چکیده به دنبال سیر شتابان شهرنشینی در دهه های گذشته و نتایج آن، بد مسکنی و تصرف غیرقانونی زمین به یکی از مسائل اساسی پیش روی مدیران شهری تبدیل شده است فقر نابرابری و ناتوانی گروه هایی از افراد در تأمین مسکن، کاستی های نظام برنامه ریزی و مدیرت در زمینه برخورداری این گروه ها از مسکن بهنجار و تأثیر مناسبات فراملی در اشکال مختلف، شکل گیری سکونتگاه های غیررسمی و اسکان غیررسمی را در پی داشته است. ایران نیز از جمله کشورهایی است که با این مسئله ی شهری درگیر است. بر اساس تأکیدات موجود در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تأمین سرپناه مناسب و در خورشان انسان، یکی از وظایف بسیار مهمِ دولت در قبال شهروندان ایرانی به شمار می آید. هدف از تحقیق مورد نظر ارزیابی روند سیاست تخریب و پاک سازی در مواجهه با اسکان غیررسمی محله اسلام آباد کرج می باشد که این ارزیابی سعی در شناخت ابعاد گوناگون این نوع سیاست مواجهه با اسکان های غیررسمی و همچنین نتایج مثبت و منفی طرح مورد نظر دارد. نوع تحقیق کاربردی و از لحاظ روش نیز تحلیلی – تبیینی می باشد که با رویکرد کمی و کیفی و جمع آوری اسنادی و اکتشافی داده ها در دو گروه داده های آماری مربوط به روند تخریب واحدهای مسکونی و تصاویر ماهواره ای دوره ای از سطح منطقه و داده های پرسشنامه ای حاصل از سه سطح متفاوت، سعی در بازنمایی ابعاد و روند سیاست تخریب و پاک سازی محله اسلام آباد داشته و به بررسی میزان موفقیت طرح و رضایت یا عدم رضایت بخش بودن سیاست از دیدگاه ساکنین فعلی محله، ساکنین منتقل شده از محله و کارشناسان حوزه حاشیه نشینی و اسکان غیررسمی دارد. یافته های تحقیق نشان می دهد که طرح تخریب و پاک سازی محله اسلام آباد از سال 1370 در پی سفر ریس جمهور وقت به شهر کرج و بازدید از محله اسلام آباد و تصمیم جهت بهبود سکونت اهالی محله گرفته شده است. طرح مورد نظر برای محدوده 72 هکتاری از تپه مرادآب مشخص شده که اکنون با گذشت دو دهه از آغاز آن تعداد 3905 واحد مسکونی در تمام محله های محدوده طرح تخریب شده اند که مساحتی بالغ بر 26 هکتار را شامل می شود که در مقایسه با محدوده 72 هکتاری پیشنهادی طرح تنها 3/1 از میزان مورد نظر در محله تخریب و پاک سازی شده است. در طی دو دهه از آغاز طرح تا کنون سال 1392 تعداد 29568 نفر نیز از محله مورد مطالعه منتقل شده است که به صورت پراکنده در سطح شهر کرج به خصوص نقاط حاشیه نشین و اسکان غیررسمی ساکن شده اند. همچنین یافته ها حاکی از نارضایتی مردم و کارشناسان از طرح مورد نظر می باشد که این امر بیشتر به علت کاستی ها و نواقص موجود در نحوه اجرای طرح و طولانی شدن زمان اجرایی طرح و نرسیدن به اهداف بلند مدت و پیش بینی شده می باشد