موقعیت ورزش هندبال سبزوار و به ویژه جنبه قهرمانی آن نزد اقشار مردم این شهر پتانسیل بالایی درزمینه اقتصادی، اجتماعی، اشتغال زایی، پرکردن اوقات فراغت و جلوگیری از بزهکاری جوانان داشته و می تواند نقش چشمگیری دراین زمینه ایفا نماید. هدف از این مطالعه بررسی موانع و محدودیت های توسعه ورزش هندبال در شهرستان سبزوار و ارائه راهکارهای توسعه پایدار بود.در موانع اقتصادی، "صنعتی نبودن شهر سبزوار و محدودیت در پشتیبانی مالی از بخش صنعتی" ، "عدم وجود باشگاه های خودکفا و درآمدزا" ، "عدم وجود برنامه جهت حفظ اسپانسرها برای مدت طولانی" و در موانع مدیریتی "ضعف مدیریت در فدراسیون هندبال و هیات هندبال سبزوار به عنوان متولی این ورزش در کشور و شهرستان" ، "عدم سیاست گذاری و برنامه ریزی کلان برای تشکیل باشگاه های هندبال" ، "عدم مدیریت باشگاه های هندبال در شهرستان بر اساس اصول ورزش حرفه ای" و در موانع انسانی و اجتماعی "عدم استفاده از مربیان با تجربه، متخصص و متعهد در هندبال شهرستان" ، "عدم توجه و اهمیت ندادن به پیشکسوتان و قهرمانان ملی هندبال در شهرستان" ، "کم توجهی به آموزش مهارتهای فنی مربیان و داوران از جهت کمی و کیفی در شهرستان"، و در موانع نگرشی و حمایتی مسئولین "عدم وجود سازوکاری جهت تشویق و تقدیر از افراد و دست اندرکار و حامیان ورزش هندبال شهرستان" ، "عدم وجود انگیزه لازم و علاقه مندی کافی در مدیران و مسئولین ورزش در خصوص توسعه هندبال" ، "عدم امکان برقراری ارتباط مثبت و دائمی با مسئولین عالی جهت طرح مشکلات موجود" و در موانع امکاناتی و تجهیزاتی "عدم استفاده بهینه از اماکن و تاسیسات ورزشی موجود در جهت توسعه ورزش هندبال" ، "عدم وجود سالن های ورزشی با کیفیت و استاندارد تخصصی هندبال" ، "کمبود امکانات و تجهیزات تخصصی ویژه هندبال در سالن ها جهت (آموزش، تمرین و مسابقه)"، از مهم ترین موانع توسعه هندبال از دیدگاه پاسخ دهندگان بوده است.امیدواریم مسئولین و مربیان و سایر دست اندرکاران ورزش شهرستان سبزوار با استفاده از نتایج تحقیق و راهکارهای ارایه شده می توانند گامی ارزنده در جهت توسعه پایدار و دائمی هندبال بردارند.

مقدمه و هدف: امروزه جهان با پدیده جهانی شدن مواجه است و به سادگی می¬توان این روند را در عرصه¬های مختلف زندگی بشر مشاهده کرد. ارتباطات و تعامل ملت¬ها علاوه بر زمینه¬های اقتصادی به سایر حوزه¬ها نیز تسری یافته و فعالیت¬های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، محیطی، علمی، مذهبی و حتی ورزشی را در برگرفته است. بر این اساس هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثرات جهانی شدن در توسعه ابعاد مختلف ورزش ایران(اقتصادی، علمی و فنی، فرهنگی و اجتماعی، تکنولوژیکی و زیست محیطی) می¬باشد. روش: روش این تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلی است. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته¬ای است که پس از تایید روایی محتوی و روایی سازه (804/0kmo:) و پایایی (90/0) مورد استفاده قرار گرفت. جامعه آماری این تحقیق را 105 نفر از اعضای هیئت علمی و دانشجویان دکتری مدیریت ورزشی و دانشجویان کارشناسی ارشد دارای زمینه پژوهشی در زمینه جهانی شدن (87 درصد مرد و 13 درصد زن) تشکیل دادند. نمونه¬گیری به روش کل شمار و به صورت هدفمند انجام شد. همچنین بررسی میزان اهمیت و اولویت¬بندی مولفه¬ها و خرده مقیاس¬ها به ترتیب به وسیله میانگین و تحلیل عاملی تاییدی صورت گرفت. یافته¬ها: نتایج نشان داد که اثرات جهانی شدن به طور کلی بر ابعاد مختلف ورزش کشور به ترتیب بر روی بعد تکنولوژیکی و زیست محیطی با بار عاملی 97 درصد، بعد اجتماعی و فرهنگی با بار عاملی 96 درصد، بعد علمی و فنی با بار عاملی 92 درصد و بعد اقتصادی با بار عاملی 79 درصد می¬باشد. همچنین نتایج نشان داد در بعد اقتصادی جذب حامیان ورزشی بین¬المللی، گسترش کارآفرینی در ورزش کشور، گسترش بازاریابی ورزشی و در بعد علمی و فنی ورزش گسترش شایسته¬سالاری و مدیریت مشارکتی در سازمان¬های ورزشی، امکان مشارکت بیشتر تیم¬ها، ورزشکاران، مربیان و داوران در رقابت¬ها و رویداد¬های بین¬المللی، گسترش تعاملات و ارتباطات سازمان¬های ورزشی داخلی و بین¬المللی و در بعد اجتماعی و فرهنگی ورزش ، توسعه فرهنگ داوطلبی در ورزش، ارتقاء کیفیت و سبک زندگی از طریق ورزش و توسعه ورزش بانوان و در بعد زیست محیطی و تکنولوژیکی ورزش کشور،ارتقاء سلامت عمومی از طریق گسترش استفاده از ابزار¬های کمکی و پزشکی ورزشی، استفاده چند منظوره از اماکن و تأسیسات ورزشی، گسترش فن¬آوری¬های سبز در ساخت و بهره¬برداری از اماکن، تأسیسات و تجهیزات ورزشی از مهم¬ترین اثرات جهانی شدن در این ابعاد می¬باشد. نتیجه گیری: با توجه به روند رو به رشد و اجتناب ناپذیر فرایندهای جهانی شدن در کشور و همچنین اثرات تایید شده اقتصادی، علمی و فنی، فرهنگی و اجتماعی و تکنولوژیکی و زیست محیطی جهانی شدن بر ورزش کشور، امیدواریم که مسئولین، کار شناسان و مدیران ورزش کشور با استفاده از این فرصت و با برنامه ریزی و سیاست گذاری بهتر، به توسعه هر چه بیشتر ورزش کشور اهتمام ورزند.

برای اولویت بندی اثرات توسعه ورزش بر ابعاد چهارگانه جهانی شدن و گویه¬ها از تحلیل عاملی مرتبه دوم استفاده شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که متخصصان و کارشناسان کشور معتقدند: «جهانی شدن باید در برنامه بلندمدت به عنوان یکی از اهداف اصلی کشور باشد»، «جهانی شدن و تجارت آزاد باعث افزایش صادرات، کاهش قیمت ها و اشتغال¬زایی و رشد بلندمدت اقتصادی می شود» و همچنین جهانی شدن «تعامل فرهنگی و ارتقاء فرهنگ ها را در پی خواهد داشت» و نتایج همچنین حاکی از این است که مهم¬ترین اثرات توسعه ورزش بر بعد اقتصادی جهانی شدن «افزایش جذب سرمایه گذاری های (مستقیم و غیرمستقیم) خارجی»، «افزایش جریان سرمایه و گسترش آزادی تجاری» و «توسعه و گسترش خصوصی سازی» می¬باشد و مهم¬ترین اثرات توسعه ورزش بر بعد اجتماعی «گسترش و توسعه صنعت گردشگری»، «گسترش درک بین المللی» و «توسعه ارتباطات اجتماعی و فناوری اطلاعات و ارتباطات» و مهم¬ترین اثرات توسعه ورزش بر بعد سیاسی «گسترش دیپلماسی و تعامل با سایر کشورهای جهان»، «افزایش عضویت در سازمان های بین المللی» و «گسترش و ارتقاء صلح و وحدت ملی و بین المللی» و مهم¬ترین اثرات توسعه ورزش بر بعد فرهنگی شامل: «گسترش استفاده از زبان واحد بین المللی»، «گسترش تعامل فرهنگی (گفتگوی تمدن ها و فرهنگ ها)» و «ارتقاء کیفیت و سبک زندگی» می¬باشد. همچنین از دیدگاه متخصصان و کارشناسان مهم¬ترین اثرات جهانی شدن کشور بر ورزش شامل توسعه جذب گردشگران ورزش، افزایش جذب حامیان ورزشی بین المللی و عضویت فعال در سازمان های بین المللی ورزشی می¬باشد. نتیجه گیری: امیدواریم با توجه به اثرات مختلف اثبات شده ورزش (اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی) در این تحقیق، مسئولین و سیاستگزاران کشور با بهره¬گیری از نظرات و دیدگاه¬های متخصصان و کارشناسان بتوانند گامی موثر در توسعه و جهانی شدن کشور بردارند.

مقدمه: افراد داوطلب به عنوان یکی از مولفه های اصلی ارائه خدمات، نقش اساسی در مدیریت رویدادهای ورزشی و سایرفعالیت ها ایفا می کنند. هدف از این مطالعه بررسی ادراک دانشجویان دانشگاه های سبزوار از اثرات داوطلبی با تأکید بر رویدادهای ورزشی بود. روش ها: پژوهش حاضر توصیفی- پیمایشی بوده که به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه های سبزوار که حداقل یک تجربه مشارکت داوطلبانه را در دو سال گذشته داشتند و نمونه آماری به صورت کل شمار و هدف مند انتخاب شد. در نهایت 400 پرسش نامه که به درستی تکمیل شده بود مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش، پرسش نامه میلر (2013) بود که جهت استفاده در این تحقیق تغییراتی برای داوطلبان و مطابق با جامعه موردنظر بومی سازی اصلاح گردید و سوالاتی به آن اضافه شد و سپس روایی صوری و محتوایی آن توسط 12 نفر از اساتید صاحب نظر تأیید شد و برای تأیید روایی سازه از آزمون تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد که نتایج تحلیل عاملی تأییدی برازندگی و تناسب قابل قبول و عالی پرسش نامه را نشان داد. جهت بررسی پایایی پرسش نامه نیز از آلفای کرونباخ استفاده شد (885/0=?). تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t، manova، آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته ها: با توجه به میانگین در دو گروه ورزشی و غیرورزشی بالاترین میانگین در متغیرهای سرمایه انسانی، اجتماعی، فیزیکی- اقتصادی و فرهنگی به ترتیب شامل مولفه های مسئولیت پذیری، توانایی برقراری ارتباط با دیگران، توانایی مشارکت در کارگروهی و تیمی و ارزش نهادن به دیدگاه ها، ارزش ها و نگرش های دیگران می باشد و مولفه اعتماد به دیگران در سرمایه انسانی کم ترین میانگین (اثرمتوسط) را داشت. بین ادراک دانشجویان داوطلب از اثرات داوطلبی، سرمایه اجتماعی و فیزیکی- اقتصادی در رویدادهای ورزشی و سایرفعالیت ها تفاوت معنی داری وجود داشت ولی در سرمایه فرهنگی و انسانی این تفاوت دیده نشد. میزان فعالیت دانشجویان داوطلب بر سرمایه اجتماعی و فیزیکی–اقتصادی تفاوت معنی داری داشت. جنسیت دانشجویان داوطلب بر سرمایه انسانی، اجتماعی، فیزیکی- اقتصادی و فرهنگی تفاوت معنی داری نداشت. سن دانشجویان داوطلب در گروه رویدادهای ورزشی بر سرمایه فیزیکی-اقتصادی و فرهنگی و در گروه غیرورزشی در سرمایه فیزیکی- اقتصادی تفاوت معنی داری داشت. نتیجه گیری: فعالیت های داوطلبانه ورزشی اثرات بیش تری نسبت به فعالیت های داوطلبانه غیرورزشی دارد و بدون شک به دلیل ماهیت ورزش می باشد ولی فعالیت های داوطلبانه به هر شکلی که انجام شود فواید مثبت فراوانی برای داوطلبان و جامعه دارد و مدیران و برنامه ریزان با ایجاد فرصت هایی برای انجام فعالیت های داوطلبی و جلب رضایت داوطلبان در سنین و جنسیت های مختلف را فراهم کنند.

چکیده: هدف اصلی پژوهش حاضر " بررسی مدیریت زمان و فرسودگی شغلی در کارمندان و اعضای هیئت علمی فعال و غیر فعال ورزشی دانشگاه حکیم سبزواری"بود. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی ( زمینه ای) بود. جهت جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه که عبارتند از پرسشنامه محقق ساخته ویژگی های فردی، پرسشنامه فرسودگی شغلی مزلاچ (1993) و پرسشنامه مهارت های فردی مدیریت زمان عزیزی مقدم (1385) استفاده شد، نمونه ی آماری این تحقق 210 نفر کارمند و عضو هیأت علمی دانشگاه حکیم سبزواری بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی استفاده گردید. یافته های این تحقیق عبارتند از : بین کارکنان فعال و غیر فعال ورزشی از لحاظ میزان فرسودگی شغلی تفاوت معنی دار وجود دارد و فرسودگی شغلی کارکنان غیر-فعال بیشتراز افراد فعال می باشد. بین کارمندان و اعضای هیئت علمی از لحاظ میزان فرسودگی شغلی تفاوت معنی دار وجود دارد و فرسودگی شغلی کارمندان بیشتر می باشد. اثر اصلی هر دو متغیر فعالیت ورزشی و پست سازمانی بر فرسودگی شغلی معنی دار می باشد، اما اثر متقابل فعالیت ورزشی * پست سازمانی بر آن متغیر معنی دار نمی باشد. بین کارکنان فعال و غیر فعال ورزشی از لحاظ مدیریت زمان تفاوت معنی دار وجود دارد و مهارت مدیریت زمان کارکنان فعال ورزشی بیشتر می باشد. بین کارمندان و اعضای هیئت علمی از لحاظ میزان مهارت مدیریت زمان تفاوت معنی دار وجود دارد و مهارت مدیریت زمان اعضای هیئت علمی بیشتر می باشد. اثر اصلی هر دو متغیر فعالیت ورزشی و پست سازمانی بر مدیریت زمان معنی دار می باشد اما اثر متقابل فعالیت ورزشی * پست سازمانی معنی دار نمی باشد . بطور کلی می توان نتیجه گرفت که افرادی که دارای مهارت مدیریت زمان بالایی هستند، وقت بیشتری برای انجام فعالیت های ورزشی در زمان اوقات فراغت دارند و کم تر دچار استرس و فشار روانی می شوند و در نتیجه فرسودگی شغلی در آن ها کاهش می یابد.