چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

سن حاملگی یک نوزاد ترم پس از اولین روز آخرین روز قاعدگی معمولا بین 38 تا 42 هفته می باشد. و بنا به تعریف بهداشت جهانی نوزادان نارس نوزادانی هستند که پیش از گذشتن 37 هفته کامل از اولین روز آخرین دروه قاعدگی زنده متولد می شوند. نوزادان با وزن تولد بسیار پائین (vlbm) یعنی وزن هنگام تولد کمتر از 1000 گرم نیز نارس تلقی می شوند. نوزادان با وزن تولد کمتر از 2500 گرم (lbw) را می توان به دو دسته تقسیم کرد. نوزادان نارس که سن حاملگی آنها کمتر از 38 هفته می باشد. و نوزادان sga که معمولا سن حاملگی مناسب دارند ولی در هنگام تولد وزن آنها نسبت به وزن مورد انتظار برای آن سن حاملگی مشخص کمتر است . این روند sga ممکن پاتولوژیک باشد یعنی در طی دوران حاملگی، دچار تاخیر رشد شده باشد. (iugr) و یا بصورت سرشتی و ژنتیکی کوچک برای سن حاملگی باشند. با توجه به اینکه مکانیزم زایمان ناشناخته مانده است . اتیولوژی های prom (پارگی زودرس کیسه آب) - عفونت ها - ناهنجاریهای مادرزادی جنین - وضعیت اقتصادی و اجتماعی نامطلوب - نارسائی جفتی شامل دکولمان جفت و جفت سر راهی ناهنجاریهای رحمی - نارسائی جنینی - ایاتروژنیک را در تولد پره ترم و ایجاد نوزاد نارس دخیل می دانند. میزان بروز نوزادان نارس در 8-10 درصد تولدها رخ می دهد. و تولدهای پره ترم مسئول 62-75 درصد تمام مرگهای حین زایمان و 85 درصد مرگهای حین زایمان بدون در نظر گرفتن ناهنجاریهای مادرزادی می باشند. نوزادان vlbw که کمتر از 1500 گرم دارند عملا نارس هستند. میزان vlbw در ایالات متحده در سال 1991 میلادی 1/2 درصد مربوط به سفیدپوستان است . میزان vlbw در سفید پوستان کاهش خفیفی داشته اما در سیاه پوستان افزایش یافته است . تقریبا 30 درصد نوزادان lbw در ایالات متحده iugr هستند و پس از هفته 37 حاملگی متولد می شوند هنگامی که میزان lbw بیش از 10 درصد باشد درصد iugr بیشتر و نارسی کمتر خواهد شد تقریبا 70 درصد نوزادان با وزن کم در کشورهای در حال توسعه دچار iugr هستند. از علل شایع در مرگ نوزادان نارس می توان به سندرم زجر تنفسی - دیسپلازی برونکوپولمونر - نارسی شدید - خونریزی داخلی بطنی - ناهنجاریهای مادرزادی - عفونت و آنتروکولیت نکروزان اشاره کرد. و نوزادان نارس بطور عمده و شایع دچار مسائل بالینی از جمله دیسترس تنفسی - آپنه - اختلالات الکترولیتی - خونریزی داخل بطنی - سندرم دیسترس تنفسی - خونریزی ریوی - پنوموتوراکس - هیپوترمی - هیپرگلیسمی - ادم - آنتروکولیت نکروزان و کواگولوپاتی منتشر داخل عروقی می گردند. تشخیص بموقع زایمان پره ترم اولین اقدام در درمان و جلوگیری از زایمان زودرس می باشد. از جمله اقدامات درمانی و پیشگیری از زایمان زودرس می توان به روشهای - استراحت در بستر استفاده از داروهای توکولتیک مثل مقلدهای بتاآدرنرژیک - سولفات منیزیم - داروهای ضد پروستاگلاندینی و بلوک های کننده کانال کلیسمی و دیازوکسید و مخدرها و آرام بخش اشاره نمود. اما بایستی به عوارض و نیز کنتراندیکاسیون نسبی و مطلق استفاده از توکولتیک ها توجه داشت .

ضرورت مطالعه: یکی از اهداف بزرگ سازمان بهداشت جهانی who کاهش مرگ و میر نوزادان می باشد و ایکتر و عوارض حاصله از آن یکی از علل مهم مرگ و میر نوزادان است و یکی از اقدامات مهم درمانی تعویض خون است که با بررسی آماری این مساله بهتر می توانیم راجع به آینده این قضیه تصمیم گیری نماییم. اهداف : تعیین توزیع جنسی، سنی، وزن هنگام تولد، اتیولوژی، بیلی روبین قبل از تعویض خون، عوارض ، بیماریهی همراه و مرگ روش مطالعه: روش مطالعه توصیفی بوده و روش جمع آوری اطلاعات بصورت بررسی پرونده های موجود در بایگانی بیمارستان رازی کرمانشاه مربوط به سال 76 و نیمه اول سال 77 بوده است . که پرونده بیماران تعویض خون شده در این مدت انتخاب و بررسی شدند. نتایج اصلی: کل موارد مربوط به از روز سوم تا ششم (75/4 درصد) بوده و میانگین 4/9 روزه بوده است . از نظر توزیع وزن بیشترین فراوانی بین 2-2/5 کیلوگرم (28/3 درصد) بوده و میانگین 2/53 کیلوگرم از نظر عوامل اتیولوژیک بترتیب ناسازگاری rh (40 درصد) abo (30 درصد) هایپربیلی روبینمی نوزادی (16 درصد) گروه بدون تشخیص (12 درصد) و fth (1 درصد) از نظر توزیع بیلی روبین قبل از et بیشترین فراوان از 20 تا 30 میلی گرم در دسی لیتر (67/4 درصد) از نظر عوارض پس از تعویض خون 87/3 درصد فاقد عوارض و 12/7 درصد دچار عارضه شده که سپسیس بیشترین فراوانی را داشته (6/6 درصد) از نظر بمیاریهای همراه 44 درصد فاقد بیماریهای همراه و 56 درصد بیماری همراه بوده اند. 4/7 درصد مرگ رخ داده (10 مورد) تفسیر کلی: عوارض از حد استاندارد خیلی بالاتر بوده است که علت آن عدم رعایت اصول عملی در انجام تعویض خونها بوده است . توزیع وزن و بیلی روبین با هم ارتباط مستقیم داشته که نشانه رعایت اندیکاسیونهای وزنی بوده است . توزیعت سنی بدرستی با سیر بیماریهای ایجاد کننده متناسب بوده است . پرونده های بیمارستانی از نظر ثبت اطلاعات کامل نبوده و امکانات آزمایشگاهی جهت تشخیص عامل اتیولوژیک در این بیمارستان در دسترس نمی باشد و تعداد موارد بدون تشخیص خیل بالا می باشد.

در بررسی پرونده های بیماران مشخص شد که در حدود 78 درصد آنان در هفته اول پس از تولد و 22 درصد در هفته سوم پس از تولد مراجعه نموده اند. جنس مبتلایان در 78/4 درصد موارد مذکر و در 21/6 درصد موارد مونث بود. والدین 21/4 درصد از مبتلایان دارای نسبت خویشاوندی و 78/6 درصد هیچگونه رابطه خویشاوندی با یکدیگر نداشتند. از نظر آنومالی همراه، فقط 7/14 درصد مبتلایان (یک مورد از چهارده مورد) آنومالی دیگری داشته اند. از نظر تظاهرات بالینی که بیماران، بیماری را با آن علائم بروز داده اند: 78/4 درصد بیماران استفراغ را به عنوان یک علامت بیماری بروز داده اند. 100 درصد بیماران اتساع شکم را به عنوان یک علامت بیماری بروز داده اند. عدم دفع مکونیوم در 78/6 درصد از بیماران به عنوان یک علامت بروز یافته بود. علائم sepsis نیز در 21/4 درصد از بیماران ظاهر شده بود. همچنین باریم انما به عنوان یک اقدام تشخیصی در 35/7 درصد از بیماران انجام شد (5 مورد از 14 مورد) که در 60 درصد آنها (3 مورد) مثبت و 40 درصد (2 مورد) منفی گزارش شد.

دیسترس تنفسی از علل شایع بستری نوزادان در بیمارستان رازی می باشد از اول مهر ماه 1376 تا اول مهرماه 1377 کلیه موارد بستری 1255 مورد بوده است که از این تعداد 515 مورد (41%) با شکایت اولیه دیسترس تنفسی مراجعه نموده بودند مورد بررسی قرار گرفتند با توجه به اینکه مطالعه ما گذشته نگر بود با مراجعه به پرونده ها علل دیسترس تنفسی، سن حاملگی و نوع زایمان، بیماری مادر و جنس نوزاد را که متغیرهای ما بودند استخراج نمودیم. از این تعداد 352 نفر (34/68%) پسر و 163 نفر (66/33%) دختر بودند. شایعترین علت دیسترس تنفسی در این نوزادان به ترتیب شیوع ‏‎hmd‎‏ با (05/36%) آسیفیکسی (33/22%) سپیس و پنومونی (08/19%) بودند. 330 مورد (07/64) زایمان طبیعی و 185 یعنی (93/35%) سزارین بودند. 55% با حال عمومی خوب ترخیص و 45% فوت نموده بودند. نتیجه: ‏‎hmd‎‏ شایعترین علت بستری و همچنین شایعترین علت مرگ نوزادان بستری بوده است.

هدف اصلی طرح: تعیین فراوانی نسبی بیماری غشا هیالن و مرگ و میر و عوارض ناشی از آن.در این تحقیق پرونده های مربوط به نوزادان بستری شده در بیمارستان رازی کرمانشاه در سال 1377 بررسی شدند.

زردی یک سندرم شایع و مهم در دوره نوزادی است که در هفته اول زندگی در 60% نوزادان فول ترم و 80% نوزادان نارس دیده می شود.یکی ازاتیولوژیهای زردی کمبود آنزیم ‏‎g6pd‎‏ است. کمبود ‏‎g6pd‎‏ به طور شایع باهیپربیلی روبینمی نوزادی همراه است و ممکن است به اندازه ای شدید باشد که منجر به کرنیکتروس و مرگ شود.کمبود ‏‎g6pd‎‏ همراه با هیپربیلی روبینمی نوزادی غالبا همولیتیک نامیده می شود در حالیکه همولیز به تنهایی نمی تواند منشا زردی باشد.در مطالعه انجام شده در نظر داشتیم شیوع کمبود ‏‎g6pd‎‏ در نوزادان مبتلا به ایکتر بستری شده در بیمارستان رازی کرمانشاه در سال 1378 بررسی شود، همچنین بدانیم چه درصدی از موارد کمبود ‏‎g6pd‎‏ دچار لیز شده اند.روش مطالعه توصیفی بوده است و روش اجرای طرح به شکل تکمیل فرمهای اطلاعاتی تنظیم شده برای تمام موارد بوده است.شیوع کمبود ‏‎g6pd‎‏%5/71 بوده است. که نشان می دهد کمبود ‏‎g6pd‎‏ معمولا با هیپربیلی روبینمی همراه نیست. شیوع کمبود ‏‎g6pd‎‏ که همراه با لیز بوده اند 45/0% و شیوع کمبود ‏‎g6pd‎‏ که همراه با لیز نبوده اند 3/5% بوده است.شیوع کمبود ‏‎g6pd‎‏ در پسرها بیشتر بوده است. همچنین متوسط سن شروع زدی 7/2 روز بوده است.