ویروس آنفلوآنزا یکی از مهمترین عوامل عفونی ایجاد کننده مرگ ومیر در سراسر جهان است. واکسن تجاری آنفلوانزا که به طور سالیانه بر اساس ویروس غالب در گردش طراحی می شود تنها قادر به ایجاد حفاظت نسبی در بالغین سالم است. از این رو، ما به واکسن کارامدتری نیاز داریم که به تغییر هر ساله نیاز نداشته باشد. ژن نوکلئو پروتئین (np) ویروس آنفلوآنزا به دلیل جهش پایین در بین اعضای یک نوع از ویروس های آنفلوانزا مشترک است. لذا پس از پیدایش آنفلوانزای مرغی h5n1 توجه ویژه ای به دستیابی یک واکسن کارا برضد ویروس نوع a آنفلوانزا بر اساس این ژن مبذول شده است. در این تحقیق با استفاده از ناقل بیانی اینترلوکین 12 و نالوکسان افزایش کارایی ناقل بیانی واجد ژن نوکلوپروتینی ویروس آنفلوانزا را در این مدل بررسی قرار گر فت. همچنین با توجه به اهمیت عفونت آنفلوانزا در بیماران دیابتی کارایی این نوع از واکسن را در این جمعیت در یک مدل موشی مورد بررسی شد. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که ناقل بیانی حاوی ژن np به طور معنا داری نسبت به گروه های شاهد منفی منجر به القای پاسخ ایمنی سلولی هم بر علبه سویه مورد استفاده در طراحی واکسن (h1n1) و هم برعلیه سویه h3n2 در موش های عادی می شود. همچنین کاربرد ادجوانت های نالوکسان و il-12 به همراه واکسن ژنی np منجر به تقویت پاسخ های ایمنی سلولی گردید. علاوه براین، نشان داده شد کاربرد واکسن غیرفعال آنفلوانزا نیز منجر به القای پاسخ های ایمنی سلولی متقاطه بر ضد سویه های نوع a ویروس آنفلوانزا می گردد. در این پژوهش علاوه بر مدل عادی، کارایی واکسن ژنی و واکسن مبتنی بر ویروس غیرفعال آنفلوانزا در مدل دیابتی نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده در این بخش نشان داد که هر دو واکسن قابلیت القای ایمنی سلولی در این مدل را دارا نیستند. همچنین کاربرد ادجوانت ها به همراه واکسن ژنی بیان کننده np نشان داد که تنها il-12 قادر به بهبود القای ایمنی سلولی می باشد و کاربرد نالوکسان در مدل دیابتی فاقد نقش ادجوانتی است.

ویروس آنفلوانزا یکی از مهمترین عوامل عفونی ایجادکننده بیماری در سطوح مختلف تا حد بروز مرگ و میر در سراسر جهان است. واکسن تجاری آنفلوانزا که به طور سالیانه بر اساس ویروس غالب در گردش طراحی میشود تنها قادر به ایجاد حفاظت نسبی در جامعه می باشد. ویروس آنفلوانزا به عنوان یکی از عوامل پاندمی های آنفلوانزا در سال های زیادی شناخته شده است که این ویروس دارای غلاف حاوی گلیکو پروتئین هایی با خاصیت آنتی ژنیک میباشد که دور هسته حاوی نوکلئو پروتئین و ژنوم از جنس rna منفی و چند پروتئین داخلی را پوشانده است. وایروزوم های آنفلوانزا وزیکول های غشایی ایی هستند که اسپایک های پروتئینی ویروس (هماگلوتینین و نورامینیداز) را حمل میکنند. وایروزومها ابداعات جدیدی هستند که به عنوان ادجوانت و سیستمهای حامل، در تهیه واکسن هایی بر پایه آنتی ژن مورد استفاده قرار گرفته اند. تکنولوژی وایروزومی در درمان بیماریهای ناشی از عفونت ها و سرطانها و در جهت گسترش تکنولوژی ساخت واکسن کاربردهای فراوانی دارد. استفاده از واکسن های وایروزومی در افزایش القاء پاسخ ایمنی بر علیه این بیماریها بصورت کارائی استفاده شده و میشود. این ساختارها بدلیل مشابهت به غشاء سلولی سمیت و ضرری ندارند. در این تحقیق چگونگی ساخت وایروزوم با کاربرد ویروس آنفلوانزای a/pr8/(h1n1) بهینه سازی گردیده است. پس از تکثیر و ازدیاد ویروس، آن را تخلیص نموده و پس از حذف ژنوم و پروتئین های هسته، با ایجاد شرایط بهینه به شکل وزیکولهای خالی به نام وایروزوم سر هم بندی گردیدند. مزیت این وایروزوم بر وایروزوم هایی که قبلا تهیه شده اند اینست که قابل دیالیز بوده و میتوان برای حذف دترجنت آن را دیالیز کرد و شاهد بازسازی مجدد غشای ویروس آنفلوانزا بود. سپس با استفاده از میکروسکوپ الکترونی ذرات بازسازی شده ویروسی را، میتوان مشاهده کرد.

جلبک ها شامل گروه بزرگی از گیاهان هستند که از لحاظ شکل و اندازه گوناگونی وسیعی را نشان می دهند. سارگاسوم از خانواده جلبک های قهوه ای است. سارگاسوم متعلق به رده سارگاسیا و راسته فاکول ها می باشد. در خلیج فارس و سواحل دریای عمان چند گونه سارگاسوم از جمله سارگاسوم آنگوستیفولیوم یافت می شود. سارگاسوم ها مانند گیاهان پرسلولی دارای برخی از کلروفیل ها می باشند. کلروفیلهای متنوع: a، b، c وd شناخته شده اند. تمام گیاهان فتوسنتز کننده دارای کلروفیل a هستند ولی وجود کلروفیل کمکی مثل b، c و d بستگی به نوع گیاه دارد. ساختار شیمیایی کلروفیل به این ترتیب است که در مرکز مولکول کلروفیل یک اتم منیزیم قرار دارد که به چهار شبکه کربنی موسوم به چهار حلقه پیرولی متصل است. در محل کربن شماره 17 این هسته پورفیرینی یک زنجیره بلند کربنی بنام زنجیر فیتولی اتصال دارد که قسمت دوم مولکول را می سازد. در صورتی که اتم منیزیم از ساختار کلروفیل حذف شود به ترکیب حاصل فائوفیتین می گویند. در گیاهان، فائوفیتین ها پیش ماده تولید کلروفیل ها هستند. در این تحقیق جداسازی و شناسایی برخی ترکیبات موجود در عصاره اتیل استاتی جلبک دریایی سارگاسوم آنگوستیفولیوم با استفاده از روش های جداسازی و طیف سنجی مطالعه گردید. از این عصاره، تعداد شش ترکیب جداسازی و خالص سازی گردید که اثبات گردید که سه ترکیب آن از انواع فائوفیتین های موجود در گیاهان می باشد.

چکیده ندارد.