سازند آسماری با سن الیگوسن- میوسن در میدان اهواز با گسترش قابل توجه عضو ماسه سنگ اهواز مشخص است. این عضو ماسه سنگی با میان لایه هایی از آهک، آهک ماسه ای، آهک دولومیتی و مارن قرار می گیرد. گسترش قابل ملاحظه ماسه سنگ اهواز در این میدان به سازند آسماری ارزش مخزنی خاصی داده است. مطالعات پتروگرافی در این سازند منجر به شناسایی 24 رخساره رسوبی شد که در قالب سه دسته رخساره شیمیایی و بیوشیمیایی، رخساره های مختلط آواری کربناته و رخساره های آواری معرفی شده اند. بر اساس بررسی های چینه نگاری سکانسی، سنگ مخزن آسماری شامل پنج سکانس رده سوم می باشد. هر سکانس با رسوبات آواری شاخص محیط کانالی شروع می شود که به سمت راس توالی بر محتوای کربنات و سیمان دولومیتی آنها افزوده می شود. بعد از بررسی رخساره ها و عوارض دیاژنزی حاکم بر آنها، این رخساره ها با توجه به نوع تخلخل غالب در آنها و عوارض دیاژنری در غالب نه گونه سنگی (rock type) معرفی گردیدند. به منظور درک بهتر تاثیر عوامل دیاژنزی در افزایش یا کاهش کیفیت مخزنی و ارتباط ان با ساختارهای سکانسی، گونه های سنگی در یک چارچوب چینه نگاری سکانسی مطالعه شدند. در بررسی های انجام شده 5 واحد جریانی شناسایی شده است که این واحدهای جریانی در چارچوب گونه های سنگی بررسی شدند. واحد جریانی 1دارای بهترین کیفیت مخزنی می باشد که منطبق برگونه سنگی 1 (ماسه سست) است. واحد جریانی 5 دارای پایین ترین کیفیت مخزنی است که منطبق بر گونه سنگی دولومادستون می باشد.