در این پژوهش، تغییرات شاخص های رنگ آریل، میزان آنتوسیانین ها و ویژگی های کیفی میوه انار طی نمو میوه و نیز پس از برداشت بررسی شدند. برای این منظور چهار آزمایش مختلف طراحی شد. در آزمایش اول، ویژگی های کیفی و ترکیبات بیوشیمیایی چهار رقم تجاری انار (آلک شیرین ساوه، آقا محمد علی، ملس ترش ساوه و ملس شیرین ساوه) طی نمو میوه بررسی شدند. نتایج نشان داد که شاخص l* و زاویه هیو (h ?) آریل، اسید قابل تیتر (ta)، ph، فنل کل و فلاونوئید کل و همچنین ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه ارقام انار مطالعه شده طی نمو کاهش یافتند. در حالی که، شاخص a* و کروما، مواد جامد محلول (tss)، tss/ta، آنتوسیانین کل و نوع آنتوسیانین های به طور معنی داری افزایش یافتند. شروع سنتز آنتوسیانین ها طی نمو میوه کاملا به نوع رقم انار بستگی داشت و تنها پس 135روز از تشکیل میوه هر شش نوع آنتوسیانین غالب (سیانیدین 3و 5- دی گلوکوزید، سیانیدین 3- گلوکوزید،دلفینیدین 3و5- دی گلوکوزید، دلفینیدین 3- گلوکوزید، پلارگونیدین 3و5- دی گلوکوزیدو پلارگونیدین 3- گلوکوزید) در میوه ارقام انار مطالعه شده قابل شناسایی بود. در آزمایش دوم، خصوصیات کیفی، ترکیبات بیوشیمیایی و فعالیت آنزیم های مرتبط با قهوه ای شدن در آریل های ناسالم و سالم انار رقم ملس ترش ساوه مقایسه شدند. نتایج نشان داد میزان tss، ta، فنل، فلاونوئید و آنتوسیانین کل، نوع آنتوسیانین ها، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل و a*، شاخص b*، h ?و کروما در میوه های ناسالم با آریل قهوه ای کم تر از میوه های سالم بودند. در عوض، شدت تنفس میوه، شاخص l*، ph، tss/ta و فعالیت آنزیم های پلی فنول اکسیداز (ppo) و پراکسیداز (pod) میوه های ناسالم بیش تر بودند. در این آزمایش بین آنتوسیانین کل با a* و فنل کل همبستگی مثبت و معنی داری و با فعالیت آنزیم های ppo و pod همبستگی منفی وجود داشت. در آزمایش سوم، اثر تیمار کائولین بر کنترل آفتاب سوختگی و کیفیت انار رقم ملس ترش ساوه بررسی شد. غلظت های مختلف کائولین 5/2، 5 و 10 درصد از اوایل تیرماه به فاصله 30 روز یکبار در 3 نوبت بر روی درختان محلول پاشی شدند. نتایج نشان داد که کائولین آفتاب سوختگی میوه، شاخصa* و کروما، tss، فلاونوئید کل، آنتوسیانین کل و همچنین فعالیت آنزیم های ppo، pod، سوپراکسید دیسموتاز (sod)، و کاتالاز (cat) را کاهش داد، اما میزان فنل کل را افزایش داد. اگرچه کائولین توانست خسارت آفتاب سوختگی میوه انار را کاهش دهد، اما به نظر می رسد با کاهش فتوسنتز، تولید قند و به دنبال آن تجمع آنتوسیانین در آریل را کاهش داد. در آزمایش چهارم، اثر سه نوع پوشش مختلف (واکس برایتکس، واکس ژداسول و کیتوزان 1 و 2 درصد) در حفظ کیفیت پس از برداشت میوه انار رقم ملس ترش ساوه ارزیابی شد. ارزیابی کیفیت میوه های تیمار شده پس از 40، 80 و 120 روز انبارداری در دمای 5/4 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90 درصد بعلاوه 3 روز نگهداری در دمای 20 درجه سانتی گراد انجام شد. نتایج نشان داد کاهش وزن و شدت تنفس میوه، شاخصl* و کروما آریل، tss/ta و ph در میوه های تیمار شده بیش تر از شاهد بودند. تیمارهای پوششی توانست کاهش ta، شاخص a* وh ?، فنل کل، فلاونوئید کل، آنتوسیانین کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل را در طی دوره انبار داری به تاخیر اندازد. میزان tss و فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز (pal) تحت تاثیر تیمار پوششی قرار نگرفتند، در حالی که این تیمار به طور معنی داری از افزایش فعالیت آنزیم ppo و pod در آریل جلوگیری کرد. در مجموع، واکس ژداسول به دلیل حفظ بهتر آب میوه، ترکیبات بیوشیمیایی و آنتی اکسیدانی، موثرترین تیمار پوششی در حفظ کیفیت انبارمانی میوه انار بود