نام پژوهشگر: فاطمه عطاران
فاطمه عطاران سیدوحید صدر بلوریان
سابقه و هدف: ریفلاکس ادراری بویژه در کودکان نسبتاً فراوان بوده و همواره یکی از مشکلات تشخیصی و درمانی کادر پزشکی میباشد. در این بیماران معمولاً عفونت های مکرر ادراری شایع و گاهاً بیماران بدون علامت بوده و عوارض این اختلال باعث مراجعه بیماران به مراکز درمانی میگردد. درمان های مختلفی برای این مشکل به کار برده شده است. وانتریس از جمله داروهایی است که به عنوان درمان ریفلاکس ادراری به کار برده شده است. از آنجائیکه تاثیرات این دارو بر کنترل ریفلاکس ادراری هنوز به خوبی شناخته و اثبات نشده است بر آن شدیم تا با بررسی تاثیر آمپول وانتریس در درمان ریفلاکس ادراری ،آن را بررسی نماییم. مواد و روشها: این پژوهش بصورت کارآزمایی بالینی و با بررسی میزان تاثیر آمپول وانتریس (vantris) در درمان ریفلاکس ادراری در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان خاتم الانبیای شاهرود از سال 1391 لغایت 1392 صورت گرفته است. در این تحقیق کلیه بیماران با تشخیص ریفلاکس ادراری، پس از کسب رضایت شرکت در طرح، معاینه و سپس پرسشنامه خود تنظیمی برای همه بیماران تکمیل گردید. سپس بیماران تحت درمان با این دارو با روش استاندارد قرار گرفته و هر 15 روز تا مدت 3 ماه وضعیت بیماران از نظر ریفلاکس مورد معاینه و بررسی قرار گرفته و در برگه اختصاصی هر بیمار ثبت گردید . اطلاعات حاصله پس از جمع آوری و ثبت در رایانه به کمک نرم افزار اماری spss نگارش 16 و آزمون های آماری کای مربع و t-test تجزیه و تحلیل صورت گرفته و مقایسه قبل و بعد از استفاده از دارو انجام گردید. در این تحقیق p<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این طرح 19 بیمار دچار ریفلاکس ادراری از نظر میزان موفقیت روش استفاده از وانتریس تحت مطالعه قرار گرفتند. میانگین سنی کل بیماران 25/8 ±68/8 سال بود که در پسرها 65/2 ±34/7 و در دخترها 12/7 ± 17/8 سال بود. در خصوص گروه سنی نیز، گروه سنی 6 تا 8 سال با 6/31 درصد فراوان ترین گروه را به خود اختصاص داده بود. 2/84 درصد بیماران ساکن شهر و مابقی در روستا ساکن بودند. شایع ترین شکایت بیماران ، عفونت ادراری با 100 درصد موارد و میانگین دوره بیماری آنها 53/5 ±85/3 سال بود. همچنین میانگین bmi کودکان مورد مطالعه 95/35 ±38/17 کیلوگرم بر متر مربع بدست آمد. همه بیماران سابقه مصرف انواع آنتی بیوتیک ها را داشته ولی سابقه عمل جراحی را نداشتند. در پایان مشخص شد که 18 نفر (7/94%) از بیماران بطور کامل با وانتریس درمان شده که این میزان در پسران 100 درصد و در دختران 3/92% بود که بطور معنی داری (p<0.001 ) نشان دهند تاثیر موفقیت آمیز وانتریس در درمان ریفلاکس ادراری می باشد . بحث و نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که میتوان از آمپول وانتریس به عنوان یک داروی کنترل و درمان کننده ریفلاکس ادراری با موفقیت زیاد بویژه در کودکان استفاده کرد. کلمات کلیدی: آمپول وانتریس ، ریفلاکس ادراری ، کودکان