رفتارهای ضد اجتماعی و پرخاشگری در زمره شایع ترین علل ارجاع کودکان و نوجوانان به کلینیکهای بهداشت روانی هستند(شجاعی و علمدار لو).که در بین افراد عقب مانده ذهنی فراوان به چشم می خورد. جهت درمان پرخاشگری کودکان کم توان ذهنی روش های مختلفی پیشنهاد شده است. نمایش عروسکی به عنوان یکی از این مداخلات، می تواند در درمان پرخاشگری و مشکلات رفتاری کودکان عقب مانده ذهنی موثر باشد. هدف از مطالعه حاضر، تعیین تأثیر نمایش عروسکی (همراه با نور uv) در کاهش پرخاشگری دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر مقطع ابتدایی است. در این مطالعه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، 50 دانش آموز دختر عقب مانده ذهنی آموزش پذیر با روش نمونه گیری تصادفی ساده از یکی از مدارس ابتدایی شهر تهران انتخاب شدند. پس از اجرای پرسشنامه پرخاشگری کودکان کم توان ذهنی (b.d.gh) (1387) در پیش آزمون، دانش-آموزان به تصادف به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند و به تصادف یکی از دوگروه به عنوان گروه کنترل و دیگری به عنوان گروه آزمایش انتخاب شد. سپس برای گروه آزمایش 7 جلسه متوالی (هر جلسه 15 الی 20 دقیقه) نمایش عروسکی همراه با نور uv، اجرا گردید. پس آزمون، 10 روز پس از آخرین جلسه اجرا انجام شد. داده های حاصل با انجام آزمون های کولموگروف اسمیرنوف و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون پرخاشگری کل، پرخاشگری کلامی و غیر کلامی به خود، پرخاشگری کلامی و غیر کلامی به غیر خود گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (001/0>p). نمایش عروسکی همرا با نورuv میزان پرخاشگری را در دانش آموزان دختر عقب مانده ذهنی آموزش پذیر کاهش می دهد.

تزریق l-آرژینین پیش ساز نیتریک اکساید no و l-name ،بازدارنده نیتریک اکساید سینتاز nos، به ناحیه ca1 هیپوکامپ بر بی دردی ناشی از مرفین در موش بزرگ نر در آزمون فرمالین بررسی شد. برای ایجاد درد التهابی، موش های نر نژاد wistar به صورت زیرپوستی (.s.c) فرمالین (2/5 درصد به مقدار 50 میکرولیتر) قبل از آزمون تزریق شد. مرفین (mg/kg 9 -3) به صورت داخل صفاقی (i.p.) 10 دقیقه از فرمالین تزریق شد. مطالعه اخیر نشان داد که تزریق l-آرژینین (µg/rat 3،1 ،0/1 ،0/15) و نه l-name (µg/rat 1 ،0/1 ،0/15)، 5 دقیقه قبل از تزریق فرمالین، در طی فاز حاد پاسخ ناشی از مرفین را برگرداند. اما در فاز مزمن هر دو عامل تزریق شده اثر معنا داری ایجاد کردند. پاسخ به l-آرژینین با پیش تزریق l-name برگردانده شد. از طرف دیگر، l-آرژینین یا l-name به تنهایی دردی در فاز مزمن ایجاد نکردند. بر طبق داده ها واکنش بین مرفین و l-آرژینین از لحاظ آماری معنا دار بود. بر طبق یافته ها، no در ناحیه ca1 هیپوکامپ موش بر بی دردی ناشی از مرفین نقش داشت.