محور اصلی این پژوهش، دستیابی به مولفه ‏های سبکی دور? گذار از سبک خراسانی به سبک عراقی با بررسی سبک‏ شناسان? اشعار عبدالواسع جبلی است. قرن ششم، عصر نوآوری‏ها و تلاش‏های شاعران و نویسندگان، برای ایجاد تغییر و تحول در سبک نویسندگی و شاعری است. در دور? گذار، پی بردن به ضرورت ایجاد تحول، به صورت تنوع در ویژگی‏ها و جنبه ‏های گوناگون ادبیت متن نمود میابد. برخی از این ویژگی‏ها، خاصِ همان دوره باقی می‏ماند ولی بعضی دیگر، فراتر از زمان? خود، به ویژگی سبکی دور? بعد تبدیل می‏شود. عبدالواسع جبلی، از پیشروانی است که بسیاری از نوآوری‏ها و اختصاصات شعری ‏اش، مورد تقلید شاعران دور? بعد، یعنی سبک عراقی، قرار گرفته ‏است.