هر فرد در طول عمر و در دوره¬ای از زندگی که بهترین دوران به لحاظ جسمی و فکری و اجتماعی خود را سپری می¬کند، حدود یک سوم از وقت خود را در محل کار می¬گذراند. در گذشته؛ با توجه به کوچکتر بودن مراکز کاری و جریان داشتن کار در متن زندگی، توجه زیادی متوجه فرهنگ کار و نحوه و آداب آن بوده است. اما امروزه در کشور ما بهای کمتری -چه به لحاظ تحقیقی و چه طراحی- به این موضوع داده و نتایج چشمگیری را نیز در این زمینه شاهد نبوده¬ا¬یم. هم¬چنین با توجه به اهمیت جایگاه و نقش فضای کار، مناسبات کالبدی و اجتماعی مرسوم در این فضاها، غالباً شرایط تامین کرامت انسانی را ندارد. از این رو در این پژوهش در خدمت طراحی، طراحی اداره بیمه سلامت با توجه به مفهوم خوانایی فضا مد نظر است تا بتوان سعی داشت با کمک این رویکرد به راهکارهایی برای ایجاد مکانی که شرایط تامین کرامت انسانی را داشته و بتواند ضمن بهبود کیفیت¬های محیطی، تعاملات اجتماعی شکل گرفته را سامان داده و بخشی از مشکلات مربوط به فرهنگ و فعل کار را تعدیل کند، دست یابیم. در این مسیر ابتدا با مطالعات میدانی و حضور در فضاهای اداری و شناخت کلی از موضوع، مهم¬ترین چالش¬های موجود بازشناسی و رویکرد طراحی انتخاب گردید. سپس با مرور ادبیات موضوع طراحی و رجوع به اسناد و نمونه¬ها گامی در جهت احاطه بهتر بر موضوع برداشته شد. در ادامه با شروع طراحی و ارائه گزینه¬های مختلف، ارزیابی و تحلیل آن¬ها در راستای انتخاب گزینه بهینه انجام گرفت. در نهایت طرح ارائه شده در تلاش به تامین نیازهای دو گروه استفاده کننده در فضای اداری بیمه سلامت، شکل گرفت. در درجه اول برای مراجعه کننده به عنوان فردی بیگانه با محیط، در برخورد اول با بنا نیاز دارد که به سرعت به درک مکان نائل آید. در درجه دوم برای کارمندان؛ بنا به عنوان معماری از جنس زندگی، نیاز به وجود کیفیت¬های محیطی برای تلطیف و لذت بردن او از زندگی کاری دارد.

مفهوم «ذکر» به دلیل قرابتی که با مفهوم «مسکن» و «آرامش» دارد، انگیزه ای برای نگارنده است تا از دریچه آن به اصول و احکام مترتب بر معماری مسکن سنتی ایران بنگرد. از این رو در نوشتار حاضر با استدالی منطقی، پس از مداقه بر سه مفهوم سکونت، آرامش و ذکر در منزلی مشترک، وجوهی از مفهوم ذکر چون: تقرب، جمعیت خاطر، راه و یادآوری در پیوند با برخی معانی واژه آرامش چون: سکینه، طمانینه، انس و سکوت و ... قرار گرفته است . نتایج تحقیق نشان می دهد که، با توجه به اینکه مفهوم ذکر پیوندی ناگسستنی با امر معماری مسکن در جهت راستین خود دارد، بازخوانی آن توسط معماران امروز در امر طراحی معماری، تلاشی در راستای جستجوی افقهای نو و البته ریشه دار در باور و اندیشه طراحان مسکن می باشد

چکیده ندارد.