موضوع این پژوهش به کارگیری اسلوب نقل قول های قرآن کریم است.آیات قرآن کریم دارای اسلوبی ویژه در هدایت گری وازجمله قصّه پردازی، نقل های تاریخی، تجربه های آدمی، نقل سنّت وسیره ی نیاکان به منظور پند پذیری انسان ها از حوادث تلخ و شیرین و فرجام به مقصد رسیدگان یا زیان دیدگان، در پیش گیری و اصلاح ناهنجاری های رفتاری است. این پژوهش با شناسایی همه ی نقل قول ها در قرآن کریم وطبقه بندی آن ها کوشیده است تا دلایل به کار گیری نقل قول ها را تبیین نماید و در پرتو آن ، آثارتربیتی این نقل ها را به دست آورد .عمده ی مباحث به رغم حجم گسترده نقل قول ها در دو بخش سامان یافته است بخش گزارش وتوصیف که طبقه بندی نقل ها در این قسمت انجام یافته وبخش دوم تحلیل یافته ها وبه دست آوردن مبانی وروش های تربیتی است