هدف از این تحقیق بررسی اثر ملاتونین بر القاء فحلی و عملکرد تولید مثلی خارج از فصل میش های تالشی بود. بدین منظور 60 راس میش تالشی 2 تا 4 ساله (با میانگین وزن 5±37 کیلوگرم) غیرآبستن و غیرشیرده انتخاب شده و در یک طرح بلوک کاملا تصادفی به 4 گروه آزمایشی تقسیم شدند. در گروه شاهد هیچگونه درمانی صورت نگرفت (con). گروه دوم سیدر و pmsg دریافت کردند (c+p). گروه سوم با ملاتونین، سیدر و pmsg درمان شدند (m+c+p). در گروه چهارم 49 روز قبل از قوچ اندازی در قاعده گوش بصورت زیرجلدی ملاتونین کاشته شد (m). در گروه های 2 و 3، سیدر گذاری 15 روز قبل از قوچ اندازی انجام شد و همزمان با برداشت سیدر به هر یک از میش ها 500 واحد بین المللی pmsg بصورت عضلانی تزریق شد و 24 ساعت بعد قوچ ها وارد گله شدند. در گروه c+p فاصله ی قوچ اندازی تا شروع فحلی کاهش نشان داد (05/0p<). در گروه m فاصله قوچ اندازی تا شروع فحلی حدود 43 روز طول کشید که اختلاف معنی داری با گروه شاهد نداشت. درصد فحلی در گرو های c+p و m+c+p بالاتر از گروه شاهد بود (05/0p<). در گروه m+c+p، بازدهی زایمان، نرخ چند قلو زایی و نرخ بره زایی به ترتیب 3/33%، 40% و 40% بود که نسبت به گروه con بالاتر بود (05/0p<). نتایج نشان داد که استفاده از ملاتونین همراه با سیدر و pmsg می تواند باعث القاء فحلی و بهبود عملکرد تولید مثلی میش های تالشی در خارج از فصل جفتگیری شود.

در این تحقیق به منظور بررسی اثر ملاتونین (رگولین) روی کیفیت اسپرم قوچ تالشی داخل و خارج از فصل تولید مثل، 9 راس قوچ تالشی به طور تصادفی انتخاب و به 3 تیمار تقسیم شدند. گروه اول (شاهد) رگولین دریافت نکردند، قوچهای گروه دوم یک عدد رگولین و گروه سوم همزمان دو عدد رگولین به صورت زیر جلدی دریافت کردند. در روزصفر آزمایش (روز کاشت رگولین) طول بخش استوایی بیضه (sc)، حجم و غلظت منی، تحرک و زنده مانی اسپرم قوچها اندازه گیری شد. سپس قوچهای تحت مطالعه تا پایان آزمایش بجز زمان اسپرم گیری به دور از میش نگهداری شدند. 45 روز بعد از کاشت رگولین اندازه گیری sc و از همین روز بمدت دو هفته ( دو بار در هفته) اندازه گیریهای مربوط به خصوصیات کمی و کیفی منی تکرار شد. نتایج نشان داد، داخل فصل تولید مثل استفاده از رگولین اثر معنی داری روی sc و عوامل کیفی و کمی اسپرم نداشت (05/ 0 p<). خارج فصل تولید مثل استفاده از دو عدد رگولین scو تحرک پیش رونده اسپرم رابه طور معنی داری نسبت به گروه شاهد افزایش داد (05/ 0 p<) و موجب بهبود زنده مانی اسپرم نسبت به گروه شاهد شد هر چند استفاده از رگولین اثر معنی داری روی حجم منی و غلظت اسپرم نداشت. بر اساس نتایج این تحقیق می توان گفت استفاده از رگولین داخل فصل تولید مثل اثر معنی داری روی sc و عوامل کیفی و کمی اسپرم نداشت، در حالیکه استفاده از دز بالاتر رگولین خارج فصل تولید مثل اثر معنی داری روی scو تحرک پیش رونده اسپرم قوچ تالشی داشت.

به منظور بررسی سطوح مختلف ال- گلوتامین به عنوان ماده افزودنی یا جایگزین بخشی از گلیسرول در روند انجماد اسپرم قوچ تالشی دو آزمایش انجام شد. انزال ها از 4 راس قوچ با میانگین وزن 5±55 کیلوگرم و سن 3-1.5 سال و به وسیله مهبل مصنوعی جمع آوری و پس از ارزیابی اولیه مخلوط شدند. در آزمایش اول نمونه های مخلوط شده به 5 قسمت مساوی تقسیم و به هر بخش مقادیر صفر،20،40،60 و80 میلی مول ال- گلوتامین اضافه شد. در آزمایش دوم نمونه ها به 9 قسمت مساوی تقسیم شدند و هر بخش با مقدار صفر، 40 و 80 میلی مول ال-گلوتامین و 3، 5 و 7 % گلیسرول رقیق شد و سپس با بخار نیتروژن مایع منجمد شدند. نمونه ها پس از یخ گشایی به مدت 6 ساعت در دمای 37 درجه سانتی گراد انکوبه شدند و ارزیابی اسپرم طی ساعات صفر، 3 و 6 انجام شد. در آزمایش اول تحرک پیش رونده، زنده مانی و سلامت غشای پلاسمایی اسپرم در تمام سطوح گلوتامین بیشتر از شاهد بود (0.05<p). پس از یخ گشایی بیشترین درصد تحرک پیش رونده (33.75 %)، زنده مانی (47.95 %) و سلامت غشای پلاسمایی (50.73 %) با استفاده از 80 میلی مول ال- گلوتامین بدست آمد. در آزمایش دوم 80 میلی مول گلوتامین و 7 % گلیسرول تفاوت معنی داری با تیمار های فاقد ال- گلوتامین داشت (0.05<p). تیمار 80 میلی مول ال- گلوتامین و 7 % گلیسرول بیشترین درصد تحرک پیش رونده (38.33 %)، زنده مانی (53.25 %) و سلامت غشای پلاسمایی (54.58 %) را نشان داد. بنابر این افزودن ال- گلوتامین سبب بهبود بقای انجمادی اسپرم قوچ می شود و مقدار 80 میلی مول ال- گلوتامین و 7% گلیسرول اثر حفاظتی بر اسپرم منجمد قوچ تالشی دارد.

در این تحقیق اثر سطوح مختلف تره هالوز و گلیسرول بر انجماد اسپرم قوچ تالشی در رقیق کننده ی بر پایه لستین بررسی شد. نمونه های منی جمع آوری شده از 4 قوچ، پس از ارزیابی اولیه و تجمیع، با رقیق کننده ی تریس - لستین مخلوط و به 9 قسمت مساوی تقسیم شدند، و به هر قسمت سطوح تره هالوز صفر، 50 و 100 میلی مولار و گلیسرول 3، 5 و 7 درصد افزوده شد. نمونه ها داخل پایوت 25/0 میلی لیتری به دمای 5 درجه سلسیوس رسیدند و با بخار نیتروژن منجمد شدند. پس از دو هفته یخ گشایی در دمای 37 درجه سلسیوس به مدت 45 ثانیه در حمام آب گرم انجام شد. تحرک پیش رونده، زنده مانی، سلامت غشاء پلاسمایی و سلامت آکروزوم اسپرم بلافاصله بعد از یخ گشایی، 3 و6 ساعت بعد از انکوباسیون درون انکوباتور 37 درجه سلسیوس با %5 دی اکسید کربن، ارزیابی شدند. به منظور تعیین اثرات اصلی سطوح مختلف تره هالوز (صفر، 50 و 100 میلی مولار) و گلیسرول (3، 5 و 7 درصد) و اثرات متقابل آنها بر تحرک پیش رونده، زنده مانی، سلامت غشاء پلاسمایی و سلامت آکروزوم اسپرم از آزمایش فاکتوریل (3×3) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 9 تیمار (3 سطح گلیسرول و 3 سطح تره-هالوز) و 4 تکرار به صورت اندازه گیری های تکرار شده در زمان (صفر، 3 و 6 ساعت انکوباسیون پس از یخ گشایی) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از رویه mixed برنامه sas 9.0.انجام شد. نتایج نشان داد اثر متقابل تره هالوز و گلیسرول بر تحرک پیش رونده اسپرم معنی دار بود (05/0>p). اثر تره هالوز بر زنده مانی و سلامت غشاء پلاسمایی اسپرم معنی دار بود (05/0> p). اثر گلیسرول بر سلامت غشاء پلاسمایی اسپرم معنی دار بود (05/0>p)، اما بر زنده مانی و سلامت آکروزوم اسپرم معنی دار نبود (05/0<p). اثر زمان بر زنده مانی و سلامت غشاء پلاسمایی اسپرم معنی دار بود (05/0> p)، اما بر سلامت آکروزوم اسپرم معنی دار نبود (05/0<p). نتیجه تحقیق نشان داد که افزودن تره هالوز به رقیق کننده ی حاوی گلیسرول سبب بهبود تحرک پیش رونده اسپرم قوچ طی شرایط انجماد و یخ گشایی می شود و استفاده همزمان از 7% گلیسرول و 100 میلی-مولار تره هالوز اثر مطلوبی بر تحرک پیش رونده اسپرم یخ گشایی شده قوچ دارد.

به منظور تعیین اثر مایع منی و روش افزودن آن بر ماندگاری و باروری اسپرم پوشش دارشده قوچ تالشی دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول اسپرم پوشش دار شده، از 4 راس قوچ تالشی جمع آوری شد. نمونه ها بعد از ارزیابی اولیه، تجمیع و به 6 بخش مساوی تقسیم شدند. سپس نمونه ها تا °c5 سرد شده به مدت 72 ساعت ذخیره شدند. پس از 44 ساعت، بخش اول نمونه ها سانتریفیوژ شده و مایعفوقانی برداشته شد (روش r)، بخش دوم نمونه ها سانتریفیوژ شده و دوباره با مایع رویی مخلوط شد (روش m) و بخش سوم نمونه ها بدون تغییر در دمای °c5 نگهداری شدند (روش n). سپس هر بخش به سه قسمت مساوی تقسیم شد و مقادیر صفر، 10 و 20 درصد مایع منی به آنها اضافه شد. تحرک پیش رونده، سلامت غشا پلاسمایی، زنده مانی اسپرم و سلامت غشا آکروزوم نمونه ها پس از 4 ساعت بررسی شدند. پس از 68 ساعت اقدامات فوق روی بخش های 4، 5 و 6 نمونه ها انجام شد. به ترتیب در زمان 48 و 72 ساعت، کمترین میزان تحرک پیش رونده (833/10، 667/11%)، زنده مانی اسپرم (583/57، 167/59%) و سلامت غشای پلاسمایی (0/52، 167/48%) در روش r مشاهده شد (05/0>p). پس از 72 ساعت، زنده مانی اسپرم در 20% مایع منی(667/60%) کمتر از مقدار صفر درصد آن (416/69%) بود (05/0>p). آزمایش دوم با استفاده از 111 راس میش و 4 راس قوچ نژاد تالشی انجام شد. میش ها به 3 گروه تقسیم شدند. اسپرم پوشش دار شده، جمع آوری و به مدت 72 ساعت در °c5 ذخیره سازی شد. قسمت اول (e+s-)، سانتریفیوژ و مجددا با مایع رویی مخلوط شد. قسمت دوم (e-s-) سانتریفیوژ شد و سپس مایع رویی حذف و تریس گلوکز اضافه شد. قسمت سوم (e-s+) سانتریفیوژ شد و سپس مایع رویی حذف و 10% مایع منی اضافه شد. نمونه ها در پایوت های 250 میکرولیتری بسته بندی و به مدت 4 ساعت در °c5 نگهداری شدند. نمونه های منی پس از 72 ساعت از طریق دهانه گردن رحم تلقیح شدند. نرخ بره زایی در شکم زایش دوم میش (91/18%) بیشتر از شکم زایش اول (12/5%) بود (07/0=p). نرخ بره زایی تیمار e-s- (32/24%) بیشتر از تیمار e-s+ (4/5%) بود (05/0>p). بنابراین حذف زرده تخم مرغ و افزودن مایع منی پس از 68 ساعت ذخیره سازی در °c5 سبب کاهش باروری شد.

به منظور مطالعه ی اثر آنتی بیوتیک های مختلف روی کیفیت اسپرم از یک آزمایش فاکتوریل درقالب بلوک های کامل تصادفی، با 3 عامل هریک در2 سطح شامل جنتا مایسین g (ml/?g 5 و 0)، لینکومایسین l(ml/?g 10 و 0 )، آمپی سیلینa ml) /?g 2.5 و 0) و2 بلوک با 4 مشاهده در هر واحد آزمایشی انجام شد که رقیق کننده بر پایه تریس به عنوان بلوک اول و رقیق-کننده شیر پس چرخ به عنوان بلوک دوم در نظر گرفته شد. جهت انجام این تحقیق 4 راس قوچ تالشی به تصادف انتخاب و منی به دست آمده از هر قوچ بصورت جداگانه به نسبت 1 به 1 با رقیق کننده بدون آنتی بیوتیک مخلوط شد. سپس نمونه ها با تحرک بالای 80% و غلظت بالای 109× 9/2 با هم مخلوط شده به 8 قسمت مساوی تقسیم شدند. به هر قسمت رقیق کننده ی متفاوت از نظر سطوح آنتی بیوتیک افزوده شد. دمای نمونه ها از37 درجه به آهستگی به 5 درجه رسانده شد. ارزیابی اسپرم در زمان های صفر،24، 48 و72 ساعت بعد از ذخیره سازی انجام شد. اثرات متقابل آنتی بیوتیک ها بر کیفیت اسپرم معنی دار بود (05/0>p). درصد تحرک کل، تحرک پیش رونده، سلامتی غشا پلاسمایی و زنده مانی اسپرم در تیمار 10 l 0g0a به طور معنی داری از سایر تیمار ها بیشتر بود (05/0>p). از این تحقیق استنتاج می شود که استفاده از لینکومایسین در سطح ml/?g 10 بیشترین تاثیر را در حفظ کیفیت اسپرم در دمای 5 درجه سانتی گراد داشت.