به منظور بررسی اثرات تغییر کاربری اراضی بر میزان ترسیب کربن، مرتع با پوشش غالب astragalus parrowianus و acantholimon erinaceumدر اراضی با پوشش طبیعی با باغ گردوjuglans regia.lمجاور در شمال شرقی شهرستان شهمیرزاد انتخاب شدند و در هر واحدکاری مقدار کربن ترسیب شده در بیوماس هوایی و زیرزمینی، لاشبرگ، خاک و برخی خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک در دو عمق 15-0 و 30-15 سانتیمتری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در واحدکاری یک، مرتع با پوشش غالب astragalus parrowianus و باغ مجاور و هم در واحدکاری دو، مرتع با پوشش غالب acantholimon erinaceum و باغ مجاور مقدار کربن آلی خاک در عمق اول بیشتر از عمق دوم بوده و بیشترین درصد از کل کربن ترسیب شده را دارا بوده است. مقدار کل کربن ترسیب شده در مرتع و باغ هر واحدکاری، به ترتیب در واحد یک 74.85 و 116.54 تن در هکتار و در واحد دو 71.30 و 130.15 تن در هکتار برآورد شده است.به عبارت دیگر با گذشت بیش از 20 سال از این تغییر کاربری و تبدیل مرتع به باغ گردو، به رغم فزونی بیوماس در عرصه باغ، دستیابی به سطح اولیه کربن در خاک در مقایسه با مرتع طبیعی که از گونه های علفی می باشد، محقق نشده است.بنابراین حفاظت از پوشش گیاهی طبیعی مرتع در مقایسه با احداث باغ، کم هزینه تر و از دیدگاه ترسیب کربن نیز بهینه تر می باشد، چرا که به دلیل دست خوردگی، خاک مستعد فرسایش بادی و هدررفت خاک سطحی که از کربن و مواد آلی غنی است می گردد.