کریپتوسپوریدیوم انگل تک یاخته ای داخل سلولی و خارج سیتوپلاسمی شاخه آپی کمپلسکا می باشد. آلودگی با این انگل باعث ایجاد یک گاستروآنتریت حاد و خود محدود شونده در افراد سالم (از نظر دستگاه ایمنی) و یک عفونت پایدار و کشنده در افراد با نقص دستگاه ایمنی در سراسر جهان می شود. به دلیل اهمیت و نقش عامل در ایجاد سندروم اسهال در انسان و گاو بالاخص در گروه های سنی پایین و تأثیر تنوع گونه های انگل در طراحی استراتژیهای کنترل بیماری لذا این تحقیق جهت تعیین نوع گونه های کریپتوسپوریدیوم در گاوهای شیری با استفاده از روش pcr-rflp انجام گردید. در این بررسی در طی سالهای 1388-1390 تعداد 800 نمونه مدفوع از گاوهای سالم واسهالی دامداری های شهرستان مشهد جمع آوری شده و با استفاده از روش رنگ آمیزی ذیل نیلسون سرد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی های میکروسکوپی نشان داد که از تعداد کل نمونه ها تعداد 23 نمونه (87/2 درصد) آلوده به انگل هستند. در نهایت بر روی dna استخراج شده از نمونه های مثبت آزمایش pcr-rflp انجام گردید. با توجه به الگوی pcr-rflp ژن 18s rrna در اثر هضم آنزیمی با آنزیمهای برش دهنده sspi و ddel و vspi، نتایج pcr-rflp نشان داد که کلیه نمونه های مثبت مورد آزمایش، کریپتوسپوریدیوم آندرسونی بودند. می توان نتیجه گرفت که در شهرستان مشهد ژنوتیپ کریپتوسپوریدیوم اندرسونی گونه غالب بوده و سبب آلودگی در دامها می گردد. همچنین با بررسی نتایج بدست آمده تفاوت معنی داری بین گروه گاوهای اسهالی و سالم و گروه های سنی (کمتر از 6 ماه، بین 18-6 ماه و بیشتر از 18 ماه) وجود نداشت.

اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال( ort ) بعنوان یک عامل باکتریایی نوظهور در صنعت مرغداری های کشور مدنظر می باشد. اثبات وجود بیماری و تشخیص قطعی آن در مرغداری های استان خراسان رضوی، گامی موثر در راستای کاهش تلفات و ضایعات اقتصادی می تواند باشد. این تحقیق جهت جداسازی و شناسایی مولکولی باکتریort انجام پذیرفته است. این باکتری، گرم منفی میله ای شکل و چند شکلی می باشد که بیشتر، دستگاه تنفس طیور را درگیر کرده و بیماری های دیگر تنفسی را نیز پیچیده می کند. این تحقیق بر روی ??? نمونه از بافت ریه طیور با علائم بیماری تنفسی صورت پذیرفت. نمونه های ریه مبتلا، از کلینیک های بخش خصوصی و کشتارگاه طیور مشهد اخذ گردیدند. کلیّه ریه های مبتلا در شرایط استریل به آزمایشگاه منتقل و در محیط های اختصاصی کشت داده شدند. بر روی کلنی های مشکوک آزمایشات بیوشیمیایی اختصاصی انجام پذیرفت، که تعداد ? نمونه به تأئید اولیّه رسیدند. پس از استخراج dna باکتری های فوق، با آزمایش pcr کلیه نمونه ها تأئید مولکولی نهائی شدند. سپس بر روی نمونه های جداشده ی فوق آزمایش آنتی بیوگرام انجام پذیرفت، و بر اساس نتایج، کلیّه نمونه ها به آنتی بیوتیک های سولتریم، جنتامایسین، اریترومایسین، و کولستین مقاوم و به آنتی بیوتیک های تیامولین، اکسی تتراسایکلین، فورازولیدون، فلورفنیکل، انروفلوکساسین، داکسی سایکلین، کلراتتراسایکلین، دانوفلوکساسین و کلرامفنیکل حساس بودند. ? نمونه از باکتری ها نسبت به آنتی بیوتیک نئومایسین حساسیت نشان دادند، در صورتیکه ? نمونه دیگر نسبت به این آنتی بیوتیک مقاوم بودند. همچنین ? نمونه نسبت به لینکومایسین و فلومیکوئین حساسیت، و نمونه ی دیگر نسبت به دایفلوکساسین از خود حساسیت بروز دادند، در حالیکه بقیه نمونه ها به این آنتی بیوتیک ها مقاوم بودند.