پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی مبتنی بر مراحل تغییر در پیشگیری از عود اعتیاد انجام شده و روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی بوده و جامعه آماری کلیه افراد مراجعه کننده به مرکز درمان ترک اعتیاد شهرستان اراک بود که از میان آنان 30 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل گماشته شدند. شرکت کننده های پژوهش با استفاده از مصاحبه بالینی و مصاحبه انگیزشی گزینش شده که پس از اتمام مرحله با استفاده از آزمایش ادرار در پیگیری 2ماهه مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی (فراوانی و درصد ) و آزمون خی دو استفاده شد. نتایج آزمون خی دو نشان داد که تفاوت معناداری بین فراوانی عود در دو گروه وجود دارد. پیرو این نتایج می توان استدلال نمود که این شیوه مداخله ای می تواند به عنوان یک روش مداخله ای مناسب برای این جامعه پژوهشی به کار گرفته شود. لذا پیشنهاد می شود کار آزمایه های بالینی مشابه در این زمینه جهت تایید بیشتر یافته ها و طراحی یک مدل درمانی مناسب تر انجام گیرد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های مثبت اندیشی مبتنی بر مراحل تغییر در پیشگیری از عود اعتیاد موثر است. واژه گان کلیدی: آموزش مهارت های مثبت اندیشی، مراحل تغییر، پیشگیری از عود، اعتیاد