تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر سطوح مختلف پروتئین هیدرولیز شده روی پارامترهای رشد، بازماندگی، ترکیب شیمیایی بدن، ترکیب اسید آمینه، فلور میکروبی و سیستم آنزیمی روده لاروهای تاسماهی ایرانی، در دو زمان شروع تغذیه مصنوعی (weaning) 15 و 20 روز، انجام شد. به همین منظور، شرایط تولید پروتئین هیدرولیز شده (فعالیت آنزیمی، زمان و دما) از امعاء و احشاء ماهی تون زرد باله، با انتخاب درجه هیدرولیز به عنوان پاسخ، با استفاده از روش سطح پاسخ، تعیین شد (فعالیت آنزیمی au/kg protein 22/70، زمان 25/90 دقیقه، و دمای 4/60 درجه سانتی گراد). سپس چهار جیره غذایی ایزوانرژتیک و ایزونیتروژنیک، که حاوی مقادیر مختلف پروتئین هیدرولیز شده بودند (صفر، 10، 25، 50 درصد) برای مدت 30 روز برای تغذیه لاروهای تاسماهی ایرانی، در دو زمان شروع تغذیه مصنوعی 15 و 20 روز، در قالب 8 تیمار آزمایشی (3 تکرار) استفاده شدند. نتایج آزمایش نشان داد که زمان شروع تغذیه مصنوعی و میزان پروتئین هیدرولیز شده جیره غذایی دارای تاثیر معنی داری روی وزن نهایی، نرخ کارایی پروتئین، فاکتور وضعیت، ارزش تولید پروتئین و ضریب رشد ویژه بود (05/0>p). به طوری که بیشترین میزان فاکتورهای فوق، در تیمارهای 10 و 25 درصد و زمان شروع تغذیه مصنوعی 20 روز مشاهده شد. در صورتی که در مورد بازماندگی، میزان پروتئین هیدرولیز شده فاقد تاثیر معنی دار بود (05/0<p) در حالی که بازماندگی بیشتری در زمان شروع تغذیه مصنوعی 20 روز مشاهده شد (05/0>p). بیشترین میزان پروتئین و چربی، در تیمارهای 10 و 25 درصد مشاهده شد (05/0>p) و زمان شروع تغذیه مصنوعی، روی ترکیب شیمیایی، بدون اثر بود (05/0<p). نتایج فعالیت آنزیم های گوارشی نشان داد که پپسین فقط تحت تاثیر زمان شروع تغذیه مصنوعی است. از طرف دیگر، بیشترین میزان تریپسین در تیمارهای 10 و 25 درصد و کمترین میزان آن در تیمار 50 درصد مشاهده شد (05/0>p). نتایج نشان می دهد که زمان شروع تغذیه با غذای فرموله شده و میزان پروتئین هیدرولیز شده دارای تاثیر معنی داری روی نسبت آنزیم آمینوپپتیداز-ان به لوسین آلانین و نسبت آلکالین فسفاتاز به لوسین آلانین هستند (05/0>p). به طوری که این نسبت در روز 30 آزمایش در بیشترین میزان خود قرار دارد. از طرف دیگر در روز 15 آزمایش، بیشترین میزان نسبت آمینوپپتیداز-ان به لوسین آلانین در تیمار 10 و 25 درصد دیده می شود (05/0>p). زمان شروع تغذیه با غذای فرموله شده و نیز میزان پروتئین هیدرولیز شده، دارای تاثیر معنی داری روی مقدار باکتری های اسید لاکتیک دستگاه گوارش بودند (05/0>p). به طوری که لاروهای تغذیه شده با غذای فاقد پروتئین هیدرولیز شده و غذای 50 درصد، به ترتیب دارای کمترین و بیشترین میزان باکتری های اسید لاکتیکی در دستگاه گوارشی بودند. نتایج نشان داد که میزان پروتئین هیدرولیز شده جیره غذایی و زمان شروع تغذیه با غذای فرموله شده، اثر معنی داری روی مقاومت به آلودگی باکتریایی ندارد (05/0<p). در صورتی که، بیشترین میزان بازماندگی، در گروه تغذیه شده با غذای زنده مشاهده شد.

در این تحقیق پروتئین هیدرولیز شده گوشت کوسه چانه سفید (carcharhinus dussumieri ( توسط آنزیم آلکالاز با فعالیت آنزیمی35 آنسون به ازای هر کیلوگرم پروتئین در دمای ثابت 53 درجه سانتی گراد تولید شد. اثر شدت هیدرولیز بر بازیافت نیتروژنی، درجه هیدرولیز، طول زنجیره پپتیدی و خواص عملکردی پروتئین های هیدرولیز شده در بازه های زمانی 10، 20 و 30 دقیقه مورد بررسی قرار گرفت. در هر بازه زمانی، هیدرولیز در چهار مرحله پی در پی (با فواصل زمانی مشابه) انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد که افزایش دفعات هیدرولیز باعث کاهش درجه هیدرولیز و راندمان بازیافت نیتروژنی و افزایش طول زنجیره پپتیدی در مراحل متوالی چهارگانه مربوط به هر بازه زمانی (10 ، 20، و30 دقیقه) می شود (05/0> p). میانگین هر یک از پارامترهای اندازه گیری شده برای چهار مرحله متوالی هر بازه زمانی هیدرولیز به عنوان پارامتر کلی آن بازه زمانی محاسبه گردید. در نتیجه افزایش زمان هیدرولیز به صورت معنی داری موجب افزایش درجه هیدرولیز، راندمان بازیافت نیتروژنی و کاهش طول زنجیره پپتیدی گردید(05/0> p). با افزایش درجه هیدرولیز حلالیت و دانسیته توده ای افزایش پیدا کرد، اما ویسکوزیته و ظرفیت امولسیون کنندگی کاهش یافت. بین ظرفیت جذب روغن و خاصیت کف کنندگی با درجه هیدرولیز ارتباط مشخصی وجود نداشت و هر دو پارامتر در درجه هیدرولیز 25/2 % بیشترین مقدار را داشتند(01/0> p). پایداری کف در طی نگهداری در دمای محیط کاهش یافته و کف تشکیل شده بعد از 60 دقیقه کاملا از بین رفت. پایداری امولسیون نمونه های هیدرولیز شده در طی 24 ساعت نگهداری در دمای 4 درجه سانتی گراد با افزایش درجه هیدرولیز و مدت زمان نگهداری کاهش یافت (01/0> p). پروتئین های هیدرولیز شده ظرفیت بافری کمی داشته اما منحنی ایزوترم جذب، ظرفیت جذب رطوبت بالا را برای هر سه نمونه پروتئین هیدرولیز شده نشان داد. شاخص شیمیایی پروتئین نشان داد که پروتئین هیدرولیز شده کوسه چانه سفید دارای مقادیر بالای اسیدهای آمینه ضروری بوده و نیاز یک انسان بالغ را به اسیدهای آمینه ضروری (پروتئین استاندارد fao/who) برآورده می کند اما قادر به بر طرف کردن نیاز ماهی کپور نیست. هم چنین این پروتئین ها نرخ کارایی بالایی از خود نشان دادند.