چکیده: زمینه و هدف: امروزه به دلیل پیشرفت تکنولوژی سیستم های کاری، بیشتر ایستگاه های کار در ادارات، صنایع و کارگاه ها به صورت ایستگاه کاری نشسته، طراحی می گردد. از طرفی برای افزایش راحتی و جلوگیری از آسیب های ناشی از نشستن طولانی مدت، صندلی ها و میزهای کار فراوان و اغلب با مشخصه ی طراحی ارگونومیک در بازار عرضه می شوند. با این وجود، باز هم کمردرد که به عنوان بزرگترین مشکل ناشی از نشستن طولانی مدت شناخته شده است، باعث از کار افتادگی کارمندان و تحمیل نمودن هزینه های هنگفت به ادارات و سازمان ها می شود. از این رو در این مطالعه برای پیشگیری از مشکلات اسکلتی – عضلانی در نشستن طولانی مدت، اقدام به طراحی و ساخت یک وسیله ارگونومیک برای ایجاد و حفظ پوسچر طبیعی در ایستگاه کاری شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه سطح فعالیت عضلات اکستانسور کمر (لانگیسیموس سینه ای، ایلیوکوستالیس و مالتی فیدوس کمری) و فلکسور کمر (رکتوس ابدومینوس، مایل داخلی و خارجی) توسط دستگاه ثبت فعالیت عضلانی (emg)، همچنین زاویه ی مهره های کمر از مهره 12 سینه ای تا مهره ی اول ساکروم توسط دستگاه الکتروگونیامتر، در دو وضعیت با و بدن استفاده از کمربند (هر کدام به مدت 30 دقیقه) در30 نفر از دانشجویان پسر (سالم) دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در آزمایشگاه بیومکانیک، اندازه گیری شد. نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که در هنگام استفاده از کمربند، سطح فعالیت تمامی عضلات، از سطح فعالیت عضلات در وضعیت بدون استفاده از کمربند پایین تر بوده و به غیر از عضلات مالتی-فیدوس کمری و ایلیوکوستالیس کمری، مابقی از لحاظ آماری نیز معنی دار می باشد (05/0 = p). همچنین میزان زاویه مهره های کمر در وضعیت استفاده از کمربند، در تمام مدت انجام آزمایش، در محدوده ی پوسچر صاف قرار داشت و در مقابل، زاویه ی مهره های کمر در وضعیت بدون استفاده از کمربند، در ابتدا در محدوده ی پوسچر صاف و در دقایق آخر انجام آزمایش، وارد پوسچر خمیده گردید. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که استفاده از کمربند، باعث کاهش فعالیت عضلات فعال در ایجاد و حفظ پوسچر نرمال (پوسچر صاف) می شود و همچنین این کمربند زاویه ی مهره های کمر را در محدوده ی پوسچر صاف حفظ می کند. در نتیجه با استفاده از این وسیله، می توان بارهای بیومکانیکی وارد شده بر ستون فقرات کمری را در ایستگاه های کاری نشسته کاهش داد و از بروز مشکلات اسکلتی عضلانی در این افراد جلوگیری نمود.

تعامل بین مفاصل مختلف فاکتوری اساسی در ایجاد حرکات هماهنگ و الگوی با ثبات است. حفظ تعادل نیز جهت جلوگیری از افتادن در طی فعالیت های روزمره زندگی و فعالیت های شغلی مهم می باشد. پارامترهای کنترلی همانند سرعت، جهت حرکت و اعمال بار خارجی می تواند روی الگوی هماهنگی و تغییرپذیری تاثیر گذار باشد. هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر پارامترهای کنترلی ذکر شده بروی کنترل ثبات پوسچرال و تغییرپذیری حرکت بوده است. روش ها: 24 فرد سالم و 24 بیمار کمردردی حرکات تکراری خم و راست شدن تنه را در هشت وضعیت مختلف از سرعت حرکت( سرعت بالا و پایین) ، جهت حرکت (قرینه و غیر قرینه) و اعمال بار خارجی (وجود بار و عدم وجود بار) انجام می دادند. از میان این افراد دو گروه 12 نفری به منظور ارزیابی تکرارپذیری پارامترها آزمون ها را مجددا در روز دیگری با فاصله زمانی 3 تا 7 روز انجام دادند و تکرار پذیری نسبی به کمک ضریب همبستگی درون گروهی ارزیابی شد. پارامترهای مرکز فشار جهت محاسبه انحراف معیار دامنه حرکت، انحراف معیار سرعت در جهت قدامی خلفی و طرفی، میانگین کلی سرعت و طول مسیر استفاده شد. میانگین مطلق فاز نسبی و انحراف فاز کمر-لگن ، هیپ-لگن و مچ پا- هیپ نیز جهت ارزیابی هماهنگی و تغییرپذیری حرکت استفاده می شد. با استفاده از آزمون آنالیز واریانس مکرر مقایسه تاثیر اصلی و اثرات متقابل پارامترهای کنترلی بر روی ثبات پوسچرال، تغییرپذیری و هماهنگی حرکت بین دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج حاصله نشان داد که در هر گروه میانگین کلی سرعت تکرارپذیری خوب تا عالی را با دامنه همبستگی 61/ تا 91/0 نشان داده است. پارامترهای دیگر مقادیر همبستگی متفاوتی را نشان دادند. در مورد معیارهای هماهنگی، میانگین مطلق فاز نسبی و انحراف فاز، تکرارپذیری بهتری در افراد سالم در مقایسه با بیماران کمردردی نشان دادند. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که میانگین کلی سرعت به عنوان شاخصی از ثبات پوسچرال بین دو گروه در شرایط غیر قرینه متفاوت بوده است. همچنین تاثیر اصلی قرینگی حرکت ، سرعت و اعمال بار خارجی در مورد متغیر هایی مثل انحراف معیار دامنه در جهت قدامی-خلفی و طرفی اثر معنی داری داشته است. اثر تقابل بین سرعت و قرینگی در مورد متغیرهای مثل انحراف معیار سرعت در جهت قدامی- خلفی، انحراف معیار جابجایی طرفی و طول مسیر اثر معنی داری داشته است. هماهنگی بین کمر و لگن در افراد سالم در مقایسه با افراد کمردردی متغیر تر بوده است. هماهنگی لگن-هیپ در شرایط غیر قرینگی بی ثبات تر از شرایط قرینگی حرکت بوده است و هماهنگی سگمان های مچ پا و هیپ در شرایط سرعت بالای حرکت بهتر بوده است. در این مطالعه بار خارجی تاثیر معنی داری بروی هماهنگی و ثبات الگوی سگمان ها نداشته است. نتیجه گیری: میانگین کلی سرعت پارامتر مناسبی جهت ارزیابی ثبات پوسچرال پیشنهاد شده است و فاز نسبی و انحراف فاز جهت ارزیابی هماهنگی و تغییرپذیری در شرایط دینامیکی همانند باربرداری و حرکات ترکیبی تنه است. پارامترهای کنترلی همانند سرعت، غیرقرینگی حرکت و وجود بار خارجی حین انجام حرکات تکراری تنه می تواند روی کنترل پوسچرال و ثبات الگوی حرکت موثر واقع شود.

هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر ارتز داینامیکی نئوپرنی در برگیرنده ی اندام تحتانی، بر پارامترهای کینماتیکی راه رفتن و پارامترهای فضایی- زمانی در کودکان فلج مغزی اسپاستیک دای پلژی با الگوی راه رفتن کراچ، می باشد. این مطالعه شبه تجربی و به لحاظ هدف کاربردی می باشد. تحقیق بر روی 6 کودک، فلج مغزی اسپاستیک دای پلژی با میانگین سنی 5/3± 33/9 سال و سطح 1و 2و 3 سیستم طبقه بندی عملکردی حرکتی درشت که توانایی حرکت 5 متر بدون حمایت را داشتند، انجام گرفت. بعد از ساخت ارتز مطابق با اندازه های کودک، ارزیابی اولیه با استفاده از دستگاه آنالیز حرکت ( vicon 460, oxford, uk) انجام شد. ارزیابی های ثانویه، بعد از پوشیدن ارتز به مدت 6 هفته (روزانه 4 تا 5 ساعت) نیز انجام شد و تغییرات زوایای مفاصل هیپ، زانو مچ، طول گام و تعداد گام دردقیقه با و بدون ارتز ارزیابی شدند. به نظر می رسد ارتز داینامیکی نئوپرنی جدید با اصلاح راستای بیومکانیکی اندام تحتانی کودک، باعث بهبودی الگوهای حرکتی مفاصل و حذف پرش های ناگهانی گردیده است. نتایج این مطالعه در مورد تأثیر بلافاصله ایی ارتز در ابتدای مطالعه، کاهش معنادارحداکثر فلکشن زانو با ارتز را نشان داد (کاهش از 58/6±33/57 درجه فلکشن به 53/6± 57/48 درجه در یک سیکل راه رفتن). همچنین بعد از 6 هفته مداخله، در مقایسه حالات بدون ارتز در ابتدای مطالعه و بعد از 6 هفته، اکستنشن هیپ و زانو به سمت بهبودی پیش رفت که در مورد مفصل هیپ این بهبودی معنادار شد (05/0>p). همچنین حداکثر پلنتار فلکشن مچ نیز با افزایش، به سمت بهبودی پیش رفت، اما این میزان معنادار نشد. طول گام و تعداد گام در دقیقه، بعد از 6 هفته مداخله افزایش یافتند، که از لحاظ آماری، تعداد گام در دقیقه معنادار شد.

زمینه و هدف: امروزه تعداد افرادی که بجای کامپیوترهای رومیزی از لپ تاپ ها استفاده می کنند به دلیل سایز، قابلیت جابجایی، قیمت پایین تر به نسبت عملکرد بیشترش افزایش یافته است. نتایج تحقیقات نشان می دهد که کاربران کامپیوتر در معرض خطرات بالقوه ی بیماریهای اسکلتی عضلانی مرتبط با کار با کامپیوتر و شکایت در نواحی گردن، شانه، بازو و کمر هستند.هدف این مطالعه بررسی سطح فعالیت عضلانی در پوسچرها و ایستگاههای مختلف کار با لپ تاپ است. مواد و روش ها:23 نفر خانم بین سنین 19 تا 26 سال به مدت ده دقیقه متنی را در پوسچرهای مختلف کاری تایپ کردند. سطح فعالیت عضلانی ماهیچه های تراپزیوس، اکستانسور گردن، دلتوئید و اکستانسور مچ در دقایق ابتدایی ،پنجم و دهم به وسیله ی دستگاه ثبت فعالیت عضلانی ثبت شد. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد سطح فعالیت عضلانی عضله ی تراپزیوس، اکستانسور گردن و اکستانسور مچ دست در حالت استفاده از میز معمولی بیشتر از سطح فعالیت این عضله در سایر حالات بود.(05/0p<) سطح فعالیت عضله ی دلتوئید در حالت استفاده از میز لپ تاپ بیشتر از سطح فعالیت این عضله در سایر حالات بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد پوسچر نشسته پشت میز معمولی در میان ایستگاههای کاری مورد نظر نامناسب ترین شرایط را داشته باشد اما در حالت کلی با این نتایج نمی توانیم یک ایستگاه کاری خاص را به کاربران لپ تاپ توصیه کنیم.

عنوان: بررسی روایی و پایایی پرسشنامه سنجش خستگی شغلی سوفی به زبان فارسی چکیده هدف: هدف از مطالعه مذکور ترجمه، بررسی روایی صوری و همگرای پرسشنامه سنجش خستگی شغلی سوفی به زبان فارسی می باشد. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه روش شناختی است که به بررسی روایی و پایایی پرسشنامه سنجش خستگی شغلی سوفی به زبان فارسی پرداخته است. روند ترجمه پرسشنامه طبق روش iqola که شامل مراحل: ترجمه، سنجش کیفیت ترجمه، ترجمه رو به عقب، مقایسه نسخه انگلیسی با نسخه فارسی توسط طراح اصلی پرسشنامه می باشد، انجام شده و نسخه ترجمه شده پرسشنامه توسط 200 پرستار تکمیل گردیده است. در این مطالعه به منظور بررسی روایی همگرا از نسخه فارسی پرسشنامه مقیاس تعدیل شده خستگی (mfis) استفاده شد و جهت بررسی همبستگی آیتم های این دو پرسشنامه از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. به منظور بررسی پایایی پرسشنامه، پس از دو هفته پرسشنامه توسط 50 پرستار تکمیل گردید. نتایج: نشان داد که ترجمه عبارت و جملات پرسشنامه در مجموع آسان بود. کیفیت ترجمه ( شامل وضوح ترجمه، کاربرد زبان مشترک، یکسانی مفهومی و کیفیت کلی ترجمه) عبارات و جملات پرسشنامه در مجموع مطلوب بود. اعتبار صوری نسخه فارسی پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت و منجر به تغییرات زیادی در پرسشنامه نشد. در این بررسی ضریب همبستگی اسپیرمن بین نمره کلی پرسشنامه سوفی با نسخه فارسی پرسشنامه مقیاس تعدیل شده خستگی (mfis) ، معنادار به دست آمد (71/0 r= وp<0/01) . نمره icc کلی پرسشنامه برابر با 9/0 به دست آمد. نتیجه گیری: نسخه فارسی پرسشنامه سوفی از روایی و پایایی قابل قبولی برخوردار است و جهت بررسی پایایی آماده انجام مطالعات بعدی می باشد. کلمات کلیدی: روایی ، پایایی، خستگی شغلی، پرسشنامه سوفی

اهداف مورد نظر در این مطالعه شامل ارزیابی حس عمقی و تعادل در 25 فرد مبتلا به در پاتلوفمورال و 25 فرد سالم . همچنین بررسی تاثیر ‏‎taping ‎‏ کشکک بروی حس عمقی و تعادل این دو گروه بوده است.