بر کیلوگرم خورانده شد. خوراندن عصاره ها از طریق گاواژ کردن بود که 28 روز ادامه پیدا کرد. وزن رت ها در سه مرحله قبل از تزریق آلوکسان، دوهفته بعد از تزریق و در زمان قبل از آسان کشی اندازه گیری شد. در پایان پس از خون گیری از قلب آسان کشی شدند و نفرکتومی صورت گرفت و بعد از پاساژ بافت برش های 4 میکرونی از قسمت های مختلف کلیه تهیه شد. میزان اوره و کراتینین سرم رت ها اندازه گیری گردید. با توجه به نتایج حاصل شده ، عصاره آبی میوه سپستان و دانه شنبلیله موجب کاهش عوارض کلیوی دیابت می شوند.

چکاوک کاکلی یکی از پرندگان حیات وحش می باشد که تاکنون هیچ مطالعه ای بر روی فاکتورهای بیوشیمیایی سرم خون این پرنده صورت نگرفته است. با توجه به نقش مهم فاکتورهای بیوشیمیایی در تشخیص، درمان و کنترل بیماریهای پرندگان، در این مطالعه از تعداد 55 قطعه چکاوک کاکلی که به صورت آزاد در زیستگاههای طبیعی شان در جنوب شرق ایران زندگی می کردند، خون گیری به عمل آمد. فاکتورهای بیوشیمیایی با دستگاه اتوآنالایزر سنج و با نرم افزار آماریsigma state-3.5 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

در سال های اخیر افزایش جنبه ی تجاری ورزش باعث به وجود آمدن مسائل جدیدی شده است. یکی از مسائل با اهمیت در عرصه ی ورزش، دوپینگ با استفاده از داروهای مختلف است. یکی از متداولترین مواد به کار گرفته شده در مسابقات سوارکاری استفاده از مواد مخدر و مورفین است. هدف از این مطالعه تشخیص سریع دوپینگ با مورفین در اسب و بررسی اثرات اکسیداتیو ناشی از مصرف مورفین در اسب های دوپینگ شده است. جهت تشخیص سریع دوپینگ مورفین از کیت ادراری تشخیص مورفین ساخت شرکتabon® فرانسه با قابلیت تشخیص حداقل 300 ng/ml مورفین در ادرار، استفاده گردید. در این مطالعه تعداد36 راس اسب مورد بررسی قرار گرفت بدین ترتیب که به 26 راس اسب نمونه میزان 4/0 mg/kg مورفین ساخت شرکت دارو پخش به صورت عضلانی تزریق شد و به 10 نمونه ی شاهد نیز به همان میزان، آب مقطر تزریق گردید. سپس نمونه های ادرار 3، 24 و 48 ساعته پس از تزریق جمع آوری و با استفاده از کیت تشخیصی مورد بررسی قرار گرفتند.