روش ردیابی اشعه یکی از روش های برآورد تاخیر تروپوسفری است که در چند سال اخیر مورد توجه قرار گرفته است. در این روش مسیر اشعه از هنگام ورود به تروپوسفر تا رسیدن به ایستگاه مورد نظر که می تواند یک ایستگاه vlbi و یا یک ایستگاه gps باشد، بازسازی شده و در نهایت می توان تاخیر ناشی از تروپوسفر را بدست آورد. روش های پیشین برآورد تاخیر تروپوسفری شامل توابع نگاشت بوده که توسط محققین مختلف مورد بررسی قرار گرفته و با استفاده از مفروضات و مجموعه داده های متفاوت طیف وسیعی از این توابع پیشنهاد شده است. در اکثر این توابع تاخیر ها بدون در نظر گرفتن آزیموت ورود اشعه و فقط با در نظر گرفتن چند پارامتر محدود از جمله زاویه ی ارتفاعی و همچنین موقعیت ایستگاه بدست می آیند حال آنکه تاخیر تروپوسفری علاوه بر این پارامتر ها به آزیموت و همچنین زمان نیز وابسته بوده و در کارهای دقیق می بایست تاثیر آن ها لحاظ گردد. از این رو در روش ردیابی اشعه با تکیه بر داده های هواشناسی و شرایط واقعی تروپوسفر مسیر اشعه و به دنبال آن تاخیر ناشی از این محیط تعیین می گردد. ولی در عین حال این روش شامل جزئیات و عناصری است که تصمیم گیری در مورد هر کدام از آن ها مستلزم بررسی و ارزیابی است و در مقدار تاخیر برآورد شده به عنوان خروجی مسئله تاثیر می گذارد. از این رو در این پایان نامه کوشیده شده است تا حد امکان شرایط بهینه این روش را ارزیابی و مورد بررسی قرار دهد. در این پایان نامه با بررسی تکرار پذیری خطوط مبنا به عنوان اعتبار سنجی کار نشان داده شده است که با اعمال قید داده های رادیوسوند نتایج ردیابی اشعه می تواند تا 60 درصد بهبود یابد همچنین با انجام ردیابی اشعه در سیستم مختصات کارتزین به جای سیستم مختصات کروی علاوه بر عدم فرض نمایی بودن شکست پذیری نسبت به مولفه قائم و بهبود نتایج به میزان 55 درصد سرعت انجام ردیابی اشعه می تواند به میزان 35 درصد افزایش یابد. همچنین بررسی هایی بر روی درون یابی قائم صورت گرفت و مشخص شد که تا چه اندازه شیوه درون یابی قائم در نتایج نهایی موثر خواهد بود

در سیستم تولید کارگاهی در هر کارگاه چیدمان ماشین آلات بصورت سلولی (چیدمان ماشین آلات بر اساس گروه های مشابهی از قطعات از لحاظ نوع عملیات) بوده و نحوه انجام کارها درون هر سلول نیز بصورت کارگاهی منعطف (ماشین های موازی با قابلیت جایگزینی) صورت می پذیرد. سیستم تولید سلولی، سیستمی مناسب جهت تولید اقتصادی خانواده قطعات است . زمانبندی تولید سلولی نقش مؤثری در اجرای موفقیت آمیز سیستم های تولید سلولی به عهده دارد. زمانبندی گروهی روشی برای برنامه ریزی و زمانبندی در سیستم تولید سلولی است. در این تحقیق، مدل ریاضی جهت زمانبندی خانواده ی قطعات و همچنین قطعات در هر خانواده در سیستم تولید کارگاهی ارائه شده است. مدل ارایه شده دارای اهداف چندگانه بوده که عبارتند از : حداقل کردن بیشترین زمان ساخت (c_max) کمینه کردن جمع وزنی جریمه های زودکرد و دیرکرد کارها(wset) برای دستیابی به این اهداف به طور همزمان از برنامه ریزی آرمانی استفاده شده است که در آن مجموع انحرافات نامطلوب از آرمانها بررسی و بهینه خواهند شد. مسائل زمانبندی گروهی از نظر پیچیدگی محاسباتی جزء مسائل np-hard قرار میگیرند لذا برای حل مدل میبایست از روشهای فرابتکاری سود جست؛ که در این تحقیق از رویکرد شبیه سازی تبریدی استفاده شده است . مورد مطالعه در این مقاله شرکت توربو کمپرسور نفت (otc) به عنوان مهمترین تولید کننده توربین های گازی در کشور می باشد.

در دهه¬های اخیر تغییر آب و هوا، تغییر شرایط جریان و رسوب، گسترش زمینهای کشاورزی و مناطق شهری و تصرف در حریم رودخانه¬ها باعث تغییر در مرفولوژی رودخانه¬ها شده است. تغییر شکل رودخانه¬ها با فرسایش و رسوبگذاری همراه است که سبب آسیب رساندن به سازه¬های حاشیه¬ی رودخانه¬ها و تخریب زمینهای با ارزش کشاورزی می¬شود. این فرآیند در طول گسترده¬ای از ساحل رودخانه رخ می¬دهد که حفاظت سازه¬ای آن به دلیل بالا بودن هزینه¬ها عملا امکان پذیر نیست. امروزه استفاده از روش¬های زیست مهندسی (غیر سازه¬ای) به دلیل اقتصادی بودن و سازگاری با شرایط زیست محیطی، به طور فزآینده¬ای رو به گسترش است. نداشتن آگاهی از ویژگی¬های زیست فنی گونه¬های گیاهی از محدودیت¬های استفاده از روش¬های زیست مهندسی در ساماندهی سواحل رودخانه¬ها است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر ریشه درختان در افزایش مقاومت برشی خاک و پایداری شیب سواحل رودخانه¬ها می¬باشد. در این مطالعه تعداد 12 پایه¬ی درختی از دو گونه ساحلی گز و پده در بازه¬ی نسبتا مستقیمی از رودخانه سیمره به صورت کاملا تصادفی انتخاب شدند. سامانه ریشه با روش مقطع پروفیل دایره¬ای در جهت شیب ساحل و جریان آبراهه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می¬دهد که با افزایش عمق، تعداد و نسبت سطح ریشه، ابتدا افزایش و سپس کاهش می¬یابد. بیشینه این روند برای گونه گز و پده به ترتیب در عمق 60-50 و 100-90 سانتی¬متری رخ می¬دهد. عمق نفوذ ریشه درختان پده بیشتر از درختان گز است. متوسط تعداد ریشه در افق¬های 10 سانتی¬متری برای گونه گز و پده به ترتیب 5/2 و1/4 و متوسط نسبت سطح ریشه 10/0 و 26/0 درصد می¬باشد. تعداد ریشه¬ها در ناحیه بالایی شیب و جریان برای هر دو گونه بیشتر از ناحیه پایینی است. متوسط نسبت سطح ریشه به جز برای گونه پده، آن هم در جهت شیب، در سایر موارد در ناحیه بالایی بیشتر از ناحیه پایینی است. رابطه مقاومت کششی با قطر ریشه به صورت تابع توانی منفی است. متوسط مقاومت کششی ریشه گونه گز و پده برابر 4/19 و 9/25 مگاپاسکال می¬باشد. مقدار افزایش مقاومت برشی خاک برای ریشه¬های 20-1 میلی¬متر درختان گز و پده به ترتیب؛ 3/12 و 12/24 کیلو پاسکال می¬باشد. ریشه درختان سبب افزایش ضریب پایداری شیب ساحل رودخانه می¬شود. برای سواحل با خاک¬ ماسه¬ای و شیب 1:4 تا 1:1 پایداری شیب برای گونه گز و پده به ترتیب؛ 5/19-3/7 و5/44-6/13 درصد افزایش می¬یابد. تاثیر ریشه درختان پده در پایداری شیب بیشتر از درختان گز می¬باشد. تاثیر ریشه در افزایش ضریب پایداری با افزایش شیب، افزایش و با افزایش ارتفاع ساحل، کاهش می¬یابد. در شرایط این تحقیق ریشه درختان در حالت افت سریع سطح آب در رودخانه¬، سبب افزایش 8/2 تا 3/18 درصدی ضریب پایداری شیب ساحل می¬شوند. هر اندازه مقدار افت بیشتر شود تاثیر ریشه¬ها کمتر می¬شود. نتیجه این پژوهش سبب افزایش آگاهی در مورد کاربرد روشهای زیست مهندسی خاک در ساماندهی سواحل رودخانه¬ها گردید.

سیمانهای کلسیم آلومیناتی در دهه اخیر، به دلیل زیست فعالی، زیست سازگاری و شکل دهی خوب، توجه زیادی را به خود جلب کرده اند. در این مطالعه زیست فعالی و زیست سازگاری فازهای مختلف سیمان secar 71 مورد مطالعه قرار گرفته است. لذا نمونه هایی با ابعاد مناسب از خمیر سیمانی تهیه شد و هیدراتاسیون این خمیر در شرایط مختلف دمایی و زمانی صورت گرفت. سپس استحکام فشاری و خمشی و هچنین نوع فازهای هیدراته تعیین شد. به منظور بررسی زیست فعالی، تعدادی نمونه به مدت 28 روز در محلول شبیه سازی بدن قرار داده شد و به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف سنجی توزیع انرژی پرتو ایکس و همچنین طیف سنجی تبدیل فوریه سطح نمونه ها از نظر رشد هیدروکسی آپاتیت مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. جهت بررسی زیست سازگاری، تعدادی نمونه در زیر پوست 24 عدد موش کاشته شد و پس از چهار، هشت و دوازده روز از زمان کاشت، نمونه ها به همراه بافت اطراف جدا شد تا پاسخ بافت اطراف، نسبت به نمونه کاشته شده توسط آسیب شناس بررسی گردد. نتایج به دست آمده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف سنجی تبدیل فوریه و آنالیز عنصری، نشان دهنده تشکیل هیدروکسی آپاتیت بر روی سطح نمونه های سیمانی هیدراته شده می باشد همچنین بررسی های آسیب شناسی از بافت اطراف نمونه های کاشته شده، زیست سازگاری این سیمان را تائید می کند.

به منظور مطالعه ی اثرات عصاره ی گیاهی، موننسین و مخلوط روغن گیاهی و دریایی روی ph و جمعیت برخی از میکروب های شکمبه آزمایشی انجام شد. در این پژوهش نمونه های مواد هضمی شکمبه ای تعداد 18 رأس بره پرواری افشاری گرفته شد. بره ها با جیره های حاوی 80 درصد کنسانتره و 20 درصد یونجه تغذیه شده بودند. جیره ها شامل جیره ی پایه 1) بدون ماده افزودنی(4n=) 2) جیره ی پایه به اضافه ی 30میلی گرم موننسین به ازای هر بره در روز (4n=) 3) جیره ی پایه به اضافه ی مخلوط عصاره ی گیاهی 2 گرم به ازای هر بره در روز (4n=) 4) جیره ی پایه به اضافه ی 6 درصد مخلوط روغن گیاهی و دریایی در روز طی 30 روز (6=n) بود. نمونه های محتویات شکمبه پس از کشتار حد اکثر پس از 10 دقیقه و تهیه مخلوط همگنی از آن گرفته شد. ph شکمبه بلا فاصله تعیین شد. استخراج dna از محتویات شکمبه با استفاده از روش فنول-کلروفرم صورت گرفت. داده های حاصل از واکنش real-time pcr با استفاده از روش delta-delta ct تصحیح شد و log2 در fold های بدست آمده اعمال شد و به عنوان داده های نهایی pcr مورد آنالیز آماری با نرم افزار sas 9.1 و رویه mixed قرار گرفتند. جیره حاوی مکمل روغن دارای کمترین مقادیر ph (001/0=p) و کمترین مقادیر نسبی butirivibrio fibrisolvens بود ، ciliate protozoa دارای تفاوت معنی دار با سایر تیمار-ها(04/0=p)بود ، megasphera elsdenii بدون تفاوت معنی دار با سایر تیمار ها ، streptococus bovis دارای تفاوت معنی دار با سایر تیمار ها بود (08/0=p). عصاره ی گیاهی کارایی مناسبی جهت بهبود جمعیت باکتری های b. fibrisolvens (فیبرولیتیک) و.m. elsdenii و s. ruminantium (مصرف کننده عمده لاکتات و تولید کننده ی پروپیونات) داشته است. جیره ی حاوی عصاره ی گیاهی دارای اثری متفاوت با جیره ی حاوی موننسین و جیره ی حاوی روغن می باشد. و از لحاظ عملکرد جیره ی حاوی موننسین و روغن مشابه هم بودند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

پروانه برگخوار چغندرقند،spodoptera exigua hub. یکی از مهم ترین آفات چغندرقند در ایران و بسیاری از کشورهای دنیاست که کشاورزان هر ساله چندین نوبت برای کنترل آن اقدام به سم پاشی می کنند. باکولوویروس ها از جمله عوامل بیولوژیک موثری هستند که می توانند به همراه عوامل دیگر در مدیریت تلفیقی این آفت مورد استفاده قرار گیرند. به این منظور، آزمایش هایی با استفاده از ویروس mamestra brassicaenpv و سم ایندوکساکارب روی لاروهای سنین مختلف این آفت انجام شد. همچنین برهمکنش این ویروس و زنبور پارازیتوئیدhabrobracon hebetor (hym., braconidae) روی لاروهای پروانه برگخوار چغندرقند مورد بررسی قرار گرفت. لاروهای سنین مختلف این حشره روی برگ های چغندرقند به عنوان غذای طبیعی و در شرایط دمایی 2 25 درجه سانتیگراد، رطوبت نسبی 5 60 درصد و 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی پرورش داده شدند. اطلاعات مربوط به مرگ و میر لاروهای سن دوم با توجه به دزهای لگاریتمی ویروس mbnpv نشان دهنده حساسیت بالای لاروها به ویروس mbnpv است. ld50و ld90 ویروس به ترتیب 51/4 و 868/5 پلی هدر بر میلی مترمربع سطح ماده غذایی محاسبه گردید و خط 2/8693x + 1/2539 y = مناسب ترین خط پیش بینی کننده تلفات لاروهای سن دوم کرم برگخوار چغندرقند با توجه به دز ویروس mbnpv است. lt50 ویروس روی لاروهای سن دوم 5/32 روز محاسبه شد. نتایج بررسی اثر ویروس روی لاروهای سنین مختلف نشان داد که بین تمام سنین مختلف لاروی پروانه برگخوار چغندرقند از نظر حساسیت به ویروس مورد نظر اختلاف معنی داری وجود دارد به طوری که با افزایش سن لاروی میزان حساسیت به ویروس کاهش می یابد در حالی که در مورد سم ایندوکساکارب با و جود کاهش حساسیت با افزایش سن لاروی، اختلاف معنی داری بین حساسیت دو سن لاروی متوالی وجود نداشت. دز ویروس و زمان بین آلودگی لاروها به ویروس و پارازیته شدن آن ها اثر معنی داری روی بقاء و پارازیتیسم زنبور hebetor h. دارد. آلودگی لاروهای پروانه برگخوار چغندرقند به ویروس mbnpv دارای اثر منفی روی بقاء و پارازیتیسم زنبور hebetor h. می باشد. با افزایش فاصله بین آلودگی به ویروس و پارازیتیسم زنبور h. hebetor درصد خروج حشرات کامل زنبور پارازیتوئید به طور معنی داری افزایش می یابد. درصد خروج حشرات کامل زنبور پارازیتوئید با افزایش دز ویروس به طور معنی داری کاهش می یابد. پارازیتیسم زنبور hebetor h. روی لاروهای آلوده به ویروس با افزایش دز ویروس یا کاهش فاصله زمانی بین آلودگی به ویروس و پارازیته شدن لاروها به طور معنی داری کاهش می یابد.

حساسیت دو جمعیت شته پنبه aphis gossypii جمع آوری شده از روی دو میزبان پنبه و خربزه در مزارع تربت جام به حشره کشهای پی متروزین، اکسی دیمتون متیل ، ایمداکلوپراید و پریمیکارب در شرایط انکوباتور (دمای22 ± 20درجه سانتیگراد، رطوبت نسبی 5 ± 55 درصد و دوره نوری 16 روشنایی و 8 ساعت تاریکی) بررسی شد. آزمایش های زیست سنجی به روش غوطه وری برگ صورت گرفت. میزان lc50 برای حشره کشهای مذکور به ترتیب 452 پی پی ام،1810 پی پی ام، 209 پی پی ام و 1427 پی پی ام در جمعیت شته پنبه جمع آوری شده از روی پنبه و برای جمعیت جمع آوری شده از روی خربزه به ترتیب 625 پی پی ام، 523 پی پی ام، 125پی پی ام و 688 پی پی ام بود. بر پایه مقادیر lc50 ، جمعیت پرورش یافته روی خربزه، 1/6برابر حساس تر به ایمداکلوپراید، 2/7 برابر حساس تر به پریمیکارب، 3/5 برابر حساس تر به اکسی دیمتون متیل و 1/4 برابر مقاوم تر به پی متروزین بود. حشره کش کونفیدور در کمترین غلظت، بیشترین تاثیر را در کوتاه ترین زمان از خود نشان داد و حشره کش پی متروزین کمترین تاثیر را داشت. فعالیت استرازی در جمعیت شته پنبه، هنگامی که از آلفا نفتیل استات بعنوان سوبسترا استفاده شد، 1/6 برابر جمعیت شته جالیز بود و زمانی که از سوبسترای بتا نفتیل استات استفاده گردید، این نسبت 1/3 بود. تفسیر عکسهای حاصل از الکتروفورز بیانگر این مطب بود که شته پنبه دارای استرازهای فراوانتری نسبت به شته جالیز بوده، لذا با انجام سم زدایی بیشتر، حساسیت کمتری نسبت به حشره کش ها از خود نشان می دهد. آزمون بررسی پی اچ نشان داد که پی اچ 7 بهترین محیط را برای فعالیت استرازهای شته پنبه بوجود می آورد. نتایج نشان دادند که نسبت غیر حساس شدن آنزیم استیل کولین استراز شته پنبه نسبت به شته جالیز در مورد حشره کش های اکسی دیمتون متیل و پریمیکارب به ترتیب 3/4 و 1/3 برابر بود. این نتایج دلایل محکمی برای برتری نسبی بسیار زیاد حساسیت شته خربزه نسبت به شته پنبه به این دو حشره کش، به ویژه متاسیستوکس بود.

نیروی برکنش ازجمله نیروهایی است که درمحاسبات پایداری سدهای بزرگ نقش ملاحظه ای دارد . این نیرو شامل دو مولفه نحوه توزیع فشار و درصد مساحت کف سدک فشار به آن اعمال میشود، می باشد. درارتباط بانحوه توزیع فشار برکنش درزیرکف سدها، مقادیر فشار برکنش اندازه گیری شده درسدهای بتنی وزنی پایه دار سفیدرود، اکباتان، لتیان و میناب مورد مطالعه قرارگرفته و پس از تهیه نمودارهای توزیع فشار مربوطه، بانمودارهای توزیع فشار فرضی (براساس استانداردهای رایج سازندگان سدهای بزرگ) مقایسه گردیدند. هم چنین مقادیر فشار برکنش اندازه گیری شده و فرض شده در تعدادی از سدهای موجود درخارج از کشور مورد بررسی قرارگرفت . باتوجه به نتایج حاصله از مقایسه مقادیر اندازه گیری شده و فرض شده، توصیه میشود که درطراحی سدهای بزرگ درایران فشار در نقاط پاشنه و پنجه سد به ترتیب معادل فشار ناشی از عمق آب در بالا دست و پایین دست سد (سرآب ، پایاب) و در ردیف زهکشها معادل فشار ناشی از عمق پایاب بعلاوه یک سوم اختلاف سرآب و پایا درنظر گرفته شود. دررابطه با درصد مساحت کف سد که فشار برکنش به آن اعمال میشود باتوجه به نکات قوت و ضعف کلیه نظریه های موجود تاکنون، نظریه دکترال اف هارزا دال براعمال فشار برکنش بر روی صددرصد مساحت کف سد به منظور محاسب نیروی برکنش در طراحی سدها مورد قبول قرار گرفت .

درمیان سازه های ساخته دست بشر سدها دارای مشکلات خاصی هستند. ازیک طرف ب ذخیره حجم های عظیم آب خطر شکستن سدهافاجعه انگیز میباشد، بطوریکه خرابیهای حاصل دربسیاری از موارد با پدیده های سهمگین طبیعی از قبیل طوفانها، زمین لرزه های شدید، آتشفشانها و غیره، قابل مقایسه است . دربعضی حوادث تخریب سد تلفات جانی بالغ بر چندهزار نفربوده است . ازطرف دیگر زیانهای اقتصادی درصورت بروز اینچنین وقایعی گاه جبران ناپذیر میباشد زیرا نه تنها خود سازه وابنیه جنبی آن بلکه منطقه وسیعی در پایین دست نیز منهدم می گردد علاوه برآن تولید انرژی و آبرسانی پروژه های ذخیره ای درحدی است که امکان دارد مناطق وسیعی از یک کشور راتحت تاثیر قراردهد.بنابراین بررسی پایداری و کنترل ایمنی سدها دارای اهمیت ویژه ای است واین اهمیت نه تنها بعلت خطر خرابی سد، بلکه به لحاظ کنترل و شناخت ع ناشناخته و اصلاح روشها و معیارهای طراحی و محاسباتی نیز درخور توجه میباشد و میتوان لزوم قطعی آنرا بدلایل زیر بیان نمود :-1 رفع خطرات جانی برای انسانها -2 جلوگیری از خسارات سنگین مالی -3 امکان بهره برداری مداوم اقتصادی -4 پیشبرد علم مهندسی سدسازی اندازه گیری پدیده هایی که قابل اندازه گیری هستند بخوبی قادر به انعکاس شرایط حاکم برسد میباشند و درحقیقت آنهارکن اصلی رادرکنترل پایداری و ایمنی سدها تشکیل می دهند و براین اساس سدها بایستی باابزاربندی دقیق و کامل مجهز شوند. یکی از سدهایی که دستگاههای اندازه گیری منصوبه درآن از تنوع خاصی برخوردار است . سد رسوبگیر مجتمع مس سرچشمه میباشد. باتوجه به اهمیت این سد در اقتصاد کشور و محیط زیست منطقه دراین رساله پایداری آن درمقایسه بااطلاعات حاصله از دستگاههای اندازه گیری مورد بررسی قرارگرفته است . بطوریکه درفصل اول کلیاتی درباره وضعیت سد و دستگاههای اندازه گیری منصوبه درآن ارائه شده و درفصل دوم اهمیت المانهای محدود و کاربرد آن و آنالیز سد بوسیله این روش بیان گردیده و بالاخره درفصل سوم نتایج حاصل از آنالیز تئوریک و برداشتهای دستگاههای اندازه گیری مورد بررسی و مقایسه قرارگرفته است و درآخر این فصل نتیجه گیری و ارائه توصیه های لازم بعمل آمده است .

بدنبال امضا یادداشت تفاهم بین جمهوری اسلامی ایران و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی در تاریخ 26/11/1368ه.ش، (15فوریه 1990م) مرزهای شمالی کشورمان پس از سالیان متمادی گشوده شد و رفت و آمدهای مرزی بین اتباع دو کشور آغاز گردید. از جمله این نقاط مرزی که بازگشایی گردید و ترددهای مرزی بصورت گسترده ای در آن آغاز شد، مرز جلفا دراستان آذربایجان شرقی بود. رفت و آمدهای مرزی که در ابتدا جنبه اجتماعی داشت، رفته رفته جنبه اقتصادی پیدا کرده و با فروپاشی شوروی و بدنبال آن شروع بحران قره باغ بین جمهوری های ارمنستان و آذربایجان ، حیات اقتصادی جمهوری خودمختار نخجوان وابسته به این نقطه مرزی گردید.