یکی از ویژگی های ویروس hsv-1 توانایی آن در خفته شدن در میزبان برای تمام طول زندگی میزبان و عودهای وقت و بی-وقت عفونت است. طی فرایند خفتگی ژن های فاز لیتیک بیان نمی شوند و در عوض ترانسکریپت lat به همراه dna ویروس قابل شناسایی است. پس از ساخته شدن lat طی فرایند اسپلایسینگ تعدادی ترانسکریپت کوچک تر به همراه اینترون های وابسته در هسته مجتمع می گردد. خاموش شدن ژن های آلفا عامل اصلی ایجاد خفتگی است. ژن های آلفا دارای پروموترهایی هستند که توسط فاکتورهای رونویسی این پروموترها فعال می گردند و در عدم حضور آن ها پروموتر خاموش می-شود. این کمپلکس فعال ساز پروموتر متشکل از پروتئین ویروسی vp16 و پروتئین های سلولی hcf،oct1 ،sp1 و gabp می باشد. ترانسکریپت lat در سلول های نورونی، پیش ساز mirnaهای ویروسی mir-h2، mir-h3، mir-h4، mir-h5، mir-h7 وmir-h8 است که قادرند در سطح بعد از رونویسی بیان ژن ها را تنظیم نمایند. در این پژوهش با مطالعات مبتنی بر بیوانفورماتیک نشان داده شد که دو ژن sp1 و hcf-1 از اعضای کمپلکس رونویسی مذکور توسط mirnaهای مشتق از lat مهار می شوند. در ادامه پژوهش با بررسی میزان mrnaی دو ژن مذکور با real time pcr همچنین بررسی میزان لوسیفراز متاثر از هدف گیری 3’utr ژن های sp1 و hcf-1 در آزمون سنجش میزان لوسیفراز و تغییرات پروتئینی sp1 و hcf-1 در وسترن بلات مشخص شد که دو پروتئین sp1 و hcf-1 تحت تاثیر بیان mirnaهای مشتق از lat مهار می گردند. علاوه بر این اثرات کاهش این دو فاکتور رونویسی در اثر بیان mirnaهای latویروس hsv-1 در سلولهای be-2(c) نیز بررسی شد و مشخص شد در اثر کاهش این دو فاکتور رونویسی سرعت تکثیر در سلول های نوروبلاستومای انسانی کاهش یافته و همچنین بیان ژن های خاموش کننده تومور و کنترل کننده سیکل سلولی همانند ep300، p15، rbl1 و rbl2 افزایش می یابد. از سویی دیگر بیان ژن های فعال کننده سیکل سلولی مثل mapk-1 و cyclina2 کاهش می یابد.

هر ساله تعداد موارد جدید ابتلا به سرطان و مرگ و میر ناشی از آن در جهان رو به افزایش است. ناتوانی روش های درمانی کنونی در بهبودی بیماران و یا جلوگیری پیشرفت بیماری آنان با عوارض جانبی کمتر، نیاز به ابداع و یا تکمیل روش های درمانی جدید را بیش از پیش نمایان می کند. استفاده از ویروس ها در از بین بردن سلول های سرطانی زمینه ی گسترده ای را برای مطالعات بیشتر فراهم کرده است. ویروس های انکولایتیک قادر به آلوده کردن و از بین بردن سلول های توموری همراه با آسیب کمتر به بافت های سالم می باشند. این ویژگی طبیعی برخی از ویروس ها مانند رئوویروس، ویروس بیماری نیوکاسل و hsv و ... باعث گردیده که به عنوان عوامل اختصاصی کشنده سلول های توموری به کار گرفته شوند. برخی از پروتئین های شناخته شده نیز که واجد خواص سیتوتوکسیک هستند می توانند برای این منظور به کار گرفته شوند. پروتئین nsp4 روتاویروس یک پروتئین با چندین عملکرد است که علاوه بر خاصیت انتروتوکسینی، دارای اثر سیتوتوکسیک در سلول های آلوده نیز می باشد. در مطالعه ی حاضر، از خاصیت سلول کشی پروتئین مذکور در از بین بردن سلول های توموری استفاده شد. ژن nsp4 روتاویروس درون پلاسمید pcdh جایسازی شد و به درون سلول های توموری tc-1 ترانسفکت گردید. پس از بررسی حضور پروتئین nsp4 با sds-page، بیان آن با روش وسترن بلات و با استفاده از آنتی بادی ضد nsp4 در سلول های توموری tc-1 تائید گردید و اثر سیتوتوکسیک پروتئین مذکور در سلول های هدف به کمک تست mtt سنجیده شد. با توجه به نتایج به دست آمده، اختلاف معنی داری از نظر حیات سلولی بین گروه های کنترل و گروه سلول های واجد ژن nsp4 وجود داشت. بر اساس مطالعه ی انجام شده، ژن nsp4 روتاویروس، دارای خاصیت سیتوتوکسیسیتی می باشد و بالقوه می تواند در مطالعات اختصاصی تومور بکار گرفته شود و نوید بخش افقی تازه در بهبود روش های درمان سرطان در آینده باشد.

در این پایان نامه اثر آپوپتیکی پروتئین nsp4 مرتبط با استرس erبر روی دو رده سلول سرطانی انسان مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا ژن nsp4 درون پلاسمید بیانی کلون شد. پلاسمید نوترکیب توسط لیپوفکتامین 2000 به درون سلول های مورد مطالعه ترانسفکت شد و سپس بیان پروتئین ر سلول ها با استفاده از وسترن بلات تائید گردید. به منظور بررسی اثر پروتئین nsp4 بر زیست پذیری، آپوپتوز و افزایش بیانchop و کاسپاز 4 که نشان دهنده آپوپتوز وابسته به استرس er هستند، از تست های mtt، فلوسیتومتری و وسترن بلات استفاده شد. همزمان اثر روتا ویروس گاوی در القاء اپوپتوز و افزایش بیانchop و کاسپاز 4 فعال شده در سلول ها نیز مطالعه شد. نتایج نشان داد که پروتئین nsp4 در هر دو رده سلول بیان شد. اثر سیتوتوکسیک و آپوپتوتیکی پروتئین nsp4 بر سلول ها نسبت به گروه های کنترل از نظر آماری معنی دار بود. به هر حال نتایج وسترن بلات نشان دادکه پلاسمید بیان کننده پروتئین nsp4 منجر به افزایش بیانchop و فعال شدن کاسپاز 4 نمی شود. جالب توجه است که روتاویروس علاوه بر القاء آپوپتوز در درصد بالایی از سلولها، افزایش بیانchop و فعال شدن کاسپاز 4 را نیز سبب شد.