این تحقیق در نظر داردتا با شناسایی تفاوتهای معنا شناسی و اختلافات فرهنگی در به کارگیری زبان فارسی و انگلیسی به ارتقاء سطح ارتباطات کلامی بین این دو زبان بپردازد. در این راستا مطالعات در مورد کنشهای گفتاری دیدگاه روشنی را در زمینه نحوه برقراری ارتباط موثر و مناسب با مخاطب ارائه می کند.این تحقیق به بررسی تفاوتهای بین زبان فارسی و انگلیسی در مورد کنش گفتاری تشویق و ترغیب می پردازد.شرکت کنندگان این تحقیق دانشجویان بومی فارسی و انگلیسی و زبان آموزان رشته انگلیسی هستند.اطلاعات این تحقیق توسط تست dct جمع آوری شده است که شامل 6 موقعیت مشابه در زندگی روزمره می باشد.در نهایت پاسخهای به دست آمده از دانشجویان رشته زبان انگلیسی باپاسخهای گرد آوری شده از بومی زبانان فارسی و انگلیسی مقایسه می شود.نتایج ابن تحقیق نشان می دهد که شباهتهای زیادی درالگوهای به کار گرفته شده در مورد کنش گفتاری تشویق و ترغیب در بین سه گروه شرکت کنندگان وجوددارد اما تفاونهای فرهنگی در محتوا و میزان به کارگیری این الگوهانیزقابل اهمیت است.علاوه بر این نتایج ابن تحقیق نشان می دهدکه جنسیت در انتخاب این الگوها نقش مهمی دارد.درپایان نتایج این تحقیق در زمینه آموزش و یادگیری زبان انگلیسی مورد بررسی قرار گرفته و برخی راه کارهای آموزشی در این خصوص ارائه گردیده است.

چکیده ندارد.