ظرفیت جذب انرژی یکی از مهمترین گزینه ها در انتخاب مواد برای بسیاری از کاربردهای مهندسی مانند قطعات ضربه گیر در اتومبیل ها، کلاه های ایمنی مورد استفاده در دوچرخه و موتور سواری، محوطه های ساختمان سازی و نیز بسته بندی برای کالاهای شکننده، می باشد. مواد مورد استفاده در جاذب های انرژی باید تغییر شکل پلاستیک را به عنوان مکانیزم اصلی جذب انرژی بکار گیرند، ضمن اینکه سبکی وزن در این مواد بسیار مورد توجه می باشد. علیرغم استفاده از کامپوزیت های تقویت شده با منسوج های دوبعدی (چندلایی ها) در یک دوره طولانی، استفاده از آنها در بسیاری ازکاربردهای ساختمانی محدود شده است که این محدودیت ها ناشی از مشکلات تولیدی مانند زمان و هزینه بالای لایه چینی دستی و ویژگی های ضعیف مکانیکی از جمله آویزش ضعیف لایه های پیش آغشته و عدم رسیدن به شکل های پیچیده در قالب گیری است. از مشکلات مکانیکی مهم دیگر چند لایی ها، مقاوت پایین آنها به ورقه ورقه شدن می باشد. در تلاشی گسترده برای غلبه بر بسیاری از این مشکلات در طول چند دهه گذشته توجه زیادی به کامپوزیت های پلیمری تقویت شده با سازه های لیفی سه بعدی شده است چراکه هزینه تولید این کامپوزیت ها نسبت به چند لایی ها پایین تر و مقاومت درون ضخامت بهتری را ارایه می کنند. بیشترین توجه به فرایندهای نساجی از قبیل بافندگی تاری پودی، بریدینگ، بخیه زنی و بافندگی حلقوی برای تولید این کامپوزیت ها شده است. در میان این فرایندها، بافندگی حلقوی به موجب قابلیت تولید سریع اجزا و همچنین قابلیت دستیابی به شکل های پیچیده در قالب گیری به دلیل مقاومت پایین آنها در برابر تغییر شکل و ساختار سلولی یکی از مناسب ترین فرآیندها می باشد. برای نیل به این مقصود، دو ساختار حلقوی پودی یکروسیلندر ساده و دوروسیلندر ریب با تراکم های سطحی متفاوت از نخ نایلون مولتی فیلامنت تکسچره شده 150 دنیری بر روی ماشین های گردباف بافته شد. سپس پارچه ها با استفاده از فرایند گرما شکل دهی در آون با دمای 180 درجه سانتیگراد و مدت زمان 5 دقیقه به کمک استفاده از قالبهای خاص سه بعدی شدند. برجستگی های سه بعدی روی پارچه ها به دو شکل هندسی مخروطی سرصاف و نیمکره ای با دو تراکم کم و زیاد ایجاد شدند. پارچه های سه بعدی شده به وسیله رزین اپکسی پوشش داده شده و برای رسیدن به یک جاذب انرژی ایده آل در یک بستر پلیمری از فوم پی وی سی قرار گرفتند. برای قرار گیری پارچه ها در بستر پلیمری، قالبی با ابعاداستاندارد تهیه گردید. پارچه سه بعدی در میان آن قرار گرفت و سپس فوم پی وی سی به اندازه یکسان در دو طرف پارچه درون قالب ریخته شد و در آون به مدت زمان و حرارت مناسب قرار داده شد. نمونه ها بر مبنای روش طراحی آزمایش تاگوچی l8 آماده گردید و مورد آزمایشات شبه استاتیک کشش و فشار و آزمایش دینامیکی ضربه وزنه ثقلی و پاندولی قرار گرفتند. نتایج حاصل به کمک نرم افزارmini tab مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نمونه بهینه مشخص گردید. نتایج حاصله نشان می دهد که نمونه تقویت شده بوسیله پارچه دورو سیلندر ریب با تراکم سطحی بالا و ساختار اشکال هندسی مخروطی سر صاف با تراکم سطحی بالا در آزمون استحکام کششی و فشار بالاترین مقاومت را از خود نشان داد. همچنین در آزمون ضربه وزنه ثقلی و پاندولی نمونه با همان شرایط ذکر شده اما با برجستگی های نیمکره ای، نمونه بهینه شناخته شد. سپس به کمک نرم افزار spss نمونه بهینه با نمونه پی وی سی بدون پارچه مورد تحلیل آماری قرار گرفت که نتایج حاکی از معنی دار بودن تفاوت مابین ویژگی های بررسی شده دراستفاده از پارچه حلقوی برای تقویت فوم پی وی سی می باشد.

نیتروژن یکی از عناصر معدنی مهم است که گیاه برای ساختن پروتئینها، اسیدهای نوکلئیک و بسیاری ترکیبات نیتروژن دار دیگر به آن نیاز دارد از اینرو مطالعه در مورد ناقلهای غشایی نیترات و ژنهای کد کننده آنها از اهمیت زیادی برخوردار است . مطالعات حاکی از اینست که سه سیستم جذب نیترات در گیاهان وجود دارد. یکی از سیستم هاlats می باشد که تمایل پایینی نسبت به نیترات داشته، در غلظت های بالای نیترات فعالیت می نماید. سیستم دیگر hats می باشد که تمایل بالایی نسبت به نیترات نشان داده، خود شامل دو سیستم ihats و chats می باشد که chats به صورت دائمی فعالیت نموده تمایل بیشتری نسبت به نیترات دارد. سیستم ihats تمایل کمتری نسبت به نیترات در مقایسه با chats دارد. دو گروه از ژن ها شامل nrt1 و nrt2 در ارتباط با جذب نیترات شناخته شده اند به ترتیب با سیستم lats و hats مرتبط می باشند. ژن های خانواده nrt2 دارای اعضای متعددی می باشند که ژن nrt2.1 نقش بیشتری در جذب غلظت های کم نیترات بیرونی ایفا می کند. با توجه به اهمیت این ژن در جذب نیترات، مطالعات فراوانی بر روی نحوه فعالیت آن صورت گرفته است. مطالعات انجام شده با گیاه تنباکو تراریخته شده با ژن atnrt2.حاکی از جذب بیشتر نیترات در گیاهان تراریخته فقط در 2 تا 3 ساعت ابتدایی بوده و سپس جذب برابری نشان داده است. بر اساس مطالعات قبلی، مقایسه شاخص های بیولوژیک بین دو لاین تراریخته و خودرو حاکی از عدم تفاوت معنی دار در وزن خشک و تر بین این گیاهان می باشد. لذا به نظر می رسد روش وزنی، فاقد حساسیت لازم برای نشان دادن تغییرات اندک می باشد. لذا در این تحقیق از روش مطالعه فلئورسنس کلروفیل aجهت مقایسه گیاهان تراریخته و خودرو تحت استفاده گردید. بدین منظور گیاهان در شرایط گلدانی کاشته و سپس به محیط هیدروپونیک منتقل و در شرایط مختلف از نظر مقدار نیترات در اختیار ریشه قرار گرفتند سپس اندازه گیری وزن تر، محتوای کلروفیل نسبی و فلئورسنس کلروفیل a در گیاهان تراریخته و خودرو انجام شد. نتایج حاکی از عدم تفاوت معنی داری در وزن تر گیاهان خودرو و تراریخته به دنبال جذب نیترات می باشد. نتایج مربوط به اندازه گیری شاخص های فلئورسنس حاکی از تفاوت معنی داری بین گیاهان تراریخته و خودرو فقط در 4 ساعت ابتدایی می باشد، که به نظر می رسد ناشی از جذب بیشتر نیترات در گیاهان تراریخته در ساعات ابتدایی به علت فعالیت ژن nrt2.1 انتقالی از آرابیدوپسیس می باشد. پس از 4 ساعت به نظر می رسد، به دنبال فعال شدن سیستم القایی (توسط ژن خودی) در گیاهان خودرو، دو لاین جذب برابری نشان می دهند. در شرایط lats اندازه گیری شاخص های فلئورسنس کلروفیل a و محتوای کلروفیل نسبی تفاوت معنی داری بین دو لاین گیاهان نشان نداد، که این مشاهدات عدم فعالیت ژن nrt2.1 در محدوده lats را تایید می کنند. علاوه بر این به نظر می رسد از میان شاخص های فلئورسنس کلروفیل a شاخص کارایی (piabs) بیشترین همبستگی را با میزان جذب نیترات نشان می دهد.