این پایان نامه شامل چهار بخش است. در بخش اول یون های فلزی آرسنیک، سرب، کادمیم و جیوه با استفاده از نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن اصلاح شده استخراج، پیش تغلیظ و اندازه گیری شده اند. در فصل اول این بخش یون های آرسنیک (v) و (iii) (از طریق اکسید شدن به آرسنیک (v)) توسط نانوذرات fe3o4 اصلاح شده با 3-آمینوپروپیل تری اتوکسی سیلان و 3-مرکاپتوپروپیونیک اسید (mpa-apts-mnps) پیش تغلیظ و به روش جذب اتمی کوره گرافیتی اندازه گیری شده اند. در فصل دوم این بخش یون های سرب، کادمیم و جیوه یک بار توسط جاذب نانوذرات fe3o4 اصلاح شده با تترا اتیل اورتوسیلیکات و اتیلن گلیکول بیس مرکاپتواستات (egbma-teos-mnps) و یک بار توسط جاذب نانوذرات fe3o4 اصلاح شده با تترااتیل اورتوسیلیکات و 2، ‘2-تیودی اتان تیول (tdet-teos-mnps) پیش تغلیظ و به روش های نشر اتمی پلاسمای جفت شده القایی (icp) برای یون های سرب و کادمیم و جذب اتمی بخار جیوه سرد برای یون های جیوه اندازه گیری شدند. در هر دو فصل این بخش پارامترهای موثر بر میزان جذب و بازیابی یون های فلزی بهینه سازی و پارامترهای تجزیه ای روش مانند محدوده خطی، حد تشخیص، حد کمی سازی، تکرارپذیری (دقت) و فاکتور تغلیظ برای هر یون فلزی اندازه گیری شدند. در بخش دوم این پایان نامه که شامل دو فصل است، داروهای امپرازول، مفنامیک اسید، ایبوپروفن و ایندومتاسین از طریق ایجاد تجمعات مخلوط همی مایسلی با استفاده از جاذب نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن اصلاح شده با سورفاکتانت های سدیم دو دسیل سولفونات (sds) و ستیل تری متیل آمونیوم بروماید (ctab) مورد استخراج و پیش تغلیظ قرار گرفته و توسط روش های کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (hplc) و طیف نورسنجی ماوراء بنفش-مرئی اندازه گیری شده اند. در هر دو فصل پارامترهای موثر بر میزان استخراج و بازیابی داروها از جاذب بهینه سازی و پارامترهای تجزیه ای روش اندازه گیری شدند. نتایج نشان دهنده محدوده خطی وسیع (به ترتیب 5000-50، 200-5/0، 500-5/0 و 450-25 نانوگرم بر میلی لیتر)، حد تشخیص پایین (به ترتیب 25، 09/0، 07/0 و 6/8 نانوگرم بر میلی لیتر) و فاکتور تغلیظ بالا (به ترتیب 99، 98، 99 و 99) برای داروهای امپرازول، مفنامیک اسید، ایبوپروفن و ایندومتاسین می باشد. در بخش سوم پایان نامه، هورمون های پروژسترون و تستوسترون با کمک نانوذرات اکسید آهن و نانوذرات طلا جداسازی و پیش تغلیظ شده و با روش های hplc و کروماتوگرافی لایه نازک (tlc) اندازه گیری شدند. در فصل اول این بخش هورمون های ذکر شده به وسیله جاذب نانوذرات اکسید آهن اصلاح شده با اصلاحگر 3-تری متوکسی سیلیل-1-پروپان تیول (mspt) و نانوذرات طلا پیش تغلیظ و توسط روش hplc اندازه گیری شدند. در ادامه پارامترهای موثر بر میزان جذب و بازیابی دو هورمون بهینه سازی و پارامترهای کمی روش مانند محدوده خطی، حد تشخیص، حد اندازه گیری، تکرارپذیری (دقت) و فاکتور تغلیظ اندازه گیری شدند. تحت شرایط بهینه محدوده خطی روش 200-1/0 نانوگرم بر میلی لیتر، حدود تشخیص 05/0 و 07/0 و فاکتورهای تغلیظ 49 و 48 به ترتیب برای پروژسترون و تستوسترون به دست آمد. در فصل دوم این بخش یک بستر فاز ساکن جدید بر پایه سیلیکاژل اصلاح شده با apts و نانوذرات طلا تهیه و جهت اندازه گیری های tlc دو هورمون به کار رفت. محدوده خطی روش برای دو هورمون 200-1 نانوگرم بر لکه بوده و حد تشخیص و حد کمی سازی روش به ترتیب 16/0 و 51/0 نانوگرم بر لکه برای پروژسترون و 13/0 و 40/0 نانوگرم بر لکه برای تستوسترون به دست آمد. در بخش آخر این پایان نامه که شامل یک فصل است، میزان بارگذاری و رهایش ماده موثره کلروژنیک اسید با استفاده از نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن اصلاح شده با apts اندازه گیری شده است. همچنین اثر پارامترهای دما و ph بر میزان رهایش آنالیت بررسی شدند. نتایج نشان دادند که نانوذرات بارگذاری شده حدود 95 درصد از دارو را ظرف مدت 4 ساعت در 4/7ph= رها می کنند. در حالی که در 5/5ph= کمتر از 45 درصد سه دارو رها می شود. طی این مطالعات مشخص شد که نانوذرات اصلاح شده می توانند برای بارگذاری و رهایش کلروژنیک اسید محیط در روده (phهای خنثی و قلیایی کم) مورد استفاده قرار گیرد.