شناسایی مفهومی است که در حقوق بین الملل به موجودیت های مختلفی ملحق می شود از جمله شناسایی کشور (شامل شناسایی دولت و شناسایی حکومت)، نهضت های آزادیبخش، شورشیان و ... . شناسایی در تمام این عبارات در یک معنا مشترک هستند و آن به رسمیت شناختن حقوق و تعهداتی متقابل میان دولت شناسایی کننده و موجودیت شناسایی شده است. دولتی که شورشیان را شناسایی نکرده است، در صورت تقاضای دولت مرکزی سوریه امکان کمک نظامی به دولت سوریه را دارد. شناسایی شورشیان سوری به عنوان طرف مخاصمه موجب شناسایی وضعیت مخاصمه مسلحانه غیربین المللی می شود که به دنبال آن وضعیت بیطرفی برای ثالث ایجاد می کند و لذا کمک نظامی به یکی از دو طرف درگیر موجب نقض بیطرفی شده و موجد مسوولیت بین المللی است. شناسایی شورشیان به عنوان نماینده مشروع مردم سوریه می تواند ارسال کمک های مالی را توجیه پذیر سازد در حالی که شناسایی به عنوان حکومت سوریه می تواند کمک نظامی به طرف شورشی را توجیه نماید. شناسایی ائتلاف مخالفان سوری علاوه بر مسوولیت بین المللی به سبب شناسایی نامشروع زودرس، نقض اصل عدم توسل به زور و اصل حق تعیین سرنوشت و اصل منع مداخله در امور داخلی دولت ها، می تواند مسوولیت بین المللی این دولت ها را به سبب جنایات جنگی، جنایت علیه بشریت و نقض حقوق بشردوستانه این گروه به دنبال داشته باشد.