باتوجه به نقش بانکها در بازارهای مالی و درنتیجه اقتصاد هر کشور، اندازه گیری کارآیی بانک ها، شناخت نوع کارآیی و سطح کارآیی آنها از اهمیت خاصی برخوردار است. این مطالعه، تحلیلی از بعضی خصوصیات بانکی کشور در طول دوره چهارساله (87-1384) به خصوص مقایسه کارآیی بانک های کشور را مدنظر قرار داده است و آنها را با روش ناپارامتری تحلیل پوششی داده ها بررسی می نماید، و به دنبال این موضوع است که به بررسی ارزیابی کارآیی بانک های دولتی و غیردولتی با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها و مقایسه عملکرد بانک های دولتی و غیردولتی بپردازد. در این پژوهش مشخص گردید نسبت بین بانکهای کارآ به ناکارآ در میان بانکهای دولتی برابر با 56/0 و در میان بانکهای غیردولتی این عدد برابر با 88/4 است. در نتیجه تفاوت قابل ملاحظه ای را می توان از لحاظ کارآیی بین بانکهای دولتی و غیردولتی مشاهده نمود همچنین درصد کل بانکهای کارآ در میان بانکهای دولتی 36? و در میان بانکهای غیردولتی 83? است. این مقادیر نیز موید تفاوت قابل ملاحظه ای میان کارآیی بانکهای دولتی و غیردولتی است. باتوجه به نتایج بدست آمده از این پژوهش در جهت بهبود بهره وری بانکها پیشنهاد می گردد: 1- بانکهای غیرکارآ از بانکهای کارآ جهت بهبود عملکرد خود الگوبرداری نمایند. 2- از آنجایی که از لحاظ تغییرات کارآیی مدیریتی بانکهای غیردولتی به نسبت در سطح مطلوبی قرار داشته اند به نظر می رسد شیوه های مدیریتی آنها الگوی مناسبی جهت بررسی باشد. 3- از آنجایی که در تغییرات تکنولوژیکی بانکهای دولتی بهبود بیشتری داشته اند به نظر می رسد سرمایه در افزایش کارآیی تکنولوژیکی و بسترهای تکنولوژیکی مناسب بانکهای دولتی که از سابقه بیشتری برخوردارند نقش مهمی را ایفا می کنند.