فلاونوئید ها و آلکالوئید های موجود در میوه و ریشه زرشک جزء آنتی اکسیدان ها به شمار می روند. هدف بررسی حاضر، تعیین اثر تجویز عصاره ریشه و میوه زرشک بر برخی از پارامترهای بیوشیمیایی سرم و تغییرات هیستولوژیکی کلیه وکبد در مدل تجربی دیابت قندی القا شده توسط استرپتوزوتوسین در موش صحرائی بود. برای القاء دیابت از استرپتوزوتوسین به میزان 65 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن (داخل صفاقی) در موش های صحرائی نر استفاده شد. عصاره آبی ریشه و میوه زرشک زرافشانی با مقادیر 250 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن و همچنین داروی متداول ضد دیابتی، گلیبن کلامید ( دوز600 میکرو گرم بر کیلوگرم وزن بدن) به صورت گاواژ معدی به مدت 42 روز به موش های صحرایی نر سالم و دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین تیمار گردیدند. میزان پارامتر های بیوشیمیایی سرم قبل از ایجاد دیابت و در انتهای هفته 6 تعیین گردید. آسیب شناسی بافتی نیز جهت ارزیابی درجات مختلف آسیب کلیه و کبد انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که تیمار عصاره آبی ریشه زرشک در موش های دیابتی باعث کاهش میزان قند خون، چربی های خون، آنزیم های شاخص کبدی ( alp، alt و ast )، توتال بیلی روبین، پروتئین و آلبومین ادرار، کراتینین و اوره سرم و افزایش میزان انسولین، تستوسترون، پروتئین تام و آلبومین در سرم و کراتینین و اوره در ادرار شده است. در حالی که عصاره میوه زرشک (مخصوصاً در دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) میزان آنزیم های شاخص کبدی (alp، alt و ast) ،توتال بیلی روبین، پروتئین و آلبومین ادرار، کراتینین واوره سرم کاهش و میزان پروتئین تام سرم، کراتینین و اوره در ادرار افزایش داد، و بر سایر پارامترها تغییرات معنی داری نداشت. مقایسه ای بین نقش عصاره آبی ریشه و میوه زرشک و داروی متداول ضد دیابتی، گلیبن کلامید انجام شد. نتایج تحقیق حاضر گویای آن است که اثرات ضد دیابتی عصاره ریشه(مخصوصاً در دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) موثرتر از داروی گلی بن کلامید می باشد نتایج هیستوپاتولوژی با یافته های بیوشیمیایی یکسان بود. عصاره ریشه زرشک با داشتن اثرات هیپوگلیسمیک و به دلیل عوارض جانبی کمتر در مقایسه با داروهای سنتتیک در درمان دیابت توصیه می گردد، هر چند مکانیسم عمل آن نا مشخص است و احتیاج به تحقیقات بیوشیمیایی و فارماکولوژیکی بیشتری دارد. همچنین میوه و ریشه زرشک از طریق خواص آنتی اکسیدانی خود و جاروکنندگی رادیکال های آزاد، کبد و کلیه موش های صحرایی را در برابر آسیب های بافتی ناشی از بیماری دیابت محافظت می کنند.

آرتمیا با دارا بودن ارزش غذایی بالا غیر از اهمیت زیاد در آبزی پروری در تحقیقات بیولوژی نیز بسیار ارزشمند می باشد. جمعیت های مختلف این سخت پوست دارای سرعت رشد و بقاء مختلفی در شرایط اپتیمم رشد آزمایشگاهی می باشند. در این تحقیق a. franciscana، a. sinica، a. urmiana، آرتمیای پارتنوژنز دریاچه ارومیه و دریاچه مهارلو در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از نمک افیانوس (instant ocean) کشت داده شده و میزان رشد و بقاء در طول دوره پرورش با هم مقایسه شد. تغذیه آرتمیا با استفاده از جلبک تک سلولی dunaliella salina و مخمر غنی شدهsaccharomyces cerevisiae طبق جدول استاندارد غذادهی صورت گرفت. نتایج نشان داد در مراحل مختلف رشد، جمعیت های مختلف آرتمیا سرعت رشد متفاوتی را از خود نشان می دهند و نهایتا a. urmiana به عنوان بزرگترین آرتمیا دارای اختلاف آماری با بقیه تیمارها بود. همچنین a. urmiana کمترین میزان بقاء و a. franciscana بالاترین بقاء را به خود اختصاص دادند (p<0.05). در بررسی میزان رشد و بقاء a. urmiana صید شده از ایستگاه های مختلف دریاچه ارومیه نیز تنوع درون گونه ای زیادی از خود نشان دادند. بررسی پلی مورفیسم ناحیه igs به روش pcr نشان داد این ناحیه تنوع بسیار زیادی در فاصله اندازه مابین 6000-5000 جفت باز دارد. بررسی تنوع مولکولی این ناحیه در بین جمعیت های آرتمیای مورد مطالعه به روش rflp نیز نشان داد که این تنوع مولکولی فراتر از حد انتظار بوده و می توان از این تنوعات به عنوان یک مارکر مولکولی مناسب برای شناسایی جمعیتها و گونه های آرتمیا استفاده نمود. این نتایج همچنین در تائید یافته های قبلی تنوع مولکولی زیادی را در بین ایستگاه های مختلف آرتمیای دریاچه ارومیه نشان داد که با نتایج مشاهده شده از رشد و بقاء بسیار همخوانی داشت. این تحقیق با اینکه تنوع مولکولی ناحیه igs و همچنین اختلاف در میزان رشد و بقاء آرتمیا را گزارش نمود لیکن ارتباط مستقیمی ما بین تنوع این ناحیه و ویژگیهای فنوتیپی ارائه نداد.

حافظه و یادگیری از مهمترین فرآیندهای رفتاری است که در زندگی روزمره نقش بسیار مهمی دارند. مطالعات نشان داده است که استرس با توجه به شدت و نوع وهمچنین مدت زمان اثر گذاری می تواند تسهیل یا تخریب حافظه را در پی داشته باشد . عصاره الکلی مغز گردو با دارا بودن ترکیبات خاص موجب افزایش کیفیت غشاء عصبی و افزایش رهاسازی انتقال دهنده‏های عصبی می‏شود که افزایش حافظه را در پی دارد . با توجه به اثرهای جانبی ناخواسته برخی داروهای شیمیایی ضرورت توجه بیشتر به اثر های احتمالی گیاهان دارویی بر عملکرد بخش‏های مختلف بدن قابل توجه می باشد . در طب سنتی از گردو برای درمان نارسایی وریدی،پروستات، درمان ناراحتی‏های معده و درمان بیماری دیابت استفاده می‏شود. در این تحقیق از موش‏های بزرگ آزمایشگاهی نر نژاد ویستار در محدوده ی وزنی 250-220گرم استفاده شد . رژیم غذایی استاندارد (پلت استاندارد) و آب بدون محدودیت برای موش های تحت مطالعه درنظر گرفته شد. شرایط اتاق 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی و رطوبت نسبی 25 تا 30 درصد با دمای بین 20 تا 24 درجه سانتیگراد بود . موش های رت نر به 9 گروه 8 تایی تقسیم شدند: 1- گروه کنترل که دی متیل سولفوکساید dmso را به صورت تزریق دریافت می کردند. چون عصاره الکلی را در این ماده حل و تزریق می‏شد. 2- گروه a دریافت کننده مورفین mg/kg 10 در روز تست نهایی 3- گروه b دریافت کننده استرس شنا در روز تست نهایی 4- گروه c دریافت کننده دوز mg/kg 20 از عصاره الکلی مغز گردو 5- گروه d دریافت کننده دوز mg/kg 40 از عصاره الکلی مغز گردو 6- گروه eدریافت کننده دوز mg/kg 80 از عصاره الکلی مغز گردو 7- گروه f دریافت کننده مورفین mg/kg 10 در روز تست نهایی و دوز mg/kg 80 از عصاره الکلی مغز گردو در طول روزهای آموزش ماز شعاعی 8- گروه g دریافت کننده استرس شنا در روز تست نهایی و دوز mg/kg 80 از عصاره الکلی مغز گردو در طول روزهای آموزش ماز شعاعی 9- گروه h دریافت کننده استرس- مورفین در روز تست نهایی و دوز mg/kg 80 از عصاره الکلی مغز گردو در طول روزهای آموزش ماز شعاعی این مطالعه نشان می‏دهد که مصرف عصاره الکلی مغز گردو به دلیل وجود ترکیباتی مانند اسید چرب امگا 3 و عناصر ضروری مانند روی و منگنز و یتامینها به ویژه ویتامین های e,c,b که دارای خاصیت آنتی اکسیدانی نیز می باشند،وهمچنین داشتن اسید امینه‏های مختلف از جمله گلوتامات ،اسپارتیک اسید و... از جنبه های مختلف بر کیفیت سلول های عصبی و همچنین کیفیت انتقال عصبی وکیفیت انتقال دهنده های عصبی اثر گذاشته و همچنین با اثر بر میزان چربی های خون از جمله افزایش حامل کلسترول خوب hdl ،علاوه بر پیش گیری از انواع بیماری های قلب و عروق با اثر گذاری بر غشاهای سلولی و کاهش سیالیت غشاهای سلول های عصبی باعث افزایش کیفیت انتقال پیام های عصبی در موش‏های صحرایی نر (rat) می‏شود. این عصاره نمی‏تواند از کاهش حافظه در پی تزریق مورفین در دوز 10mg/kg در موش های دریافت کننده این عصاره جلوگیری کند، اما مشاهده گردید که موش‏های دریافت کننده این عصاره در مقابل استرس شنا مقاومت نشان دادند. کلمات کلیدی : عصاره الکلی مغز گردو _ حافظه فضایی – ماز شعاعی – استرس شنا

دیابت شیرین یک اختلال متابولیکی که با هایپرگلیسمی ناشی از نقص در ترشح انسولین، عملکرد انسولین و یا هر دو مشخص می شود. در این مطالعه اثرات دوز های مختلف ایبوپروفن(یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی رایج) و کمپلکس ایبوپروفن-فسفاتیدیل کولین(ib-pc) برروی برخی فاکتورهای بیوشیمیایی و رفتاری رت های نر دیابتی بررسی شده است. دیابت نوع1 با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین(mg/kg b.w 50) القا شد. همه رت ها به طورتصادفی به شش گروه تقسیم شدند: گروه کنترل سالم و گروه کنترل دیابتی دریافت کننده نرمال سالین، دوگروه دیابتی دریافت کننده ایبوپروفن در دوزهای (mg/kg 30،60)، و دو گروه دیابتی دیگر کمپلکس های ایبوپروفن- فسفاتیدیل کولین (ib30 mg/kg-pc, ib60 mg/kg-pc) را دریافت نمودند. همه رت ها به مدت 18روز از طریق گاواژ تیمار شدند. مقدار قندخون رت ها در طول تیمار بوسیله گلوکومتر اندازه گیری شد. درپایان تیمار همه گروه ها به منظور اندازه گیری یادگیری و حافظه و میزان حساسیت به درد به ترتیب در ماز شعاعی هشت بازویی و دستگاه هات پلیت تست شدند. سپس همه رت ها بیهوش شده و خونگیری از قلب صورت گرفت و سرم آن به منظور سنجش پروفایل های لیپیدی و انسولین سرم جدا شد. سپس مغز حیوانات به سرعت جداشده ودر فرمالین به منظور تهیه مقاطع بافتی از هیپوکامپ فیکس شدند. نتایج نشان داد که تیمار رت های دیابتی با دوزهای مختلف ایبوپروفن وکمپلکس ایبوپروفن- فسفاتیدیل کولین به صورت وابسته به دوز باعث کاهش معنی دار قند خون، کلسترول، تری گلیسرید، ldl و همچنین افزایش hdl نسبت به گروه کنترل دیابتی شد. میزان انسولین سرم نیز در دوز mg/kg 60 ایبوپروفن وکمپلکس های ایبوپروفن فسفاتیدیل کولین افزایش معنی دار داشت همچنین در دوز mg/kg 30 ایبوپروفن نیز انسولین سرم افزایش یافت اما این افزایش معنی دار نبود. بعلاوه ایبوپروفن و کمپلکس های ایبوپروفن فسفاتیدیل کولین به طور معنی داری ازکاهش توانایی یادگیری و حافظه پیشگیری کرده و همچنین از کاهش نورونها در نواحی ca1-ca3و dg هیپوکمپ پیشگیری نمودند. اما اثر کمپلکس های ib-pc کمتر از ib بوده و بیشترین اثر مربوط به دوز mg/kg 60 ایبوپروفن بود. نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد که ایبوپروفن و کمپلکس ایبوپروفن- فسفاتیدیل کولین میتواند عوارض دیابت را بهبود بخشد.

گزارش شده است که آنزیم سیکلواکسیژناز 2 (cox-2) و محصولات آن ازجمله پروستاگلاندین e2 در چندین بیماری التهابی از جمله دیابت نقش دارند. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر آسپرین (از خانواده داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و مهارکننده آنزیم¬های (cox و کمپلکس آسپرین- فسفاتیدیل-کولین (pc) بر روی برخی از فاکتورهای خونی و رفتاری در موش¬های صحرایی دیابتی می¬باشد. دیابت در موش¬ها با تزریق درون¬صفاقی (i.p) استرپتوزوتوسین (mg/kg50) القاء شد. کمپلکس آسپرین- pc با استفاده از نسبت¬های مولی 1:1 آسپرین و pc تهیه شد. 36 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار به 6 گروه با تعداد مساوی تقسیم شدند: گروه 1: موش¬های کنترل سالم، گروه 2: موش¬های کنترل دیابتی، گروه 3: موش¬های دیابتی تحت تیمار با دوز mg/kg30 آسپرین، گروه 4: موش¬های دیابتی تحت تیمار با کمپلکس آسپرین- pc (دارای mg/kg30 آسپرین)، گروه 5: موش¬های دیابتی تحت تیمار با دوز mg/kg60 آسپرین، گروه 6: موش¬های دیابتی تحت تیمار با کمپلکس آسپرین- pc (دارای mg/kg60 آسپرین). موش¬ها به مدت 18 روز و از طریق گاواژ تیمار شدند. پس از اتمام دوره تیمار به¬ترتیب تست¬های رفتاری، خونگیری از قلب و خارج کردن بافت مغزی انجام شد. سنجش یادگیری و حافظه فضایی موش¬ها با استفاده از رادیال¬ماز و سنجش میزان تحمل به درد با استفاده از hot plate انجام گردید. نتایج نشان داد که القاء دیابت در موش¬ها به طور معنی¬داری سبب افزایش میزان قند خون، کاهش انسولین سرم، اختلال در پروفایل¬های لیپیدی، کاهش تحمل به درد، اختلال در حافظه فضایی و آسیب نورونی در بافت هیپوکمپ در گروه کنترل دیابتی شد، درحالی¬که تیمار با آسپرین و کمپلکس آسپرین-pc اختلالات مزبور را به¬ طور معنی¬داری کاهش داد. احتمالاً آسپرین از طریق مکانیسم¬های وابسته به مهار آنزیم¬های سیکلواکسیژناز و یا مستقل از مهار آنزیم¬های سیکلواکسیژناز سبب این تغییرات مطلوب شده است. همچنین در دوزهای یکسان آسپرین، کمپلکس آسپرین-pc موثرتر از آسپرین در بهبود فاکتورهای خونی و افزایش تحمل به درد بود که احتمالاً به دلیل افزایش قابلیت دسترسی زیستی (bioavailability) آسپرین و افزایش نفوذپذیری آسپرین در غشاهای زیستی در حالت کمپلکس با ¬pc می¬باشد

چکیده زمینه و هدف: دیابت قندی از نظر بالینی یکی از شایع ترین بیماریهای غدد درون ریز است که براساس پیش بینی به عمل آمده شیوع آن در جامعه انسانی در آینده افزایش خواهد یافت. درمان سنتی دیابت با استفاده از برخی گیاهان یا عصاره های گیاهی بسیار مورد توجه است و مصرف دارچین خوراکی ازقدیم در بهبود بیماری دیابت موثر بوده است.در این تحقیق عصاره آبی دارچین برای مشخص کردن خاصیت آنتی دیابتیکی در رت های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین مورد استفاده قرار گرفت. همچنین تاثیر عصاره در ارزیابی حافظه و اضطراب و نیز بررسی اثر آن بر عملکرد و حفاظت از بافت پانکراس مورد آزمایش قرار گرفت. مواد وروش ها: در این مطالعه از 21 موش صحرایی نر نژاد wistar استفاده گردید. حیوانات به سه گروه هفت تایی سالم، کنترل دیابتی و دیابتی تیمار با عصاره دارچین تقسیم شد. موش های ناشتا با تزریق یک دوز 50 میلی گرم بر کیلوگرم استرپتوزوتوسین به صورت داخل صفاقی دیابتی گردیدند نمونه خون از ورید دمی بعد از خوراندن عصاره در طی هفته اول و سوم گرفته شد. تراکم گلوکز خون با استفاده از گلوکومتر (accu- check) اندازه گرفته شد. همچنین در روزهای پایانی هفته سوم حافظه و استرس موش ها به ترتیب توسط دستگاه ماز شعاعی و elevated plus maze بررسی شد. بعد از مدت زمان 21 روز تیمار با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم با عصاره دارچین، قند خون، و لیپیدهای سرم سه گروه با هم مقایسه شدند. همچنین میزان mda ،frap و کاتالاز بافت پانکراس سه گروه اندازه گیری گردید. میزان اثر عصاره بر روی حافظه و اضطراب و اثر حفاظت آن بر بافت پانکراس مورد بررسی قرارگرفت. به منظور انجام آنالیز آماری داده ها از نرم افزار spss استفاده شد. تمامی داده ها به صورت میانگین ± خطای استاندارد (se±mean) بیان شدند. آزمون آماری anova و از تست tukey برای مقایسه بین گروه های مورد مطالعه استفاده شد. سطح معنی دار در کارهای آماری (p<0/05) در نظر گرفته شد. نتایج: نتایج نشان دادند که دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره باعث کاهش معنی داری در سطح قند خون، تری گلیسرید و کلسترول نسبت به گروه کنترل دیابتی شد، تاثیرات بر میزان hdl-c و ldl-c گروه تیمار با عصاره نسبت به گروه کنترل دیابتی معنی دار نبود. خاصیت حفاظت کنندگی معنی داری از گیاه نیز بر روی بافت پانکراس در رت های دیابتی تحت تیمار مشاهده شد. اثر عصاره دارچین برگروه تیمار نسبت به گروه کنترل دیابتی در مورد اثر بر اضطراب معنی دار بود، اما اثر معنی داری در مورد تاثیر بر حافظه مشاهده نشد. همچنین عصاره آبی دارچین باعث افزایش frap و کاهش mda موش های دیابتی تیمار با عصاره به نسبت موش های کنترل دیابتی گردید، اما در مورد کاتالاز تغییرات معنی دار نبود. نتیجه گیری: مطالعه حاضر بعضی از ویژگی بارز ضد دیابتی بودن دارچین را تائید می نماید و استفاده مناسب از آن را بی ضرر می پندارد. هر چند که در مورد دیگرخواص دارچین تحقیق بیشتری لازم است. کلمات کلیدی: دارچین، دیابت قندی، استرپتوزوتوسین، عصاره آبی، رت

کلسترول نقش بسیار مهمی در آترواسکلروز و بیماریهای قلب به عهده دارد، با این وجود اطلاعات کمی در رابطه با نقش کلسترول در عملکرد مغز، ساختار نورونی و شکل پذیری سیناپسی در دست است. در این کار پژوهشی اثرات تغذیه با مکمل های غذایی روی کلسترول سرمی رت و اثرات کلسترول سرمی آنها روی حافظه فضایی، افسردگی و بافت قلب و عروق مورد بررسی قرار گرفت. جهت شروع کار تحقیقاتی 20 رت نر بالغ از نژاد ویستار را به طور تصادفی به 4 گروه 5 تایی شامل یک گروه کنترل و سه گروه آزمایشی تقسیم گردیدند. گروه اول گروه کنترل بود که غذای پلت را به میزان mg/day 20 دریافت می کردند. گروه دوم دریافت کننده رژیم غذایی با اسیدهای چرب اشباع و کلسترول بود که روغن حیوانی را به میزان ml/day 40 به صورت گاواژ دریافت نمودند. گروه سوم دریافت کننده رژیم غذایی حاوی استرول گیاهی بود که روغن زیتون را به میزان ml/day 40 به صورت گاواژ دریافت کردند. گروه چهارم دریافت کننده رژیم فاقد چربی بود که دانه جو را به میزان mg/kg/day 15 به صورت خوراکی دریافت نمودند. پس از یک دوره 21 روزه تیمار از گروههای آزمایشی و کنترل تست حافظه و افسردگی به ترتیب توسط ماز شعاعی و elevated plus maze گرفته شد. سپس موش ها با دی اتیل اتر بیهوش گردیده و خونگیری جهت بررسی پارامترهای بیوشیمیایی انجام گرفت. برای مطالعات بافتی نمونه های بافتی از بدن حیوان جدا گردیده و در فرمالین 10 درصد نگهداری گردید. پس از یک هفته برش های بافتی تهیه و با رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین رنگ آمیزی شدند. نتایج تست حافظه نشان داد که کلسترول خون روی حافظه فضایی تأثیر نمی گذارد. نتایج تست افسردگی نشان داد که کاهش کلسترول خون باعث کاهش افسردگی می شود. نتایج بررسی های بیوشیمیایی نشان داد که روغن حیوانی، روغن زیتون و جو به صورت معنی داری باعث کاهش کلسترول وldl-c خون در مقایسه با گروه کنترل می گردند و میزان hdl-c در گروه تحت تیمار با روغن حیوانی به میران کمی نسبت به گروه کنترل و سایر گروههای تحت تیمار افزایش می یابد. همچنین تری گلیسیرید سرم در گروههای تیمار شده با روغن حیوانی و جو کاهش معنی داری را نسبت به گروه کنترل نشان داد. در مطالعات بافتی، ساختار عروق در گروه تیمار شده با روغن حیوانی و روغن زیتون مشابه گروه کنترل بود ولی در گروه دریافت کننده جو میزانی از رسوب چربی در عروق موجود مابین عضلات قلبی مشاهده گردید.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.